Νίκος Λοϊζίδης στον REPORTER: Λυγίζουν μπροστά στα λάφυρα της εξουσίας και αποποιούνται τις ευθύνες τους

Με βουνό μοιάζουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι απλοί αστυνομικοί, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις καλούνται να υπερβάλουν εαυτό για το καλό της δύναμης και στο τέλος βρίσκονται στο στόχαστρο, αποτελώντας τα εξιλαστήρια θύματα, σε πολλές περιπτώσεις, την ίδια ώρα που δεν συμβαίνει το ίδιο με πρόσωπα της ηγεσίας της Αστυνομίας.

Σε εφ' όλης της ύλης συνέντευξή του στον REPORTER, o πρόεδρος του Κλάδου Αστυνομικού Σώματος «ΙΣΟΤΗΤΑ», Νίκος Λοϊζίδης, με ξεκάθαρες κουβέντες, ανέφερε πως «οι αστυνομικοί της πρώτης γραμμής, εδώ και δεκαετίες είναι τα εξιλαστήρια θύματα και ο αποδιοπομπαίος τράγος των λανθασμένων διαταγών, παραλήψεων αλλά και της ευθυνοφοβίας που επικρατεί στη ηγεσία των σωμάτων ασφαλείας», προσθέτοντας πως «κάτω από την πίεση της κοινής γνώμης, λυγίζουν κάποιοι μπροστά στα λάφυρα της εξουσίας, δακτυλοδείχνοντας τους απλούς αστυνομικούς και αποποιούνται τις δικές τους ευθύνες».

Παράλληλα, ο κ. Λοϊζίδης αναφέρθηκε στο θέμα της διαφθοράς, το οποίο όπως εξήγησε δεν πλήττει μόνο την Αστυνομία, αλλά όλες τις χώρες του κόσμου, ενώ σε ότι αφορά το κοινό μυστικό, πως η διαφθορά αγγίζει και τα ψηλά δώματα, διερωτήθηκε «αν υπήρξε έστω και μια καταδίκη ανώτερου ή ανώτατου αξιωματικού από τη δημιουργία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μήπως ο βαθμός ορίζει και το μέγεθος της διαφθοράς, δηλαδή όσο μεγαλύτερο βαθμό κατέχεις τόσο λιγότερο διεφθαρμένος είσαι; Αν είναι αυτή όντως η περίπτωση θα έλεγα ότι καταφέραμε να καταρρίψουμε το κανόνα και αποτελούμε διεθνές φαινόμενο».

Την ίδια ώρα, καλεί τους αρμόδιους όταν γίνονται λάθη, όχι μόνο να τα παραδέχονται, αλλά να βρίσκουν τους τρόπους να τα διορθώνουν, ενώ ανέφερε πως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της Αστυνομίας, είναι η έλλειψη αστυνομικών της πρώτης γραμμής, κάτι που είναι άμεσα συνυφασμένο με την χαμένη εμπιστοσύνη των πολιτών έναντι του θεσμού. «Δυστυχώς έχουμε καταφέρει να δώσουμε στο αστυνομικό άλλο ρόλο από αυτό που της έχει εμπιστευθεί η Πολιτεία. Κάναμε τον αστυνομικό αποθηκάριο, οδηγό, γραφέα, λογιστή. Μεταφέραμε την πλειονότητα των αστυνομικών σε τμήματα τα οποία αντί να ασχολούνται με τον πολίτη, κάνουμε μη αστυνομικής φύσεως καθήκοντα. Προσπαθούμε να πείσουμε με μια εικόνα εντελώς διαστρεβλωμένη που να δηλώνει ότι τα πάντα λειτουργούν σωστά. Σύμφωνα με την υφιστάμενη εικόνα, σε ένα αστυνομικό σταθμό υπάρχει ένας αστυνομικός για να ανταποκριθεί σε 30.000 κόσμο, όταν σε ένα γραφείο υπάρχουν τέσσερις Αστυνομικοί για να κάνουν τη δουλειά του ενός ή μη αστυνομικής φύσεως εργασία!»

