«Υποτιμούν τη δουλειά μας... Εμείς είμαστε πιο εκτεθειμένοι από τους νοσοκόμους»

Είναι οι άνθρωποι που φροντίζουν να καθαρίζουν ότι αφήνουμε πίσω μας. Οι άνθρωποι που τη δουλειά τους, πολύ λίγοι εκτιμούν και αναγνωρίζουν. 
 
Τον τελευταίο ένα μήνα τρέχουν συνεχώς να μαζέψουν τα σκουπίδια, τα οποία αυξήθηκαν κατακόρυφα, γιατί ο κόσμος μένει σπίτι του και καταναλώνει πολύ περισσότερο, απ’ όσο στην προ κορωνοϊού εποχή.
 
Οι άνθρωποι που εργάζονται στην αποκομιδή σκυβάλων, είναι άνθρωποι πρώτης γραμμής. Εκτίθενται συνεχώς στον κίνδυνο να προσβληθούν από τον ιό, ωστόσο είναι πιστοί στο καθήκον.
 
Ο Γιάννης Σελλάς, είναι μόλις 29 ετών. Διατηρεί εταιρεία σκυβάλων και ανακύκλωσης, η οποία πωλεί υπηρεσίες σε δήμους των τεσσάρων μεγάλων πόλεων της Κύπρου. Το γεγονός όμως ότι έχει τη δική του εταιρεία, δεν τον σταματά από το να εργάζεται στην αποκομιδή σκυβάλων.

«Αυτός που κάνει αυτή τη δουλειά, μπορεί να κάνει τα πάντα…»
Είναι μια δύσκολη δουλειά. Εργάζονται κυρίως νύχτες, σε κρύο, βροχή και ζέστη. Είναι μια δουλειά, που όπως λέει, όποιος την κάνει μπορεί να κάνει τα πάντα.

«Αυτή την δουλειά όποιος την κάνει, μπορεί να κάνει τα πάντα. Μόλις ανθίζει η οικονομία, πολλοί προτιμούν να φεύγουν απ' αυτή τη δουλειά και να κάνουν κάτι άλλο. Όταν υπάρχει κρίση, όπως τώρα, αρκετοί επιστρέφουν.
Άλλο η γραβάτα και το γραφείο, άλλο να μαζεύεις σκουπίδια. Το σκουπίδι είναι σκουπίδι».
 
Η εταιρεία που διατηρεί, είναι η πιο μεγάλη στην Κύπρο και πέραν της διαχείρισης του προσωπικού, πρέπει να ξέρει να διαχειριστεί την ιδιοτροπία, όπως λέει, των πολιτών.
 
«Υπάρχουν πολίτες που δεν σέβονται τη δουλειά μας. Μαζεύουμε σκουπίδια, προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό και πολλές φορές μας τη λένε κι από πάνω».
 

«Είμαστε πιο εκτεθειμένοι από τους νοσοκόμους»
Την περίοδο του κορωνοϊού, λόγω του γεγονότος ότι ο ιός μεταδίδεται πολύ εύκολα, αλλά και με βάση τα διατάγματα που Υπουργείου Υγείας, έλαβαν αυξημένα μέτρα για προφύλαξη από τον ιό.
 
«Μπορείς να λάβεις μέτρα με τον ίδιο τρόπο που μπορεί να λάβει ένας νοσοκόμος. Είμαστε πιο εκτεθειμένοι από ένα νοσοκόμο. Μαζεύουμε σκουπίδια που μέσα μπορεί να έχουν χρησιμοποιημένες μάσκες, γάντια και αντισηπτικά. Μαζεύουμε τα χρησιμοποιημένα αντικείμενα, που χρησιμοποιούν οι άλλοι για προστασία. Αντιλαμβάνεστε τον κίνδυνο».
 
Για το λόγο αυτό, η αποκομιδή σκυβάλων γίνεται με τη χρήση ειδικών στολών, μασκών και γαντιών, ενώ συχνά τα σκυβαλοφόρα απολυμαίνονται για να είναι ασφαλείς όσοι εργάζονται.
 
