Μνημόσυνο του Κυπριακού

Οι υποψήφιοι έχουν πάρει εδώ και καιρό θέσεις μάχης, ο προεκλογικός εξελίσσεται ομαλά και με βάση τα όσα ακούμε και διαβάζουμε καθημερινά, μόνο για ένα πράγμα μπορούμε να είμαστε σίγουροι, για το τι μας επιφυλάσσουν οι επόμενοι μήνες. Οι πολλές ιδιαιτερότητες που συνοδεύουν τις επιλογές των κομμάτων, δημιουργούν τις τέλειες συνθήκες για τον πιο περίεργο προεκλογικό και γενικά τις πιο περίεργες εκλογές της ιστορίας της Κυπριακής Δημοκρατίας. 

Είναι απίστευτο πως έξι μήνες πριν τις εκλογές, η συζήτηση είναι επικεντρωμένη, όχι από έναν αλλά από αρκετούς υποψηφίους για το τι έγινε πριν πέντε και έξι χρόνια στο Κυπριακό. Στο Κυπριακό το οποίο σήμερα βρίσκεται στη χειρότερη καμπή της ιστορίας από το 1974 και μετά με την οριστική διχοτόμηση να είναι έξω από την πόρτα μας. Και το πιο τρομερό… Δεν γίνεται συζήτηση για το πως θα απεμπλακούμε από τη σημερινή τραγική εικόνα, αλλά για τις ευθύνες που βαραίνουν -αυτούς που βαραίνουν- που οδηγήθηκε σήμερα εδώ το Κυπριακό.

Οι συζητήσεις στα πάνελ μοιάζουν πιο πολύ με μνημόσυνο, όπου μαζεύονται οι συγγενείς γύρω από τον τάφο του νεκρού και στη συνέχεια πάνε στο σπίτι του για να πιούν τον καθιερωμένο καφέ. Εκεί η συζήτηση, ειδικά τα πρώτα χρόνια μετά τον χαμό του, επικεντρώνεται στη σχέση που είχε ο κάθε ένας εξ αυτών με τον νεκρό.

Όμως τα πάθη και οι περίπλοκες ανθρώπινες σχέσεις, αλλά και ενδεχομένως οι αντιζηλίες, μεταξύ των συγγενών, σύντομα κάνει τη συζήτηση να ξεφύγει και ακολουθεί ένα αλαλούμ για το ποιος τον αγαπούσε περισσότερο, ποιος τον φρόντισε τις τελευταίες ημέρες της ζωής του και ποιος ευνοήθηκε από την περιουσία που άφησε πίσω του.  Αναμφισβήτητα μακάβριο, αλλά μόνο έτσι μπορεί να αποδοθεί με ακρίβεια, ο τρόπος που κόμματα και επιτελεία επιλέγουν να εμπλακούν σε μια συζήτηση για το Κυπριακό, η οποία δεν απέχει και πολύ από το μνημόσυνο του φανταστικού μακαρίτη.

Κόμματα και υποψήφιοι, ουσιαστικά επαναλαμβάνουν πράγματα και γεγονότα που είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους όσους παρακολουθούν το Κυπριακό για να πείσουν, άγνωστο ποιον, ότι οι ίδιοι τήρησαν ορθή στάση και οι άλλοι, είτε πούλησαν, είτε εμφανίστηκαν απορριπτικοί, ανάλογα πάντα με το αφήγημα.

Ο παραλογισμός της συζήτησης που άνοιξε για το Κυπριακό, πέραν όλων των υπολοίπων παράλογων που διαχρονικά το συνοδεύουν, είναι πως φτάσαμε σε ένα σημείο το ΑΚΕΛ να χτυπά σε πρώτο χρόνο τον Νίκο Χριστοδουλίδη και σε δεύτερο τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και να τον παρουσιάζει ως θύμα του Νίκου Χριστοδουλίδη. Το ΔΗΚΟ να υπερασπίζεται τους χειρισμούς του Νίκου Χριστοδουλίδη και κατ΄ επέκταση του Νίκου Αναστασιάδη και ο Δημοκρατικός Συναγερμός να αδιαφορεί και να μην νιώθει την ανάγκη να υπερασπιστεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους χειρισμούς του στο Κυπριακό.

Με πιο απλά λόγια, το ΔΗΚΟ που διεφθαρμένη ανέβαζε, διεφθαρμένη κατέβαζε την Κυβέρνηση εδώ και δύο χρόνια, σήμερα υπερασπίζεται τυφλά ένα σημαίνων πρώην στέλεχός της, ενώ μαλάκωσε ακόμα και με τον «πιο διεφθαρμένο Πρόεδρο της Δημοκρατίας», ενώ ο ΔΗΣΥ από την άλλη, δεν δείχνει καμία διάθεση, τουλάχιστον για το Κυπριακό να υπερασπιστεί τα έργα και ημέραι του Νίκου Αναστασιάδη. «Αυτά τα θέματα αφορούν τον ιστορικό του μέλλοντος. Εκείνο το οποίο έχει σημασία, χωρίς να θέλω να απωθήσω τις οποιεσδήποτε πολιτικές ευθύνες που μπορεί να βαραίνουν είτε τους μεν είτε τους δε που ήταν εκεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων», δήλωνε την περασμένη Τετάρτη η Ξένια Κωνσταντίνου, μέλος του ΠΓ του ΔΗΣΥ. Αυτό το συμπέρασμα, εξάλλου, ενισχύεται κι από το γεγονός πως για άλλα ζητήματα η Πινδάρου εξέδιδε απαντητικές ανακοινώσεις για ζητήματα που το ΑΚΕΛ επιτίθετο στην Κυβέρνηση. Στην προκειμένη περίπτωση 48 ώρες μετά και ενώ το Προεδρικό αντάλλαξε δημόσια πυρά με το ΑΚΕΛ, η Πινδάρου παραμένει ανενεργή. 