Αυτούσια η συνέντευξή του:

-Άλλος ένας δύσκολος χρόνος για την Αστυνομία, η οποία βρέθηκε στο επίκεντρο των επικρίσεων, αναφορικά με πολύκροτες υποθέσεις της οικονομίες, διαφθοράς κτλ, με τους πολίτες – δικαίως ή αδίκως – να μιλούν για άνιση μεταχείριση και εξιχνίαση δύο ταχυτήτων. Εσείς θεωρείται πως δικαιολογημένα ο κόσμος διαμαρτύρεται;

Καταρχήν θα πρέπει να γίνει ένας διαχωρισμός μεταξύ της διερεύνησης και εξιχνίασης από τη μία και της εκδίκασης ενώπιον των Κυπριακών Δικαστηρίων που ενδεχομένως θα οδηγήσει σε αθώωση ή καταδίκη από την άλλη. Ο ουσιαστικός ρόλος και ευθύνη της Αστυνομίας αφορά τη διερεύνηση και τελειώνει με την ολοκλήρωση των ερευνών. Εάν μετά την ολοκλήρωση αποφασιστεί οι ποινική δίωξη των αδικοπραγούντων, ειδικά στις σοβαρές υποθέσεις μετά από μελέτη της μαρτυρίας από το Γενικό Εισαγγελέα, τότε το βάρος μεταφέρεται στους ώμους των Δικηγόρων της Δημοκρατίας και των Δημοσίων Κατηγόρων για να αποδείξουν την υπόθεση ενώπιον των Δικαστηρίων, με τελικό κριτή πάντοτε το Δικαστήριο.

Δυστυχώς ο κόσμος δε μπορεί να αντιληφθεί αυτές της λεπτές ισορροπίες και που ουσιαστικά τελειώνει ο ρόλος της Αστυνομίας. Ως εκ τούτου αδίκως στις πλείστες των περιπτώσεων βρίσκεται στο επίκεντρο των επικρίσεων η Αστυνομία.

Το ζήτημα είναι ουσιαστικά βαθύτερο και οι αιτιάσεις αφορούν γενικά το σύστημα δικαιοσύνης. Δεν μπορεί να ευθύνεται η Αστυνομία για τα πολλά χρόνια εκδίκασης αυτών των πολύ σοβαρών υποθέσεων ενώπιον των Δικαστηρίων, δεν μπορεί να ευθύνεται η Αστυνομία για τις καθυστερήσεις και προπαντός δεν μπορεί να ευθύνεται η Αστυνομία για τα κενά που παρουσιάζουν οι νομοθεσίες και τα προβλήματα που δημιουργεί το Ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο.

Ο κόσμος διαμαρτύρεται γιατί δεν υπάρχουν καταδίκες ή γιατί η δικαιοσύνη αργεί και όχι γιατί η Αστυνομία δεν ολοκλήρωσε με επιτυχία τη διερεύνηση των υποθέσεων αυτών, οπόταν είναι καιρός ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν και οι λύσεις να δοθούν από την πολιτεία. Εκ των υστέρων είναι εύκολο να γινόμαστε κριτές του αποτελέσματος. Το ερώτημα όμως θα έπρεπε να ήταν άλλο. Τι κάναμε για να προλάβουμε το αποτέλεσμα;

-Ο κόσμος, βλέποντας να καταδικάζονται πρόσωπα για μικροαδικήματα σε αντίθεση με αυτούς που για παράδειγμα έκλεψαν εκατομμύρια, θεωρεί πως οι υποθέσεις που εμπλέκονται επώνυμα πρόσωπα, κουκουλώνονται. Εσείς πώς απαντάτε;

Μέσα από την ερώτηση προκύπτει σαφώς και η απάντηση. Η λέξη καταδίκη δεν αποτελεί ρόλο και ευθύνη της Αστυνομίας, παρά μόνο απόφαση των Κυπριακών Δικαστηρίων. Από τη στιγμή που στη βάση της μαρτυρίας που συγκέντρωσε η Αστυνομία έχει εισηγηθεί η ποινική δίωξη του αδικοπραγούντα, ο ουσιαστικός ρόλος της Αστυνομίας τελειώνει με επιτυχία. Από εκεί και πέρα ο ρόλος και η ευθύνη μεταφέρεται στις Δικαστικές Αίθουσες.

