Συντροφικά καρφώματα, πυρά για προσωπικές ατζέντες και... εγγόνια της πλύστρας

Πάνω από 90 απόψεις απλών μελών, στελεχών, αξιωματούχων και πρώην αξιωματούχων του κόμματος, φιλοξενούνται στην ιστοσελίδα του ΑΚΕΛ, στα πλαίσια του προσυνεδριακού διαλόγου που διεξάγεται στο κόμμα, ενόψει του ιστορικού συνεδρίου το διήμερο δύο με τέσσερις Ιουλίου, το οποίο θα εκλέξει τη νέα Κεντρική Επιτροπή που με τη σειρά της θα επιλέξει τον διάδοχο του Άντρου Κυπριανού στη θέση του Γενικού Γραμματέα.  

Οι απόψεις των στελεχών του κόμματος, ποικίλλουν και αφορούν από μείζονα ζητήματα ιδεολογίας, σκέψεις για το μέλλον του κόμματος, κριτική για τις αποφάσεις της ηγεσίας, μέχρι κατηγορίες που αγγίζουν τα όρια του κουτσομπολιού και συντροφικά πυρά για δηλώσεις και συμπεριφορές. 

Αναμφισβήτητα μια απλή ανάγνωση των παρεμβάσεων των μελών του κόμματος, επιβεβαιώνεται η κρίση που το κόμμα περνά με τα πλείστα στελέχη να σημειώνουν πως τα ιστορικά χαμηλά ποσοστά του κόμματος, οφείλονται σε μια σειρά παραγόντων, που αρχίζουν από τα χαμηλά, δηλαδή της Κομματικές Ομάδες Βάσεις και φτάνουν μέχρι την Κεντρική Επιτροπή και τον Γενικό Γραμματέα.

Κάποια από τα στελέχη, ασκούν κριτική για τη ξύλινη γλώσσα, όπως την χαρακτηρίζουν, που επιμένει να κρατά η ηγεσία του κόμματος, τις απαρχαιωμένες διαδικασίες ανάδειξης της ηγεσίας της παράταξης, αλλά καταδικάζει και μια φορά συμπεριφορών και δηλώσεων νέων και παλιών στελεχών. 

*Πιο κάτω παρατίθενται αποσπασματικά κάποιες από τις απόψεις των μελών του κόμματος ενόψει του Προσυνεδριακού διαλόγου. Τα πλήρη κείμενα είναι δημοσιευμένα στην επίσημη ιστοσελίδα του κόμματος. 

Μιλά για το ΑΚΕΛ και την ΕΕ ο Κιζίλγιουρέκ

Παρέμβαση στον προσυνεδριακό διάλογο έκανε και ο Τουρκοκύπριος Ευρωβουλευτής του κόμματος Νιαζί Κιζίλγιουρέκ, ο οποίος αναφέρεται στην ανάγκη η αριστερά στην Κύπρο, να αναθεωρήσει την αντίληψη και την προσέγγιση της σε σχέση με την ΕΕ. Στο άρθρο του παρουσιάζει τις απόψεις του Γερμανού αριστερού Γκρέγκορ Γκίζι, με το οποίο όπως σημειώνει συμφωνεί σε πολλά σημεία.

Την ώρα που ως γενικότερη άποψη της κουμουνιστικής αριστεράς πανευρωπαϊκά για διάλυση της ΕΕ και έξοδο των χωρών από την Ε.Ε., ο κ. Κιζίλγιουρέκ, επισημαίνει πως στο άρθρο του ο Γκρέγκορ Γκίζι, από τα ιστορικά στελέχη της Γερμανικής Αριστεράς, με τίτλο, «Ευρώπη – quo vadis» συζητά την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και τη στάση της Αριστεράς, κάνοντας πολύ σημαντικές και ξεκάθαρες τοποθετήσεις για το θέμα. Βλέπει την επικράτηση της ειρήνης ως την πιο σημαντική κληρονομιά της ΕΕ, ενώ στη συνέχεια τονίζει, πως η τυχόν διάλυση της ένωσης θα βάλει -ακριβώς- σε κίνδυνο την ειρήνη στην ήπειρο.

