Πολιτική ηγεσία του ύψους και του βάθους, γεμάτη αναντιστοιχίες και οξύμωρα

Οι φωτογραφίες από το δείπνο που παρέθεσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στους αρχηγούς των κομμάτων, κάνουν για μέρες τον γύρο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, με τους πολίτες να σχολιάζουν ποικιλοτρόπως την σπάνια, για τα πολιτικά δρώμενα του τόπου τα τελευταία 20 χρόνια, εικόνα. Οι αρχηγοί με κρασί και σουβλάκια, με casual ντύσιμο και χαλαρή διάθεση να κάθονται σε ένα στρογγυλό τραπέζι και να ανταλλάζουν πειράγματα.  

Από την εικόνα, τα σημεία που σχολιάστηκαν περισσότερο, ήταν η ταξιθεσία με την οποία οι οκτώ επέλεξαν να καθίσουν. Αν και δεν υπήρχε sitting arrangement όπως έσπευσαν κάποιοι να ξεκαθαρίσουν, οι αρχηγοί κατάφεραν να καθίσουν δίπλα δίπλα, ο Νικόλας Παπαδόπουλος με τον Μάριο Καρογιάν, ο Αβέρωφ Νεοφύτου με τον Στέφανο Στεφάνου, ο οποίος είχε εκ των δεξιών του τον Χρίστο Χρίστου του ΕΛΑΜ. Δίπλα από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κάθισαν εκ δεξιών ο Μαρίνος Σιζόπουλος και εξ ευωνύμων ο Χρίστος Χρίστου.

Τα πιο συνήθη σχόλια που έγιναν από πολίτες, ήταν τριών ειδών. Αρκετοί πολίτες έσπευσαν να ασκήσουν κριτική στον Στέφανο Στεφάνου που δέχθηκε να καθίσει δίπλα από τον πρόεδρο του ΕΛΑΜ. Άλλοι επικεντρώθηκαν στο γεγονός ότι ο Νίκος Αναστασιάδης «παίρνει και φέρνει άποτους όλους τους κομματάρχες» και τέλος, πολλοί υπό τη μορφή επιβεβαίωσης, υπενθύμισαν αυτό που για χρόνια λέγεται για την πολιτική ηγεσία του τόπου, ότι δηλαδή «ούλλη μέρα μπορεί να σκοτώνονται στις τηλεοράσεις, αλλά μετά τρώνε και πίνουν όλοι μαζί». «Δεξιοί, Κεντρώοι και αριστεροί», δηλαδή, «είναι ίδιοι στο φαΐ».

Ένας τρίτος που δεν θα γνώριζε τα πολιτικά δρώμενα του τόπου, ειδικά τα τελευταία χρόνια, βλέποντας την εικόνα των πολιτικών αρχηγών, θα σκεφτόταν πως οι Κύπριοι είναι τυχεροί που καταφέρνουν να έχουν μια πολιτική ηγεσία που μέσα σε κλίμα συναίνεσης μπορεί να κάθετε στο ίδιο τραπέζι και να διαβουλεύεται για το μέλλον, την πρόοδο και το καλό του τόπου. Μακάρι να ήταν έτσι. Η αλήθεια μάλλον είναι διαφορετική.

Το πολιτικό σύστημα αποδεικνύει πως τα 61 χρόνια της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν ήταν αρκετά για να ωριμάσει. Κι αυτό, διότι ο τρόπος με τον οποίο πολιτεύονται τα κόμματα είναι του ύψους και του βάθους. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον τρόπο με τον οποίο τα κόμματα της αντιπολίτευσης λειτούργησαν πριν από τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές... Ένα τοξικό κλίμα με βαρείς χαρακτηρισμούς, δικαιολογημένες ή αδικαιολόγητες κατηγορίες, σκληρή γλώσσα, πέρασε στην ιστορία, αφού πρώτα έθεσε σε κίνδυνο τα οικονομικά του κράτους με την καταψήφιση του προϋπολογισμού από την πλειοψηφία της Βουλής. 

Και σαν να μην έφτανε αυτό, ένα εκ των κομμάτων που πρωταγωνίστησε σε εκείνο το ράλι πόλωσης, το Δημοκρατικό Κόμμα, σήμερα εμφανίζεται έτοιμο να μοιραστεί τη νομή της εξουσίας με εκείνους που τότε είχε βάλει στο στόχαστρο και τους πυροβολούσε από το πρωί μέχρι το βράδυ για έξι-επτά μήνες. Την ίδια ώρα, στελέχη του ίδιου κόμματος, που εξήλθε πληγωμένο από την τελευταία εκλογική αναμέτρηση, προκρίνουν και τη συνεργασία με αυτούς που μόλις πριν από λίγους μήνες τους χαρακτήριζαν ως δεκανίκια της Κυβέρνησης και αποστάτες, αφού εγκατέλειψαν το κόμμα και δημιούργησαν ένα άλλο, παίρνοντας μαζί τους και ένα κομμάτι των ψηφοφόρων του.