Είναι αδιανόητο να καταλογίζουμε στην Αστυνομία το κουκούλωμα τέτοιων σοβαρών υποθέσεων. Οι διαδικασίες είναι τέτοιες, που τις τελικές αποφάσεις για ποινικές διώξεις, ιδιαίτερα σε αυτές τις αποφάσεις, δεν λαμβάνονται από την Αστυνομία.

Πέραν όμως αυτού θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι ο βαθμός δυσκολίας στην απόδειξη υποθέσεων μικροαδικημάτων σε σχέση με την πολυπλοκότητα και δυσκολία απόδειξης των υποθέσεων διαφθοράς και χρηματοοικονομικής φύσης, είναι εξαιρετικά και εκ διαμέτρου αντιθέτως.

-Το ζήτημα της διαφθοράς και των διασυνδέσεων υψηλόβαθμων στελεχών, επηρεάζουν την έκβαση μιας υπόθεσης, στην οποία εμπλέκεται ένας αξιωματούχος ή ένα επώνυμο πρόσωπο;

Αντιλαμβάνομαι ότι αναφέρεστε στο αποτέλεσμα μέσα από τη Δικαστική Διαδικασία. Αποτελεί γεγονός ότι παρά του ότι οδηγήθηκαν ενώπιον των Δικαστηρίων αρκετές υποθέσεις στις οποίες εμπλέκονταν αξιωματούχοι ή και επώνυμα πρόσωπα, στις πλείστες οι αποφάσεις ήταν αθωωτικές. Το ζήτημα αυτό σίγουρα θα πρέπει να απασχολήσει την Πολιτεία και να αναζητηθούν τα αίτια. Οφείλουμε να σεβόμαστε τις Δικαστικές αποφάσεις και ως εκ τούτου η έκβαση τέτοιων υποθέσεων θεωρώ ότι επηρεάζεται από την μαρτυρία και τα στοιχεία που παρουσιάζονται ενώπιον του εκδικάζοντως Δικαστηρίου.

Αυτό που πρέπει να τονίσουμε είναι ότι για να υπάρχει αμεροληψία, δικαιοσύνη και γενικότερα Κράτος Δικαίου, επαφίεται στον άνθρωπο, στις αρχές, τα ιδανικά και τα πιστεύω του. Θα πρέπει να μάθουμε να αγαπούμε το τόπο μας και να τον προστατεύουμε και όχι να τον κατακλέβουμε γιατί δεν σεβαστήκαμε την εξουσία που μας εμπιστεύτηκε η πολιτεία και οι θεσμοί.

-Γενικότερα όμως θεωρείται πως υπάρχει διαφθορά στην Αστυνομία; Κάποτε, ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, είπε αστυνομικοί βρίσκονταν στα payrolls εγκληματικών στοιχείων...

Η διαφθορά είναι Παγκόσμιο φαινόμενο και σίγουρα δεν αποτελεί δημιούργημα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Όπως σε όλα τα επαγγέλματα και πολιτειακά αξιώματα έτσι και στην Αστυνομία μπορεί να υπάρχουν εξαιρέσεις. Ίσως να υπάρχει το στοιχείο της διαφθοράς. Δυστυχώς στο payroll εγκληματικών στοιχείων υπάρχουν πολλών επαγγελμάτων «υπάλληλοι». Ρόλος και ευθύνη μας είναι να τους αποκαλύπτουμε και να τους εκθέτουμε με τον ανάλογο τρόπο και όχι να τους προσφέρουμε κάλυψη. Τα ζήτημα της διαφθοράς θα πρέπει να απασχολεί σε μόνιμη βάση την Πολιτεία και να αναζητεί συνεχώς λύσεις. Παρόλα αυτά είναι ένα φαινόμενο που όσες προσπάθειες και αν γίνουν δεν θα εξαλειφθεί. Στατιστικά, τα τελευταία χρόνια, τα περιστατικά διαφθοράς στην Αστυνομία έχουν μειωθεί. Αρκεί να σας αναφέρω ότι η τελευταία φορά που καταδικάστηκαν αστυνομικοί για τέτοιας φύσης αδικήματα ήταν το 2013 και ήταν 2 στον αριθμό. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους….

