Σε ιδιαίτερα ψηλούς τόνους συνεχίζεται η αντιπαράθεση για τα έργα του εικαστικού και καθηγητή, Γιώργου Γαβριήλ, τα οποία κάνουν από την Κυριακή το γύρο του διαδικτύου, έπειτα από αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, για τα οποία προκλήθηκε σωρεία αντιδράσεων, τόσο από ΔΗΣΥ και ΕΛΑΜ, ως επίσης και από πολίτες, που με αναρτήσεις τους στηρίζουν είτε τη μια πλευρά, είτε την άλλη. Από την πλευρά του το ΑΚΕΛ τοποθετήθηκε με ανακοίνωση του αναφέροντας πως, «είναι σεβαστή και κατοχυρωμένη η ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης όπως και η ελευθερίας κριτικής στα έργα τέχνης».
Ο αναπληρωτής πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Ευθύμιος Δίπλαρος, που έκανε λόγο για χυδαιότητες και εμετικά έργα που προσβάλλουν τη θρησκεία, προειδοποίησε τον κ. Γαβριήλ, ότι εάν δεν αποσύρει την αναφορά προς το πρόσωπό του, ότι ήταν αυτός που δημιούργησε το κολλάζ των έργων του, θα προβεί σε καταγγελία στην Αστυνομία και ο εικαστικός θα οδηγηθεί ενώπιον της Δικαιοσύνης.
Απαντώντας για τα όσα του καταλογίζονται, ο κ. Γαβριήλ ανέφερε στην εκπομπή «Μέρα Μεσημέρι» αρχικά «δεν αντιλήφθηκα για ποια έργα μιλάνε. Μιλάνε για όλοι για μια ανάρτηση του κ. Δίπλαρου. Δεν ξέρω ποιος το δημιούργησε, το ανήρτησε όμως ο κ. Δίπλαρος και είναι κολλάζ, πήραν κομμάτια από διάφορα έργα μου και έφτιαξαν αυτό το έκτρωμα που βγαίνουν όλοι βγάζουν ανακοινώσεις, κατηγορούν».
Κληθείς να σχολιάσει την προειδοποίηση του κ. Δίπλαρου, σημείωσε πως «το ανήρτησε στη σελίδα του και από εκεί το πήρα και εγώ. Αν δεν το έκανε ο ίδιος και το έκανε κάποιος άλλος, όμως έχει ευθύνη ότι το ανήρτησε στην ιστοσελίδα του. Εγώ το είδα από την ιστοσελίδα του κ. Δίπλαρου ότι το ανάρτησε, αν το πήρε από αλλού είναι άλλο θέμα. Έχει ευθύνη να το αναρτά, αν είναι δημιουργία κάποιου άλλου».
Σε ό,τι αφορά στην επιστολή του ΕΛΑΜ, στον Αρχηγό Αστυνομίας με την οποία ζητά την ποινική του δίωξη, είπε πως «δεν ξέρω για ποια έργα αναφέρονται και ποιο είναι το πρόβλημά τους για συγκεκριμένα έργα».
Παράλληλα, σε σχέση με τις δηλώσεις του κ. Δίπλαρου που έθεσε το ερώτημα εάν θα έπραττε το ίδιο στην περίπτωση του Μωάμεθ, είπε [αν ζούσα στην Αλγερία ή στην Σαουδική Αραβία, μπορεί να ασχολούμουν με τον Μωάμεθ. Ζω στην Κύπρο, σε αυτό το κοινωνικό περιβάλλον, με τη χριστιανική θρησκεία και ασχολούμαι με τα προβλήματα της κοινωνίας μας και όχι σε κάποια μουσουλμανική χώρα».
Συνέχισε λέγοντας ότι «εγώ δεν θεωρώ ότι τα έργα μου αποτελούν χυδαιότητα ή ύβρι προς τη θρησκεία. Αρκετοί θεολόγοι, φίλοι και γνωστοί, μου λένε ότι είναι πιο κοντά στη θρησκεία τα έργα μου, από οτιδήποτε άλλο».
