Το Τσιπουράκι Μεζεδάκι στο σπίτι, τα δύο sittings και το πείσμα της Κατερίνας

«Θα ξεκινήσουμε με μεγάλη προσοχή. Πρέπει να τηρήσουμε τις αποστάσεις που χρειάζονται και τα μέτρα. Θέλουμε να είναι ένα μέρος που ο άλλος να έρχεται και να νιώθει ασφάλεια. Η προτεραιότητά μας είναι ο κόσμος να νιώθει ασφαλής για να έρθει. Στα θέματα καθαριότητας ανέκαθεν ήμασταν αυστηροί. Τώρα πρέπει να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα, όπως όλοι.

Ο χώρος έξω, εδώ στη Λευκωσία, είναι μικρός. Με τα δεδομένα που ισχύουν τώρα, μπορούμε να βγάλουμε τρία ή τέσσερα τραπέζια. Είναι αρκετά δύσκολο, να επιβιώσει μια επιχείρηση που εργοδοτεί πέντε υπαλλήλους, εξυπηρετώντας 10 με 12 άτομα την βραδιά.

Θεωρώ, όμως, ότι δεν πρέπει να κάνουμε βεβιασμένες κινήσεις για να μην έρθουν τα αντίθετα αποτελέσματα. Βλέποντας και κάνοντας... Θα ανοίξουμε δοκιμαστικά, για να δούμε εάν θα αντέξει το μαγαζί. Ξεκινήσαμε και delivery, μόνο βράδυ. Χτες ήταν η πρώτη μέρα και πωλήθηκαν όλα τα πράματα. Χαρήκαμε επειδή σημαίνει ότι ο κόσμος μας πεθύμησε και μας θυμάται και θέλει να επιστρέψει».

Το πιο μεγάλο πλήγμα, είναι όπως λέει η Κατερίνα, η απουσία επαφής με τον πελάτη. Μια επαφή που πρέπει να διατηρηθεί στα τυπικά, αφού σύμφωνα με τις οδηγίες σερβιτόροι και πελάτες πρέπει να αποφεύγουν τις κουβέντες και να περιορίζονται μόνο στα απαραίτητα.

«Το μαγαζί εδώ στηρίζεται στο κτήριο και στο concept της παλιάς πόλης. Αλλιώς είναι να τρως εδώ και αλλιώς σπίτι σου. Εμάς η φιλοσοφία μας είναι το sharing και τώρα δεν το κάνουμε.

Το ότι δεν θα μιλούμε με τον πελάτη, είναι δύσκολο. Εμείς δεν ήμασταν ποτέ ένα ψυχρό μαγαζί. Αυτή η διαπροσωπική σχέση μαζί με την ποιότητα του φαγητού, μας πρόσφερε την ύπαρξη του μαγαζιού τα τελευταία επτά χρόνια. Αυτό αν μας το πάρεις αυτό, είναι χειρότερο από το να είμαστε κλειστοί. Για μας αυτό είναι το πιο δύσκολο που πρέπει να διαχειριστούμε. Τη νέα σχέση με τον πελάτη».

Ανάμεσα στις αλλαγές που θα γίνουν είναι ο πλαστικοποιημένος κατάλογος, καθώς και το προσωρινό και για λόγους επιβίωσης, μέτρο καθορισμού χρόνου παραμονής για τους πελάτες.

«Θα τυπώσουμε τα μενού σε Α4 και θα τα κάνουμε πλαστικοποίηση. Θα αφήνουμε ένα κατάλογο σε κάθε τραπέζι και θα καθαρίζεται παρουσία του πελάτη με αντισηπτικό. Το να κάνουμε κατάλογο on line δεν είναι στα πλάνα μας. Το μαγαζί εδώ δεν μπορεί να γίνει έτσι.

Σκεφτήκαμε, επίσης και εμείς να κάνουμε δύο sittings. Θεωρώ ότι αν το κάνουν πολλοί ο κόσμος θα μπει σε μία διαδικασία, ώστε να δεχθεί το ωράριο 7-9 και 9-11, για παράδειγμα. Θα είναι ένα προσωρινό μέτρο. Μετά εάν όλα έρθουν στο κανονικό, θα αλλάξει. Εμείς πέρσι το καλοκαίρι έξω εξυπηρετούσαμε τριάντα με σαράντα άτομα. Τώρα θα μπουν τέσσερα τραπέζια. Εάν έρθουν 4 ζευγάρια για παράδειγμα, θα είναι μόνο οκτώ έξω. Δεν μπορώ να διώξω τον κόσμο».

Στη δεδομένη μείωση των εσόδων, έρχεται να προστεθεί η αύξηση του κόστους.

«Το κόστος θα ανέβει λόγω των αντισηπτικών, των μασκών και των άλλων που πρέπει να κάνουμε. Είναι σημαντική η βοήθεια από την Κυβέρνηση για τους μισθούς. Το θέμα είναι να συνεχίσουν μέχρι να έρθουμε και εμείς στην κανονικότητα. Και όλα τα μέτρα να αρθούν, ο κόσμος θα είναι επιφυλακτικός. Πάλι δεν θα μπορούμε να βάλουμε τραπέζια όπως πριν.

Απλά επειδή δεν θα έχει τουρισμό, δεν ξέρουμε πως θα πάει τις καθημερινές. Τα Σαββατοκυρίακα έρχονται οι Λευκωσιάτες και από τη Λάρνακα. Όσοι έρθουν πλέον πρέπει να έχουν σπίτι. Τα ξενοδοχεία δεν ξέρουμε πότε θα ανοίξουν. Υπάρχει αβεβαιότητα.

Το θετικό είναι ότι θα μοιράζεται η πίτα, επειδή όλα τα εστιατόρια θα έχουν λίγο κόσμο. Μπορεί παλιά να γέμιζε κάποιος και άλλος να ήταν άδειος.

Δεν πέρασε καθόλου από το μυαλό μας, να μην ανοίξουμε. Εάν όμως δούμε ότι στο μήνα ή στους δύο μήνες, κάτι δεν πάει καλά πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε». 

«Υπάρχει άγχος και αγωνία επειδή είναι κάτι πρωτόγνωρο. Ο χώρος της εστίασης είναι κάτι που αναπόφευκτα θα έρθεις σε κάποια επαφή με τον πελάτη. Θα στρώσεις τραπέζι, θα βάλεις τα πιάτα, θα ανοίξεις κρασί. Δεν είναι όπως ένα κατάστημα με ρούχα, που τα παίρνεις σπίτι για να τα δοκιμάσεις. Εδώ είναι διαφορετικά.

Αγωνιούμε, αλλά αισιοδοξούμε για καλύτερες μέρες. Δεν αγωνιά μόνο ο πελάτης, αγωνιούμε και εμείς και για τη δική μας την υγεία και για τη δική του…».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:

• Ντελιβεράς εν μέσω πανδημίας-Ο φόβος των πελατών και το φαγητό στην πόρτα
• Η μάχη ενός ταξιτζή για το μεροκάματο-«Αυξήθηκαν οι ώρες, μειώθηκαν τα έσοδα»
• ΒΙΝΤΕΟ: «Ανοίγω το περίπτερο για να φεύκω που σπίτι… Κάμνω 4-5 πελάτες την μέρα»