Τα καρφιά της Μαρίας Φράγκου Παπαλαζάρου

Εμφανέστατα ενοχλημένη με τη συζήτηση στο ακτίβ ΑΚΕΛ Πάφου την Τρίτη 1η Ιουνίου, εμφανίστηκε στην δική της παρέμβαση η Μαρία Παπαλαζάρου, υποψήφια του κόμματος στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές στην Επαρχία Πάφου. Όπως σημειώνει η κ. Παπαλαζάρου, «για άλλη μια φορά κάνουμε εκ των υστέρων συζητήσεις, τις οποίες βαφτίζουμε «γόνιμο διάλογο», όταν στην ουσία ακολουθείται η πεπατημένη, αντί, δηλαδή, να ακούμε τον κόσμο, του κουνούμε το δάκτυλο».

Και συνεχίζει: «Αντί το προεδρείο να ακούσει την κραυγή ανησυχίας των στελεχών του, τα κατηγόρησε κιόλας: «το ΑΚΕΛ δεν είναι τούτο το πράμα που είδα απόψε». Γιατί να μιλούμε τότε και όχι απλά να χειροκροτούμε;

Σε άλλο σημείο της παρέμβασης της η κ. Παπαλαζάρου, υποδεικνύει ότι «το ΑΚΕΛ έχασε τον χαρακτήρα του. Τον ανθρώπινο. Τον αλληλέγγυο. Κάνει πολιτική με συνθήματα και εύηχα λόγια. Το κυριότερο πρόβλημα του κόσμου σήμερα αφορά στην επιβίωση του. Στον βιοπορισμό του. Χάνει τη θέση εργασίας του, την περιουσία του, είναι ανήμπορος να αντιμετωπίσει την τραγωδία που ζει και δεν νιώθει το κόμμα του δίπλα του. Ξέρετε πόσες πόρτες άνοιξαν και σχεδόν έκλεισαν αμέσως κατά την προεκλογική περίοδο; «Έχει εκλογές και ήρθατε; Πού ήσασταν όταν είχαμε και έχουμε προβλήματα», μας έλεγαν πολλοί».

Από τα πυρά της δεν ξεφεύγει ούτε η ηγεσία του κόμματος, η οποία όπως σημειώνει η κ. Παπαλαζάρου, «η ηγεσία άφησε και αφήνει τον λαϊκισμό και τον παραγοντισμό να γιγαντώνονται. Γνωρίζει πράγματα και καταστάσεις αλλά δεν παρεμβαίνει, με αποτέλεσμα να χάνει ολοένα και πιο συχνά στελέχη του, τα οποία δεν μπορούν να ακολουθήσουν αυτό το κατήφορο, λόγω αξιοπρέπειας και συνέπειας στα όσα ουσιαστικά πιστεύουν και δεν έπαψαν ποτέ να είναι η κομματική συνείδηση τους. Αποτέλεσμα αυτής της ανοχής είναι η συμπερίληψη στο ψηφοδέλτιο ανθρώπων που δρουν πέρα από κάθε ηθική για τη βουλευτική καρέκλα. (παραδείγματα στην Πάφο: εκβιασμοί με ανταλλάγματα να προχωρήσει π.χ. μια άδεια οικοδομής, παροχή ωφελημάτων από τις κοινωνικές ασφαλίσεις, υποψηφιότητες στις επικείμενες εκλογές Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ακόμη και δωροκοπούνια από υπεραγορές δόθηκαν)». καταγγέλλει.

Και συνεχίζει η κα. Παπαλαζάρου. «Το ΑΚΕΛ πρέπει να επανεύρει την ταυτότητα του. Δεν γίνεται να είμαστε λίγο από όλα. Κινητήριος δύναμη είναι ο κόσμος, όχι ο έμμισθος μηχανισμός. Ως σύνολο η ηγεσία έπαψε να εμπνέει. Γιατί τα πλείστα μέλη της ηγεσίας υπηρετούν προσωπική ατζέντα. Κι αυτό ο κόσμος μας το ξέρει, το βλέπει. Μη μας φοβάστε σύντροφοι της ηγεσίας ή του μηχανισμού. Ακούστε μας. Δεν εποφθαλμιούμε την καρέκλα κανενός από εσάς. Εξάλλου, εμείς πληρώνουμε κόστος γιατί είμαστε ΑΚΕΛιστές. Δεν πληρωνόμαστε».