Σε άλλη ερώτηση του κ. Δίπλαρου, που τον ρώτησε εάν θα έβαζε άτομα της οικογένειάς του στα έργα του, τόνισε ότι «βάζω πρόσωπα της οικογένειάς μου και τον εαυτό μου βάζω μέσα».
Επίσης, για τις αναφορές της Αρχιεπισκοπής που χαιρέτισε την ακύρωση της έκθεσής του, χαρακτηρίζοντας τα έργα του ως προσβολή, σημείωσε ότι «δεν το βλέπω έτσι. Μπορεί να κριτικάρω κοινωνικά προβλήματα, τη σήψη, τη διαφθορά που υπάρχει στην κοινωνία μας, θρησκευτικά σύμβολα, το Χριστό, την Παναγία. Μέσω τους μπορεί να θίγω προβλήματα όπως το προσφυγικό, το μεταναστευτικό, τη γενοκτονία στη Γάζα. Εγώ δεν θεωρώ ότι θίγω τον Χριστιανισμό, αλλά είναι ανάδειξη της χριστιανικής πίστης ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιώ αυτά τα σύμβολα. Ή τον Χριστό στο Πουρνάρα σαν πρόσφυγα, κατατρεγμένο. Εγώ θεωρώ ότι είναι θετική η παρουσία του Χριστού και της Παναγίας στα έργα μου».
Επισήμανε ακόμα ότι «δεν τις δικαιολογώ και δεν καταλαβαίνω γιατί φωνάζουν. Φωνάζουν για ένα κολλάζ που έκανε κάποιος άλλος, το οποίο θεωρούσαν ότι είναι δικό μου έργο. Είναι άποψη δική τους, εγώ πιστεύω ότι έχει θετικό αντίκρισμα κάθε έργο και πρέπει να δούμε τον καιρό που έγινε, κάτω από ποιες συνθήκες, με ποια θεματική. Δεν μπορείς να τα κάνεις όλα ένα αλαλούμ και να τα ενώνεις και να τα παρουσιάζεις ότι βρίζουν όλα τα θεία και τη θρησκεία μας».
Δεν βρίζει κανένα, είπε, «για το όνομα του Θεού. Η ερμηνεία που δίνει ο καθένας είναι δική του υπόθεση με τις εμπειρίες του. Πολλοί άνθρωποι της θρησκείας τα βρίσκουν πολύ συμπαθητικά. Δεν θεωρώ ότι δεν υπάρχει πρόβλημα για την ελευθερία της έκφρασης. Που καταντήσαμε; Σε ποια εποχή ζούμε, να μην μπορεί ο καλλιτέχνης να εκφραστεί, να του καθορίζονται πλαίσια. Που πάει η ελευθερία της έκφρασης. Δίχως ελευθερία της έκφρασης δεν υπάρχει ούτε δημιουργικότητα, ούτε κριτική σκέψη, ούτε πρόοδος και ανάπτυξη στον κόσμο».
Παράλληλα, αναφερόμενος στην ακύρωση της έκθεσης, υπέδειξε ότι «ο λόγος της ακύρωσης της έκθεσης είναι ότι ο ιδιοκτήτης της γκαλερί δέχθηκε απειλές για τη ζωή του». Επανέλαβε ότι δέχθηκε απειλές από υποψήφιο του ΕΛΑΜ και συνεχίστηκαν οι απειλές τηλεφωνικά, όπως υποστηρίζει, ενώ ανέφερε ξανά ότι κάποιοι κατέβασαν έργα, ενώ υπήρχε στο χώρο της γκαλερί Αστυνομία.
Καταληκτικά, ανέφερε ότι «δεν υπάρχει χυδαία τέχνη. Χυδαιότητα υπάρχει έξω στην κοινωνία. Πολλές φορές οι καλλιτέχνες απεικονίζουν αυτή τη χυδαιότητα που υπάρχει στην κοινωνία μέσα από τα έργα τους. Δεν σημαίνει ότι είναι χυδαίο το έργο. Αν υπάρχει χυδαιότητα στην κοινωνία, θα υπάρχει και η απεικόνισή της στην τέχνη, αυτό κάνω εγώ».
