Με την ολοκλήρωση των τελικών αγορεύσεων των δύο πλευρών, η υπόθεση της ένστασης που υπέβαλε η Ντόρια Βαρωσιώτου, κατά του τερματισμού της υπηρεσίας της από το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο, εισέρχεται στην τελική της φάση. Το σώμα, το οποίο συνεδρίασε την Τετάρτη, για την εκδίκαση της υπόθεσης, επιφυλάχθηκε για την έκδοση της απόφασής του, με τον Πρόεδρο, Αντώνη Λιάτσο, να δηλώνει πως αυτή θα ανακοινωθεί το συντομότερο δυνατό.
Κατά τη σημερινή διαδικασία, το Συμβούλιο άκουσε τις τελικές αγορεύσεις του δικηγόρου της κ. Βαρωσιώτου, Αχιλλέα Δημητριάδη, καθώς και του εκπροσώπου του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου, Πόλυ Πολυβίου, με αυτές να κατατίθενται γραπτώς, καλύπτοντας εκτενώς τα νομικά ζητήματα που εγείρονται στην υπόθεση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Απέρριψε το αίτημα για παραπομπή της απόλυσης Βαρωσιώτου στο ΔΕΕ το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο
Ο κ. Δημητριάδης επικεντρώθηκε στα παραδεκτά γεγονότα, την προδικαστική ένσταση και τους δέκα λόγους ακύρωσης της απόφασης απόλυσης.
Αναφορικά με την προδικαστική ένσταση, απέρριψε τον ισχυρισμό της αντίδικης πλευράς ότι προσβάλλεται η πράξη διορισμού.
Υποστήριξε ότι το αντικείμενο της ένστασης είναι η απόφαση τερματισμού της υπηρεσίας, η οποία κατά την άποψή του είναι αντίθετη με το Σύνταγμα και το θεσμικό πλαίσιο, που διέπει τη μονιμότητα των δικαστών.
Σύμφωνα με την επιχειρηματολογία του, ο διορισμός της κ. Βαρωσιώτου ήταν «ευμενής» και παραδεκτό γεγονός, ενώ η απόλυσή της έγινε μέσω μιας ad hoc διαδικασίας, η οποία δεν προβλέπεται ούτε από το Σύνταγμα, ούτε από κάποια νομοθετική ή κανονιστική πρόνοια.
«Είναι πρωτόγνωρο να απολύεται δικαστής. Αν δεν υπάρχει πλαίσιο, τότε δεν είναι νόμιμη η διαδικασία. Και όταν δεν υπάρχει κάτι, δεν μπορεί να θεωρηθεί γνωστό εκ των προτέρων», είπε ο κ. Δημητριάδης, απαντώντας σε ερωτήσεις του Προέδρου του Ανώτατου, Αντώνη Λιάτσου.
Ο κ. Δημητριάδης υπογράμμισε ότι το Σύνταγμα απαγορεύει τον διορισμό με δοκιμασία και ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε δεν κατοχυρώνει τις εγγυήσεις ανεξαρτησίας και ισότητας των δικαστών.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ζήτησε παραπομπή στο ΔΕΕ για την απόλυση Βαρωσιώτου ο Δημητριάδης-«Δεν υπάρχει πλαίσιο ή κανονισμοί»
Στους δέκα λόγους ακύρωσης που παρατίθενται στην ένσταση, περιλαμβάνεται και ο ισχυρισμός περί μη φυσικής σύνθεσης του οργάνου, που έλαβε την απόφαση απόλυσης, με την επισήμανση ότι πρόσωπα που συμμετείχαν στη διαδικασία είχαν διττούς ρόλους, δηλαδή και ως μάρτυρες και ως μέλη του αποφασιστικού οργάνου, κάτι που αντίκειται -σύμφωνα με τον Αχιλλέα Δημητριάδη- στη θεμελιώδη αρχή της φυσικής δικαιοσύνης.
«Εκείνοι που μας απέλυσαν δεν ήταν εκείνοι που μας διόρισαν», επεσήμανε, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στην απουσία του Γενικού Εισαγγελέα, του Προέδρου του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου και δύο δικηγόρων κατά τη συνεδρία όπου ελήφθη η απόφαση τερματισμού, σε αντίθεση με τη σύνθεση κατά τον διορισμό.
Από την πλευρά του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου, ο συνήγορος Πόλυς Πολυβίου επικέντρωσε την αγόρευσή του στην προδικαστική ένσταση περί έλλειψης εννόμου συμφέροντος, την οποία στήριξε στο ότι η νομιμότητα του όρου δοκιμασίας στον διορισμό της κ. Βαρωσιώτου δεν μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση, στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας, καθώς πρόκειται για αυτοτελή και οριστική πράξη, η οποία είχε γίνει αποδεκτή από την ενιστάμενη, χωρίς καμία επιφύλαξη και ότι ενεργοποιείται το δόγμα της απαγόρευσης ταυτόχρονης επιδοκιμασίας και αποδοκιμασίας.
Σύμφωνα με τον κ. Πολυβίου «η κ. Βαρωσιώτου αποδέχθηκε πλήρως τους όρους διορισμού, ασκώντας τα καθήκοντά της και λαμβάνοντας όλα τα ωφελήματα της θέσης, χωρίς καμία διαμαρτυρία, για τη δοκιμαστική περίοδο».
«Η αποδοχή του διορισμού με δοκιμασία, χωρίς επιφυλάξεις, καθιστά αβάσιμη οποιαδήποτε μεταγενέστερη ένσταση εναντίον των όρων που είχαν τεθεί», ανέφερε ο κ. Πολυβίου, προσθέτοντας ότι η οποιαδήποτε αμφισβήτηση τώρα οδηγεί ευθέως σε αμφισβήτηση του ίδιου του διορισμού.
Παράλληλα, ο κ. Πολυβίου υποστήριξε ότι το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο ενεργούσε εντός των ορίων της συνταγματικής του αρμοδιότητας, όπως αυτή καθορίζεται από το άρθρο 157.2 του Συντάγματος και τον σχετικό νόμο 33/1964.
Επικαλέστηκε δε πλήθος νομικών αυθεντιών, υποστηρίζοντας ότι η επιβολή δοκιμαστικής περιόδου είναι στάδιο της διαδικασίας διορισμού και όχι ξεχωριστή πράξη.
Πηγή: ΚΥΠΕ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
