Ο μοναδικός Κύπριος Dj που μπήκε στο Γκίνες-Έπαιζε non stop για πέντε μέρες

07:36 - 30 Αυγούστου 2020

ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

«Δεν έχω όνειρα. Έχω στόχους. Τα όνειρα, είναι αυτά που βλέπουμε στον ύπνο μας. Τα όνειρα, να τα ονομάζεις στόχους. Γιατί οι στόχοι, δεν είναι άπιαστοι, ενώ τα όνειρα πολλές φορές είναι».

Κάπως έτσι ξεκίνησε η συζήτηση, όταν τον ρώτησα πώς κατάφερε να σπάσει το ρεκόρ Γκίνες, παίζοντας ασταμάτητα μουσική για 116 ώρες, σε γνωστό μαγαζί της Λευκωσίας, το 2008.

Ο Γιώργος Παπαπέτρου, από μικρός αγαπούσε τη μουσική και μετά το σχολείο, ασχολήθηκε με το επάγγελμα του Dj. Γύρω στο 2004, έπεσε στα χέρια του, ένα βιβλίο με τα ρεκόρ Γκίνες. Ξεφυλλίζοντας το, του τράβηξε την προσοχή ένα επίτευγμα, που πέτυχε ένας άλλος Dj, ο οποίος έπαιζε μουσική για 72 συνεχόμενες ώρες. Αμέσως, είδε αυτό το ρεκόρ ως ένα στόχο που ήθελε να πετύχει. Έτσι, άρχισε σιγά σιγά να προετοιμάζεται και το 2007, αποφάσισε πως είναι έτοιμος να γράψει το δικό του όνομα κάτω από το συγκεκριμένο επίτευγμα.

Το λάθος που του έκλεψε τη δόξα…
Η προσπάθεια του, έγινε στη Λεμεσό και ο Γιώργος κατάφερε να γράψει ιστορία, παίζοντας μουσική για 105 συνεχόμενες ώρες, όμως ένα λάθος του έκλεψε τη δόξα.

«Αυτό το ρεκόρ, προσπάθησαν προηγουμένως να το σπάσουν άλλες 55 χιλιάδες Dj στο κόσμο, αλλά απέτυχαν. Είναι γι’ αυτό το λόγο, που θεωρείται ένα από τα τέσσερα δυσκολότερα ρεκόρ στο βιβλίο Γκίνες για να καταρριφθούν. Το ρεκόρ που πέτυχα σε εκείνες τις τέσσερις και πλέον μέρες που κράτησε η προσπάθεια, δεν ίσχυσε, από ένα λάθος. Ήταν μια λάθος υπογραφή.

Καταρχάς να εξηγήσω ότι το συγκεκριμένο ρεκόρ δεν επικυρώνεται την ίδια ώρα, όπως συμβαίνει με τα υπόλοιπα. Υπάρχουν πολλοί κανονισμοί, που πρέπει να ακολουθήσεις. Ένας απ’ αυτούς, είναι ότι πέραν του κριτή του Γκίνες, πρέπει να υπάρχουν άλλοι δύο κριτές, ανεξάρτητοι, οι οποίοι πρέπει να είναι δημόσια πρόσωπα. Αυτά τα πρόσωπα, αλλάζουν κάθε τέσσερις ώρες και όταν φεύγουν σημειώνουν τις ώρες που ήταν κριτές και υπογράφουν.

Είχαμε λοιπόν μια λάθος υπογραφή από τον Δήμαρχο, ο οποίος έγραψε ότι ήταν κριτής από τις 10 μέχρι τις 2, ενώ όταν τον πήραν τηλέφωνο για να επιβεβαιώσουν την ώρα που έγραφε, είπε ότι το πρωί ήταν δουλειά. Αντί να γράψει δέκα το βράδυ με δύο τα ξημερώματα, έγραψε 10 το πρωί με δύο το μεσημέρι. Άρα, θεωρήθηκε άκυρο το ρεκόρ».

Αυτό το λάθος, μπορεί οποιονδήποτε άλλο να τον έκανε να τα παρατήσει, όμως ο Γιώργος επέμεινε στον στόχο του και την επόμενη χρονιά, ξεπέρασε τον εαυτό του.

«Έβαλα στόχο να το σπάσω την επόμενη χρονιά και όλα τα έσοδα να πάνε στους πυρόπληκτους του νομού Ηλείας, οι περιουσίες των οποίων καταστράφηκαν στις φοβερές πυρκαγιές του 2007. Έτσι, 1-6 Ιουλίου του 2008, έπαιξα ασταμάτητα για 116 ώρες σε γνωστό μαγαζί της Λευκωσίας».