-Θεωρείται πως έγιναν ενέργειες από πλευράς Αστυνομίας για πάταξη της διαφθοράς, η οποία, αποτελεί κοινό μυστικό, πως αγγίζει τα ψηλά δώματα... 

Όντως έχουν γίνει ενέργειες που ενδεχομένως να ικανοποιούν το περί δικαίου αίσθημα. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι είναι αχρείαστα υπερβολικό να υπάρχουν εντός Αστυνομίας δυο υπηρεσίες ελέγχου και μια εξωτερική. Αρχή κατά της Διαφθοράς γενικά δεν δημιουργήσαμε εδώ και 60 χρόνια, αλλά στα Σώματα Ασφαλείας έχουμε τρεις υπηρεσίες!

Αντιλαμβάνομαι ότι θα ήταν λογικό να υπάρχει μία υπηρεσία αδιάφθορων, κατάλληλα στελεχωμένη και τεχνολογικά ανεπτυγμένη ώστε να μπορεί να επιτελέσει το πραγματικό και ουσιαστικό σκοπό της πάταξης της διαφθοράς. Κινήσεις εντυπωσιασμού είναι βέβαιο ότι δεν οδηγούν και στο θεμιτό αποτέλεσμα.

Φτάσαμε σήμερα να κυνηγούμε ως διεφθαρμένο τον Αστυνομικό των €1000 ευρώ που μπορεί να κάνει δεύτερη δουλεία για να ζήσει την οικογένεια του και αφήσαμε κατά μέρος την ουσία σε σχέση με τη διαφθορά και τα πλοκάμια της. Σίγουρα η διαφθορά μπορεί να αγγίζει όλα τα στρώματα στην Αστυνομία ανεξαρτήτως βαθμού και θέσης και δεν μπορεί να συνδέεται κατεξοχήν με το έγκλημα. Για εμάς είναι πλέον εκ των ων ουκ άνευ, η υπηρεσία των αδιάφθορων να στελεχωθεί και να εξοπλισθεί κατάλληλα και εκεί όπου υπάρχει διαφθορά να την καταπολεμήσει, είτε σε σχέση με το έγκλημα, είτε σε σχέση με την ίδια την εσωτερική λειτουργία της Αστυνομίας.

-Θεωρείτε ότι αυτές οι τρεις Υπηρεσίες διερευνούν μόνο τους απλούς Αστυνομικούς και στο τέλος οι απλοί θεωρούνται εξιλαστήρια θύματα ενώ η διαφθορά είναι πιο πάνω και δεν θα διερευνηθεί ποτέ;

Νομίζω πως τα πράγματα ομιλούν από μόνα τους. Τα γεγονότα και οι αριθμοί καταδεικνύουν ότι τα εξιλαστήρια θύματα είναι οι αστυνομικοί.

Διερωτώμαι αν υπήρξε έστω και μια καταδίκη ανώτερου ή ανώτατου αξιωματικού από τη δημιουργία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μήπως ο βαθμός ορίζει και το μέγεθος της διαφθοράς, δηλαδή όσο μεγαλύτερο βαθμό κατέχεις τόσο λιγότερο διεφθαρμένος είσαι; Αν είναι αυτή όντως η περίπτωση θα έλεγα ότι καταφέραμε να καταρρίψουμε το κανόνα και αποτελούμε Διεθνές Φαινόμενο.

