Μπορεί μία μητέρα να συγχωρέσει τον δολοφόνο του παιδιού της; Πώς πάει παρακάτω;

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο Celebrity News Cyprus

Πώς ζει μία μάνα, όταν χάνει το παιδί της; Πώς ξυπνά κάθε μέρα και συνεχίζει τη ζωή της όταν δεν ξέρει τι απέγινε το σπλάχνο της, αφού έχουν χαθεί τα ίχνη του; Πώς αντέχει την σκληρή αλήθεια, όταν μαθαίνει ότι όχι μόνο δολοφονήθηκε, αλλά και ότι κακοποιήθηκε σεξουαλικά; Συγχωράει τον άνθρωπο που της πήρε ό,τι πολυτιμότερο είχε ή ζει μία ζωή γεμάτη με μίσος και πόνο;
 
Απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα καλείται να δώσει η Μόνικα Μελέκη, η οποία μέσα από το ρόλο της, στην θεατρική παράσταση «Frozen. Κάτω από τον πάγο» έρχεται αντιμέτωπη με τον μεγαλύτερο φόβο μίας μητέρας. Χάνει το παιδί της. Μέσα από μονολόγους, που δείχνουν την μετάβαση από την ημέρα που χάθηκε το παιδί της, μέχρι τη στιγμή που μαθαίνει ότι το παιδί της έπεσε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης και δολοφονήθηκε, από ένα κατά συρροή παιδεραστή και δολοφόνο, μεταφέρει στο κοινό τον πόνο που νιώθει αυτή η μάνα, τον καθημερινό αγώνα που δίνει για να συνεχίσει μία ζωή, χωρίς νόημα.

Η Μόνικα Μελέκη μιλά στο Celebrity News Cyprus του REPORTER και αναφέρεται στο ρόλο-πρόκληση που καλείται να παίξει, στις δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει μέχρι την παράσταση και αν σκέφτηκε ποτέ να τα παρατήσει. Επίσης, αναφέρεται στα επόμενα σχέδια του Θεάτρου Σκάλα και στο λόγο που απουσιάζει αυτή την περίοδο από την τηλεόραση. 

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Πώς σκέφτεται ένας παιδεραστής, κατά συρροή δολοφόνος; Τι τον οδήγησε στις πράξεις του;

-Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για το ρόλο σας;
Ο ρόλος μου είναι αυτός της μητέρας, της κυρίας Νάνση Σέρλεϊ. Γενικά, ο ρόλος της μητέρας είναι από τους πιο δύσκολους ρόλους και στη ζωή και στη σκηνή. Σε αυτή την περίπτωση, είναι μία μητέρα που χάνει το παιδί της, το οποίο κακοποιείται σεξουαλικά και μετά δολοφονείται. Η μητέρα το μαθαίνει αυτό μετά από είκοσι χρόνια. Οι πρώτες δύο-τρεις σκηνές του έργου παρουσιάζουν τη ζωή της οικογένειας πριν την εξαφάνιση του παιδιού, αμέσως μετά από αυτήν  και κάπου στη μέση του έργου  μεταφερόμαστε πέντε χρόνια μετά,  στην οργάνωση «Φλόγα» όπου η μητέρα εργάζεται  προσπαθώντας και αυτή να βοηθήσει, μέσω της οργάνωσης, στην αναζήτηση των εξαφανισμένων παιδιών.  Έπειτα, βρισκόμαστε είκοσι χρόνια μέτα, όπου η μητέρα  ανακαλύπτει ότι το παιδί της κακοποιήθηκε, δολοφονήθηκε και πλέον αρχίζει μια εσωτερική  πάλη για να μπορέσει να συγχωρέσει τον δολοφόνο, να το ξεπεράσει και να συνεχίσει να ζει. Είναι ένας ρόλος πολύ γεμάτος, είναι η γυναίκα της διπλανής πόρτας, είναι η μητέρα, η νοικοκυρά, η φίλη, η οποία ζει αυτή την απώλεια και μέσα από αυτήν, προς το τέλος του έργου, βρίσκει τον εαυτό της,  που μάλλον  είχε χάσει. Γι΄ αυτό λέω είναι μία γυναίκα με όλα τα συν και τα πλην και όλα τα χρώματα που κουβαλάει κάθε  γυναίκα και θεωρώ πολύ τυχερό τον εαυτό μου που παίζω  αυτόν τον ρόλο, καθόλου εύκολο, αλλά πολύ γενναιόδωρο για μία ηθοποιό.
 
-Πόσο μεγάλη πρόκληση θεωρείτε τον συγκεκριμένο ρόλο, δεδομένου ότι είστε και η ίδια μητέρα;  
Αυτά τα πράγματα δεν μπορείς να τα παίξεις. Αυτό το πράγμα, αν δεν το ζήσεις στη σκηνή, δεν θα βγει. Οπότε σου δημιουργείται  ένας φόβος. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει μητέρα που να μην φοβάται ότι με κάποιο τρόπο  μπορεί να χάσει το παιδί της. Είναι από τις μεγαλύτερες φοβίες για μία μητέρα αυτή. Το λέω πολλές φορές ότι με τους ρόλους μου εξορκίζω το κακό, να φύγει από κοντά μας. Καλύτερα να παίζουμε αυτούς τους ρόλους στη σκηνή, παρά στην πραγματική ζωή. Αλλά σίγουρα αν δεν βουτήξεις στα βαθιά και αν δεν ταυτιστείς με αυτό το πράγμα, δεν θα βγει. Όταν διάβασα το έργο, πριν  ξεκινήσουμε τις πρόβες,  το έκανα εντελώς  ψυχρά, απλά το διάβασα. Μου αρέσει να συναντιέμαι με το ρόλο για πρώτη φορά την ώρα της ανάγνωσης, μέσα στο θέατρο. Αλλά, σε αυτή την περίπτωση διάβασα από πριν το έργο και άφησα τον εαυτό μου να μην βυθιστεί, έμεινα λίγο απ’ έξω, ήταν απλά πληροφοριακά. Η πρώτη ανάγνωση ήταν πολύ δύσκολη για μένα. Πολλές φορές διακόπηκε η πρόβα από το κλάμα και τους λυγμούς μου και από το δράμα που βίωνε αυτή η γυναίκα. Αυτός είναι και ο τρόπος που γενικά δουλεύω με τους ρόλους μου. Ήταν δύσκολη η πορεία, πολλές φορές έκλαψα και στις πρόβες  και στο σπίτι, δουλεύοντας τον ρόλο. Πιστεύω ότι ήταν ωραία η διαδρομή και είμαι ευχαριστημένη από το αποτέλεσμα.
 
-Μέσα από το έργο άλλαξε ο τρόπος που βλέπετε τους ανθρώπους που προβαίνουν σε αυτές τις πράξεις;
Γενικά πάντα λέμε «άβυσσος η ανθρώπινη ζωή». Δεν ξέρουμε τι παρελθόν είχε ο καθένας, τι ζωή είχε για να φτάσει σε μία τέτοια πράξη. Στη θεατρική σχολή κάνουμε και ψυχολογία και επειδή διδάσκω  θέατρο σε παιδιά, πάντα ψυχολογώ τον κάθε χαρακτήρα και μπορώ να φανταστώ  πώς ζει στο σπίτι του αυτό το παιδί. Είμαι πάντα ιδιαίτερα προσεκτική και γενναιόδωρη σε αγάπη και συναισθήματα σε παιδιά που μπορεί να περνούν κακοποίηση στο σπίτι. Οπότε δείχνω απόλυτη κατανόηση σε αυτό, χωρίς να σημαίνει ότι συμφωνώ. Δεν δικαιολογεί με τίποτα την πράξη της δολοφονίας. Χρειάζεται πολλή προσοχή με τα παιδιά, για να  καταλάβεις αν υπάρχει βία, να το κατανοήσεις και να βοηθήσεις. Βλέπουμε και στη δική μας κοινωνία πόσα πράγματα συμβαίνουν. Όμως μπορείς να συγχωρέσεις, μπορείς να ξεχάσεις; Δεν είναι εύκολο πράγμα, θέλει πολύ δουλειά για να το πετύχεις και ευτυχώς η ηρωίδα μας το πετυχαίνει. Χάρη στη βοήθεια και της άλλης της κόρης . Για μένα το σημείο-κλειδί και εκείνο που ώθησε την ηρωίδα μου στην αλλαγή, όπως εγώ το είχα επιλέξει, ήταν η στιγμή  που της είπε μεγάλη  κόρη της «ήμουν κι εγώ το κοριτσάκι σου, μαμά». Η μητέρα έμεινε στο παιδί που χάθηκε και έχασε κατά κάποιο τρόπο και το άλλο της παιδί. Ήταν μία λέξη-κλειδί για την ηρωίδα μου, αλλά και για μένα, που είπα «προχωράω παρακάτω» και έτσι μπόρεσα κι εγώ να το αποδεχτώ και να το ερμηνεύσω. Η πιο δύσκολή  σκηνή για μένα ήταν αυτή  που η Νάνση χορεύει, αφήνεται, μετά από ένα ραντεβού. Ήταν μία σκηνή που έγινε εντελώς την τελευταία στιγμή, λόγω του ότι λίγο μου κλωτσούσε. Κι όμως, στο τέλος με βοήθησε.

