Η συγκινητική ενέργεια επαγγελματία υγείας που έχασε τον πατέρα της από κορωνοϊό

Συγκινεί η ενέργεια της εργοθεραπεύτριας στο Μακάρειο Νοσοκομείο, Μαρίας Κουρουφέξη η οποία έχασε τον πατέρα της από κορωνοϊό, ενώ την ίδια περίοδο είχε νοσηλευτεί στο νοσοκομείο και ο αδελφός της.

Βιώνοντας και η ίδια, την επίπονη και ψυχοφθόρα διαδικασία της αναμονής για να μάθει νέα για τους οικείους της, ετοίμασε έντυπο με συμβουλές για τις οικογένειες ασθενών που νοσηλεύτηκαν στις ΜΕΘ, και ένα για ασθενείς που νοσηλευτήκαν.  

Η Μαρία Κουρουφέξη, το χαμό του πατέρα της έγινε μέλος του Τομέα Αρωγής Ασθενών του Φόρουμ Εντατικής Θεραπείας,

Αυτούσια η ανάρτησή της:

Ήταν 15 Δεκεμβρίου όταν διαγνώστηκαν θετικοί στον κορωνοϊό ο αδερφός μου και ο παπάς μου. Όλα μπήκαν σε παύση, Χριστούγεννα, δώρα, όλα. Αυτό που φοβόμουν πιο πολύ έγινε, νόσησε παπάς μου και ο αδερφός μου. Και μετά σκέφτεσαι ας το περάσουν ήπια, ας είναι από τους τυχερούς. Δεν ήταν όμως. 19 Δεκεμβρίου και οι δυο με το ίδιο ασθενοφόρο μεταφέρθηκαν στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας. Οι στιγμές και τα συναισθήματα όταν τους βλέπεις να μπαίνουν στο ασθενοφόρο και δεν ξέρεις πότε θα τους ξαναδείς και αν θα τους ξαναδείς, πολύ δύσκολα. Σκέφτεσαι μην πεις κάτι και τους ρίξεις το ηθικό και από την άλλη αν δεν έχεις άλλη ευκαιρία; Ο αδερφός μου μεταφέρθηκε την επομένη στο Νοσοκομείο Αναφοράς στην Αμμόχωστο. Εκεί έμεινε μέχρι και τις 6/1/202 που επέστρεψε σπίτι. Ο παπάς μου 21/12/2020, διασωληνώθηκε, 1/1/2021, έφυγε, απεβίωσε. Μέχρι τώρα στη ζωή μου δεν έχω κάνει δυσκολότερο πράμα, από εκείνη την αναμονή. Αναμένεις κάθε μέρα για ένα ολιγόλεπτο τηλεφώνημα. Παρακαλάς από την μια να χτυπήσει το τηλέφωνο και να σου μιλήσουν για την όποια βελτίωση και από την άλλη ανησυχείς μήπως και χτυπήσει το τηλέφωνο σε ώρα που δεν το αναμένεις γιατί δεν θα είναι για καλό. Μετά από τις πρώτες μέρες διασωλήνωσης και ενώ συνέχιζε να είναι κρίσιμα, ως επαγγελματίας υγείας, άρχισα να σκέφτομαι και να διερωτώμαι: σε τι κατάσταση θα είναι ο παπάς μου αν τα καταφέρει, πώς θα είναι καρδιοαναπνευστικά, νευρολογικά, ψυχολογικά, κινητικά. Η απώλεια και ειδικότερα ο τρόπος της απώλειας δεν χωνεύονται, κάνεις προσπάθεια και ζεις με αυτά. Τα έντυπα που ακολουθούν ήταν ένας από τους τρόπους που βρήκα για να επεξεργαστώ συναισθηματικά αυτό που μας συνέβη, με την ευχή να φανούν χρήσιμα σε ανθρώπους που τα κατάφεραν και πήραν εξιτήριο.

Δείτε εδώ το έντυπο με συμβουλές προς τους συγγενείς ασθενών που νοσηλεύτηκαν στις ΜΕΘ

Δείτε εδώ το έντυπο με συμβουλές προς τους ασθενείς που νοσηλεύτηκαν στις ΜΕΘ με κορωνοϊό

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: «Τρεμόπαιξε τα βλέφαρα στο άκουσμα της φωνής της, λύγισαν και οι πέτρες γύρω της»

 

Δειτε Επισης

Χρυσό Βραβείο Προστάτη του Περιβάλλοντος πήρε η ΑΗΚ
Αύξηση ορίου de minimis χορηγήσεων στη γεωργία ζήτησε η Μ. Παναγιώτου στην ΕΕ
Ομάδα Πρωτοβουλίας ζητά ονοματοδοσία δρόμου στη Λάρνακα εις μνήμη Δώρου Χριστοδουλίδη
Μόνιμα μέτρα κατά της ακρίβειας ζητά η ΕΚΥΣΥ
Η διακήρυξη της ΣΕΚ ενόψει της Πρωτομαγιάς-Μισθοί, ασφάλεια και αξιοπρέπεια στο επίκεντρο
Στις κοινές προκλήσεις των MED9 στη γεωργία αναφέρθηκε η Υπουργός Γεωργίας
Αναθεωρημένη Μελέτη Χωροθέτησης για υδατοκαλλιεργητές σε Μονή-Βασιλικό ζητά η ΕΥ
Η δράση ΝΖ4Υ επεκτείνεται σε όλα τα σχολεία Μέσης εκπαίδευσης
Κοινή εκδήλωση για Εργατική Πρωτομαγιά από ΠΕΟ και τ/κ συντεχνίες
Πέθανε και ο τελευταίος λαγός που είχε απελευθερωθεί με πομπό-Τους έφαγαν άλλα ζώα