Η τακτική ευελιξία και οι πειραματισμοί του Τιμούρ στην Ανόρθωση

Είθισται να λέμε πως ένας προπονητής ποδοσφαίρου οφείλει να εξελίσσεται και να βελτιώνει τις ιδέες του, γύρω από το παιχνίδι και την ομάδα του. Αυτό έπραξε και ο Τιμούρ Κετσπάγια στα δύο τελευταία παιχνίδια της Ανόρθωσης, με τα αποτελέσματα να είναι ορατά διά γυμνού οφθαλμού.

Η αποχώρηση του Μπεράτ Σαντίκ άφησε ένα κενό στην επιθετική γραμμή, το οποίο φροντίζει ο Γεωργιανός τεχνικός να το καλύπτει με διαφορετικούς τρόπους κάθε φορά. Στον αγώνα με τον Ολυμπιακό για το Κύπελλο, χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά ο Νίκος Καλτσάς στην κορυφή της επίθεσης. Ουσιαστικά, αυτό ήταν ένα… πείραμα από τον τεχνικό της Ανόρθωσης, το οποίο στέφθηκε με επιτυχία.

Αυτό συνεχίστηκε και στο παιχνίδι του περασμένου Σαββάτου (01/02) κόντρα στη Δόξα. Η μέτρια προς κακή εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου έδωσε τη θέση της στον τακτικό πειραματισμό του δευτέρου, με την αλλαγή του σχηματισμού σε 4-4-2. Στην κορυφή αυτής, αγωνίστηκαν οι Καλτσάς και Μανθάτης. Για λίγο, έπαιξε και ο Δημήτρης Χριστοφή, με το που μπήκε στον αγώνα ως αλλαγή. Σε αυτή την διάταξη, αγωνίστηκαν ως ακραίοι οι Ράγιος και Βασιλακάκης.

Αυτή η τακτική ευελιξία του Γεωργιανού τεχνικού δείχνει πως ο ίδιος δεν είναι δογματικός σε διατάξεις και μπορεί να κάνει ότι χρειαστεί, για να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Είναι φανερή η πρόθεσή του να κάνει πιο γρήγορο το παιχνίδι της ομάδας του, με ποδοσφαιριστές που να έχουν το στοιχείο της κίνησης χωρίς την μπάλα στο… ρεπερτόριό τους.

Δεν αποκλείεται αυτές οι δοκιμές του Κετσπάγια να συνεχιστούν και στα επόμενα παιχνίδια. Μέχρι στιγμής, αυτές είναι επιτυχημένες στον απόλυτο βαθμό, αφού οι ποδοσφαιριστές του ανταποκρίνονται σε όσα τους ζητάει.
 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: