Σε «σταυρόλεξο» για δυνατούς λύτες εξελίσσονται οι διαπραγματεύσεις για το ουκρανικό ζήτημα. Ο μεν ΗΠΑ ζητούν από την Ευρώπη να αναλάβει το μεγαλύτερο βάρος των εγγυήσεων ασφαλείας, η δε Τουρκία επιδιώκει έναν αναβαθμισμένο ρόλο.
Η Άγκυρα ψάχνει μία θέση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όπως εξηγεί στο CNN Greece, o Διδάκτωρ Παντείου Πανεπιστημίου, Οθωμανολόγος - Τουρκολόγος, Δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω, Δρ Δημήτρης Σταθακόπουλος, υπογραμμίζοντας πώς «η Τουρκία αφ΄εαυτού, εργάστηκε πάρα πολύ τα τελευταία τρεισήμισι χρόνια που διαρκεί ο πόλεμος στην Ουκρανία για να παίζει το ρόλο του ''mediator'', δηλαδή του ενδιάμεσου, του διαμεσολαβητή». Υπενθυμίζει ότι η Τουρκία εκτός από τα drones Bayraktar, έχει προμηθεύσει την Ουκρανία και με φρεγάτα.
Αν βρεθεί λύση, ίσως χρειαστούν στρατεύματα
Διόλου τυχαίοι δεν είναι οι συγκεκριμένοι ευσεβείς πόθοι του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν καθώς, καθώς από την άλλη πλευρά η γείτονα έχει το δεύτερο μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ. Υπό αυτό το πρίσμα, η Άγκυρα έχει επενδύσει στο να είναι ισότιμος συνομιλητής στα δύο εμπλεκόμενα μέρη. Ο Δρ. Σταθακόπουλος εκτιμά πώς αν κι εφόσον ευδοκιμήσουν οι κινήσεις Τραμπ προκειμένου να βρεθεί μία λύση σε συνθηκολόγηση και απευθείας ειρήνη με τη συμφωνία των Ευρωπαίων και του Ζελένσκι, «τότε ενδεχομένως να χρειαστούν στρατεύματα».
Και σε αυτό το σημείο είναι που μπαίνει στο παιχνίδι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, καθώς όπως εξηγεί «τα στρατεύματα τα οποία θα χρειαστούν στην Ουκρανία ξεπερνάνε κατά πολύ στατιστικά τουλάχιστον τις 100.000 άνδρες» και οι μεγάλες δυνάμεις, οι νατοϊκές δηλαδή, δεν μπορούν να τους διαθέσουν γιατί τους χρειάζονται σε άλλα σημεία του κόσμου. Επιπλέον, πρόκειται για τεράστιες μονάδες, οι οποίες θα θέλουν χρηματοδότηση.
Συνεπώς, πέφτει στο τραπέζι το σενάριο να αναλάβει η Τουρκία, η οποία όπως αναφέρει έχει εμπειροπόλεμο στράτευμα και με τη Συρία και με τους Κούρδους επί σειρά ετών.
Ωστόσο, ο Ντόναλντ Τραμπ πέταξε το ... μπαλάκι στους Ευρωπαίους ως προς τις εγγυήσεις ασφαλείας, με τον Δρ Σταθακόπουλο να παραπέμπει στις δηλώσεις του Αμερικανού Προέδρου ο οποίος είπε «να μην επιφορτίσουμε το ΝΑΤΟ». Πιο αναλυτικά, θεωρεί ότι η Ρωσία δεν πρόκειται να δεχθεί Νατοϊκά στρατεύματα στην περιοχή. Επομένως, εκτιμά πώς η κίνηση θα είναι «να τα βαφτίσουμε αλλιώς, ''ειρηνευτική δύναμη'' όχι νατοϊκή, η οποία ειρηνευτική δύναμη θα ανήκει στις μεγαλύτερες χώρες του ΝΑΤΟ».
H Τουρκία δεν ανήκει βέβαια στην Ευρώπη Ένωση, άρα ο στρατός της σαφώς και δεν θα είναι ευρωπαϊκός. Ωστόσο ανήκει στο ΝΑΤΟ. Θα χαρακτηριστεί νατοϊκός; «Όχι» απαντά με τον ίδιο να υπογραμμίζει πώς θα θεωρηθεί ουδέτερος, δηλαδή διαμεσολαβητής, κοινής αποδοχής δηλαδή τουρκικό στράτευμα από τους Ρώσους και από τους Ουκρανούς.
Η πρόταση Μακρόν για δυνάμεις από την Τουρκία
Σε αυτή τη κρίσιμη συγκυρία Πούτιν και Ερντογάν είχαν τηλεφωνική επικοινωνία την περασμένη Τετάρτη. Ο Πρόεδρος της Τουρκίας ανέφερε ότι η Άγκυρα υποστηρίζει τις προσπάθειες για μια διαρκή ειρήνευση στην Ουκρανία με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων πλευρών, όπως σημειώθηκε σε ανακοίνωση της τουρκικής προεδρίας. Για τις πρωτοβουλίες ειρήνης που βρίσκονται σε εξέλιξη ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συνομίλησε και με τον Εμανουέλ Μακρόν. Υπενθυμίζεται, ότι ο Γάλλος Πρόεδρος ήταν εκείνος που είχε αναφερθεί στο ενδεχόμενο ανάπτυξης Τούρκων στρατιωτικών στην Ουκρανία, στο πλαίσιο των εγγυήσεων ασφαλείας της Ευρώπης προς την Ουκρανία.
Κατά το Δρ. Σταθακόπουλο, ο Πρόεδρος της Γαλλίας έριξε στο τραπέζι τη συγκεκριμένη πρόταση για δύο λόγους. «Ο πρώτος είναι ωφελιμιστικός, δηλαδή να πάει η Τουρκία να βγάλει το φίδι από την τρύπα, δηλαδή να αποσπάσει εκεί τα δικά της τα στρατεύματα, να απασχολούνται εκεί και να μην απασχολούνται τα ευρωπαϊκά». Παράλληλα, προσθέτει πώς μικρές χώρες του ΝΑΤΟ όπως η Ελλάδα δεν είναι διατεθειμένες να στείλουν στρατεύματα, συνεπώς «πρέπει το κενό αυτό να καλυφθεί από τα στρατεύματα της Τουρκίας».
Επίσης, τονίζει ότι «ιστορικά ήδη από το 1536 μέχρι και σήμερα όπως φαίνεται, η Γαλλία είχε άριστες σχέσεις με τους Οθωμανούς και από το 1921 και μετά με τον Κεμάλ, υπενθυμίζοντας την περίφημη συμφωνία της Άγκυρας «όπου τα βρήκαν οι Γάλλοι με τον Κεμάλ και οι Έλληνες μείναμε εκτεθειμένοι χωρίς το 1922 χωρίς προμήθειες με συνέπεια να πάθουμε τη Μικρασιατική Καταστροφή. Ήταν γαλλικός ο δάκτυλος αυτός που μας άφησε ξεκρέμαστους». Συνεπώς, εκτιμά ότι υπάρχουν ιστορικοί, ωφελιμιστικοί δεσμοί μεταξύ των δύο χωρών και η Τουρκία έχει εργαστεί πάρα πολύ από μόνη της ούτως ώστε να θεωρείται αξιόπιστη και εγγυήτρια δύναμη από τις δύο πλευρές.
Τα ανταλλάγματα Ερντογάν
Αν και εφόσον το συγκεκριμένο σενάριο ευοδώσει και η Τουρκία «βρεθεί να πατά μπότες στο έδαφος της Ουκρανίας, δεν θα το κάνει αφιλοκερδώς αλλά ωφελιμιστικά, εκτιμά ο Δρ Σταθακόπουλος. Μπορούμε να πιθανολογήσουμε το τι θα ζητήσει φανερά, ωστόσο το βάρος ρίχνεται στη μυστική διπλωματία κάτι που δεν γίνεται να το γνωρίζουμε εκ προοιμίου. Σε κάθε περίπτωση, εξηγεί πώς ο Πρόεδρος της γείτονος θα ζητήσει προνομιακή θέση, πέραν αυτής που ήδη έχει στο ΝΑΤΟ.
Μάλιστα, προσθέτει πώς θα επιδιώξει να χτίσει στρατιωτικές συμμαχίες επί μέρους με τις χώρες των μελών του ΝΑΤΟ που δεν θα χαρακτηρίζονται νατοϊκές αλλά απλά Ευρωπαϊκές. Άρα, συμπεραίνει πώς η Τουρκία «θα μπει από το παράθυρο στο ευρωπαϊκό αμυντικό πρόγραμμα ως αναγκαίο κακό και από εκεί και πέρα θα ανεβάσει αν θέλεις το status της στη διεθνή σκηνή, στη διεθνή σκακιέρα, στη διεθνή διπλωματία» στέλνοντας το μήνυμα ότι η Τουρκία «μπορεί και θέλει να είναι διαμεσολαβητής, εγγυάται με τα στρατεύματά της την ειρήνη όπως και ότι μπορεί να πουλήσει σε άλλους που ενδιαφέρονται δικά της όπλα».
Πηγή: cnn.gr
