Πάγωσε ο χρόνος στην παλιά Λευκωσία-Ο «Ηράκλης» και όσοι την κρατούν ζωντανή

06:34 - 01 Μαΐου 2020

ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Στα στενά δρομάκια δεν υπάρχει κανείς. Ο ήχος των πουλιών αντικατέστησε την ανθρώπινη βαβούρα. Η ηχώ από τη φωνή του Χότζα, που γιορτάζει το ραμαζάνι σκεπάζει την περιοχή. Η παλιά Λευκωσία, είναι άδεια. Ο χρόνος έχει παγώσει. 
 
Περπατάς στα σοκάκια και αντιλαμβάνεσαι πως η ανθρώπινη απουσία κάνει άχρωμη την περιοχή.
 
Σχεδόν όλα τα μαγαζιά είναι κλειστά. Πολλά, έχουν μαζέψει την τελευταία καρέκλα και το τελευταίο τραπέζι. Ανοιγοκλείνεις τα μάτια, για να σιγουρευτείς πως αυτό που βλέπεις είναι πραγματικότητα.
«Κλειστό ελέω κορωνοϊού». Τα σημειώματα πάνω στις τζαμαρίες των καταστημάτων σε προσγειώνουν στην σκληρή πραγματικότητα.
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή συνειδητοποιείς, ότι ένα κομμάτι της Λευκωσίας έχει ερημώσει. Παρά την απουσία κόσμου, κάποιοι παρέμειναν ανοικτοί. Όπως η ξακουστή παγωταρία του «Ηράκλη».
 
«Δεν κλείσαμε το ’74, δεν θα κλείναμε ούτε σήμερα»
Εντός του μαγαζιού, ένας εκ των ιδιοκτητών, ο κ. Βαγγέλης και η υπάλληλος του η κ. Μαρία. Εξηγούν, πως η δουλειά έπεσε. Έπεσε πολύ... Ο κόσμος δεν επισκέπτεται πλέον την παλιά Λευκωσία.
«Σίγουρα τα έσοδα είναι πολύ λιγότερα, ελπίζουμε ότι θα αλλάξει η κατάσταση και θα επιστρέψουμε σε κανονικούς ρυθμούς», λέει ο κ. Βαγγελής.
 
Η δουλειά λίγη, ο κόσμος ελάχιστος. Τότε, εύλογα διερωτάται κανείς γιατί δεν έκλεισαν το μαγαζί και να μείνουν στα σπίτια τους.
 
«Το μαγαζί από το 1939 που άνοιξε, δεν έκλεισε ποτέ. Μόνο λίγες μέρες, το 1955, που το έκλεισαν οι Εγγλέζοι.
Ούτε το ’74 δεν έκλεισε, παρά τον πόλεμο. Θέλουμε να είμαστε ανοιχτοί. Να ξέρει ο κόσμος ότι ο “Ηράκλης” είναι ανοιχτός», λέει ο κ. Βαγγέλης.
Συμφωνούν και οι δύο πως τις μέρες που πηγαίνουν στη δουλειά, νιώθουν διαφορετικά. Αλλάζουν περιβάλλον... Ηρεμούν...
 
«Σίγουρα το τελευταίο διάστημα περνούμε περισσότερες ώρες με την οικογένεια κι αυτό είναι πολύ καλό, αλλά από την άλλη μας λείπει η δουλειά. Είμαστε τρία αδέλφια, που λειτουργούμε το μαγαζί. Ερχόμαστε τη μία εβδομάδα τρεις φορές και τις άλλες  από δύο. Την εβδομάδα που έρχομαι τρεις φορές στο μαγαζί, νιώθω ότι ξεφεύγω», λέει ο κ. Βαγγέλης.
 
«Έρχομαι δουλειά για να ξεσκάσω»
Ανοικτό παρέμεινε, και ένα άλλο μαγαζί, λίγο πιο πέρα. 
Πίσω από την ανοιχτή πόρτα, είναι ο κύριος Κώστας, ο οποίος διατηρεί μαγαζί επιδιόρθωσης κινητών τηλεφώνων και ηλεκτρονικών συσκευών. Νιώθει, την ίδια ικανοποίηση μαζί σου μόλις του μιλήσεις...
 
«Δύσκολα περνούν άνθρωποι από εδώ πλέον. Εγώ έχω κάποιους πελάτες τους οποίους εξυπηρετώ τηλεφωνικά. Έρχομαι εδώ, για να κάνω τη δουλειά μου, αλλά η δουλειά είναι πολύ λίγη».
Ο λόγος που επέλεξε να παραμείνει ανοιχτός, είναι για να φεύγει για λίγες ώρες από το σπίτι. Να αλλάζει περιβάλλον. Πόσο σκληρός είναι τελικά ο εγκλεισμός…
 
Περπατώντας, φτάνεις στην Ονασαγόρου. Η ίδια ησυχία. Μόνο δύο, τρεις άνθρωποι κινούνται και αυτοί με γοργά βήματα και φορώντας μάσκες. Ο δρόμος σε οδηγεί στην πλατεία Φανερωμένης.
 