-Κατά τη διάρκεια των προβών μέχρι την πρώτη παράσταση ή ακόμη μέχρι και σήμερα, σκεφτήκατε ποτέ να τα παρατήσετε;
Σε καμία περίπτωση. Δεν υπάρχει επιστροφή. Είμαι άνθρωπος που δεν αφήνει τίποτα στη μέση, όσο δύσκολος και να είναι ένας ρόλος. Αντίθετα, πάντα αναζητώ το δύσκολο κομμάτι για να μην πέσω στην παγίδα της ευκολίας. Ειδικά όταν μου έρχονται μερικές φορές  ρόλοι που φαινομενικά είναι «εύκολοι»,  και μπορεί να είναι πιο πολύ στα μέτρα μου. Πάντα βρίσκομαι σε μια αναζήτηση  και χαίρομαι όταν με δυσκολεύει ένας ρόλος, επειδή μέσα από αυτόν εξελίσσεσαι, αλλιώς δεν πας παρακάτω, μένεις στα ίδια.
 
-Είναι ένας τριμελής θίασος. Είστε εσείς, η Λέα Μαλένη και ο Στέλιος Καλλιστράτης. Πώς είναι η συνύπαρξή σας πάνω στη σκηνή; Είναι δύσκολο να είναι τρία άτομα μόνο για μία παράσταση;
Δεν είναι δύσκολο να είναι μόνο τρία άτομα. Νομίζω το μαγικό στοιχείο είναι να υπάρχει αγάπη για αυτό που κάνεις, κατανόηση και επαγγελματισμός. Είναι πάρα πολύ σημαντικά αυτά τα πράγματα και εδώ ήμασταν πάρα πολύ τυχεροί και οι τρεις. Δεν είχα ξαναδουλέψει με τη Λέα και ήθελα πάντα να δουλέψω μαζί της. Ούτε με το Στέλιο είχα ξαναδουλέψει, δεν είχαμε αυτή την ευκαιρία. Ήταν μία πάρα πολύ τυχερή συνάντηση και συνύπαρξη. Πάρα πολύ σιωπηλά και ταπεινά δουλέψαμε τους ρόλους μας, με τη βοήθεια πάντα της σκηνοθέτιδάς μας, της Αύρας Σιδηροπούλου. Η καθοδήγησή της ήταν πάρα πολύ καλή και υπήρχε ένας απέραντος σεβασμός και κατανόηση. Αρκετές από τις πρόβες μας γίνονταν ατομικά, επειδή είναι μονόλογοι οι περισσότεροι. Στην ουσία έχω  μόνο δύο σκηνές με τη Λέα και μόνο μία με το Στέλιο, οπότε λίγες φορές συναντηθήκαμε κατά τη διάρκεια των προβών. Τις τελευταίες δέκα μέρες βρεθήκαμε όλοι μαζί επί καθημερινής βάσεως και ήταν εκπληκτικό πώς ο κάθε ένας πάλευε, αλληλοβοηθούσαμε ο ένας τον άλλο, δεθήκαμε και αυτό βγήκε  στη σκηνή. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει επαγγελματισμός. Όταν υπάρχει το τρίπτυχο ταλέντο, επαγγελματισμός και αφοσίωση, δεν υπάρχει περίπτωση να μην πετύχει.
 
-Πώς είναι η συνεργασία με την Αύρα Σιδηροπούλου;
Πάρα πολύ καλή. Είναι η πρώτη φορά που δούλεψα με την Αύρα και μου άρεσε πάρα πολύ. Ήταν μία πολύ όμορφη διαδρομή. Όταν συναντιέσαι με σκηνοθέτες και ηθοποιούς που δεν έχεις ξανασυνεργαστεί, είναι πολύ μεγάλη χαρά. Ο κάθε σκηνοθέτης έχει το δικό του τρόπο και τις δικές του απαιτήσεις και εσύ είσαι υπόχρεος να  ακολουθήσεις. Αν  ακολουθήσεις, είναι σίγουρο ότι θα πετύχεις και θα κερδίσεις από αυτόν. Κι εγώ είμαι στρατιώτης και ακολουθώ, δεν είμαι από τους ανθρώπους που θα αντιδράσουν. Είμαι πολύ ανοιχτή σε ό,τι μου ζητήσει ο σκηνοθέτης μου και με την Αύρα ήταν μία πολύ όμορφη συνεργασία.
 