-Αν έπρεπε να απαριθμήσουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι αστυνομικοί, ποια θα ήταν αυτά;

Τα προβλήματα είναι αμέτρητα, ατελείωτα, θα έλεγα είναι βουνό.

Καταρχήν οι μισθοί, είναι χαμηλότεροι από τον μέσο όρο του βιοτικού επιπέδου και τα επιδόματα βάρδιας και δημόσιας αργίας βρίσκονται ακόμα στον πάτο. Δεν υπάρχει σχέδιο πρόωρης αφυπηρέτησης με αποτέλεσμα να μεγαλώνει συνεχώς ο μέσος όρος ηλικίας ως επίσης έλλειψη συνταξιοδοτικού σχεδίου για μεγάλο αριθμό αστυνομικών και ειδικών αστυφυλάκων. Υπάρχει έλλειψη εξοπλισμού και έλλειψη προσωπικού ειδικά στην πρώτη γραμμή, ενώ παραμένουν τα διαχρονικά προβλήματα και κίνητρα για την πρώτη γραμμή, όπως η μειωμένη δυνατότητα παραχώρησης άδειων απουσίας, έλλειψη επιδόματος επικινδυνότητας, δυσκολία παραχώρησης ημεραργίων αλλά και αυξημένη ανάγκη συνεχόμενης εργασίας μέχρι και έξι δωδεκάωρα την εβδομάδα. Επιβάλλεται η τροποποίηση του κανονισμού προαγωγών και πειθαρχικών, η μοριοδότηση του τομέα μεταθέσεων, η ακύρωση του απλήρωτου on call, η κατοχύρωση ασφαλιστικής αποζημίωσης για τραυματισμό εν ώρα καθήκοντος, η κατάργηση του απλήρωτου καθήκοντος, η κατάργηση όλων των μη αστυνομικής φύσεως καθηκόντων με τα οποία είναι επιφορτισμένη η αστυνομία.

Σημειώνεται ότι μόλις πρόσφατα έχει επιτευχθεί η εναρμόνιση με το ωράριο της δημόσιας υπηρεσίας που είχε ως αποτέλεσμα οι αστυνομικοί για 60 χρόνια να εργάζονται ετησίως πολύ περισσότερες ώρες. Υπήρξε τεράστια μείωση απολαβών εκ συνεπείας της καθυστερημένης πληρωμής υπερωριακών. Ταυτόχρονα επιβάλλεται μια δεύτερη συμφωνία για τα Σώματα Ασφαλείας όσο αφορά το ΓΕΣΥ. Επιβάλλεται να ζητηθεί η αποπαγοποίηση 200 κενών θέσεων εν σχέση με την εναρμόνιση μας με το ωράριο της Δ.Υ..

Κρίνεται αναγκαία η τροποποίηση του νόμου σε σχέση με τις ψευδείς καταγγελίες ενώπιον της αρχής διερεύνησης, εναντίον μελών της Αστυνομίας.

Τέλος επιβάλλεται να βελτιωθεί η εικόνα της Αστυνομίας προς τα έξω και ειδικότερα στα μάτια του Κύπριου πολίτη.

-Τι θεωρείτε ότι πηγαίνει λάθος και οι πολίτες απαξιώνουν εν μέρη τον θεσμό της Αστυνομίας;

Διαχρονικά, υπήρχε προσπάθεια προβολής του κακού προσώπου της Αστυνομίας και παραπλάνηση της κοινής γνώμης. Κάποιοι έντεχνα και πολύ οργανωμένα έβαζαν τον απλό αστυνομικό στην ακίδα των ΜΜΕ με μοναδικό στόχο να στρέψουν τα βλέμματα στους απλούς αστυνομικούς και να μειώσουν ή να κακίσουν το ρόλο του απλού αστυνομικού, «το αστυνομικούδι», «ο μπάτσος», «ο παγωτάρης» και άλλα τόσα. Ο αστυνομικός χρειάζεται τη στήριξη της πολιτείας και ενίσχυση της προβολής του ρόλου του, αυτό είναι κάτι που λείπει και που εμείς καθημερινά στηρίζουμε, ενισχύουμε και προβάλουμε. Σε αυτό το ρόλο καλούμε έμπρακτα την Πολιτεία να μας βοηθήσει γιατί ίσως αυτή τη στιγμή πλέον να κινδυνεύει η ευνομία και η ευταξία στο κράτος.