Καταληκτικά, είπε «να με συγχωρήσει για την αναφορά που έκανε ότι είναι δικό του, αλλά έχει ευθύνη που το ανήρτησε. Δεν έχω πρόβλημα εγώ με τον κ. Δίπλαρο. Αν δεν το έκανε αυτός, αποδέχομαι ότι έκανα λάθος, αλλά το ότι το ανάρτησε, έχει ευθύνη, δεν είπε ότι το πήρε από την τάδε ιστοσελίδα, ώστε να μην του καταλογίζουμε του ίδιου ότι είναι δικό του το συγκεκριμένο έργο».
Ο κ. Δίπλαρος, επανήλθε, στην ίδια εκπομπή, λέγοντας ότι «ντρέπεται και η ντροπή. Πρέπει τάχιστα να το αφαιρέσει. Δεν είναι προϊόν κολλάζ από εμένα, όπως ο ίδιος διαδίδει. Χαίρομαι που έστω και τώρα, απολογείται για τα έργα του. Τα δικά του έργα είναι που ανήρτησαν όσοι τα ανήρτησαν. Τα δικά του που δεν πρόλαβε να κατεβάσει για να μην φαίνονται που είναι χυδαία και εμετικά και προσβλητικά. Να απολογηθεί στον κυπριακό λαό και στη θρησκεία ολόκληρη».
Λαμβάνοντας και πάλι το λόγο, ο κ. Γαβριήλ είπε «δεν κατέβασα κανένα έργο μου από το διαδίκτυο. Όλα τα έργα μου είναι ανεβασμένα, όπως τα ανέβασα προηγουμένως και κανένα δεν κατέβηκε όπως υποστηρίζει ο κ. Δίπλαρος».
Η ανακοίνωση του ΔΗΣΥ και ανταπάντηση ΑΚΕΛ
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο ΔΗΣΥ για το θέμα, είχε αναφέρει ότι «καμία έκπληξη δεν προκαλεί η σιωπή του ΑΚΕΛ ούτε η εμφανής αμηχανία των στελεχών του να τοποθετηθούν για την «τέχνη» η οποία αναβλύζει μίσος και προκαλεί τη διχόνοια».
Πρόκειται, όπως είπε, «για "τέχνη" με συγκεκριμένα, ακραία και στρατευμένα ιδεολογικοπολιτικά μηνύματα. Ως τέτοια δεν απολαμβάνει ασυλία από την κριτική. Εμείς τοποθετηθήκαμε με απόλυτη σαφήνεια χαρακτηρίζοντας τους συγκεκριμένους πίνακες χυδαίους και βέβηλους απέναντι στα θρησκευτικά σύμβολα και στις αξίες του λαού μας. Για το ΑΚΕΛ ωστόσο, όταν η λεγόμενη "καλλιτεχνική έκφραση" στοχεύει πολιτικούς αντιπάλους ή τη χριστιανική πίστη επιλέγεται η ένοχη σιωπή».
Παράλληλα, σημειώνει πως «η τακτική της υποκρισίας και η επιλεκτική τους ευαισθησία αποτελεί διαχρονικό γνώρισμα του ΑΚΕΛ— κάτι που επιβεβαιώνεται σε κάθε περίπτωση που αφορά «δικούς» τους. Τους αφήνουμε στην κρίση της κοινωνίας».
Απαντώντας στον ΔΗΣΥ, ο βουλευτής του ΑΚΕΛ, Ανδρέας Πασιουρτίδης, επίσης στην εκπομπή «Μέρα Μεσημέρι», σημείωσε ότι «καμία σιωπή. Εμείς τοποθετούμαστε δημοσίως όποτε μας ζητηθεί. Καταρχάς η κ. Δημητρίου θεωρώ ότι θα έπρεπε πρώτα να διερωτηθεί γιατί ο αναπληρωτής Πρόεδρός της δημιούργησε ή χρησιμοποίησε ένα δημιούργημα, διότι δεν είναι πίνακας και το πως ένας αναπληρωτής Πρόεδρος του μεγαλύτερου κόμματος της χώρας χωρίς να διασταυρώσει πληροφορίες, σπεύδει να αναρτήσει ένα πίνακα που στην ουσία δεν είναι πίνακας αλλά συρραφή διάφορων έργων για να δημιουργήσει εντυπώσεις».