«Φοράμε στολές, παίρνουμε προφυλάξεις και πάμε. Η διαδικασία επιβραδύνθηκε τον τελευταίο καιρό και εργαζόμαστε περισσότερο, γιατί αυξήθηκαν και τα σκύβαλα, αφού ο κόσμος μένει στο σπίτι του όλη μέρα. Συνεχίζουμε, τι μπορούμε να κάνουμε;»

«Υπάρχει ο φόβος»
Όπως και σε κάθε άλλη δουλειά που έμεινε ανοιχτή εν μέσω κορωνοϊού, έτσι και στην αποκομιδή σκυβάλων υπάρχει ο φόβος είτε να προσβληθούν μέσω των σκυβάλων που μπορεί να πέταξε κάποιος που έχει τον ιό, είτε εάν κάποιος από τους συναδέλφους τους έχει προσβληθεί να τους τον μεταδώσει.
 
«Ο φόβος είναι εκεί. Μάλιστα σε κάποιες μονάδες διαχείρισης σκυβάλων όπως στην ΟΕΔΑ Κόσιη, στην ΟΕΔΑ Πεντακώμου και στο ΧΥΤΑ Πάφου, όπου παραλαμβάνονται τα απόβλητα, υπήρξαν φήμες ότι βρέθηκε θετικό κρούσμα, αλλά ποτέ δεν μας το επιβεβαίωσαν. Εάν ένας εργάτης μας εκτεθεί στον ιό, μπορεί να το μεταδώσει στον άλλο και τότε θα παραλύσουν τα πάντα. Αφού για να καταλάβετε υπάρχουν φορές που πάμε και βρίσκουμε μάσκες, γάντια στο έδαφος, ούτε καν στον κάλαθο σε κάποιες περιπτώσεις. Είναι πολύ επικίνδυνο».
 
Στάθηκε εξάλλου και στα εμπόδια που μπαίνουν στη δουλειά τους, αφού λόγω του ιού υπολειτουργούν οι επιχειρήσεις ανταλλακτικών για σκυβαλοφόρα.
 
«Όταν χαλάσει ένα όχημα έχουμε πρόβλημα και δυσκολευόμαστε να το επιδιορθώσουμε λόγω της κατάστασης. Πρέπει να παρακαλάμε να μας ανοίξουν για να πάρουμε ανταλλακτικά.

«Υποτιμούν τη δουλειά μας»
Έχει επίσης την εντύπωση, ότι οι πλείστοι υποτιμούν τη δουλειά που κάνει. Όπως εξήγησε, αυτή είναι και μια αντίληψη της κοινωνίας, η οποία δύσκολα θα αλλάξει.
 
«Να σας πω ένα παράδειγμα. Περνούσα μια μέρα από μια γειτονιά, με άδειο το σκυβαλοφόρο και έβλεπα τους ανθρώπους να κρατούν τις μύτες τους. Υπάρχει η αντίληψη ότι είναι μια παλιοδουλειά, η δουλειά του αμόρφωτου. Δεν είναι έτσι. Μπορεί παλαιότερα να ήταν έτσι, δεν ξέρω. Οι γνώσεις που πρέπει να έχεις για να χειρίζεσαι ένα τόσο δύσκολο όχημα, είναι πολύ υψηλές».

Εξέφρασε εξάλλου και το παράπονο του για τις τιμές, αφού όπως λέει, το σκυβαλοφόρο μόνο κοστίζει 160 χιλιάδες ευρώ.
 
«Όταν πηγαίνεις σε ένα χωριό και παίρνεις 500 ευρώ, όπου από αυτά το κέρδος είναι μόνο 100, πώς θα κάνεις απόσβεση. Και θέλω να στείλω και ένα μήνυμα. Χωρίς εμάς θα παρέλυαν όλα. Φανταστείτε τι θα συνέβαινε χωρίς αυτούς που μαζεύουν τα σκουπίδια των πολιτών».
 
Σίγουρα η αποκομιδή σκουπιδιών δεν είναι η καλύτερη δουλειά στον κόσμο, ωστόσο είναι μια δουλειά που για κάποιους τους προσφέρει ψωμί. Είναι μια δουλειά που αυτές τις μέρες, την έχει ανάγκη ο πολίτης και ίσως ήρθε η ώρα να την εκτιμήσουμε περισσότερο.