Εδώ και δεκαετίες, όταν πλησιάζουν εκλογικές αναμετρήσεις, έρχονται κάθε φορά στο προσκήνιο γεγονότα που αφορούν το πραξικόπημα του 1974, την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, αλλά και ιστορικά πρόσωπα όπως ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος και ο στρατηγός Γεώργιος Γρίβας Διγενής, ενώ την τελευταία δεκαετία ένα θέμα που επανέρχεται επιστρέφει επανειλημμένα στη δημόσια σφαίρα πριν από εκλογές, είναι η φονική έκρηξη στο Μαρί. Αναφορές που δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν από την προεκλογική για τις Βουλευτικές Εκλογές του 2026, αν και απέχουμε ακόμα αρκετούς μήνες από την εκλογική αναμέτρηση.
Στον προεκλογικό μαραθώνιο που άρχισε δειλά δειλά από τα μέσα Σεπτεμβρίου εμφανίστηκαν ήδη οι πρώτες αναφορές με φόντο το παρελθόν, με το μνημείο του Στρατηγού Γεώργιου Γρίβα Διγενή να βρίσκεται στο προσκήνιο, ωστόσο σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις όπου η διαμάχη επικεντρωνόταν μεταξύ ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, αυτή τη φορά μετατοπίστηκε μεταξύ ΔΗΣΥ και ΕΛΑΜ.
Οι προεκλογικές κόντρες ανάμεσα σε ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, σχετίζονταν κυρίως με ιδεολογικές διαφορές των δύο κομμάτων για τον Γεώργιο Γρίβα Διγενή, τα οποία κατέληγαν πάντοτε στο πραξικόπημα και στην εισβολή, ενώ στην προκειμένη περίπτωση σχετίζονται με το ποιος έχει την πρωτοκαθεδρία στα στρώματα του λαού που βρίσκονται στη συντηρητική δεξιά, που στο παρελθόν αυτή τη θέση κατείχε αδιαμφισβήτητα και άνευ αντιπάλου, ο Δημοκρατικός Συναγερμός.
Παρόλα αυτά, η εμφάνιση του ΕΛΑΜ και η μετεξέλιξή του, με την βελτίωση των ποσοστών, όπως καταδεικνύεται και μέσα από τις δημοσκοπήσεις, αμφισβητεί την δυναμική που είχε ο Δημοκρατικός Συναγερμός στην συγκεκριμένη ομάδα του πληθυσμού, γεγονός που καταδεικνύεται από την μετακίνηση ακόμη και πρωτοκλασάτων στελεχών του προς το ΕΛΑΜ, τα οποία τα τελευταία χρόνια αυξάνονται και πληθύνονται, με πιο πρόσφατες προσθήκες, τους Ευγένιο Χαμπουλά, Ανδρέα Παπαχαραλάμπους και λίγο προηγουμένως τον Μάριο Πελεκάνο ή τον Ανδρέα Θεμιστοκλέους και άλλους.
Εξάλλου, οι λόγοι της μετακίνησής κάποιων προσώπων στο ΕΛΑΜ, αφορούσε όπως υποστήριξαν, την μετατόπιση των θέσεων του Δημοκρατικού Συναγερμού, όπως είναι για παράδειγμα ο Ευγένιος Χαμπουλάς, ο οποίος μετά την αποχώρησή του, είχε αναφέρει ότι «είπα να δώσω περιθώριο στη νέα ηγεσία να δω πως θα προχωρήσει αλλά φαίνεται ότι δεν υπάρχει επιστροφή στην πορεία που ακολουθεί το κόμμα τα τελευταία χρόνια η οποία είναι αριστερίζουσα».
Όταν ανέκυψε το θέμα με το μνημείο του Γρίβα διαφάνηκε ότι υπάρχει πεδίο τόσο από τη μια, όσο και από την άλλη πλευρά για να αρχίσει μια διαμάχη που θα επικεντρωθεί σε όσους απαρτίζουν τη συντηρητική δεξιά. Αναμφίβολα, οι δημοσκοπήσεις που δείχνουν μια θεαματική άνοδο των ποσοστών του ΕΛΑΜ, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η πρωτοκαθεδρία του ΔΗΣΥ δεν είναι πλέον δεδομένη, φαίνεται να οδήγησε κάποιους στη διαπίστωση ότι υπάρχει χώρος για πολιτικά οφέλη γύρω από το θέμα, με αποτέλεσμα τα δύο κόμματα να συγκρούονται μέσω ανακοινώσεων, οι οποίες ενδέχεται να βοηθήσουν στη συσπείρωση των υποστηρικτών τους.
Ακολούθησε η απόφαση για εκδήλωση που θα λάβει χώρα στις 25 Οκτωβρίου, από τον Σύνδεσμο Αγωνιστών πόλης και Επαρχίας Λεμεσού (ΣΑΠΕΛ) για την αναγκαιότητα προστασίας του ιστορικού μνημείου του Στρατηγού Διγενή και του περιβάλλοντα χώρου, στην οποία θα συμμετέχει ο Δημοκρατικός Συναγερμός.
