Τριγμοί σε ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ, χαμογελά από τη γωνία ο Αβέρωφ

Ο αντίκτυπος των αποτελεσμάτων των βουλευτικών εκλογών της Κυριακής άρχισε πλέον να γίνεται ξεκάθαρος στο κομματικό πεδίο. Αν και τα τρία μεγαλύτερα κόμματα ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ κατέγραψαν πάνω κάτω τις ίδιες απώλειες σε ποσοστά, που κυμαίνονται γύρω στο 3%, οι επιπτώσεις τους ήταν πολύ διαφορετικές.

Οι πιο καταιγιστικές εξελίξεις σημειώνονται, βεβαίως, στο ΑΚΕΛ, με τις πληροφορίες να συγκλίνουν ότι ο Γενικός Γραμματέας Άντρος Κυπριανού θα είναι από τις αρχές του επόμενου μήνα απλός στρατιώτης του κόμματος, με την ανάγκη για αλλαγές στην ηγεσία να καθίσταται πιο επιτακτική από ποτέ. Ο κ. Κυπριανού θα συνεχίσει την κοινοβουλευτική του θητεία από τα έδρανα του ΑΚΕΛ, αλλά η σκυτάλη για το ύψιστο αξίωμα του κόμματος θα περάσει, αναλόγως των επιλογών της Κεντρικής Επιτροπής, είτε στον Στέφανο Στεφάνου είτε στον Γιώργο Λουκαϊδη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Παραδίδει τη σκυτάλη ο Άντρος-Τα δύο φαβορί για τη θέση του Γ.Γ. του ΑΚΕΛ

Σημειώνεται πως αυτή δεν θα είναι η μοναδική αλλαγή στα ψηλά δώματα της Εζεκία Παπαϊωάννου, καθώς κι άλλα στελέχη με δεκαετίες προσφοράς αποχωρούν, για να δώσουν τη θέση τους στις νεότερες γενιές. Μέρος αυτών των αλλαγών ήταν προγραμματισμένες από πριν, αλλά δεν αποκλείεται να επέλθουν κι άλλες ανακατατάξεις, στην σκιά της εκλογικής αποτυχίας.

Στο ΑΚΕΛ, παρά το γεγονός πως παραμένουν εξαιρετικά φειδωλοί στις δημόσιες τοποθετήσεις τους ακολουθώντας την πεπατημένη, επικρατεί μεγάλος αναβρασμός, με αρκετά στελέχη να είναι βαθιά απογοητευμένα από την φθίνουσα πορεία του κόμματος και να θέτουν μέχρι και υπαρξιακά ερωτήματα για την μετέπειτα πορεία, εάν δεν υπάρξουν βαθιές τομές σε όλα τα επίπεδα. Καθίσταται σαφές πως η νέα ηγεσία δεν θα πρέπει να προσφέρει ένα απλό φρεσκάρισμα προσώπων, αλλά εκ βάθρων μεταρρυθμίσεις στη δομή, στη λειτουργία αλλά και στην πολιτική του κόμματος, οι οποίες παρουσιάζονται πλέον ως παρωχημένες και μη συμβατές με τα όσα το μεγάλο κόμμα της Αριστεράς πρεσβεύει.

Δημόσια, πάντως, το ΑΚΕΛ δηλώνει πως «έχουμε ήδη δρομολογήσει τις διαδικασίες για να συζητήσουμε αυτοκριτικά και τολμηρά για τα λάθη και τις αδυναμίες μας, που οδήγησαν σε αυτό το αποτέλεσμα, να λάβουμε όλες τις απαραίτητες αποφάσεις και σκληρά να εργαστούμε για να επανέλθουμε εκεί που η Ιστορία του Κόμματος επιτάσσει», χωρίς να προσδιορίζει τις εξελίξεις που έρχονται. Παρασκηνιακά, ωστόσο, τα πράγματα προχωρούν με γοργούς ρυθμούς.

