Η πρώτη συναυλία στην Ελλάδα μετά την πτώση της δικτατορίας, πραγματοποιήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1974, στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, με τη συμμετοχή δεκάδων μουσικοσυνθετών, τραγουδιστών και ηθοποιών. Με σκηνοθεσία των εμβληματικών σκηνοθετών Αλέξη Σολωμού, Ζυλ Ντασσέν και Πιέρ Ζουρντάν. Οργανωτής, η Συντονιστική Επιτροπή
Κυπρίων φοιτητών. Τα έσοδα για τους πρόσφυγες της Κυπριακής τραγωδίας.
Συμμετείχαν οι συνθέτες Διονύσης Σαββόπουλος, Σταύρος Ξαρχάκος, Γιάννης Μαρκόπουλος, Μάνος Λοϊζος. Τραγούδησαν οι Χαράλαμπος Γαργαρουνάκης, Αντώνης Καλογιάννης, Μαρίζα Κώχ, Γιώργος Νταλάρας, Νίκος Ξυλούρης και Λάκης Χαλκιάς, ενώ για πρώτη φορά μετά από δώδεκα χρόνια τραγούδησε στην Ελλάδα η Μελίνα Μερκούρη. Συμμετείχαν επίσης οι ηθοποιοί
Κίττυ Αρσένη, Κώστας Καζάκος, Τζένη Καρέζη, Μάνος Κατράκης, Νίκος Κούρκουλος, Σταύρος Παράβας και Αιμιλία Υψηλάντη.
Η συναυλία ήταν ανεπανάληπτη σε μαζικότητα και παλμό. Το κλίμα δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια. Έμοιαζε περισσότερο με οργισμένη διαδήλωση, παρά με συναυλία. Αργότερα ο σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος περιέλαβε εκτεταμένα αποσπάσματα στην ταινία του «Τραγούδια της φωτιάς».
Σε αυτή την συναυλία ο Διονύσης Σαββόπουλος τραγούδησε σε πρώτη εκτέλεση το τραγούδι «Για την Κύπρο», δικής του σύνθεσης και με δικούς του στίχους.
«Δεν ειν’ οικόπεδο που το καταπατούνεούτε και μούρλα εθνική που επιστρέφει είναι η Κύπρος που οι εμπόροι τη μισούνε και η ανάγκη μας που όνομα δεν έχει.
Κι’ αν λέω ψέματα, κι’ αν λέω παραμύθια κι’ η ζητιανιά τα δυο χεράκια μου στραβώνει μη με μαλώνεις, μόνο δώσε μια βοήθεια το άδειο μας πρόσωπο η Κύπρος το πληρώνει».
Από τότε για πολλές δεκαετίες ο Σαββόπουλος βρισκόταν δίπλα στην Κύπρο. Στην «Κύπρο που οι έμποροι τη μισούνε και δεν ειν’ οικόπεδο που το καταπατούνε».
- Εις αποχαιρετισμόν μέ Ευγνώμονες Ευχαριστίες
Του Γιαννάκη Λ.Ομήρου
Πρώην Προέδρου Βουλής Των Αντιπροσώπων