Επισήμανε πως «όπως ο κάθε καλλιτέχνης έχει δικαίωμα να εκφράζεται μέσω τον έργο του, άλλο τόσο δικαίωμα έχει και το κοινό να κρίνει τα έργα του. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι κάποια από αυτά τα έργα με ενοχλούν και εμένα και πιθανών να ενοχλούν και πολλούς άλλους. Εμένα δεν μου αρέσει το γυμνό στους πίνακες διότι θεωρώ ότι το γυμνό πρωτίστως έχει το σκοπό να δημιουργήσει κόντρες ή να τραβήξει την προσοχή. Η εικαστική άποψη του καθενός μας είναι υποκειμενική. Μπορεί ο καθένας να τα θεωρήσει κακά, άσχημα, ωραία, όμορφα, πρωτότυπα. Εγώ σας λέω ότι κάποια από αυτά και εμένα δεν μου αρέσουν και έχει ο καθένας το δικαίωμα και το υποστηρίζουμε να κρίνει».
Κάποια από αυτά που βλέπω, σημείωσε, «ίσως προσβάλουν και τα θεία ναι, και εγώ αν ήμουν ζωγράφος δεν θα τα ζωγράφιζα. Αυτό όμως είναι το ένα κομμάτι. Το βασικό ερώτημα είναι αν είναι αυτό αρκετό, η διαφωνία έστω και τις επικρατούσας άποψης σε ένα τόπο, για να διώξουμε κάποιον, για να κατεβάσουμε μία έκθεση η οποία γίνεται σε ιδιωτικό χώρο. Ακούω και πράγματα που δεν στέκουν καν όχι μόνο στην λογική αλλά και νομικά. Παραθέτουν άρθρα του ποινικού κώδικα τα οποία δεν μιλάνε για προσβολή της χριστιανικής θρησκείας αλλά για προσβολή οποιασδήποτε θρησκείας και οποιουδήποτε μπορεί να θιγεί από αυτό. Και επειδή ακούω αυτό το αστείο επιχείρημα για τον Μωάμεθ, μα ξεχνούν όλοι αυτοί οι ευαίσθητοι ότι το 2015 ήταν Je suis Charlie; Διότι αύριο για παράδειγμα, αν κάποιος ζωγράφος γελοιοποιήσει για παράδειγμα τον Βούδα όχι τον Μωάμεθ, όλοι όσοι σήμερα διαμαρτύρονται και λένε να εφαρμοστεί ο νόμος, πρέπει αν ενοχληθεί ένας βουδιστής στην Κύπρο, να θέλουν να διωχθεί ο καλλιτέχνης».
Τόνισε επίσης ότι «η ελευθερία και το συνταγματικό δικαίωμα υπάρχει ακριβώς για να προστατεύσει την μειοψηφία ή το αντιδημοφιλές έναντι της επικρατούσας άποψης διότι όλοι όσοι ξεκίνησαν να προσπαθήσουν να επιβάλλουν την επικρατούσα άποψη, κατέληξαν να γίνονται δικτατορία. Αύριο η επικρατούσα άποψη μπορεί να είναι πολύ διαφορετική από την σημερινή. Άρα ως οριζόντια θέση πρέπει όλοι να τοποθετηθούμε τελικά μπορεί κάποιος να ζωγραφίζει εκείνο που θέλει, να μπορώ εγώ να τον κρίνω αυστηρά αλλά αυτό το δικαίωμα να μην είναι τέτοιο το οποίο να μην επιτρέπει την δίωξή του; Εγώ λέω ναι να τον κρίνω και το χειρότερο ξέρετε ποιο είναι; Για μένα βλακώδες, όλοι όσοι αναπαράγουν τους πίνακες τους οποίους καταδικάζουν, έδωσαν το δικαίωμα σε πολλαπλάσιο αριθμό ατόμων να τους μάθει διότι η μεγαλύτερη ποινή για έναν καλλιτέχνη είναι το έργο του να είναι εντελώς στην αφάνεια. Τώρα κατάφεραν όλοι η Κύπρος να ασχολείται με πίνακες που ήταν σε μία ιδιωτική γκαλερί που μπορούσε να μην την δει κανένας.
