«Άνθρωποι δεν είχαν να πληρώσουν το ρεύμα και η Ζέτα έβγαζε και τα πλήρωνε»

Ήταν από τους ανθρώπους που δεν επιδίωκε τα φώτα της δημοσιότητας. Ήταν από τους ανθρώπους που ήθελε να μιλάει με το έργο της. Να στέκεται δίπλα στους πολίτες και δίπλα στον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά που είχε ανάγκη. Δεν έκανε ότι έκανε για να κερδίσει την δόξα, για να της πούνε συγχαρητήρια. Τις πλείστες των περιπτώσεων ήταν αθόρυβη. Και αυτό γιατί, ο στόχος της ήταν η πραγματική στήριξη του ανθρώπου, ειδικότερα των φτωχών. 

Κάτι που λένε και ξανά λένε όσοι γνώριζαν την Ζέτα Αιμιλιανίδου, όσοι την ζούσαν καθημερινά. Όσοι την έβλεπα καθημερινά να αγωνίζεται προσπαθώντας πάντοτε να βρει λύσεις.

«Την έβλεπα καθημερινά και όταν ερχόταν και όταν έφευγε. Ήταν απλή, μιλούσε μαζί μας κάθε πρωί. Μας ρωτούσε τι κάνουμε», αναφέρει εργαζόμενη του Υπουργείου Εργασίας, η οποία μίλησε για την άγνωστη βοήθεια που προσέφερε η Ζέτα Αιμιλιανίδου σε αρκετό κόσμο που είχε ανάγκη. «Κόσμος ερχόταν εδώ στο Υπουργείο και μπορεί να μην είχε να πληρώσει. Πολλές φορές τους βοηθούσε αφιλοκερδώς και τα πλήρωνε. Κόσμος δεν μπορούσε να πληρώσει το ρεύμα και έβγαζε πολλές φορές και τους βοηθούσε».

Άλλος εργαζόμενος επί χρόνια στο Υπουργείο Εργασίας, σε δηλώσεις του ανέφερε πως η Κύπρος έχασε μια έντιμη υπουργό, που πάνω από όλα ήταν άνθρωπος.

«Χάσαμε μια υπουργό που κάθε μέρα με το καλημέρα, με την θετικότητα της, με την βοήθεια της στον κόσμο, στους εργαζόμενους. Ήταν η υπουργός που βοηθούσε τον φτωχό τον πολίτη. Τα ζούσαμε καθημερινά. Με τα επιδόματα, με την πανδημία που ήταν μια δύσκολη περίοδος. Πετύχαμε με την υπουργό μας να βοηθήσουμε πολύ κόσμο που ήταν φτωχός, με παιδιά. Νιώθουμε πως χάσαμε μια υπουργό που ήταν θετική. Κάθε μέρα να μας πει καλημέρα, να ρωτήσει αν είμαστε καλά, πώς πάμε… Πολύ σημαντικό να σε ρωτά ο προϊστάμενος σου αν είσαι εντάξει».     

«Την έβλεπα καθημερινά τη Ζέτα», λέει με βουρκωμένα τα μάτια η κα. Αναστασία Κωμοδρόμου, που βρίσκεται στην υποδοχή του κτιρίου του υπουργείου Εργασίας. «Ήταν ένας απλός και ευγενικός άνθρωπος. Μας καλημέριζε κάθε πρωί. Ήταν κοντά μας. Βοήθησε αρκετό κόσμο οικειοθελώς. Δεν νομίζω να υπάρξει άλλη σαν τη Ζέτα μας. Δεν ήταν περήφανη, ήταν απλός άνθρωπος και κοντά μας. Δεν είμαι καιρό εδώ, αλλά την έβλεπα καθημερινά. Ήταν λες και την γνώριζα χρόνια. Ήρθα τόσο κοντά της, που ένιωθα ότι ήμουν καιρό εδώ».

Με τα καλύτερα λόγια για την υπουργό Εργασίας, μίλησε επίσης και η υπεύθυνη της καντίνας στο Υπουργείο, η κα. Ελένη, η οποία καθημερινώς έφτιαχνε τον καφέ της υπουργού εδώ και εννέα χρόνια. 

«Εννέα χρόνια έφτιαχνα τον καφέ της. Όταν ήμουν θετική στον κορωνοϊό, με ρωτούσε πως τον πέρασα και εκείνη όταν απεβίωσε ο άνδρας της, όλοι της συμπαρασταθήκαμε. Θα μας λείψει πολύ. Την αγαπούσαμε πολύ και μας αγαπούσε. Όταν ήταν τα γενέθλιά της μπαίναμε στο γραφείο της να της ευχηθούμε. Όποτε την καλούσαμε ήταν εδώ. Ήταν πάντα δίπλα στον κόσμο και ήθελε να το εξυπηρετεί. Περισσότερο ήθελε να βοηθήσει αυτούς που πονούσαν. Ήθελε να μην πονά κανένας. Ήταν πολύ αγαπητή».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: 

• Οι άνθρωποι δίπλα από τη Ζέτα… «Στις 4 το πρωί ακόμα ήταν ζεστό το γραφείο της»
• Ακούραστη, μάχιμη, δίκαιη… Πώς έγραψε ιστορία για ανθρώπους και όχι για αριθμούς
• Η υστεροφημία της θα είναι όσο σπουδαία όσο κι η συμβολή της...
• Ένας άγγελος ανάμεσα στους αγγέλους…