Στην περιβόητη συνεδρία του Πολιτικού Γραφείου του ΔΗΣΥ, μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου των Προεδρικών Εκλογών, υπήρχαν ύβρεις, προπηλακισμοί και πολεμικό κλίμα. Δυόμιση χρόνια μετά, κατά την κατάθεση υποψηφιοτήτων για τις Βουλευτικές Εκλογές στην Πινδάρου, υπήρχαν καλάθια με φρούτα, κουτιά με γλυκά και αγκαλιές.
Οι συνθήκες μεταξύ των δύο αυτών μεγάλων γεγονότων της κομματικής ζωής είναι σαφέστατα διαφορετικές. Τότε ο ΔΗΣΥ προσπαθούσε να διαχειριστεί μία τεράστια ήττα. Μία ήττα που σηματοδοτούσε αλλαγή εποχής, κατατάσσοντας τον στην αντιπολίτευση μετά από μία δεκαετία και, μάλιστα, όπως αποδείχθηκε λίγες μέρες μετά, να ανταγωνίζεται για τα αντιπολιτευτικά σκήπτρα με το ΑΚΕΛ. Μία ήττα που γέννησε απίστευτες εχθρότητες και άφησε το κόμμα βαθιά πληγωμένο. Την Τρίτη η παράταξη ουσιαστικά σφύριζε την έναρξη μίας νέας μάχης, μίας μάχης που θα πρέπει να δώσει ενωμένη αν θέλει να κερδίσει. «Είναι μέρα χαράς, είναι μέρα δημοκρατίας. Ξεκινάμε έγκαιρα και δυναμικά, ξεκινάμε πρώτοι με ενθουσιασμό, αλλά και πίστη στο στόχο μας. Να είναι ο Δημοκρατικός Συναγερμός η πρώτη ή η πρωταγωνιστική δύναμη στη Βουλή και στην κοινωνία. Η δύναμη και η παράταξη που φέρνει λύσεις», δήλωσε χαρακτηριστικά ο αναπληρωτής πρόεδρος του κόμματος, Ευθύμιος Δίπλαρος.
Στον χρόνο που μεσολάβησε έγιναν πολλά. Το κλίμα δεν είναι πλέον διχαστικό, ούτε ακονίζουν κάποιοι καθημερινά μαχαίρια. Μπορούν πια, χαλαροί και χαμογελαστοί, να βρίσκονται στον ίδιο χώρο οι «αβερωφικοί» και οι «αναστασιαδικοί» και να λένε τα νέα τους. Το πραγματικό ερώτημα -και ένα από τα μεγαλύτερα στοιχήματα για την ηγεσία- είναι αν αυτή η βελτίωση του κλίματος θα συνεχιστεί όσο προχωρά ο προεκλογικός και δημιουργούνται συνθήκες κάθετου ανταγωνισμού.
Η πραγματικότητα είναι πως, παρά την βελτίωση, έχει αποδειχθεί ήδη πολλές φορές ότι μία λάθος κίνηση, μια μικρή σπίθα, αρκεί για να ξανανάψει η φωτιά των Προεδρικών. Ότι πολύ εύκολα οι εχθρότητες επανέρχονται στην επιφάνεια και οι πληγές ξανανοίγουν και πολύ γρήγορα όλα μπορούν να κριθούν μέσα από τους διχαστικούς φακούς. Όπως έχει πολλές φορές επισημανθεί, ο ΔΗΣΥ άφησε κυρίως τον χρόνο να κάνει τη δουλειά του -και σε κάποιο βαθμό την έκανε- χωρίς όμως να γίνουν οι παρεμβάσεις εκείνες που θα αντιμετώπιζαν το πρόβλημα στη ρίζα του. Δεν έγινε ποτέ εις βάθος ανάλυση της κατάστασης που δημιουργήθηκε, ούτε και λήφθηκαν κάποια ενεργά μέτρα. Απλώς ανέμεναν πως η πάροδος του χρόνου και οι νέοι αγώνες θα διόρθωναν το κλίμα, εξού και η αναζωπύρωση φαντάζει πλέον τόσο εύκολη.
Η εσωστρέφεια είναι μεγάλος εχθρός για ένα κόμμα, ιδιαίτερα σε χρονιά Βουλευτικών Εκλογών. Για αυτό και θα πρέπει να αποφευχθεί με κάθε κόστος. Δεν υπάρχει πιο εφιαλτικό σενάριο για τον ΔΗΣΥ αν, πέραν από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ως παραδοσιακό κόμμα σε αυτές τις εκλογές, ξεκινήσουν υπόγειοι πόλεμοι μεταξύ υποψηφίων στη βάση του βαθμού συμπάθειάς τους στον Νίκο Χριστοδουλίδη ή αν ψήφισαν τον υποψήφιο του ΑΚΕΛ στον δεύτερο γύρο, αν είναι φίλοι με τον Νίκο Αναστασιάδη ή τον Αβέρωφ Νεοφύτου και άλλα πολλά που πληγώνουν. Ενδεχομένως για αυτό τον λόγο είναι που κάποιοι ευνοούν το σενάριο αποφυγής στησίματος εσωκομματικών καλπών στις επαρχίες Λευκωσίας και Λεμεσού, που οι ενδιαφερόμενοι υπερβαίνουν τον αριθμό διαθέσιμων θέσεων, αφού γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει πιο εύφορο έδαφος για την ανάπτυξη τέτοιου είδους συμπεριφορών από μία μάχη επικράτησης πολύ νωρίς. Ιδιαίτερα, δε, όταν οι προηγούμενες κάλπες δημιούργησαν τις συνθήκες αποχώρησης του τότε αντιπροέδρου, Μάριου Πελεκάνου, και προσχώρησής του στο ΕΛΑΜ.