-Πολλές φορές οι αστυνομικοί, ειδικότερα αυτοί της πρώτης γραμμής, διαμαρτυρήθηκαν έντονα πως παραμένουν ακάλυπτοι, αφού ενώ λαμβάνουν οδηγίες για το πώς θα ενεργήσουν, στο τέλος, όταν η κοινή γνώμη πιέζει για απόδοση ευθυνών, διώκονται πειθαρχικά ή ποινικά. Πώς το σχολιάζεται;

Οι αστυνομικοί της πρώτης γραμμής, εδώ και δεκαετίες είναι τα εξιλαστήρια θύματα και ο αποδιοπομπαίος τράγος των λανθασμένων διαταγών, παραλήψεων αλλά και της ευθυνοφοβίας που επικρατεί στη ηγεσία των σωμάτων ασφαλείας. Κάτω από την πίεση της κοινής γνώμης, λυγίζουν κάποιοι μπροστά στα λάφυρα της εξουσίας δακτυλοδείχνοντας τους απλούς αστυνομικούς και αποποιούνται τις δικές τους ευθύνες.

-Πολλές φορές είδαμε να διατάσσονται πειθαρχικές έρευνες και να τίθενται αστυνομικοί σε διαθεσιμότητα, στη σκιά των αντιδράσεων. Όπως για παράδειγμα με το πλοιάριο με τους μετανάστες που έφυγε. Θεωρείται πως οι αστυνομικοί σε κάποιες περιπτώσεις μετατρέπονται σε αποδιοπομπαίοι τράγοι;

Όπως είπα και πιο πάνω κάποιοι βρίσκονται σε θέσεις κλειδιά και εξουσίας, σε ένα οργανισμό που χρειάζεται πολλές γνώσεις και εμπειρίες. Διαχρονικά στην επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο αποδιοπομπαίος τράγος είναι οι χαμηλόβαθμοι και αυτοί που βρίσκονται χαμηλά στην ιεραρχία. Δυστυχώς πολύ εύκολα ξεχνιέται το λειτούργημα και οι πράξεις αλτρουισμού που επιτελεί σε καθημερινή βάση ο αστυνομικός, όταν οι ηγέτες θα πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη έναντι της προσωπικής τους εικόνας.

-Σε ποιες περιπτώσεις θεωρείται πως η ηγεσία ενήργησε λανθασμένα;

Η οποιαδήποτε ηγεσία διαχρονικά ενεργεί λανθασμένα, όταν ενεργεί υπό πίεση, φόβο και υποτάσσεται στην υποκινούμενη κρίση μερίδας πολιτών αλλά και των ΜΜΕ. Όταν όμως πράττει σύμφωνα με το τι πρέπει να γίνει και το τι πρέπει να αναληφθεί ως ευθύνη, τότε ενεργεί ορθά.

-Θεωρείται πως στις καταγγελίες όπου εμπλέκονται ανώτερα στελέχη της Αστυνομίας, η υπόθεση τυγχάνει διαφορετική μεταχείριση; Και το αναφέρουμε αυτό, γιατί υπάρχουν καταγγελίες, οι οποίες διερευνώνται εδώ και μήνες, χωρίς όμως αποτέλεσμα, όπως είναι η περίπτωση του αξιωματικού, εναντίον του οποίου υπάρχουν πάνω από δέκα καταγγελίες για κακομεταχείριση υφιστάμενων του…

Νομίζω ότι είναι ηλίου φαεινότερο ότι ακολουθείται διαφορετική μεταχείριση. Θα έλεγα ότι είμαστε Αστυνομία δυο ταχυτήτων. Αυτό είναι κάτι που ο Κλάδος Αστυνομικού Σώματος προσπαθεί να διορθώσει. Θέλουμε και επιδιώκουμε να περάσουμε το μήνυμα στην ηγεσία της Αστυνομίας, ότι είμαστε όλοι στο ίδιο καράβι και αν η Ηγεσία έχει επιλέξει τι φουρτούνα ο καθένας θα διαλέγει και σε ποιο κατάστρωμα θα κοιμάται, τότε να μας το ξεκαθαρίσει για να ξέρουμε και εμείς το τι μέλλει γενέσθαι.