Από τα πυρά της δεν γλίτωσε ούτε ο βουλευτής Κερύνειας του κόμματος και γιος του ιστορικού ηγέτη της παράταξης, Χρίστος Χριστόφιας με την κα. Παπαλαζάρου να σημειώνει: «Τι σημαίνει «μπήκαν στη Βουλή οι εγγονοί της πλύστρας;». Όσοι δεν εκλέχθηκαν ή δεν επανεκλέχθηκαν είναι μήπως εγγονοί του τσιφλικά; Λιγότερη αλαζονεία και περισσότερος σεβασμός σας παρακαλούμε. Ένα κόμμα με κοντά ένα αιώνα ιστορία, δεν μπορεί να μην εμπνέει, όταν άντεξε τόσες φουρτούνες. Το γιατί δεν εμπνέει πρέπει όλοι μαζί να το βρούμε» καταλήγει.

Τ. Χατζηγεωργίου: Εκλογή ΓΓ από τα μέλη

Στην ανάγκη το κόμμα να λάβει την τολμηρή απόφαση και να εκλέξει τον επόμενο Γενικό Γραμματέα του από τη βάση και όχι μέσω της Κεντρικής Επιτροπής, εκφράζει και ο πρώην ευρωβουλευτής του κόμματος, Τάκης Χατζηγεωργίου. Στη δική του παρέμβαση ο κ. Χατζηγεωργίου τονίζει ότι, «Πρέπει να συζητηθεί η ιδέα όπως ο επόμενος γεν γραμματέας εκλεγεί από τα μέλη.

«Καταλαβαίνω πλήρως», σημειώνει μεταξύ άλλων, «τις διαφορετικές απόψεις .Που λένε περίπου τα εξής . ‘’Εμείς δεν είμαστε αστικό κόμμα.  Ή είναι καλύτερα έτσι διότι ο γεν γραμματέας είναι υπόλογος στην κεντρική επιτροπή κλπ κλπ. ‘’Νομίζω όμως πως οι καιροί έχουν αλλάξει εδώ και χρόνια . Ή θα γίνει κάτι πραγματικά ριζοσπαστικό ή η πεπατημένη θα μας πατήσει . Και αναφέρομαι σε όλους μας , διότι αλίμονο αν η Κύπρος βρεθεί χωρίς ισχυρή αριστερά . Όταν πέσει ο δρύς , τότε είναι που φαίνεται το μεγαλείο και μέγεθος του. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να φτάσουμε ως εκεί». 

«Μια απόφαση προς τη κατεύθυνση που λέω  θα οδηγήσει στα εξής αποτελέσματα. Θα βγουν δημόσια οι υποψήφιοι για να στηρίξουν τις θέσεις τους. Θα έλθουν σε επαφή με τους εκλογείς , θα βγουν στην τηλεόραση . Και αυτός που θα εκλεγεί θα έχει την ‘’δεδηλωμένη’’ . Υπο την έννοια ότι θα έχει  δικαίωμα  και υποχρέωση να εφαρμόσει τα εξαγγελθέντα. Θα  είναι υπόλογος στα μέλη», σημειώνει.

Το κάλεσμα της Έλσης Χριστόφια

Παρέμβαση στον Προσυνεδριακό διάλογο κάνει και η Έλση Χριστόφια, η οποία αναφέρεται στην παγκόσμια κρίση και τις συνέπειες της στην Κύπρο, ενώ απευθύνει κάλεσμα, ώστε οι δυνάμεις του ΑΚΕΛ, «πρωτοστατώντας σε κάθε οργανωμένη συνδικαλιστική, πολιτική, πολιτιστική και κοινωνική δράση κράτησαν για δεκαετίες ζωντανή την ελπίδα για αισιόδοξο ευτυχισμένο μέλλον για τον Κυπριακό λαό στο σύνολό του. Σήμερα και πάλι τα μέλη και στελέχη του ΑΚΕΛ καλούνται να ανασκουμπωθούν και να μπουν στην πρώτη γραμμή των αγώνων του λαού μας για επιβίωση, αξιοπρέπεια, επανένωση».

