Ο Κύπριος το «παιδί θαύμα της σύγχρονης μουσικής» που μπήκε στο ρεκόρ Γκίνες

Ως «παιδί θαύμα της σύγχρονης μουσικής», χαρακτηρίστηκε στο παρελθόν από το διεθνές ειδησεογραφικό δίκτυο CNN, ο Μάριος Ηλία Ιωάννου, ενώ οι διεθνείς βραβεύσεις, διαδέχονται η μια την άλλη. Ωστόσο, η κορυφαία επιτυχία για τον Κύπριο μουσικοσυνθέτη, αποτελεί η συμπερίληψη του έργου του στην Ιαπωνία, στο ρεκόρ Γκίνες.

Ο Κύπριος καλλιτέχνης κατάγεται από την Πάφο και σπούδασε στο «Μοτσαρτέουμ» του Σάλτσμπουργκ, ένα από τα πιο γνωστά πανεπιστήμια μουσικής, στο Μουσικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης και το Πανεπιστήμιο του Σάουθαμπτον. Κατά τη διάρκεια της φοίτησης του στο «Μοτσαρτέουμ» είχε αναδειχθεί από το Υπουργείο Παιδείας, Επιστημών και Έρευνας της χώρας, ως ο καλύτερος φοιτητής, ανάμεσα σε 1600 άτομα, κάτι το οποίο αποτέλεσε κίνητρο για τον ίδιο.

Ο Μάριος Ιωάννου Ηλία, έχει δημιουργήσει άνω των 80 έργων και έχει αποσπάσει περισσότερα από 35 διεθνή́ βραβεία. Εδώ και αρκετά χρόνια διασχίζει αρκετές χώρες της Ευρώπης, τη Ρωσία και την Άπω Ανατολή, ανακαλύπτοντας και δημιουργώντας ήχους, ενώ έχει καθιερωθεί στο χώρο της σύγχρονης μουσικής, δημιουργώντας πολυσύνθετα έργα.

Τα τελευταία χρόνια η παρουσία του Κύπριου μουσικοσυνθέτη στην Ιαπωνία είναι αρκετά δραστήρια, αφού δημιουργεί και διευθύνει τη μουσική ταυτότητα της πολιτιστικής πρωτεύουσας της χώρας, Κιότο, όπου εκεί πέτυχε και το ρεκόρ Γκίνες στο Κόμπε.

Το τελευταίο βραβείο που παρέλαβε πρόσφατα ο Μάριος Ιωάννου Ηλία, ήταν το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο διεθνές φεστιβάλ «SonicScene» Music Film Fest,  από το Παλάτι Τεχνών Palazzo delle Arti Beltrani της ιταλικής πόλης Τράνι.

Το «παιδί θαύμα της σύγχρονης μουσικής»

Επανειλημμένα ο Κύπριος καλλιτέχνης χαρακτηρίστηκε ως «παιδί θαύμα της σύγχρονης μουσικής», ωστόσο για τον ίδιο ο ιδιαίτερος χαρακτηρισμός του CNN έχει τη δική του ξεχωριστή σημασία. 

Σε δηλώσεις του στον REPORTER o κ. Ηλία ανέφερε πως οι οποιοιδήποτε χαρακτηρισμοί ή επίθετα γράφονται για έναν άτομο πηγάζουν άμεσα με την αισθητική, αξία και ουσία του έργου του, υποδεικνύοντας πως ταυτόχρονα είναι ο καθρέφτης του ίδιου του ατόμου που το έχει δημιουργήσει.

«Την εν λόγω περιγραφή την έδωσε πρώτο το CNN, αν και προηγήθηκαν παρόμοια άλλα, όπως της αμερικανικής εφημερίδας The Huffington Post, της αυστριακής Salzburger Nachrichten και της γερμανικής Die Welt. Οι δημοσιογράφοι, χωρίς να με γνωρίζουν προσωπικά, παρακολούθησαν τα έργα. Έκαναν την κριτική τους, βασιζόμενοι στο ευρύ φάσμα αντίληψης της μουσικής δημιουργικής σύλληψης, με συγκεκριμένους πρωτότυπους και πολυσύνθετους μεθόδους υλοποίησης, καθώς και με γνώμονα το τελικό αποτέλεσμα. Το έργο του κάθε καλλιτέχνη μιλάει από μόνο του.