Βολές σε ΑΚΕΛ από το ΔΗΚΟ
Το ΔΗΚΟ, με την σειρά του, καταδίκασε τα έργα του κ. Γαβριήλ και εξαπέλυσε επίθεση στο ΑΚΕΛ, που δεν τοποθετήθηκε επί των έργων που είδαν το φως της δημοσιότητας και διερωτήθηκε εάν θα έπραττε το ίδιο εάν το έργο έδειχνε κάποιον ναα ουρεί σε παλαιστινιακή σημαία.
Όπως είπε, «διερωτώμαι πραγματικά εάν θα έλεγε τα ίδια εάν σε μία έκθεση ένας σκύλος ουρούσε πάνω στην σημαία της Παλαιστίνης. Η πρόκληση του συγκεκριμένου λεγόμενου καλλιτέχνη είναι επαναλαμβανόμενη, δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρεί να προσβάλει την κοινωνία για να προκαλέσει συζήτηση γύρω από το όνομά του και εδώ θα συμφωνήσω με τον κ. Πασιουρτίδης. Η τέχνη μπορεί να είναι και αιχμηρή και ενοχλητική, όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε εξωτερίκευση νοσηρών συνδρόμων, που θεωρούμε ότι πρόκειται για μια ιδεολογικά στρατευμένη προσπάθεια προσβολής και αποδόμησης ιερών συμβόλων που επιχειρεί να ταπεινώσει τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας».
Ανέφερε ακόμη ότι «η ελευθερία της έκφρασης είναι δικαίωμα, αλλά ταυτόχρονα επιφέρει και ευθύνη. Ότι μετατρέπεται σε ασυδοσία, παύει να είναι τέχνη. Η λεγόμενη καλλιτεχνική δράση του συγκεκριμένου, θα πρέπει να ειδωθεί και υπό το πρίσμα της θεσμικής ευθύνης που έφερε ως εκπαιδευτικός και την καθημερινή επαφή που είχε με παιδιά, ακόμα περισσότερο υπό το πρίσμα της θεσμικής ευθύνης που έφερε ως εκπαιδευτικός και την καθημερινή επαφή που είχε με παιδιά».
Παράλληλα, σημείωσε ότι «σε καμία περίπτωση, ο λεγόμενος καλλιτέχνης δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από αυτή την ιδιότητά του στη δημόσια εκπαίδευση, εκεί που δεν πρέπει να χωρούν οι οποιεσδήποτε χυδαίες εκφράσεις, η ασυδοσία και η οποιαδήποτε προσβολή στα θεία. Όσοι προσπάθησαν να τον υπερασπιστούν ή με τη σιωπή τους να τον ανεχτούν ή να τον ενθαρύνουν σε καμία περίπτωση δεν υπερασπίζονται ούτε την τέχνη, ούτε την ελευθερία της έκφρασης, ούτε τη δημοκρατία».
Κληθείς να σχολιάσει που κατατάσσει το ΑΚΕΛ, είπε ότι δεν είδε καμία ανακοίνωση στη σελίδα του κόμματος, σημειώνοντας ότι «η δημοκρατία δεν κινδυνεύει από την κριτική που μπορεί να ασκήσουμε σε ένα λεγόμενο καλλιτέχνη, η δημοκρατία κινδυνεύει από την κανονικοποίηση του ακραίου όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, όταν το ακραίο ενδύεται τον μανδύα καμιά φορά της τέχνης και της προόδου.»