«Θέλουν, μπορούν και θα τα καταφέρουν με αφετηρία και ορόσημο το 23ο Παγκύπριο Συνέδριο του ΑΚΕΛ που θα πραγματοποιηθεί στις 2,3,4 Ιουλίου 2021», καταλήγει.

Κίκης Καζαμίας: Δεν χρειάζεται να ΚΚΕοποιηθηθεί ή να ΣΥΡΙΖοποιηθεί

Το ΑΚΕΛ οφείλει να επανέλθει στην πρωτοπορία, αναφέρει στην δική του παρέμβαση ο Κίκης Καζαμίας, ο οποίος προχωρώντας σε ένα απολογισμό του αποτελέσματος των εκλογών, σημειώνει πως, «μπορούν να παρατεθούν δέκα και πλέον λόγοι για την συνέχιση της εκλογικής υποχώρησης του ΑΚΕΛ. Κάποιοι από αυτούς θα μπορούσαν ίσως να παρουσιαστούν και ως ελαφρυντικά για αυτή την δυσάρεστη εξέλιξη. Σ’ αυτό το σημείο δεν θα ασχοληθούμε με αυτά. Ένα όμως καταγράφεται ως γεγονός. Το ΑΚΕΛ βιώνει το πιο οδυνηρό σε παγκύπρια βάση εκλογικό αποτέλεσμα στην ιστορία του. Ακόμα πιο οδυνηρό και από αυτό των βουλευτικών εκλογών του 1985 που σε κάποιο βαθμό τότε ήταν αναμενόμενο».

Μάλιστα κάνει λόγο για την αδυναμία του Κόμματος και των εκπροσώπων του να πείσουν για τις διαπιστώσεις και τις εξηγήσεις τους, καθώς και για τις προτάσεις που προβάλλουν για ένα καλύτερο αποτέλεσμα σε ουσιώδη θέματα αλλά και σε προβλήματα της καθημερινότητας.

Και προσθέτει: «Το λυπηρό αποτέλεσμα για το ΑΚΕΛ είναι μεταξύ άλλων και το συνεπακόλουθο μιας εσωστρέφειας και μείωσης παραγωγής πολιτικής, από μια παράταξη που η κοινωνία την συνήθισε να πρωταγωνιστεί και να την καθοδηγεί, τόσο στη διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων της όσο και στα μεγάλα πολιτικά διλήμματα. Μάλιστα αναφέρει τρία παραδείγματα μεταξύ των οποίων είναι και η αργοπορημένη, όπως σημειώνει, «αλλαγή στην ηγεσία του Κόμματος το 2009 δεν πραγματοποιήθηκε με τον καλύτερο τρόπο, σκεπάζοντας τα τότε υπάρχοντα προβλήματα και διαπιστωμένες αδυναμίες κάτω από το χαλί, με αποτέλεσμα να αποδυναμώσει αισθητά την προσδοκώμενη δυναμική που συνήθως προκαλείται από τέτοιες αλλαγές. Έτσι η νέα ηγεσία, αποδυναμωμένη και όχι πλήρως θωρακισμένη, δυσκολεύτηκε να αντιμετωπίσει τις αντικειμενικές δυσκολίες που παρουσιάστηκαν τα αμέσως επόμενα χρόνια».

Απαντώντας σε άλλες απόψεις για την ταυτότητα του ΑΚΕΛ, επισημαίνει πως το κόμμα «δεν χρειάζεται να αναζητήσει νέα ταυτότητα. Ούτε χρειάζεται να ΚΚΕοποιηθηθεί ή να ΣΥΡΙΖοποιηθεί όπως ισχυρίζονται κάποιοι. Το ΑΚΕΛ έχει την δική του πορεία. Οι ΑΚΕΛιστές δικαιούνται να παραμείνουν περήφανοι για το κόμμα τους και την σχεδόν εκατονταετή ανεκτίμητη προσφορά του στον τόπο».

