Ο ευρωβουλευτής Φειδίας Παναγιώτου φορούσε κόκκινη μύτη κλόουν στο βίντεο που εξήγγειλε τη δημιουργία του κόμματός του. Για να έχει μία επιπλέον σιγουριά ότι όλοι θα το έβλεπαν και όλοι θα έδιναν σημασία. Δεν τον ένοιαζε ιδιαίτερα ότι δεν είχε να παρουσιάσει τίποτα επί της ουσίας∙ όπως σε ολόκληρη την καριέρα του ως influencer, έτσι και τώρα, τον ένοιαζε κυρίως να τον δουν και να ασχοληθούν μαζί του. Δεν το έκρυψε άλλωστε. «Εν πιο ενδιαφέρον που εφόρησα μια μύτη του κλόουν. Όπως πριν ενάμιση χρόνο εφόρησα τρεις γραβάτες τζαι έναν μαγιό, αφού άμα δουλεύκει κάτι, συνέχιστο», δήλωσε στην Χριστιάνα Αριστοτέλους, η οποία τον ρώτησε αν το έκανε για τον αλγόριθμο και δεν το αρνήθηκε.
Ήθελε να προκαλέσει πολιτικές συζητήσεις στα δικά του μέτρα. Αυτά που τον ανέδειξαν ευρωβουλευτή. «Έσιει τόσα χρόνια θωρώ το σύστημα περιπαίζει μας, τωρά θα αναγκαστούν να ασχοληθούν με μια μύτη του κλόουν, να τους περιπαίξουμε τζαι εμείς λίον», είπε, προσπαθώντας να αναβιώσει και πάλι τα εκδικητικά ένστικτα των πολιτών έναντι του συστήματος, τα οποία με 70,000 ψήφους και κάτι τον έστειλαν στις Βρυξέλλες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: ΒΙΝΤΕΟ: Ανακοίνωσε κόμμα ο Φειδίας, δημιουργεί την «Άμεση Δημοκρατία»-Μέσω... app οι υποψήφιοι
Η εξαγγελία του θα μπορούσε να γίνει με τον παραδοσιακό τρόπο μίας συνέντευξης Τύπου, όπου παρουσιάζεται ένα περίγραμμα αρχών και υποβάλλονται διευκρινιστικές ερωτήσεις. Όμως επέλεξε να γίνει με βίντεο, του οποίου προηγήθηκαν και άλλα βιντεάκια countdown, ώστε να ελέγχει πλήρως το αφήγημα από το comfort zone του.
Ο Φειδίας Παναγιώτου νομίζει ότι δεν τον παίρνουν στα σοβαρά επειδή είναι ανεξάρτητος και, ως εκ τούτου, θεωρεί ότι θα του δίνουν περισσότερη σημασία όταν έχει κόμμα με κοινοβουλευτική παρουσία. Σίγουρα κάτι τέτοιο θα του εξασφάλιζε περισσότερο χρόνο και προβολή, όχι όμως σοβαρότητα. Η σοβαρότητα εκπέμπεται και εισπράττεται, δεν προκύπτει αυτόματα μετά τη διαβεβαίωση πίστεως. Αν η Βουλή προσέδιδε αυτόματα σοβαρότητα στους ανθρώπους, άλλωστε, δεν θα γινόμασταν ποτέ μάρτυρες καβγάδων απείρου κάλλους, που μετατρέπουν τον ναό της Δημοκρατίας σε ναό χλευασμού.
Δυστυχώς για τον ευρωβουλευτή, η σοβαρότητα αποδεικνύεται. Πρώτα και κύρια μέσα από σοβαρές θέσεις. Οι θέσεις του Φειδία, όμως, δεν μπορούν να κριθούν για την σοβαρότητά τους, απλώς και μόνο επειδή δεν υπάρχουν. Εξήγγειλε ένα νέο κόμμα χωρίς καν να παρουσιάσει ένα στοιχειώδες περίγραμμα του χαρακτήρα και των αρχών του. Προφανώς ένα νέο κόμμα δεν έχει έτοιμο εκ των προτέρων πρόγραμμα, ούτε μπορεί να παρουσιάσει αναλυτικά το σύνολο των προτάσεών του από την πρώτη στιγμή. Όμως στην πραγματικότητα, ο Φειδίας Παναγιώτου δεν παρουσίασε ούτε και μία πολιτική θέση -καλή ή κακή- παρουσίασε απλώς μία πολιτική μεθοδολογία.
