Η ιστορία του 60χρονου που έβαλε τα πάντα στο κεφάλι-«Σήκωσα μέχρι 169 ποτήρια»

Είναι από τους πιο γνωστούς χορευτές του νησιού μας, αφού με τους εντυπωσιακούς του χορούς έχοντας δεκάδες ποτήρια στο κεφάλι του, καταφέρνει κάθε φορά να μαγνητίζει τα βλέμματα του κόσμου, που παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τον τρόπο με τον οποίο τα χειρίζεται με την τρομερή του ισορροπία. Μάλιστα, τα ποτήρια είναι μόνο η αρχή για τον κ. Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, καθώς έβαλε από καρέκλες, ποδήλατα μέχρι και ολόκληρη φουκού στο κεφάλι του, κερδίζοντας τις εντυπώσεις και το χειροκρότημα όλων. 

Είναι αλήθεια, ότι τον χορό του ποτηριού, δεν μπορεί να τον πραγματοποιήσει κανείς τόσο εύκολα, αφού χρειάζεται, ταλέντο, ικανότητα και τόλμη. Χαρακτηριστικά, τα οποία απέκτησε τα τελευταία 28 χρόνια ο κ. Βαλαωρίτης, ο οποίος έκανε την αγάπη του, τρόπο ζωής και πλέον τον βλέπουμε με πόση ευκολία θα βάλει οτιδήποτε έχει γύρω του, επάνω στο κεφάλι του. Εξάλλου, ο 60χρονος, κατάφερε να γράψει και το όνομά του στο ρεκόρ Γκίνες, καθώς έβαλε τα περισσότερα ποτήρια που έβαλε κανείς στον κόσμο στο κεφάλι του. Συγκεκριμένα, τοποθέτησε 134 ποτήρια σε στυλ πυραμίδας στο κεφάλι του και στη συνέχεια έσπασε ακόμη ένα ρεκόρ με 169 ποτήρια. 

«Έχει 28 χρόνια που κάνω αυτή τη δουλειά με τα παραδοσιακά ποτήρια, αλλά και οτιδήποτε άλλο παράξενο κατάφερα να βάλω πάνω στο κεφάλι μου και να χορέψω με αυτά. Είναι κάτι που αρέσει πάρα πολύ του κόσμου και το καταλαβαίνω από τις αντιδράσεις τους, όταν βάζω κάτι περίεργο στο κεφάλι μου», λέει με ιδιαίτερη περηφάνια στον REPORTER ο κ. Αριστοτέλης Βαλαωρίτης.

«Είμαι από την κάτω Πάφο και όταν βρισκόμουν στο Λος Άντζελες για σπουδές ως ντετέκτιβ, χόρευα ως απλός χορευτής σε ένα εστιατόριο αρχικά. Μετά που ήρθα Κύπρο το 1989, για να φτιάξω την οικογένειά μου, δεν υπήρχε τίποτα για να κάνω ως χορευτής και επειδή στην Πάφο δεν υπήρχαν χορευτές με ποτήρια, λέω στον εαυτό μου ‘κ. Τέλη έκανες τόσα στη ζωή σου, τι το δύσκολο είναι να χορεύεις και εσύ με ποτήρια στο κεφάλι;’. Δοκίμασα στην αρχή και εννοείται μου έπεφταν τα ποτήρια από το κεφάλι».

Με την πάροδο του χρόνου, ο κ. Βαλαωρίτης, πείσμωσε ακόμη περισσότερο, θέλοντας να πετύχει αυτό που είχε στο μυαλό του. Να βάζει δηλαδή δεκάδες ποτήρια πάνω στο κεφάλι του. «Έβλεπα τους άλλους που το έκαναν και λέω, δεν γίνεται, θα τα καταφέρω και ‘γω. Έκανα καθημερινή προπόνηση με τα ποτήρια, έβαζα άμμο μέσα επειδή χρειάζεται βάρος για να γίνει η βάση στο κεφάλι. Έτσι, με αρκετό πείσμα που έβαλα, κατάφερα στους έξι μήνες να βάλω δεκαπέντε ποτήρια. Στη συνέχεια, άρχισα να βάζω περισσότερα ποτήρια και πήγα μετά στα δεκαεπτά και μετά στα είκοσι. Με το πέρασμα του χρόνου, άρχισε σιγά σιγά να με μαθαίνει ο κόσμος και με ζητούσαν σε διάφορα ξενοδοχεία, μετά στις τηλεοράσεις, μέχρι και στην Κορομηλά και στο Άνδρες έτοιμοι για όλα. Με έδειξε επίσης το CNN στην Αμερική για τα καλύτερα δώδεκα ρεκόρ Γκίνες του 1996».

Τα ρεκόρ και όσα έβαλε στο κεφάλι του

To ρεκόρ που έσπασε ο κ. Βαλαωρίτης ήταν το στυλ της πυραμίδας, βάζοντας συνολικά 134 ποτήρια στο κεφάλι του. «Μετά που ένιωθα πιο δυνατός και άνετος με τον εαυτό μου, έσπασα άλλο ρεκόρ με 169 ποτήρια στο κεφάλι μου με οκτώ ορόφους στυλ πυραμίδας. Μετά από αυτό το ρεκόρ, λέω αφού πλέον ο παραδοσιακός χορός στην Κύπρο είναι αμφισβητούμενος, πρέπει να κάνω κάτι το διαφορετικό. Επίσης, το 2009 όπως και το 2010 έγιναν επίσης διαγωνισμοί παραδοσιακού χορού στην Κύπρο μεταξύ των ποτηράων και μαζευτήκαμε από διάφορες πόλεις διάφοροι και εκεί κατάφερα να έρθω πρώτος με τριάντα ποτήρια στο κεφάλι, παίρνοντας το έπαθλο του χρυσού ποτηριού».