Εκλογή ΓΓ και οικογενειοκρατία 

Το μέλος του κόμματος Νικόλας Κωνσταντίνου αναφέρεται και αυτός στο ζήτημα της εκλογής της ηγεσίας του κόμματος, αλλά και την οικογενειακή ανακύκλωση στελεχών. Σε ότι αφορά την εκλογή του νέου Γενικού Γραμματέα σημειώνει πως ήρθε η ώρα η νέα ηγεσία να εκλεγεί από τα απλά μέλη των Κομματικών Ομάδων Βάσης (ΚΟΒ) και όχι από την Κεντρική Επιτροπή. «Το ότι τα απλά μέλη ψηφίζουν μόνο τα μέλη του πολιτικού γραφείου και της κεντρικής επιτροπής αυτό δεν αρκεί. Να προσθέσω σε τούτο, άποψη μου θα ήταν ότι άτομα ικανά, τεχνοκράτες (που έχουν δουλέψει εκτός κόμματος) από τις Νέες Δυνάμεις να μπορούν να εκλέγονται στην κεντρική επιτροπή, και στην ηγεσία», τονίζει μεταξύ άλλων. 

Σε σχέση με την οικογενειακή ανακύκλωση, ο κ. Κωνσταντίνου, εκφράζει την άποψη πως «η οικογενειακή ανακύκλωση προσώπων που κουβαλούν πίσω τους θύμισες όχι μόνο δεν μπορεί να προσελκύσει μεγάλη μάζα ψηφοφόρων, αλλά συνεχίζει να ανακυκλώνει το παλιό». Αφήνοντας σαφείς αιχμές για τον Χρίστο Χριστόφια, γιο του ιστορικού ηγέτη της παράταξης, προσθέτει πως, «το χειρότερο ακόμα θα ήταν αν αυτά τα άτομα μιλούν κα εκφράζονται με τον ίδιο ρητορικό λόγο του παλιού καιρού, την ξύλινη γλώσσα που έχει περάσει αρνητικό μήνυμα στο κόσμο του ΑΚΕΛ. Δυστυχώς και λυπούμε που το λέω, δεν μπορούμε να ανακυκλώνουμε άτομα και ονόματα που θυμίζουν τα παλιά, και ειδικά στην ηγεσία του κόμματος». 

«Με τις κλίκκες δεν θα δούμε άσπρη μέρα»

Αρκετά καυστική στην παρέμβαση της είναι και η Γιώτα Δημητρίου, οργανωμένο μέλος του κόμματος από τη Λάρνακα, που αναφέρεται στα κακώς έχοντα στο κόμμα και όσα η ίδια έζησε μέσα από την παρουσία της. 

Μεταξύ άλλων σημειώνει πως «δεν γίνεται στελέχη του κόμματος να τους λέμε ότι “ο τάδε δικός μας μας έφυγε από το κόμμα” και αντί να επιδιώξουμε έστω να μιλήσουμε μαζί του, η απάντηση να είναι “ας φύγει, με το ζόρι εν κρατάμε κανένα”. Δεν γίνεται σε κομματική συγκέντρωση μετά τις εκλογές, απλά μέλη, να εκφράζουν να σχολιάζουν και ο Οργανωτικός να τους λέει “όποιου εν του αρέσκει να φύγει”. Μα σοβαρομιλούμε; Ε ναι θα φύγουν! Δεν είναι όλοι με τα βιβλία του Λένιν στο προσκέφαλο για κομματική πειθαρχία, κάποιοι θέλουν απλώς ανθρώπινη αντιμετώπιση. Αλλιώς, ναι, θα φύγουν».

Και προσθέτει: «Δεν γίνεται όποιος εκφράζει εντός των σωμάτων ή σε υψηλά στελέχη διαφορές, παρατηρήσεις, ή  “παράπονα”, να θεωρείται “εχθρός” και να μην τον θέλουμε ωσάν και το κόμμα μας ανήκει και όποιος διαφωνεί και μας λέει κάτι να θέλουμε να τον διώξουμε ή να τον αποκόψουμε. Δεν γίνεται να υπάρχει κόσμος, μορφωμένος, που να αγαπά το κόμμα, να προσφέρει, αλλά να αντιμετωπίζεται ως “κομματικό μέλος β κατηγορίας” γιατί δεν ήταν της ΕΔΟΝ. (Ναι!)»