Ποιος ξεχνά τις δηλώσεις στελεχών του ΑΚΕΛ ότι δεν θα συμμετέχουν στην Ad hoc επιτροπή για το δημογραφικό, από τη στιγμή που θα προεδρεύει το ΕΛΑΜ; Ποιος ξεχνά τις δηλώσεις του προέδρου της ΕΔΕΚ, Μαρίνου Σιζόπουλου, ότι δεν αποδέχεται τη συμμετοχή του προέδρου του ΕΛΑΜ στην επιτροπή Άμυνας; Ποιος λησμονεί τις φωνές εντός της Ολομέλειας, για ρατσιστές και υμνητές του Χίτλερ εντός κοινοβουλίου; Κανείς. Ακόμα και προχθές, ΑΚΕΛ και ΕΛΑΜ κατάφεραν να ανεβάσουν το θερμόμετρο στο κόκκινο ανταλλάζοντας φιλοφρονήσεις, όχι ανάλογές αυτών που ανταλλάχθηκαν στο δείπνο της Τρίτης αλλά χαρακτηρισμούς, όπως «λαϊκιστές». «ψεύτες», «χυδαίοι» και άλλα διάφορα.

Για οικονομία χώρου, παραλείπονται άλλα σοβαρά επεισόδια του τελευταίου διαστήματος, μεταξύ των ηγεσιών των κομμάτων, αναφέρονται, ωστόσο ενδεικτικά, μια σειρά από γεγονότα, προς επιβεβαίωση των επιχειρημάτων. Σε ότι αφορά το ΑΚΕΛ και την Κυβέρνηση, ακόμα είναι νωπές στη μνήμη των πολιτών, χαρακτηρισμοί, όπως η προδοσία του Κρανς Μοντάνα, η διεφθαρμένη Κυβέρνηση Αναστασιάδη-Αβέρωφ και από την άλλη πλευρά, χαρακτηρισμοί όπως το κόμμα των σκανδάλων, της Δρομολαξιάς και των βίντεο του Al Jazeera. 

Από τα πλέον οξύμωρα, είναι εξάλλου, να διαθέτεις ένα κόμμα που συχνά σε πορείες και συγκεντρώσεις που οργανώνεις, ένα από τα συνθήματα που φωνάζεις να είναι το «αλήτες προδότες πολιτικοί», όμως την ίδια ώρα να έχεις δικιά σου καρέκλα στο τραπέζι των πολιτικών αρχηγών, αριστερά του Προέδρου της Δημοκρατίας και δεξιά από τον Γενικό Γραμματέα του ΑΚΕΛ. Είναι οξύμωρο επίσης για μήνες να κατηγορείς σε καφενεία και σπίτια συγκεκριμένο πολιτικό σου αντίπαλο, ως δεκανίκι της Κυβέρνησης, καρεκλοκένταυρο, συμφεροντολόγο που πρόδωσε το κόμμα, αλλά σήμερα να αφήνεις ανοικτό το ενδεχόμενο συνεργασίας μαζί του για το μέλλον.

Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν σε σχέση με την εικόνα που επιλέγει να εκπέμπει το πολιτικό σύστημα προς τους πολίτες. Ή τους θεωρεί αφελείς και ανίκανους να κατανοήσουν την κοροϊδία, ή όντως η διπολική εικόνα που παρουσιάζει είναι πραγματική και το ζήτημα χρήζει βαθύτερης μελέτης. Αν όμως ισχύει το τρόπο, οι ηγεσίες των κομμάτων θα πρέπει να καταλάβουν και να δώσουν και το ανάλογο μήνυμα στα στελέχη τους, πως ο τόπος, ούτε από καθημερινό χαρτοπόλεμο ανακοινώσεων έχει ανάγκη, ούτε από λαϊκά δικαστήρια, ούτε από πομπώδεις δηλώσεις και εξυπνάδες σε υψηλούς τόνους. 

Αυτό που οι πολίτες επιθυμούν, είναι διάλογο, επιχειρήματα, διαφάνεια και πράξεις. Οτιδήποτε εκτός αυτού του πλαισίου επιχειρούν να τους προσφέρουν τα κόμματα δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια απόπειρα, πόλωσης των ψηφοφόρων και μια παράσταση προς τέρψη του φιλοθεάμονος κοινού, για τις εντυπώσεις, τις ψήφους και τα εκατομμύρια της κομματικής χορηγίας που θα συνεχίσουν να λαμβάνουν κάθε αρχή του χρόνου. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• Αλλάζει η διαδικασία χρηματοδότησης των κομμάτων-Καταψηφίστηκε η πρόταση ΕΔΕΚ και ΔΗΠΑ
• Στα μαχαίρια ΑΚΕΛ και Κυβέρνηση για τα νέα μέτρα-«Δε θα υποκύψουμε στο λαϊκισμό»
• Άλυτη η εξίσωση της ελ. Αμμοχώστου-Οι διαφορές κομμάτων και Κυβέρνησης για Τ.Α.