Ένα ακαδημαϊκό journal που εκδίδεται στο Σιάτλ της Αμερικής, σε δυο τόμους των 250 σελίδων κάθε φορά και εμπεριέχει αναλύσεις έργων σύγχρονης μουσικής από αναγνωρισμένους ακαδημαϊκούς, Perspectives of New Music, λέγεται, είχε συμπεριλάβει το 2015 σειρά αναλύσεων για τα έργα μου. Στο τέλος, καταλήγει η μουσικολόγος με το εξής: ''O Μάριος Ιωάννου Ηλία θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους και με επιρροή συνθέτες της νέας γενιάς''. Είναι ουσιώδες, ο χρόνος να αξιοποιείται ποιοτικά και να καταλήγει σε αξιόλογο αποτέλεσμα. Προσωπικά, το βλέπω ως μια κύρια πτυχή και προϋπόθεση της ζωής, η οποία αντέχει στο χρόνο, κερδίζει σε αξία με την πάροδο του χρόνου, και δεν είναι εφήμερη. Όταν δε ένα ποικίλο φάσμα αναγνωρισμένων προσωπικοτήτων και μέσων εκφέρει εμπεριστατωμένη άποψη, τότε αυτό μετράει».

H σημασία κάθε έργου και βραβείου και το μεγάλο κίνητρο 

Ο κ. Ηλία ανέφερε πως το σημαντικότερο κίνητρο για να φθάσει μέχρι εδώ που βρίσκεται σήμερα, αποτέλεσε η διάκριση στις σπουδές του, ως καλύτερος φοιτητής. «Το 2001, το Πανεπιστήμιο «Μοτσαρτέρουμ» του Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας, ένα από τα πιο γνωστά πανεπιστήμια μουσικής που υπάρχουν, μαζί με το Υπουργείο Παιδείας, Επιστημών και Έρευνας της Αυστρίας, με είχε ανακηρύξει ως τον καλύτερο φοιτητή, ανάμεσα σε 1600 άτομα. Έτυχα τιμητικής βράβευσης από τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου, κάτι που αντιλαμβάνεστε είχε ιδιαίτερο αντίκτυπο για το άτομο μου, 22 χρονών τότε, αν αναλογιστούμε ότι στο εν λόγω πανεπιστήμιο σπούδαζαν οι κρεμ ντε λα κρεμ φοιτητές από Κίνα, Ρωσία, Κορέα, Ιαπωνία, Ευρώπη, κλπ. Θεωρώ ότι ο τρόπος σπουδών που ακολούθησα ήταν αντισυμβατικός, αφού δεν αρκέστηκα στη σπουδή μιας και μόνο κατεύθυνσης, αλλά ενός ευρέως φάσματος γνώσης από οργανογνωσία και μουσική εκτέλεση, μουσική θεωρία και μουσική φιλοσοφία, σύγχρονα μέσα, ηλεκτρονική μουσική, διοίκηση εκδηλώσεων, πνευματικά δικαιώματα, κλπ. Η διεπιστημονική αντίληψη και γνώση των πραγμάτων είναι βαρυσήμαντη στις μέρες μας, ενώ, είναι αναγκαία για εμένα, εφόσον εξυπηρετεί την υλοποίηση της μουσικής ιδέας».

Ερωτηθείς για το ποια θεωρεί πως ήταν τα σημαντικότερα έργα και βραβεία του καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ο Κύπριος μουσικοσυνθέτης, είπε πως πάντα η κάθε επιτυχία, οποιασδήποτε μορφής, έχει τη δική της σημασία, εφόσον αξιοποιηθεί για τη συνέχεια.