Η κ. Δημητρίου συνεχίζει, υπογραμμίζοντας πως, «δεν γίνεται να είμαστε μαλλιά κουβάρια μεταξύ μας κάποια στελέχη (και δεν μιλώ για τον εαυτό μου) σε “κλίκκες” η κλίκκα του τάδε και η κλίκκα του τάδε και να περιμένουμε μετά να δούμε άσπρη μέρα. Δεν γίνεται άλλα κόμματα να βοηθούν το κόσμο τους με εξεύρεση εργασίας και να τους στέλνουν και sms και εμείς να μην καταφέραμε να χτίσουμε ένα μηχανισμό να βοηθούμε κι εμείς τον δικό μας κόσμο. Δεν είναι πάντα κακό “να αντιγράφουμε” τους άλλους».

Μάλιστα καταγγέλλει πως στα ψηφοδέλτια του ΑΚΕΛ μπήκαν άτομα της ΕΟΚΑ Β και της Δεξιάς. «Δεν γίνεται να βάζω πάνω στο ψηφοδέλτιο μου άτομο που το στηρίζουν άτομα της ΕΟΚΑ Β και της Δεξίας, οφείλουμε να ελέγχουμε διπλά και τριπλά ποιους βάζουμε πάνω στο ψηφοδέλτιο μας». Και καταλήγει: «Τα πράγματα ειναι πολύ σοβαρά. Ή θα δούμε όλες τις εισηγήσεις κατάμματα και θα δούμε τι μπορεί να βοηθήσει πραγματικά , ή θα κλείσουμε τα αυτιά μας, θα θεωρήσουμε ότι “ο κόσμος πάλε σαλαβατά”, θα τον αγνοήσουμε και θα συμβιβαστούμε ακόμη και με μονοψήφια νούμερα σε κάποιες από τις επόμενες εκλογές. Κάτι σαν ΚΚΕ ένα πράμα. Ευτυχώς ή δυστυχώς την απόφαση και τη μοίρα του ιστορικού μας κόμματος θα την πάρετε εσείς, τα υψηλά στελέχη, οι έμμισθοι».

Αναθεώρηση της απόφασης για Σχέδιο Ανάν

Μια ενδιαφέρουσα και ανατρεπτική άποψη καταθέτει με την παρέμβαση του και ο Κωνσταντίνος Χριστοδουλίδης από τον Στρόβολο. Η παρέμβαση του αφορά το Κυπριακό, αφού όπως σημειώνει, «μεγάλο μέρος ψηφοφόρων υποστηρίζουν και ψηφίζουν το κόμμα μας για την σωστή και πατριωτική στάση του στο Κυπριακό. 

Σε άλλο σημείο, εκφράζει την άποψη πως «οι ψηφοφόροι αυτοί, αλλά και μέρος του κομματικού συνόλου και των προοδευτικών Τ/κ, δυσαρεστήθηκαν από την απόφαση του κόμματος για την απόρριψη του σχεδίου Ανάν το 2004 και αποστασιοποιήθηκαν από το κόμμα». Αφού ασκεί κριτική στη στάση του κόμματος απέναντι στις εξελίξεις στο Κυπριακό μετά το Κρανς Μοντανά και το κλείσιμο των οδοφραγμάτων λόγω κορωνοϊού, καταθέτει την άποψη πως στο Συνέδριο του κόμματος θα πρέπει,  «να επανεξετάσει την απόφαση του 2004 για το σχέδιο Ανάν και το ενδεχόμενο, αυτοκριτικά λειτουργώντας ,να αναγνωρίσει ότι η απόφαση εκείνη δεν οδήγησε στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Η επιδίωξη « λέμε όχι για να τσιμεντώσουμε το ναι», ενώ είχε ουσιαστικό και έντιμο πολιτικό περιεχόμενο , δυστυχώς ως εκ του αποτελέσματος , χρησιμοποιείται από φίλους και «φίλους» σκωπτικά ως ανέκδοτο , παρόμοιο με αυτά του Αναστασιάδη». 