-Διαχρονικά, σπάνια μέχρι ποτέ η Αστυνομία παραδέχεται πως μπορεί να έκανε ένα λάθος χειρισμό σε μια υπόθεση ή να παραδεχθεί τις αδυναμίες της. Θεωρείται πως αυτό είναι λάθος και ενδεχομένως να φέρνει αντίθετα αποτελέσματα;

Το αλάθητο του Πάπα δεν το έχει κανένας. Τα σώματα ασφαλείας παραδέχονται τα λάθη τους, όμως μετά την παραδοχή οφείλουμε να τα διορθώσουμε. Ο τρόπος διόρθωσης αποτελεί ευθύνη της Ηγεσίας, παρόλα αυτά η γνώμη της βάσης και του ενεργού αστυνομικού της πρώτης γραμμής θα πρέπει να είναι αναγκαία και θεμιτή ώστε να υπάρχει η ορθή και κατάλληλη διόρθωση. Δυστυχώς οι Ηγεσίες στις πλείστες των περιπτώσεων θεωρούν αχρείαστη την άποψη της βάσης γι΄ αυτό και τα λάθη και οι αδυναμίες συνεχίζουν να υπάρχουν.

-Ποιες θεωρείται πως είναι οι ενέργειες που πρέπει να κάνει η Αστυνομία ώστε να ανακτήσει την χαμένη της αξιοπιστία και ο πολίτης να μπορεί να την εμπιστευτεί;

Σαν οργανισμός έχουμε «πλαδαρέψει», γραφείο του γραφείου, ιδιαιτέρα της ιδιαιτέρας χωρίς στρατηγική και πλάνο. Κατά την ταπεινή μου άποψη χρειαζόμαστε συμμάζεμα και συγύρισμα. Επιβάλλεται η κατάργηση πολλών γραφείων και η εξασφάλιση υπηρεσιών από τον ιδιωτικό τομέα. Θα να δοθούν περισσότερες εξουσίες στις αστυνομικές διευθύνσεις και στις αστυνομικές υπηρεσίες. Ενδεχόμενη σύμπτυξη τμημάτων μπορεί να οδηγήσει στην ενίσχυση της πρώτης γραμμής. Είναι γεγονός ότι υπάρχει έλλειψη προσωπικού στην Αστυνομία, παρόλα αυτά με την ορθή διαχείριση και κατανομή του ήδη υφιστάμενου προσωπικού μπορεί να υπάρξει ενίσχυση της πρώτης γραμμής. Με την ενδυνάμωση της πρώτης γραμμής, ο πολίτης θα αντιληφθεί την πρόληψη και θα νιώσει ασφάλεια. Κατά συνέπεια το πνεύμα εμπιστοσύνης θα αναβιώσει και θα δείξει ότι η Αστυνομία αρχίζει να αλλάζει πρόσωπο.

-Γιατί έχουμε έλλειψη Αστυνομικών της πρώτης γραμμής;

Δυστυχώς έχουμε καταφέρει να δώσουμε στο αστυνομικό άλλο ρόλο από αυτό που της έχει εμπιστευθεί η Πολιτεία. Κάναμε τον αστυνομικό αποθηκάριο, οδηγό, γραφέα, λογιστή. Μεταφέραμε την πλειονότητα των αστυνομικών σε τμήματα τα οποία αντί να ασχολούνται με τον πολίτη, κάνουμε μη αστυνομικής φύσεως καθήκοντα. Προσπαθούμε να πείσουμε με μια εικόνα εντελώς διαστρεβλωμένη που να δηλώνει ότι τα πάντα λειτουργούν σωστά. Σύμφωνα με την υφιστάμενη εικόνα, σε ένα αστυνομικό σταθμό υπάρχει ένας αστυνομικός για να ανταποκριθεί σε 30.000 κόσμο, όταν σε ένα γραφείο υπάρχουν τέσσερις Αστυνομικοί για να κάνουν τη δουλειά του ενός ή μη αστυνομικής φύσεως εργασία!