Είναι σαφές πως, για να επέλθει η αλλαγή είναι αναγκαίο να ληφθούν θαρραλέες αποφάσεις, που θα αγγίζουν τον χαρακτήρα του κόμματος, έτσι ώστε να συμβαδίζει με τα σημεία των καιρών και να καλυφθεί η απόσταση που, όπως φάνηκε από την κάλπη, το χωρίζει από τους πολίτες. Γι’ αυτό και η αποχώρηση Κυπριανού αποτελεί, ουσιαστικά, την αρχή και όχι το τέλος της προσπάθειας για ουσιαστική ανασυγκρότηση του ΑΚΕΛ και προσαρμογή του στα πραγματικά δεδομένα του 2021.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Τα προβλήματα του ΑΚΕΛ, ο ευρωπαϊκός σοσιαλισμός και η ανάγκη για περεστρόικα

Στο ΔΗΚΟ η κατάσταση θεωρείται πιο διαχειρίσιμη, αν και υπάρχει σοβαρός προβληματισμός μετά το μείον 3,2%. Με τη διάσπαση να έχει γίνει προεκλογικά, οι φωνές αμφισβήτησης κατά του Νικόλα Παπαδόπουλου είναι πιο περιορισμένες σε σχέση με το μέγεθος που θα μπορούσαν να αποκτήσουν υπό άλλες περιστάσεις σε ένα κόμμα που φημίζεται για τις εσωτερικές του συγκρούσεις. Πλην όμως, οι εκλογές ουδέποτε επέτρεψαν στην ηγεσία να κάνει τη βαθιά ανασκόπηση που έπρεπε να γίνει, στον απόηχο της αποχώρησης αριθμού στελεχών και τριών βουλευτών, που συμπαρέσυρε μαζί της και ένα μέρος της εκλογικής βάσης του ΔΗΚΟ. Δεν διερευνήθηκαν, δηλαδή, στον βαθμό που θα έπρεπε οι λόγοι, δεν αναλήφθηκαν ευθύνες και δεν επιλύθηκαν τα προβλήματα που κατήγγειλαν όσοι έφυγαν πυροβολώντας, αν και συζητήθηκαν αρκετά στα συλλογικά όργανα και στα υψηλά δώματα του ΔΗΚΟ. Το θέμα έκλεισε γρήγορα, ώστε να ομαλοποιηθεί η κατάσταση πριν πλησιάσουν οι εκλογές, αφήνοντας παράπονα να αιωρούνται.

Το ΔΗΚΟ γνωρίζει πως πλέον η δυσαρέσκεια δεν περιορίζεται σε όσους έφυγαν αλλά συμπαρέσυραν και χιλιάδες ψηφοφόρους μαζί τους, τους οποίους παραμένει άγνωστο εάν θα μπορέσει ποτέ να ξανακερδίσει το κόμμα. Θα πρέπει να αναλυθεί, δηλαδή, κατά πόσον οι διαρροές, όχι μόνο προς τη ΔΗΠΑ αλλά και προς άλλους πολιτικούς σχηματισμούς ήταν μια συγκυριακή κατάσταση, απότοκο ενός προεκλογικού που, εκ των υστέρων, κρίνεται ανεπιτυχής, ή αν πρέπει το κόμμα να μάθει να ζει με συρρικνωμένα ποσοστά, τα οποία σε μία Βουλή με περισσότερα κόμματα θα μεταφράζονταν και σε λιγότερες έδρες. Δεδομένου ότι το ΔΗΚΟ εκλαμβάνει ως βασική αποστολή του να είναι ο ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων, η διατήρηση των εννέα εδρών σίγουρα προκαλεί τεράστια ανακούφιση στη Γρίβα Διγενή.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ηχηρό χαστούκι στο ΑΚΕΛ, αΔΗΚΟς κόπος ο… Μάκης

Σε μια πρώτη κίνηση επιμερισμού ευθυνών, πάντως, λύθηκε η συνεργασία του ΔΗΚΟ με τον επικοινωνιολόγο Κώστα Παναγόπουλο, μετά από απόφαση και των δύο. Ωστόσο, ο πρόεδρος του κόμματος και η ομάδα του, επί της ουσίας μετέθεσαν στο επικοινωνιακό κομμάτι την αποτυχία του προεκλογικού, ο οποίος δεν έπεισε τους πολίτες.