«Το ΑΚΕΛ εξέλεξε τον Αναστασιάδη για ένα γινάτι»

Ιδιαίτερα έντονος στην παρέμβαση του είναι και ο Μάριος Νικολάου, ο οποίος όπως σημειώνει δεν είναι μέλος του κόμματος, αλλά ένας παραδοσιακός ψηφοφόρος που απείχε στις πιο πρόσφατες εκλογές. Ο κ. Νικολάου, καταθέτει την άποψη, που όπως επισημαίνει συμμερίζονται πάρα πολλοί ψηφοφόροι της Αριστεράς, ότι, «η ηγεσία του ΑΚΕΛ για ένα και μόνο γινάτιν επέτρεψε στον Νίκο Αναστασιάδη να εκλεγεί για 2η θητεία. Στις τάξεις του ΑΚΕΛ υπήρχε ο άνθρωπος που θα μπορούσε να εκλεγεί από την 1η Κυριακή, ο Νίκος Κατσουρίδης, αλλά η ηγεσία προτίμησε αρχικά να συνεργαστεί με κάποιον ο οποίος καμία απολύτως σχέση με την Αριστερά είχε, και όταν είδε τα δύο στενά κατέφυγε στον τίμιο και αξιοπρεπέστατο κ. Μαλά γνωρίζοντας ότι θα χάσει».

Μάλιστα καταγγέλλει την κοινοβουλευτική δράση του κόμματος γιατί όπως σημειώνει, « ουκ ολίγες φορές ψήφισε αντιλαϊκά νομοσχέδια σε συνεργασία με το Συναγερμό. Ψήφισε υπέρ των εκποιήσεων, υπέρ της στήριξης των Τραπεζών, υπέρ του Εστία κλπ κλπ. Οι βουλευτές του ΑΚΕΛ, εκτός μερικών – λαμπρή εξαίρεση είναι ο Κώστας Κωστά, έχασαν την επαφή με τον κόσμο και δεν καταδέχονται καν να μιλήσουν στον απλό πολίτη και αν αφουγκραστούν τα προβλήματα του ή να ακούσουν τις απόψεις τους πριν να ψηφίσουν για κάποιο νομοσχέδιο που τον αφορά. Ξέχασαν ότι είναι αντιπρόσωποι του Λαού στη Βουλή, και ότι η εντολή που έχουν πάρει είναι του αντιπροσώπου και όχι πληρεξούσιο για να αποφασίζουν εκ μέρους μας».

Για το Κυπριακό, προσθέτει απευθυνόμενος στην ηγεσία του κόμματος, «ποιος σας είπε στο ΑΚΕΛ ότι οι Αριστεροί πολίτες είμαστε υπέρ της ρατσιστικής λύσης της ΔΔΟ; Πότε μας ρωτήσατε; Όταν η ηγεσία κατηγορεί και «βρίζε» όσους είναι εναντίον της ΔΔΟ και υπέρ μιας δίκαιης λύσης, είναι εμάς που κατηγορεί. Η θέση του ΑΚΕΛ ήταν εναντίον της ένταξης μας στην Ε.Ε., αλλά αποδέχτηκε την ένταξη μας για χάρη του Κυπριακού προβλήματος. Πως χρησιμοποιήσαμε την ένταξη μας για τη λύση; Τις μας πρόσφερε η ΕΕ;;; ΤΙΠΟΤΕ», τονίζει. 

Το ΑΚΕΛ, συνεχίζει ο κ. Νικολάου, «έχει ξεχάσει ότι είναι αντιπολίτευση. Αντιπολίτευση ήταν ο ΔΗΣΥ όταν κυβερνούσε ο Δημήτρης Χριστόφιας. Το ΑΚΕΛ είναι κρύψε να περάσουμε. Άποψη μου είναι ότι ΟΛΟΙ η σημερινή ηγεσία θα πρέπει να παραιτηθεί και κανείς τους να μην επαναδιεκδικήσει επανεκλογή. Η ηγεσία είναι συλλογική και συλλογικές και οι ευθύνες. Η νέα ηγεσία θα πρέπει να αποκαταστήσει άμεσα την επαφή με το λαό, και οι βουλευτές να είναι αντιπρόσωποι του λαού και όχι να αποφασίζουν για τον λαό», καταλήγει.