Αυτό δίνει το δικαίωμα στον Ανδρέα Μαυρογιάννη ο οποίος είναι κι ο υποψήφιος που καθόρισε τους όρους του παιχνιδιού ανοίγοντας επιθετικά το κεφάλαιο της παρελθοντολογίας στη συζήτηση που είχαν οι τρεις βασικοί υποψήφιοι στο ΡΙΚ, να είναι συνεχώς στην αντεπίθεση. Όχι κατά ανάγκην μέσω δικών του δηλώσεων, αλλά και μέσω παρεμβάσεων από στελέχη του ΑΚΕΛ, που επιτίθενται κατά ρυπάς κατά των χειρισμών στο Κρανς Μοντανά και το Μοντ Πελεράν, με τελευταίο παράδειγμα τον Τουμάζο Τσιελεπή.

Για αυτήν την επιδίωξη του Ανδρέα Μαυρογιάννη και του ΑΚΕΛ, θα πρέπει να τονισθούν δύο σημεία. Το πρώτο έχει να κάνει με τον παραλογισμό του όλου πράγματος. Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης ο οποίος ήταν παρόντας σε όλες τις σημαντικές στιγμές του Κυπριακού τα τελευταία χρόνια, σε καμία στιγμή δεν ένιωσε την ανάγκη να διαχωρίσει τη θέση του από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Επιπλέον, ακόμα και το χρονικό διάστημα μετά την παραίτηση του και πριν επιλεχθεί από το ΑΚΕΛ, έλεγε σε συνεντεύξεις του ότι την αποκλειστική ευθύνη για το ναυάγιο στο Κρανς Μοντανά, το έχει η Τουρκία και ο Μελβούτ Τσαβούσογλου που ήταν απολύτως πως δεν δέχθηκε κατάργηση των εγγυήσεων.

Σήμερα μετά τις φωτιές που άναψε από την περασμένη εβδομάδα, για το τι συνέβη και τι δεν συνέβη στο Μοντ Πελεράν και το Κρανς Μοντανά, βγαίνουν στελέχη του ΑΚΕΛ για να στηρίξουν την επιχειρηματολογία του, προσθέτοντας και τη σημαντική λεπτομέρεια στο αφήγημα τους, ότι για το ναυάγιο του Κρανς Μοντανά ευθύνεται ο Νίκος Αναστασιάδης, αδειάζοντας ουσιαστικά τον ίδιο τους τον υποψήφιο.

Δηλαδή με απλά λόγια, όπως παραδέχθηκε εξάλλου και ο ίδιος ο Νεοκλής Συλικιώτης, ΑΚΕΛ και Μαυρογιάννης διαφωνούν στο πιο κρίσιμο κομμάτι που αφορά την παρελθοντολογία του Κυπριακού, για το τι έγινε στο Κρανς Μοντάνα. «Δεν μπορούμε να συμφωνούμε σε όλα», δήλωσε το πρωί της Τετάρτης στο ΡΙΚ ο κ. Συλικιώτης και περιέπλεξε ακόμα περισσότερο το ήδη μπερδεμένο πολιτικό σκηνικό.

Ένα πολιτικό σκηνικό όπου ο Αβέρωφ Νεοφύτου μπορεί να στηρίζεται πλήρως από τον ΔΗΣΥ και τα στελέχη του, αλλά δεν στηρίζει την κυβέρνηση του κόμματος του, ένα πολιτικό σκηνικό που ο Νίκος Χριστοδουλίδης στηρίζεται από πολιτικές δυνάμεις με εκ διαμέτρου διαφορετικές προσεγγίσεις στο Κυπριακό και ένα πολιτικό σκηνικό που το ΑΚΕΛ στηρίζει τον διορισμένο από τον Νίκο Αναστασιάδη διαπραγματευτή με τον οποίο διαφωνεί στο βασικό επιχείρημα του για τις ευθύνες του Προέδρου της Δημοκρατίας για το ναυάγιο στην πιο ιστορική στιγμή του Κυπριακού μετά το δημοψήφισμα του 2004.

Και είναι ακόμα Ιούλιος και ο μέσος πολίτης διερωτάται αν σήμερα η συζήτηση είναι αυτή που παρακολουθούμε, τι θα δούμε τον Ιανουάριο και τις πρώτες ημέρες του Φεβρουάριου…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: 

• Στα χαρακώματα ΠτΔ-Τσιελεπής για Κρανς Μοντάνα με φόντο τις Προεδρικές
• Αιφνιδίασε ο Μαυρογιάννης, αμύνθηκε ο Χριστοδουλίδης-Διπλή αντεπίθεση από Αβέρωφ
• Η δεύτερη ανάγνωση της πρώτης τηλεμαχίας-Κέρδη και ζημιές και για τους τρεις