Ακολούθως, ο κ. Πασιουρτίδης απάντησε ότι όλα αυτά κρίθηκαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, σημειώνοντας ότι έχει διασφανιστεί τι επιτρέπεται και τι όχι. «Εάν το ΑΚΕΛ κρίνεται ότι δεν έβγαλε ανακοίνωση, τότε κάποιοι κυνηγούν αφορμές για να κατακρίνουν το ΑΚΕΛ. Τοποθετούμε ευθαρσώς εκ μέρους του κόμματος. Κάποιες θέσεις μεταφέρονται δια των βουλευτών και των στελεχών μας μέσω δηλώσεων, κάποιες μέσω του κόμματος. Το ίδιο θα έλεγα εάν κάποιος ουρούσε σε σημαία της Παλαιστίνης, το ίδιο θα έλεγα εάν κάποιος αφόδευε σε σημαία της Κύπρου. Θα τον έκρινα αυστηρά, αλλά ουδέποτε θα ζητούσα είτε τη δίωξή του, εκτός εάν προήγαγε τη βία ή το μίσος, είτε την αποκαθήλωση των έργων του, που είναι σε μια ιδιωτική γκαλερί, που αν θέλω δεν την επισκέπτομαι».
Ο κ. Σενέκης, από την πλευρά του, είπε, «τι να πω; Να πω ότι ο κ. Πασιουρτίδης ενοχλείται από το γυμνό, αλλά δεν ενοχλείται από την προσβολή των θείων; Τον εξευτελισμό και την ταπείνωση της κοινωνίας μας; Εμείς δεν μιλήσαμε για ποινικές διώξεις».
ΑΚΕΛ: Σεβαστή η ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης, διαγωνισμός ακρότητας μεταξύ ΔΗΣΥ και ΕΛΑΜ
Τοποθετείται μετά το σάλο που προκλήθηκε, αναφορικά με τα έργα του εικαστικού και καθηγητή, Γιώργου Γαβριήλ, το ΑΚΕΛ.
Σε ανακοίνωση του το κόμμα της Αριστεράς αναφέρει πως, «το ΑΚΕΛ δεν είχε πρόθεση να συμμετέχει στην προσπάθεια τεχνητής πόλωσης που στήθηκε το τελευταίο 24ωρο σχετικά με την έκθεση του Γ. Γαβριήλ με καταφανή μικροπολιτική σκοπιμότητα και μάλιστα, στη βάση μιας παραπλανητικής κοπτοραπτικής εικόνων».
Προσθέτοντας παράλληλα πως, «ούτε βεβαίως αφορά το ΑΚΕΛ και τον κάθε δημοκρατικό πολίτη της χώρας, ο διαγωνισμός ακρότητας μεταξύ ΔΗΣΥ και ΕΛΑΜ».
«Ωστόσο, ο επικίνδυνος παροξυσμός που συνειδητά καλλιεργείται απαιτεί να υπενθυμίσουμε τα αυτονόητα. Θα έπρεπε λοιπόν να ήταν για όλους αντιληπτό κι αυτονόητο ότι στις σύγχρονες δημοκρατίες είναι σεβαστή και κατοχυρωμένη η ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης όπως και η ελευθερίας κριτικής στα έργα τέχνης», αναφέρει ακόμη το ΑΚΕΛ.
Παράλληλα προσθέτει πως, «αυτό που δεν είναι ανεκτό είναι οι απειλές κατά της ζωής πολιτών, οι τραμπουκισμοί, οι προπηλακισμοί κι ο εκφοβισμός για να διακοπούν εκθέσεις έργων, η απαίτηση για διώξεις και φυλακίσεις καλλιτεχνών. Αυτές οι συμπεριφορές είναι γνωρίσματα σκοταδισμού».
ΔΗΠΑ: Η «καλλιτεχνική έκφραση» δεν μπορεί να λειτουργεί ως άλλοθι
Στη δική της τοποθέτηση, μέσω ανακοίνωσης, η ΔΗΠΑ έστειλε το μήνυμα ότι η «καλλιτεχνική έκφραση» δεν μπορεί να λειτουργεί ως άλλοθι, τονίζοντας πως «η κριτική δεν είναι λογοκρισία, ούτε επίθεση στη δημοκρατία»
Όπως αναφέρει «η Δημοκρατική Παράταξη – Συνεργασία, παρακολουθεί με προσοχή τη δημόσια συζήτηση που έχει αναπτυχθεί με αφορμή την έκθεση του ζωγράφου Γιώργου Γαβριήλ. Μια συζήτηση έντονη, συχνά πολωμένη, που αγγίζει θεμελιώδη ζητήματα δημοκρατίας, πολιτισμού και ελευθερίας της έκφρασης».