-Δεν είναι το μεγαλύτερο λάθος να λέμε ότι όλα λειτουργούν σωστά;

Νομίζω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Αστυνομίας είναι να πει τα πράγματα με το όνομά τους και με ρεαλισμό. Σίγουρα η Αστυνομία δεν μπορεί να τα βγάζει προς τα έξω όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, από την άλλη όμως δεν μπορούμε να ευλογούμε συνεχώς τα γένια μας, χωρίς να δεχόμαστε ότι κάνουμε και λάθη.

Ένας μεγάλος οργανισμός σίγουρα κάνει λάθη και για να καλυτερεύσει πρέπει να προβεί σε παραδοχές και να διορθώσει τη λάθη του.

-Ως κλάδος πόσα μέλη απαριθμείτε;

Σήμερα απαριθμούμε περίπου 800 μέλη. Εδώ και οκτώ μήνες πετύχαμε να υπάρξει μια πολυφωνία στα συνδικαλιστικά όργανα των σωμάτων ασφαλείας, μετά από εξήντα χρόνια. Πετύχαμε τη δημιουργία και εφαρμογή του λογισμικού προγράμματος για τα υπερωριακά, καλυτέρευση σε συνθήκες εργασίας για πολλά θέματα, κατάργηση της υποχρεωτικής άδειας σε δημόσιες αργίες, επίλυση προβλημάτων για πολλά μέλη μας χωρίς χρονοτριβή, δέσμευση της Υπουργού Δικαιοσύνης για κατάργηση των επιμελητών ανηλίκων από τους αστυνομικούς. Συνεχίζουμε να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα όπως σε όλα τα σώματα ασφαλείας της Ευρώπης και το μόνο που έχουμε να πούμε είναι ότι επιτέλους ο αστυνομικός απέκτησε φωνή.

-Θεωρείτε ότι σας λαμβάνουν υπόψη ή για κάποιους είστε βραχνάς επειδή υπάρχει φωνή;

Είμαστε βραχνάς, Είμαστε πρόβλημα, είμαστε κάτι το οποίο η εκάστοτε ηγεσία, θα τολμούσα να πω και ο εκάστοτε πολιτικά προϊστάμενος δεν θα επιθυμούσε την ύπαρξη μας. Από την άλλη είμαστε οι μοναδικοί που μπορούμε να τους προλάβουμε, να τους προειδοποιήσουμε και να τους μεταφέρουμε τα προβλήματα πριν την έκρηξη των προβλημάτων.

-Ένα μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε στα μέλη σας;

Φιλοτιμία, υπομονή, εργατικότητα, σεβασμό στην ιεραρχία και πάνω από όλα να ξέρουν ότι όλα τα προβλήματα δεν θα λυθούν όλα σε μια μέρα. Έχουμε αρχίσει να δακτυλοδείχνουμε τα και να τα επιλύουμε το ένα μετά το άλλο. Μετά από 60 χρόνια, απέκτησαν μια συνδικαλιστική φωνή που θα τους υπερασπίζεται χωρίς ανταλλάγματα, χωρίς αλλότρια κίνητρα, χωρίς πισωγυρίσματα. Χάσαμε τα τελευταία 15 χρόνια τόσα πολλά δικαιώματα όσο κανένα άλλο Σώμα Ασφαλείας της Ευρώπης. Τα μέλη των Σωμάτων Ασφαλείας που κρατούν τη Κυπριακή Δημοκρατία στα χέρια τους έχουν πλέον φωνή.