Η ΣΑΠΕΛ, με την ανακοίνωσή του, καλούσε τους Έλληνες, «αδιακρίτως κομματικής τοποθέτησης σε επινίκια Εκδήλωση Τιμής και θεμελίωσης του ΜΝΗΜΕΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΟΥ που ήταν και η ΕΝΤΟΛΗ του Αρχηγού Σε ένα Συγκρότημα Μουσείων, Αρχείων, Βιβλιοθηκών, Πινακοθήκης, Πολιτιστικών Κέντρων και Συνεδριακών σύγχρονων χώρων, θα τιμώνται όσοι πρόσφεραν στην Κύπρο και το Έθνος».
Ο ΔΗΣΥ, μπορεί να ξεκαθάρισε ότι δεν θα αποδεχτεί ούτε θα επιζητήσει οποιαδήποτε τιμή ή πανηγυρισμούς, ωστόσο υπέδειξε πως «το μόνο που χρειάζεται είναι να ενώσουμε όλοι τη φωνή μας για να ληφθούν οι αναγκαίες αποφάσεις, κατόπιν πλήρους νομικής διερεύνησης, ώστε να μην επανέλθει ο οποιοσδήποτε διαγωνισμός για εμπορική εκμετάλλευση του ιστορικού αυτού χώρου».
Το ΕΛΑΜ, εντόπισε έδαφος για αντεπίθεση κατά του ΔΗΣΥ, κάνοντας λόγο για επικοινωνιακή φιέστα ενόψει των Βουλευτικών Εκλογών, καταλογίζοντας στην Πινδάρου ότι επιχειρεί να οικειοποιηθεί τον Αρχηγό της ΕΟΚΑ και τον Εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 55-59.
Μάλιστα, το ΕΛΑΜ υποδεικνύει ότι «αυτή τη φορά, τους ξεγύμνωσε ο ίδιος ο Σύνδεσμος Αγωνιστών ΕΟΚΑ, το Συμβούλιο Ιστορικής Μνήμης Αγώνα ΕΟΚΑ 1955-1959 αλλά και η οικογένεια του Αρχηγού, οι οποίοι διαχώρισαν την θέση τους από την στημένη τελετή που διοργανώνεται σε συνεννόηση με την κα. Αννίτα Δημητρίου για να «τιμηθεί δια παρασήμων».
Αφήνει επίσης αιχμές, ότι «για όσους ξεχνούν ή όσους δεν γνωρίζουν, στελέχη του ΔΗΣΥ ήταν μπλεγμένα στο φιάσκο που σήμερα δήθεν ο ΔΗΣΥ θα επιλύσει. Οι μάσκες έπεσαν εδώ και καιρό. Επιτέλους ας κατανοήσουν ότι: Ο ΔΗΣΥ δεν είναι ΕΟΚΑ. Η κληρονομιά της ΕΟΚΑ είναι ιδέα και ανήκει σε ολόκληρο το Ελληνικό Έθνος. Ο τίμιος αγώνας της ΕΟΚΑ δεν ήταν και δεν θα γίνει ποτέ αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης».
Το κατά πόσον ο ΔΗΣΥ δημιούργησε το εν λόγω θέμα για να ενισχύσει τα ποσοστά του ή εάν το ΕΛΑΜ βρήκε έρεισμα για να επιτεθεί στον ΔΗΣΥ και να αυξήσει πολύ περισσότερο τα ποσοστά της συντηρητικής δεξιάς που κινούνται προς τη δική του πλευρά, μπορεί να το κρίνει ο κάθε πολίτης με βάση τα δικά του κριτήρια.Το μόνο σίγουρο είναι πως για άλλη μια φορά ο Γεώργιος Γρίβας Διγενής και ότι περιβάλλει αυτόν, εμφανίζεται στο προσκήνιο σε προεκλογική περίοδο, ενώ λίαν συντόμως αναμένεται να συμβεί το ίδιο και με τα υπόλοιπα θέματα που πάντοτε αποτελούν σημείο τριβής μεταξύ των κομμάτων.
Το κατά πόσον οι πολίτες επηρεάζονται ή όχι από τις συγκεκριμένες αναφορές ή εάν θα επηρεαστούν τα ποσοστά των κομμάτων από τις δημόσιες αναφορές στον Γεώργιο Γρίβα Διγενή, δεν θα διαφανεί αυτή τη στιγμή, αλλά σε κατοπινές δημοσκοπήσεις ή και στην κάλπη της 24ης Μαΐου 2026.
Σε κάθε περίπτωση, η συζήτηση γύρω από τα γεγονότα που σημειώθηκαν στο παρελθόν αναντίλεκτα έχει κουράσει τους πολίτες, οι οποίοι παρακολουθούν σε κάθε εκλογική αναμέτρηση την ίδια «κασέτα» να μπαίνει σε επανάληψη, γεγονός που θα πρέπει να προβληματίσει τα κόμματα, τα οποία ίσως είναι η ώρα να αφήσουν πίσω όσα διχάζουν το λαό και να επικεντρωθούν στο παρόν.
Εξάλλου τα σημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες είναι τόσα πολλά κι αν τα κόμματα ενσκύψουν στην προσπάθεια εξεύρεσης λύσεων, αντί στην παρελθοντολογία, πιθανότατα να προσελκύσουν πιο εύκολα το ενδιαφέρον των ψηφοφόρων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