Τονίζει επίσης πως «θέλουμε να είμαστε ξεκάθαροι: καταδικάζουμε απερίφραστα την προσβολή της θρησκείας, των ιερών συμβόλων, των θεσμών και της ιστορίας του λαού μας, και ειδικότερα τα πρόσφατα έργα του ζωγράφου Γιώργου Γαβριήλ, τα οποία με τον τρόπο και το περιεχόμενό τους προσβάλλουν βάναυσα τα ιερότερα σύμβολα της Ορθόδοξης Πίστης. Η "καλλιτεχνική έκφραση" δεν μπορεί να λειτουργεί ως άλλοθι για τη βεβήλωση του Χριστού, της Παναγίας και θεμελιωδών στοιχείων της πνευματικής και πολιτιστικής μας ταυτότητας».
Επισημαίνει ακόμα πως «την ίδια ώρα, τονίζουμε ότι η ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο μιας ανοιχτής, δημοκρατικής κοινωνίας και η τέχνη οφείλει να έχει τον χώρο να ενοχλεί, να προκαλεί, να αμφισβητεί και να θέτει δύσκολα ερωτήματα. Ωστόσο, αυτή η ελευθερία δεν είναι απεριόριστη ούτε μπορεί να ασκείται εις βάρος του σεβασμού προς την πίστη και τα θρησκευτικά αισθήματα της κοινωνίας. Οι έντονες και δικαιολογημένες αντιδράσεις που προκλήθηκαν στην κοινή γνώμη, στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης αλλά και στον πολιτικό κόσμο καταδεικνύουν ότι η συγκεκριμένη επιλογή δεν συνιστά πρόκληση προβληματισμού, αλλά συνειδητή πρόκληση προς την κοινωνία. Η λογοκρισία, οι απαγορεύσεις και οι εκβιαστικές σιωπές δεν συνάδουν με τις αξίες της δημοκρατίας».
Ταυτόχρονα, όμως, συνεχίζει, «απορρίπτουμε τον εύκολο και απλουστευτικό αφορισμό ότι «η τέχνη δεν έχει όρια». Η άποψη αυτή, όταν προβάλλεται ως απόλυτο δόγμα, ακυρώνει τον ίδιο τον πολιτισμό. Η τέχνη δεν γεννιέται στο χάος, ούτε στην απουσία κανόνων, γνώσης και ευθύνης. Αν όλα βαφτίζονται τέχνη, τότε η κριτική παύει να έχει νόημα, η αισθητική συζήτηση καταργείται και η δημιουργία υποβαθμίζεται σε απλή πρόκληση εντυπώσεων».
Ανέφερε ακόμαα πως «η ιστορία της τέχνης και του θεάτρου, από την κλασική δραματουργία μέχρι το Θέατρο του Παραλόγου, αποδεικνύει ότι ακόμη και οι πιο ριζοσπαστικές μορφές έκφρασης έχουν σαφείς φόρμες, κανόνες και εσωτερική πειθαρχία. Ο Μπέκετ δεν δεχόταν να αλλάξει ούτε τελεία στα έργα του. Ο Μιχαήλ Άγγελος αφιέρωσε αμέτρητες ώρες μελέτης για μια λεπτομέρεια στο ανθρώπινο σώμα. Μέσα από τα όρια γεννιέται η δημιουργία - όχι παρά την ύπαρξή τους».
Επισημαίνει ακόμα πως «η ΔΗΠΑ θεωρεί αυτονόητο ότι κάθε καλλιτεχνικό έργο υπόκειται σε δημόσια κριτική. Η κριτική δεν είναι λογοκρισία, ούτε επίθεση στη δημοκρατία. Είναι αναγκαίο στοιχείο του πολιτιστικού διαλόγου. Όποιος υπερασπίζεται το δικαίωμα της πρόκλησης οφείλει να αποδέχεται και το δικαίωμα της διαφωνίας. Η ελευθερία της έκφρασης δεν συνεπάγεται ασυλία από την κοινωνική και ηθική αξιολόγηση».