Η Πινδάρου, βέβαια, έτσι κι αλλιώς προετοιμαζόταν για το ενδεχόμενο να πρέπει να πραγματοποιηθούν αυτές οι εκλογικές διαδικασίες, καθώς γνώριζε εκ των προτέρων το υψηλό ενδιαφέρον που υπήρχε στις δύο μεγαλύτερες επαρχίες. Και θεωρεί πως υπάρχει επαρκής χρόνος, σε περίπτωση που κάτι «πάει λάθος», να εξομαλυνθεί η κατάσταση. Το γεγονός, ωστόσο, πως σύμφωνα με τις πληροφορίες (μιας και δεν δόθηκαν επίσημα στοιχεία) τα υπεράριθμα άτομα είναι ελάχιστα, εκτιμάται ότι θα βοηθήσει κάποιους να κάνουν δεύτερες σκέψεις και να αποσύρουν το ενδιαφέρον τους για να μειώσουν αυτό το ρίσκο για το κόμμα. Αν όχι, θα προχωρήσει η εσωκομματική διαδικασία όπως έχει προγραμματιστεί, αμέσως μετά την ανακοίνωση της επικαιροποιημένης κατανομής εδρών από το Υπουργείο Εσωτερικών, ανάλογα με την επικαιροποίηση του εκλογικού καταλόγου. Με βάση τα σημερινά δεδομένα φαίνεται ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι έδρες της Λευκωσίας από 20 να γίνουν 19 και η τελευταία έδρα να περάσει στην Πάφο, και μικρότερη πιθανότητα να υπάρξει μετακίνηση έδρας και μεταξύ Αμμοχώστου και Λεμεσού.
Στη Λευκωσία ανακοινώθηκαν από την πρόεδρο του κόμματος οι αριστίνδην υποψηφιότητες της Τίνας Παύλου και του Δημήτρη Δημητρίου (πρώην Υπαρχηγός Αστυνομίας). Παράλληλα κατατέθηκαν υποψηφιότητες από τους ακόλουθους: Ανθούση Αναστασία, Γαβριηλίδης Κώστας, Δημητρίου Δημήτρης (βουλευτής), Ζαμπάς Νεόφυτος, Ηλία Μάριος, Καραμάνος Ανδρέας, Κουρουσίδης Πόλυς, Κούσιου Έλενα, Κωνσταντίνου Ανδρέας, Μανιταράς Ζακ, Μελετιές Χριστάκης, Μούντουκος Κωνσταντίνος, Ορφανίδου Σάβια, Πάλλης Χρήστος, Παμπορίδης Γιώργος, Πετρίδης Χαράλαμπος, Τσάτσος Θεόδωρος, Χριστοφόρου Χριστόφορος και Χρυσάνθου Γιώργος. Αν οι έδρες παραμείνουν 20, τότε υπάρχει ένα πρόσωπο περισσότερο και αν μειωθούν στις 19 τότε υπάρχουν δύο.
Στη Λεμεσό, που διαθέτει 12 έδρες, ανακοινώθηκαν οι αριστίνδην υποψηφιότητες του Μιχάλη Κουνούνη και της Αγγελικής Ριαλά. Σύμφωνα με πληροφορίες, το ενδιαφέρον τους υπέβαλαν οι Ευθυμίου Τίμης, Ιορδάνου Ονησίφορος, Καραϊσκάκης Γιώργος, Κόκκινος Ανδρέας, Μιχαηλίδης Ανδρέας, Περικλή Λευτέρης Τσιάκκιρος Ελευθέριος, Τσιρίδου Φωτεινή, Τσολάκης Αντώνης, Στυλιανού Αντώνης, Σύκας Νίκος και Φελλάς Μιχάλης. Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχουν δύο επιπλέον ενδιαφερόμενοι.
Σημειώνεται ότι κάποια πρόσωπα που έκαναν σοβαρές σκέψεις να κατέλθουν το προηγούμενο διάστημα, τελικά δεν προσήλθαν να υποβάλουν το ενδιαφέρον τους. Κάποιοι, μάλιστα, εξ αυτών, όπως η Ξένια Κωνσταντίνου που «έπαιζε» για τη Λευκωσία και ο Λουκάς Σπαθάρης, που θεωρείτο ότι θα κατέβαινε στη Λεμεσό, δημοσιοποίησαν και το σκεπτικό της απόφασής τους, επιλέγοντας να δώσουν προτεραιότητα στα καθήκοντα που έχουν και εξέφρασαν την προθυμία τους να δουλέψουν υπό τις άλλες ιδιότητές τους για την μάχη που θα δώσει ο ΔΗΣΥ. Ενδεχομένως για κάποιους από αυτούς που τελικά δεν υπέβαλαν υποψηφιότητα μία σκέψη να ήταν να διευκολύνουν το κόμμα να περάσει πιο γρήγορα τα διάφορα στάδια της διαδικασίας του και να έχει περισσότερο χρόνο για προεκλογική εκστρατεία. Θα φανεί το επόμενο διάστημα και δη όταν θα ανακοινωθούν επίσημα τα ονόματα κατά πόσον και κάποιοι από αυτούς που όντως εκδήλωσαν επίσημα ενδιαφέρον θα αποφασίσουν να το αποσύρουν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
