Εγκατάλειψη, βία, €ξαθλίωση… Η τραγική πορεία ενός νεαρού μέχρι τη φυλακή

«Ο κατηγορούμενος είναι ηλικίας 25 ετών. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Έχει δύο αδελφές. Σε μικρή ηλικία εγκαταλείφθηκε από τους γονείς του και τοποθετήθηκε στα χωριά SOS, στη Θεσσαλονίκη, όπου βρισκόταν υπό την φροντίδα του κράτους μέχρι την ηλικία των 18 ετών. Ο λόγος απομάκρυνσης του από την πατρική του οικογένεια ήταν η χρήση ουσιών από τους γονείς του και η άσκηση βίας από τον πατέρα του προς τη μητέρα του, η οποία απεβίωσε πριν από δύο χρόνια. Ο κατηγορούμενος φοίτησε μέχρι τη Β΄ Λυκείου Η άσχημη οικονομική του κατάσταση τον οδήγησε στη διάπραξη των επίδικων αδικημάτων. Δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας, εθισμού σε ουσίες ή αλκοόλ».

Άλλη μια τραγική ιστορία πίσω από «πιασάρικους» τίτλους ειδήσεων και δελτία τύπου της Αστυνομίας. Μια ιστορία που αποκαλύπτεται κατά τη διάρκεια της δίκης ενός κατηγορούμενου, με την οποία ωστόσο λίγοι ασχολούνται, αφού η είδηση είναι μέχρι το σημείο που ανακοινώνεται η σύλληψη του τάδε, με τόση ποσότητα ναρκωτικών, χωρίς πολλές πολλές λεπτομέρειες. Άλλη μια ιστορία όμως που καταρρίπτει παράλληλα το μύθο πως όσοι πιάνονται με μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών είναι και απαραίτητα έμποροι, επειδή αντιμετωπίζουν την κατηγορία της εμπορίας. Άλλη μια ιστορία που αποδεικνύει περίτρανα πως τελικά αυτοί που την πληρώνουν δεν είναι οι έμποροι. 

Ο 25χρονος, τον περασμένο Αύγουστο έφθασε από την Θεσσαλονίκη στην Κύπρο με δύο βαλίτσες ναρκωτικών οι οποίες περιείχαν 20 κιλά κάνναβης. Από αυτές τις βαλίτσες, κάποιοι θα θησαύριζαν. Κάποιοι, που εκμεταλλευόμενοι ευάλωτα άτομα και την ανάγκη τους για χρήματα ή για την εξασφάλιση της δόσης τους, μετατρέπονται σε βαποράκι. 

«Τα ναρκωτικά που βρήκατε μέσα στις βαλίτσες μου είναι κάνναβη, η οποία όμως δεν μου ανήκει, αφού εγώ ενεργώ ως ο μεταφορέας για άτομα τα οποία δεν επιθυμώ να κατονομάσω. Επίσης για την μεταφορά μου αυτή θα πληρωνόμουν το ποσό των 1000 ευρώ συν τα έξοδα διαμονής μου στην Κύπρο για δυο μέρες», ανέφερε μετά τη σύλληψη του ο 25χρονος, που λόγω οικονομικής εξαθλίωσης πείστηκε να μεταφέρει τις βαλίτσες στην Κύπρο. Για 1000 ευρώ... Και εν τέλει κατέληξε για δέκα χρόνια στις Κεντρικές Φυλακές... Και σε ότι αφορά το ερώτημα τι απέγιναν οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι και αυτοί που έδωσαν τις οδηγίες, ουδείς κατάφερε να τους εντοπίσει, όπως στις πλείστες των περιπτώσεων, αφού οι περισσότεροι είτε δεν κατονομάζονται, είτε παραμένουν άγνωστοι και ανώνυμοι, ώστε να καλύπτουν τα ίχνη τους. 

Σύμφωνα με τα όσα προκύπτουν από την απόφαση του Κακουργιοδικείου Πάφου, ο 25χρονος ήταν η πρώτη φορά που ανέλαβε την μεταφορά ναρκωτικών, αφού όπως είπε, είχε «ανάγκη από χρήματα και γιατί η πιο πάνω δουλειά του φάνηκε εύκολη».

Ο δικηγόρος του 25χρονου, Κυριάκος Πραστίτης, αγορεύοντας για μετριασμό της ποινής, αναφέρθηκε στις προσωπικές συνθήκες του κατηγορούμενου και πως ένεκα της οικονομικής εξαθλίωσης του, προέβη στην πράξη αυτή. Όπως είπε, είχε περιορισμένο ρόλο, αφού αυτός ήταν μόνο το «βαποράκι», ενώ τονίστηκε ακόμη το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα, με την προσκόμιση σχετικών πιστοποιητικών – εκθέσεων, με ιδιαίτερη έμφαση σε σχετικές αναφορές, ότι πρόκειται για άτομο με χαμηλό νοητικό επίπεδο, το οποίο έζησε πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια. Τέλος εκφράστηκε η πλήρης μεταμέλεια του κατηγορούμενου για τη διάπραξη των επίδικων αδικημάτων, προσθέτοντας και την παράμετρο πως ο κατηγορούμενος θα είναι ο μόνος που θα τιμωρηθεί από αυτή την παράνομη πράξη, αφού η Αστυνομία δεν του πρότεινε ελεγχόμενη παράδοση των ναρκωτικών ως συμβαίνει συνήθως στις περιπτώσεις εισαγωγής.

Στην απόφαση του το Κακουργιοδικείο, έλαβε υπόψη τους μετριαστικούς παράγοντες, αναφέροντας μεταξύ άλλων, πως «ιδιαίτερα λαμβάνουμε υπόψη ότι ο κατηγορούμενος είναι άτομο το οποίο είχε καταφανώς δύσκολα παιδικά χρόνια, στερούμενος της αγάπης και στοργής μέσα από συγκροτημένη οικογένεια. Προφανώς δεν μεγάλωσε στις καλύτερες ή ιδανικές συνθήκες εξαιτίας των λόγων που οδήγησαν στην απομάκρυνση του από την οικογένεια του. Εύλογα τέτοιες περιστάσεις δεν μας αφήνουν αδιάφορους και τις λαμβάνουμε υπόψη στο βαθμό βέβαια που επιτρέπει η σοβαρότητα των αδικημάτων που διέπραξε ο κατηγορούμενος».

Παράλληλα, το Δικαστήριο στάθηκε στη σοβαρότητα των αδικημάτων, τονίζοντας πως ο μόνος δρόμος για όσους δέχονται πιέσεις ή πειρασμούς είναι, είτε η απόσταση είτε η συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές του κράτους, σχολιάζοντας όμως πως «είναι λυπηρό που ο κατηγορούμενος στερήθηκε τους γονείς του καθ΄ ότι αυτοί ήταν χρήστες ουσιών, δεν κατάφερε ωστόσο να αντιληφθεί τις ολέθριες επιπτώσεις που με βεβαιότητα επέρχονται από τη χρήση των ναρκωτικών και χάριν κάποιας μικρής αμοιβής, έστω σημαντικής γι΄ αυτόν, ενήργησε ως μεταφορέας και διακινητής ναρκωτικών».

Στον 25χρονο επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης δέκα ετών, με το Κακουργιοδικείο να τονίζει πως «έχουμε κατά νου ότι η επιλεχθείσα ποινή δεν στοχεύει στην εξουθένωση του παραβάτη αλλά στην αναμόρφωση του, ανάλογα βέβαια με τα γεγονότα της υπόθεσης αλλά και την προσωπικότητα του παραβάτη».