Διαμηνύει «παράλληλα, ότι «καταδικάζουμε την επιπόλαιη και καταχρηστική επίκληση όρων όπως «χούντα» ή «αυταρχισμός» για κάθε αντίθετη άποψη. Η ιστορική μνήμη απαιτεί σεβασμό. Η δημοκρατία δεν απειλείται από τον διάλογο και την κριτική, αλλά από την απουσία τους».
Καταληκτικά, σημειώνει «η Δημοκρατική Παράταξη πιστεύει σε μια τέχνη ελεύθερη, αλλά και απαιτητική, σε μια κοινωνία που δεν φοβάται την έκφραση, αλλά ούτε αποδέχεται άκριτα τα πάντα στο όνομά της. Η υπεράσπιση της ελευθερίας της τέχνης συμβαδίζει με την υπεράσπιση της σκέψης, της γνώσης και της ευθύνης. Αυτός είναι και ο δρόμος του δημοκρατικού πολιτισμού».
«Δεν μπορεί ο καθένας αν έχει κάποιο πρόβλημα να εκφράζεται έτσι χυδαία»
Λάβρος παρουσιάστηκε και ο Αρχιεπίσκοπος, ο οποίος σε τοποθέτησή του, στη εκπομπή «Ενημέρωση Τώρα, συνεχάρη τον κυπριακό λαό για την αντίδρασή του.
Ο Αρχιεπίσκοπος, στη δική του τοποθέτηση, είπε ότι «είναι απαράδεκτο στο όνομα της ελευθερίας της έκφρασης, να υπάρχουν τέτοιες αισχρότητες, σε μια κοινωνία που δεν τις ανέχεται και πράγματι συγχαίρω τον κυπριακό λααό που αντέδρασε πολύ σωστά και τα αντανακλαστικά του ήταν προς τη σωστή καατεύθυνση. Δεν μπορεί ο καθένας αν έχει κάποιο πρόβλημα να εκφράζεται έτσι χυδαία για τα ιερά και τα όσια μας».
Σημείωσε ακόμα πως «νομίζω ότι αντέδρασε πολύ σωστά ο κόσμος μας και η γκαλερί. Παίρνουν τα μηνύματα αυτοί που πρέπει. Δεν είναι ζήτημα ελευθερίας έκφρασης, αλλά και σεβασμού απέναντι στην κοινωνία».
Για τη στάση του ΕΛΑΜ να ζητήσει ποινική δίωξη του κ. Γαβριήλ και αν προτίθεται η Αρχιεπισκοπή να πράξει οτιδήποτε, διαμήνυσε πως «πρέπει να πήρε τα μηνύματα και με την αντίδραση του κόσμου. Αυτές οι αισχρότητες πρέπει να παραλείπονται και να μην βλέπουν το φως της δημοσιότητας».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
- Έντονη η Αρχιεπισκοπή για την έκθεση Γαβριήλ-«Προκαλεί βάναυσα το θρησκευτικό αίσθημα χωρίς να υπάρχει το στοιχείο σεβασμού»
- Απαντά στον Γαβριήλ ο Δίπλαρος-«Τελικά τα ξεχωριστά έργα είναι χειρότερα από το κολλάζ. Ντροπή σας»
- Απαντά στην Αννίτα ο Πελεκάνος, παραπέμπει σε δηλώσεις του 2021 για Γαβριήλ-«Άλλα έλεγε τότε και άλλα σήμερα πριν τις Εκλογές»
- Αντιπαράθεση Αννίτας-ΕΛΑΜ για τους πίνακες Γαβριήλ-«Αισχρή προσπάθεια, η πίστη δεν μπορεί να υποβιβάζεται σε προεκλογικό σύνθημα»
- Δείχνει Δίπλαρο για κολάζ των έργων του ο Γαβριήλ-«Ο ιδιοκτήτης της γκαλερί δέχθηκε απειλές κατά της ζωής του»
- Επιστολή Χρίστου σε Αρχηγό Αστυνομίας για τους πίνακες Γαβριήλ, ζητά την ποινική δίωξη του
- Νέα δριμεία επίθεση Δίπλαρου σε Γαβριήλ-«Προκαλούν αηδία, αηδία και εμετό όλα όσα βλέπουμε»