Ένας πιο δυνατός ήχος από τη φωνή του Χότζα, δίνει νότα αισιοδοξίας στην περιοχή. Είναι δύο παιδιά σε ποδήλατα, που κάνουν την βόλτα τους και ακούν μουσική.
 
Το οδοιπορικό συνεχίζεται... Οδόφραγμα Λήδρας. Οι τέσσερις σειρές από κάγκελα σου υποδεικνύουν ότι κάπου εκεί πρέπει να σταματήσεις.
«Είναι σαν ανοιχτή φυλακή η περιοχή»
Γυρνάς ξανά το κεφάλι. Στο βάθος βλέπεις χρώματα. Ξεπροβάλλουν από το μοναδικό ανθοπωλείο της περιοχής.
 
Η «Βιολέτα», ιδιοκτησίας του κ. Στέλιου, είναι επίσης ένα από τα ελάχιστα μαγαζιά που παραμένουν ανοιχτά.
Το κρατά ανοιχτό, όπως λέει, επειδή έχει να κάνει με λουλούδια που χρειάζονται περιποίηση. Από δουλειά όμως, ούτε λόγος.
«Έχει ένα μήνα, αυτή η κατάσταση. Μας επηρέασε πάρα πολύ εμάς. Είναι κλειστά όλα τα καταστήματα και είναι σαν ανοιχτή φυλακή. Δεν κινείται τίποτα. Ελπίζουμε ότι σύντομα θα αλλάξει αυτή η κατάσταση, γιατί είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Όλα είναι κλειστά, ο κόσμος φοβάται να κατέβει στην παλιά Λευκωσία και πρέπει κάτι να γίνει, γιατί τρέχουν και τα ενοίκια και όλα».
 
Παρά τις δύσκολες συνθήκες που επικρατούν, ο κ. Στέλιος λέει ότι δεν φοβάται την επόμενη μέρα, αλλά σίγουρα θα αλλάξουν αρκετά. Η ζωή τους θα αλλάξει.
 
«Περνά κόσμος, αλλά ο κόσμος που περνά είναι για να πάρει βόλτα το κατοικίδιο του. Δεν είναι ο κόσμος που θα σταματήσει να αγοράσει κάτι. Η δουλειά μας έπεσε 80%».
Η παλιά Λευκωσία, είναι μια περιοχή που ο χαρακτήρας της έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο οι περισσότεροι καταστηματάρχες της περιοχής ανησυχούν πως η πανδημία θα προκαλέσει ισχυρό πλήγμα στην κοσμοπολίτικη περιοχή.
Το ομορφότερο μέρος της πρωτεύουσας, ζει ξανά στιγμές δύσκολες, όπως έζησε και στο παρελθόν. Όμως το γεγονός πως θα ανοίξουν στην πρώτη φάση των χαλαρώσεων κάποια καταστήματα, αναπτερώνει τις ελπίδες όσων εργάζονται στην περιοχή, που θέλουν να επιστρέψει η ζωή.
newsletter Εγγραφη

Ροη Ειδησεων

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Altamira22

Δειτε Επισης

Αναθεωρημένη Μελέτη Χωροθέτησης για υδατοκαλλιεργητές σε Μονή-Βασιλικό ζητά η ΕΥ
Η δράση ΝΖ4Υ επεκτείνεται σε όλα τα σχολεία Μέσης εκπαίδευσης
Κοινή εκδήλωση για Εργατική Πρωτομαγιά από ΠΕΟ και τ/κ συντεχνίες
Πέθανε και ο τελευταίος λαγός που είχε απελευθερωθεί με πομπό-Τους έφαγαν άλλα ζώα
Στην ΕΠΑ καταγγέλλει την Κυβέρνηση η συντεχνία ΙΣΟΤΗΤΑ για κατάχρηση με την ΠΑΣΥΔΥ
Μ. Παναγιώτου: Με φιλόδοξους στόχους συμμετέχουμε στο Συμβούλιο υπουργών Γεωργίας της ΕΕ
Άρχισαν προετοιμασία για τα πακέτα αγάπης οι σούπερ γιαγιάδες της Ε.ΚΥ.ΣΥ.-Χρειάζονται στήριξη
Αδυναμίες, παραλείψεις και παράνομες χορηγίες από το Υπ. Παιδείας εντοπίζει σε έκθεση της η Ελεγκτική
Το Πολιτιστικό Κέντρο Κουρδιστάν «Θεόφιλος» καταδικάζει έφοδο σε κουρδικά ΜΜΕ στο Βέλγιο
Ανησυχία ΠΑΣΥΚΙ για τα οικονομικά ελλείμματα ΟΚΥπΥ