-Τι άλλο υπάρχει στα σκαριά;

Ήδη ξεκινήσαμε τις πρόβες του επόμενου έργου του Θεάτρου Σκάλα. Είναι μαύρη κωμωδία και το μαύρη δεν έχει να κάνει με δραματικά γεγονότα, είναι καθαρά θέμα φωτός και σκοτάδιου. Εκεί παίζω ένα πολύ κωμικό ρόλο, μίας γεροντοκόρης. Έχει μία τρέλα, σε κάποια φάση μεθάει πάνω στη σκηνή. Είναι σε σκηνοθεσία Ανδρέα Μελέκη και σκηνικά/κουστούμια Λάκη Γενεθλή. Είναι ένας πολυμελής θίασος. Είναι οι Σοφοκλής Κασκαούνιας, Ηλίας Ανδρέου, Σκεύη Παπαμιλτιάδους, Δώρα Δημητρό, Μόνικα Μέλεκη, Σταύρος Πατσιάς, Φοίβος Γεωργιάδης και σε ένα μικρό ρόλο, στο τέλος ο σκηνοθέτης δίνει το τελικό χτύπημα και εμφανίζεται κι αυτός στην σκηνή. Είναι πάρα πολύ ωραία, μία όμορφη δουλειά, όμορφη παρέα. Το σημαντικό είναι ο ηθοποιός να περνάει καλά με τους ανθρώπους με τους οποίους παίζει και σε μία κωμωδία αυτό είναι πιο απαιτητικό. Αυτά μέχρι το Δεκέμβρη και μετά είμαστε σε αναμονή για τα επόμενα τρία έργα του Θεάτρου Σκάλα, ανάλογα με την επιχορήγηση που θα πάρουμε από το σχέδιο Θυμέλη. Ευχόμαστε ο κόσμος να έρχεται στο θέατρο. Αν υπάρχει ένας χώρος στον οποίο είσαι ασφαλής, αυτό είναι το θέατρο. Τηρούμε τόσο ευλαβικά τα μέτρα που ο κόσμος δεν πρέπει να φοβάται.  Στην τηλεόραση δεν υπάρχει κάτι αυτή την εποχή. Εκεί είναι τυχερό χαρτί, στο θέατρο είναι διαφορετικά. Αντιλαμβάνομαι ότι στα καθαρά κυπριακά έργα, που είναι εποχής, δεν υπάρχουν ρόλοι για μένα, όπως και να το κάνουμε, δεν είμαι Κύπρια για να μπορέσω να ανταποκριθώ. Αν είναι κάτι πιο σύγχρονο, καθημερινή σειρά, εκεί είναι το δυνατό μου σημείο και συνήθως συμμετέχω.
 
Λόγω των νέων μέτρων που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, το Θέατρο Σκάλα τονίζει πως η παράσταση Frozen. Κάτω από τον Πάγο θα αρχίζει  στις 20:00 ακριβώς και όχι στις 20:30, ενώ εντός της αίθουσας τηρούνται αυστηρά όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα, για την προστασία των θεατών.

ΔΙΑΒΑΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• «Όταν ήμουν παιδί κάηκε ολοσχερώς το πρόσωπό μου..., γιαυτό έγινα μακιγιέρ...» Η συγκλονιστική προσωπική ιστορία που σημάδεψε τη νύφη του Τσαλίκη, Ρούλα Δημητριάδου - Τσαλίκη
• O ανακόντα... Σκουλός και η Καγιά κάνουν twerking στην Ζεν!
• Η αχαρακτήριστη συμπεριφορά της Ραμόνα στην Άννα Μαρία! Την κατάλαβαν όλοι!
• Ο #ΤheBachelorGR σε λαϊκό προσκύνημα! Όλες στη σειρά να τον φιλήσουν!
• «Γράμμα για σένα» Συγκινητική πρόταση γάμου σε μια συγκλονιστική ιστορία αγάπης!
• Με καρκίνο 4ου σταδίου συνεχίζει ακούραστα! Η Κύπρια υπέροχη αγωνίστρια - πρότυπο, Γεωργία Κόμπου, έστειλε «Γράμμα για σένα» στην Δέσποινα Ολυμπίου, την αγαπημένη παιδική της φίλη
• «Έχω υπάρξει αγαπητικός, μου έφερνε η γυναίκα λεφτά...» Τι αποκαλύπτει ο ΛεΠα  για την εγχείρηση που θα κάνει η κόρη του, Κόνι Μεταξά
• To προφίλ του Σάκη Τανιμανίδη στο #Tinder! 'Οσα είπε για το θέμα... 
• Σταμάτης Γονίδης: «Ο ιός έρχεται από τη βροχή, από τα σύννεφα... αν βραχείς να κάνεις απολύμανση»