Ο 60χρονος, συνέχισε με διάφορους χορούς ποτηριών αλλά την ίδια ώρα έβαζε και διάφορα άλλα πράγματα στο κεφάλι του, καταφέρνοντας να εντυπωσιάσει και να διασκεδάσει τον κόσμο. 

«Μέχρι σήμερα έβαλα στο κεφάλι μου βαρέλι, γαιϊδουράκι ψεύτικο με περίπου 20 κιλά βάρος, μπουκάλια, ποδήλατο αλλά και φουκού. Επίσης, έσπασα και το ρεκόρ γκίνες ενός Άγγλου, καθώς έβαλα δώδεκα καρέκλες στο κεφάλι μου, ενώ αυτός είχε βάλει ένδεκα καρέκλες. Έκανα ακόμη και τον πύργο του Αγίου Βασίλη στο κεφάλι μου κατά την περίοδο των Χριστουγέννων. Σήμερα είμαι εξήντα χρονών, αλλά είμαι υγιέστατος και δεν έχω πρόβλημα με το σώμα μου, ούτε με τα πόδια μου. Άλλοι στα πέντε χρόνια υποκύπτουν και σταματούν αυτούς τους χορούς, γιατί το κάνουν λάθος».

Το πιο σημαντικό για τον Κύπριο χορευτή είναι ότι όλα αυτά τα έκανα μόνος του, ως αυτοδίδακτος. «Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να προσπαθείς μόνος σου και να κάνεις καθημερινώς προπονήσεις για να πετύχεις κάτι. Στην παρούσα φάση, προσπαθώ κάτι πάρα πολύ δύσκολο που είναι το Champaign Τοwer, όπου ανοίγεις τη σαμπάνια και γεμίζουν σιγά-σιγά τα ποτήρια πάνω στο κεφάλι μου. Επόμενος στόχος είναι η διπλή φουκού στο κεφάλι μου και επόμενος μου στόχος είναι το τρικ με τη σαμπάνια όπου θα γεμίζουν όλα τα ποτήρια, που είναι συνολικά 17 κιλά βάρος. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κεφάλι μας, σηκώνει το βάρος μας και αυτό είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο».

Το 98% του κόσμου, λέει ο κ. Βαλαωρίτης, «εντυπωσιάζεται από αυτό που κάνω, αλλά υπάρχει και μια μικρή μερίδα που θεωρεί ότι ξέφυγα από τον παραδοσιακό τρόπο. Ως εκ τούτου, εγώ προσωπικά συνεχίζω να κάνω και το παραδοσιακό με τα ποτήρια, απλά προσθέτω και κάποια άλλα αξεσουάρ για να γίνεται ακόμη πιο συναρπαστικός ο χορός. Είμαι επαγγελματίας και μου αρέσει να κάνω το κάτι διαφορετικό. Σίγουρα η παράδοση είναι παράδοση, αλλά για να τα κάνεις όλα αυτά χρειάζεται δύναμη, μυς δεξιά και αριστερά του λαιμού και εξαιρετική ισορροπία».

Η ιστορία του ποτηριού

Ο Κύπριος χορευτής, δεν παρέλειψε επίσης να μας εξηγήσει και την ιστορία που κρύβει ο χορός του ποτηριού, κάτι που προέρχεται από τα πολύ παλιά χρόνια.

«Τον παλιό καιρό όπου έκαναν γάμους τρεις ημέρες και τρεις νύχτες, οι άνδρες που έψηναν τα κρέατα συνήθιζαν να πίνουν ποτό, με τις γυναίκες τους να τους φωνάζουν να μην καταναλώνουν αρκετό αλκοόλ. Έτσι για να δείξουν οι Κύπριοι ότι δεν είναι μεθυσμένοι έβαζαν το ποτήρι στο κεφάλι τους και χόρευαν γύρω-γύρω από τη φωτιά για να αποδείξουν ότι είναι νηφάλιοι. Είναι κάτι που έκαναν μέχρι και στην Αίγυπτο με αυτό τον χορό».

  

  

  

  

  

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

 

Δειτε Επισης

Το Mall με τις αντίκες που πηγαίνει από γενιά σε γενιά από το 1978 και κρατά ζωντανή την ιστορία
«Δεν μιλούσα, δεν περπατούσα, με έκαναν μπάνιο… Πλέον είμαι συνεχώς στο σπίτι»
«Ίσως το πρωί να μην μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι, να έχει πόνους σε όλο το σώμα»
«Δεν χρειάζονται πολεμικά ανακοινωθέν, ''έχασε ή νίκησε'' τη μάχη ένα παιδί… Γιατί κατάφεραν να αγωνιστούν»
Αυτός ήταν 28 και εκείνη 17... «Ερωτευμένοι για 62 χρόνια, η αγάπη μας δεν φθάρηκε ποτέ»
Η σοπράνο που τραγουδά για σαράντα χρόνια στη Σχολή Τυφλών-«Εάν δεν ήμουν εδώ, δεν ξέρω τι θα έκανα»
Ποιος είναι ο twenty three; Ο Κύπριος καλλιτέχνης του δρόμου που συνδυάζει το παλιό με το σύγχρονο
Ο ράφτης στην παλιά Λευκωσία που επιμένει παραδοσιακά-Η τέχνη του κουστουμιού και η γνωστή πελατεία
Το... κρυμμένο μουσείο της Coca Cola του Μάριου στην Ακρόπολη-«Ζούμε για το “82” και μία Coca Cola»
Η αυτοδίδακτη ζωγράφος που διατηρεί μαγαζάκι με χειροποίητα στην καρδιά του Παλαιχωρίου (pics)