Η έντονα επικριτική στάση του κόμματος, η σχεδόν μονοθεματική προσέγγιση, η υπερβολική επικέντρωση στο ζήτημα της διαφθοράς που φαίνεται να έχει κουράσει τους πολίτες και να μην αποτελεί την προτεραιότητα που πίστευαν πως ήταν, στέρησαν από το ΔΗΚΟ την ευκαιρία να παρουσιάσει ένα πιο παραγωγικό και εποικοδομητικό πρόσωπο, με προτάσεις και εισηγήσεις. Αντιθέτως, σε κάποιες περιπτώσεις, η αντιπολίτευση του κόμματος είχε προσλάβει μάλλον… ΑΚΕΛικό χαρακτήρα, κάτι που δεν ταιριάζει στο προφίλ του ΔΗΚΟ ως πιο μετριοπαθής δύναμη. Το δε βατερλό με το κακόγουστο βίντεο του Μάκη, ήταν η πλέον τρανταχτή απόδειξη ότι το ΔΗΚΟ δεν συμβάδιζε προεκλογικά με τους ψηφοφόρους ούτε καν σε θέμα αισθητικής.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Τελείωσε τον Παναγόπουλο ο Νικόλας, δεν έκανε την διαφ(θ)ορά ο... Μάκης

Με το ΑΚΕΛ και το ΔΗΚΟ αντιμέτωπο με αυτές τις προκλήσεις, το γεγονός πως ο ΔΗΣΥ απώλεσε το 2,9% της εκλογικής του δύναμης και μία έδρα στη Βουλή, πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Αφενός γιατί το κυβερνών κόμμα ήταν αντιμέτωπο με την φθορά της εξουσίας και αφετέρου γιατί βρισκόταν σε θέση άμυνας σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια του προεκλογικού, αφού δεχόταν πυρά πανταχόθεν. Υπό αυτά τα δεδομένα, η πρωτιά που εξασφάλισε, αφήνοντας το ΑΚΕΛ περισσότερες από πέντε μονάδες πίσω του, παραμέρισε τα όποια προβλήματα προκάλεσαν την μείωση των ποσοστών.

Ο Αβέρωφ Νεοφύτου χαμογελά από τη γωνία, βλέποντας τους δύο βασικούς του αντιπάλους αντιμέτωπους με τη διαχείριση απωλειών, ενώ στο βάθος ξεπροβάλλουν οι προεδρικές εκλογές, με τη διαφαινόμενη συνεργασία ΑΚΕΛ-ΔΗΚΟ να ξεκινά την κούρσα από το μείον 6,5%. Αν ο προεκλογικός των βουλευτικών αποτελούσε τεστ για την γραμμή που θα ακολουθηθεί, τότε έχει καταστεί ήδη σαφές πως ο ΔΗΣΥ έχει τις αντοχές να κάνει αποκρούσεις και να διαχειρίζεται τις συντονισμένες επιθέσεις, χωρίς η ζημιά που του προκαλούν να είναι ανεπανόρθωτη. Αυτό το συμπέρασμα ενισχύει και προσωπικά τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ, καθώς η συζήτηση που θα γινόταν στην Πινδάρου θα ήταν πολύ διαφορετική, εάν η παράταξη είχε υποστεί πιο μεγάλες απώλειες ή αν δεν ήταν πολύ πιο προβληματικές οι επιδόσεις των άλλων δυο μεγάλων κομμάτων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Χτύπησαν ρέστα και δικαιώθηκαν στο photo finish Αναστασιάδης-Αβέρωφ