«Το 2004 είχα πάρει το Πρώτο Βραβείο στη Βαρσοβία σε ένα διεθνή διαγωνισμό σύνθεσης εις μνήμην του καθιερωμένου Πολωνού συνθέτη και μαέστρου Βιτόλντ Λουτοσλάβσκι. Με ένα έργο ρέκβιεμ που είχα γράψει εμπνευσμένος από τον θάνατο του Κύπριου ποιητή, Κώστα Μόντη. Σημειώστε ότι το Δεύτερο Βραβείο το είχε πάρει ένας καθηγητής σύνθεσης γνωστού πανεπιστήμιού της Αγγλίας. Το 2007 ο Πρόεδρος της Αυστρίας με είχε τιμήσει στο Προεδρικό Παλάτι Χόφμπουργκ της Βιέννης. Το 2012 το «autosymphonic» με τους 20.000 ακροατές είχε ανακηρυχθεί ως το καλύτερο καλλιτεχνικό γεγονός και ως το πιο πρωτοποριακό της Γερμανίας. Στην Σεούλ, το 2006, σε ένα μουσικό φεστιβάλ όπου συμμετείχα, το κοινό είχε επιλέξει το έργο μου ως το καλύτερο του φεστιβάλ-το λεγόμενο ''Audience Award''. Η Άπω Ανατολή με τίμησε με το ''Μεγάλο Βραβείο'', Grand Prix, πριν τρία χρόνια, για τον «Ήχο του Βλαδιβοστκόκ», ενώ ο δήμαρχος της πόλης και ο υπουργός Πολιτισμού του Κράι Πριμόρσκι με τίμησαν σε ειδική τελετή για τη συνολική συνεισφορά μου στην ανάπτυξη του πολιτισμού και των τεχνών γενικότερα. Η λίστα συνεχίζει και είναι μακρά για να τα αναφέρουμε όλα».

Το αποκορύφωμα με το παγκόσμιο Ρεκόρ Γκίνες στην Ιαπωνία
Επιπρόσθετα, όσον αφορά το εν λόγω έργο, το οποίο συμπεριλήφθηκε στο Ρεκόρ Γκίνες το 2019, ο κ. Ηλία ανέφερε πως η συγκεκριμένη εμπειρία στην Ιαπωνία αποτέλεσε μια πρόκληση για τον ίδιο, «με την έννοια του ότι είχα να δημιουργήσω κάτι, το οποίο αφενός είχε τεράστιο μέγεθος και αφετέρου συνέβαινε για πρώτη φορά».

Όπως εξήγησε ο Κύπριος καλλιτέχνης, «επρόκειτο για την ανάθεση ενός έργου το οποίο προοριζόταν να παιχτεί από 289 μουσικούς. Συγκεκριμένα, για το μουσικό όργανο ματριομίν, το μόνο που εκτελείται χωρίς οποιαδήποτε φυσική επαφή. Μια πρόκληση ήταν η υλοποίηση του, αφού οι συμμετέχοντες προέρχονταν από διάφορες περιοχές της Ιαπωνίας όπως Τόκιο, Γιοκοχάμα, Οσάκα, Κιότο, Ναγκόγια, κλπ. Ήταν ανέφικτο να γίνουν όλες οι πρόβες, που κράτησαν εννέα συνολικά μήνες, σ' ένα συγκριμένο χώρο, έτσι στο μεγάλο τους μέρος έγιναν μέσω διαδικτύου. Το Ρεκόρ Γκίνες έγινε με επιτυχία τον Σεπτέμβριο του 2019 στην πόλη Κόμπε.

Ταυτόχρονα, είχα την τιμή να μου δοθεί ο τιμητικός τίτλος ''Πρεσβευτής Καλής Θέλησης'' των εορτασμών για τα 100 χρόνια από την εφεύρεση του ρωσικού Θερεμίν στην Ιαπωνία, του οργάνου πάνω στο οποίο βασίστηκε η δημιουργία του ματριομίν. Έτσι αντιπροσώπευσα, ως πρεσβευτής, όλους τους σχετικούς εορτασμούς εκ μέρους της Ιαπωνίας.  
Είναι γνωστό ότι έχω αναπτύξει ειδικότητα στη δημιουργία, αποπεράτωση και εκτέλεση μεγάλων κλίμακας έργων. Παραδείγματα είναι πολλά, όπως τα προαναφερθέντα ''autosymphonic'' με τα 80 αυτοκίνητα και τους 295 μουσικούς πάνω σε μια σκηνή 65.000 τετραγωνικών μέτρων, ή ''Ο Ήχος του Κιότο'', μια ανάθεση της Ιαπωνικής Κυβέρνησης με τη συμμετοχή 560 μουσικών και άνω των 40 φορέων».