«Πιστεύκω ότι ήρτε επιτέλους η ώρα τούντο μοντέλο να τελειώσει και να αντικατασταθεί από ένα νέο είδος δημοκρατίας, πιο άμεσο τζαι πιο δημοκρατικό, στο οποίο ο κάθε πολίτης να μπορεί να συμμετέχει στες συζητήσεις, στες αποφάσεις, ακόμα τζαι στες ίδιες τις ψηφοφορίες», εξήγησε ο ευρωβουλευτής. «Οπότε με βάση τούντες ιδέες το όνομα του κόμματος δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το «Άμεση Δημοκρατία» και η κεντρική ιδέα είναι τες αποφάσεις να τες παίρνουμε ούλλοι μαζί. Μέσα που ένα app, να συμμετέχουμε ούλλοι στις διαδικασίες του κόμματος. Για παράδειγμα, τους 56 βουλευτές που θα μπουν στο ψηφοδέλτιο θα τους επιλέξετε εσείς από μια ψηφοφορία στο app μας», πρόσθεσε.
Προηγείται, δηλαδή, η διαδικασίας λήψεων αποφάσεων από το περιεχόμενό της. Διότι αυτό ήταν ακριβώς το κάλεσμα του Φειδία. Ζήτησε από τον κόσμο να συστρατευτεί γύρω από μία πολιτική διεργασία, όχι γύρω από μία πολιτική ιδεολογία. Δεν πρότεινε τίποτα απολύτως σε ό,τι αφορά την ουσία. Δεν ξέρουμε καν αν το κόμμα του θα κινείται στην Δεξιά, την Αριστερά ή στο Κέντρο. Ή αν μέσα από τις διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας που προτείνει υπάρχει το ενδεχόμενο να κινείται πότε προς τη Δεξιά, πότε προς την Αριστερά και πότε προς το Κέντρο, αναλόγως ποιος έτυχε να ψηφίζει εκείνη τη στιγμή. Έχει, άλλωστε, δημιουργήσει λαμπρό πεδίο στα άλλα κόμματα, εάν η «Άμεση Δημοκρατία» καταφέρει να εισέλθει στη Βουλή, να στέλνουν τον «στρατό» τους στα polls για να καθορίζουν τον τρόπο που θα ενεργεί στην Ολομέλεια αυτοί και όχι οι ψηφοφόροι και η ιδεολογία που πρεσβεύει το νέο κόμμα.
Στις περιπτώσεις άλλων προσωποπαγών κομμάτων, όπως είναι το Άλμα του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, στα πρώτα τουλάχιστον στάδια λειτουργεί ως αντίβαρο στην απουσία θέσεων η πολιτική παρουσία του προσώπου, το οποίο πάντοτε πρεσβεύει κάτι, έστω και μονοθεματικά. Το Άλμα, για παράδειγμα, όλοι γνώριζαν από την πρώτη στιγμή πως θα ήταν ένα κόμμα που θα είχε στο επίκεντρο την καταπολέμηση της διαφθοράς, επειδή ο επικεφαλής του ήταν πάντα συνταυτισμένος με αυτό. Ο Φειδίας Παναγιώτου, ωστόσο, στον ενάμιση χρόνο που είναι ευρωβουλευτής, απέτυχε να αποκτήσει ένα πολιτικό χαρακτήρα και να πρεσβεύει συγκεκριμένα πράγματα, έστω και σε περιορισμένη θεματολογία. Κάποτε είναι εξαφανισμένος, κάποτε εμφανίζεται, κάποτε είναι στην πλατεία Ελευθερίας με κάτι μαθητές αντί στα έδρανα στο Στρασβούργο, κάποτε κάνει παρεμβάσεις, κάποτε δεν κάνει. Και κάποτε κάποιοι τον κοροϊδεύουν ή τον χαρακτηρίζουν ακόμη και επικίνδυνο. Ποτέ, όμως, δεν απασχολεί για την βαρύτητα των παρεμβάσεών του και για την εξειδίκευση που απέκτησε σε κάποιους τομείς.
Στο βίντεό του, ο ευρωβουλευτής σημείωσε ότι σκοπός του κόμματός του «δεν είναι απλά να δώκουμε ακόμα ένα πάτσο του συστήματος, αλλά τούντη φορά να προσπαθήσουμε να το αλλάξουμε που μέσα». Για να συμβεί, όμως, αυτό θα πρέπει ο ίδιος, τα στελέχη και το κόμμα του να συμμετέχουν όντως στην πολιτική ζύμωση. Και αυτό προϋποθέτει θέσεις και αντιθέσεις. Προϋποθέτει παρουσία, γνώση και πειθώ. Αλλιώς με τον ίδιο τρόπο θα τους αντιμετωπίζουν και στη Βουλή. Σαν κλόουν, ενίοτε χρήσιμους, ενίοτε αδιάφορους, ενίοτε για να τους περιπαίζουν…