Εκείνο το ρεκόρ, άντεξε μέχρι το 2016. Για τον ίδιο, ωστόσο δεν έχει σημασία που πλέον το ρεκόρ του έχει καταρριφθεί. Αυτό που έχει σημασία, όπως λέει, είναι ότι έγινε ο πρώτος και μοναδικός Ελληνοκύπριος Dj, που το πέτυχε.

Σχεδόν πέντε μέρες άυπνος
Οι 116 ώρες, μεταφράζονται σε τέσσερις μέρες και είκοσι ώρες. Τόσος ήταν ο χρόνος που χρειάστηκε για να μείνει ξύπνιος και να καταφέρει να σπάσει το ρεκόρ.

«Μπορείς να αντέξεις τόσες μέρες ξύπνιος, γιατί είναι όλα μέσα στο μυαλό και στη σωστή προετοιμασία. Όλοι νομίζουν ότι χρησιμοποιούσαμε ουσίες, το οποίο διαψεύδεται πανηγυρικά, για πολλούς λόγους. Ο ένας λόγος, που είναι ο πιο απλός, είναι ότι είχαμε συνεχώς κριτές. Δεν μπορείς να κάνεις ότι θέλεις και να μην σε καταλάβει κανένας.

Ο άλλος, είναι ότι όταν παίζεις μουσική για πάνω από 40-45 ώρες οι παλμοί της καρδιάς σου είναι κοντά στους 220. Άρα με τέτοιους παλμούς, δεν χρειάζεται να πιεις κάτι για να σε κρατήσει. Απλά δεν μπορείς να κοιμηθείς».

Η δεύτερη αγάπη που τελικά τον κέρδισε
Πέραν από τη μουσική και τη δουλειά του Dj, ο Γιώργος αγαπά πάρα πολύ και τη φωτογραφία. Από την ηλικία των δεκατριών ετών, είχε τη πρώτη του επαφή με φωτογραφικές μηχανές, αφού ο αδελφός του διατηρούσε φωτογραφείο.

Άρχισε να απαθανατίζει ότι του έκανε εντύπωση και η μοίρα τα έφερε έτσι, για να εκπαιδευτεί από ένα πολύ καλό δάσκαλο. Τον μέντορα του, όπως τον ονομάζει, Βάσο Βλάχο.

«Το 2002, βρέθηκα στις εξέδρες του ΓΣΠ για να υλοποιήσω ένα βίντεο κλιπ με αντιδράσεις κόσμου από την κερκίδα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά, που άλλοι συνάδελφοι, μου έλεγαν η μάππα εν ποδά που παίζεται. Τι κάμνεις ποτζί; Και τους απάντησα, εσείς φκάλλετε τη μάππα τζαι αφήστε με εμένα ήσυχο. Κι αποδεικνύεται σοφή κουβέντα αυτή, γιατί το 2020, όλες οι σελίδες ανεξαιρέτως βάζουν και επιβάλλεται να βάζουν φωτογραφίες της κερκίδας και του κόσμου».

Μετά το τέλος εκείνου του αγώνα, ο Βάσος Βλάχος, που ήταν δίπλα του και είχε δει το σκηνικό, πήγε κοντά του και του είπε ότι θέλει να τον εκπαιδεύσει.

«Κάναμε πρακτικά μαθήματα με τον μέντορα μου. Κάθε εβδομάδα έβγαζα φωτογραφίες στο γήπεδο. Ασχολήθηκα με πράγματα που συμβαίνουν μία φορά και πρέπει να τα καταγράψεις εκείνη τη στιγμή, όπως για παράδειγμα η αγωνιστική δραστηριότητα μέσα στο γήπεδο. Δεν μπορείς να πεις στον ποδοσφαιριστή, πήγαινε πίσω να βάλεις ξανά το γκολ ή για παράδειγμα όταν πέσει ένας κεραυνός, δεν μπορείς να του πεις ξαναβγές ο ίδιος, για να σε βγάλω».

Λάτρεψε την άγρια ζωή και πρωτοπόρησε
Το 2008, μετά το ρεκόρ Γκίνες κι αφού είχε ήδη αποκτήσει αρκετή εμπειρία στη φωτογραφία, μετακόμισε στην Ελλάδα, όπου έπαιζε μουσική σε μαγαζιά, ενώ παράλληλα πραγματοποιούσε ταξίδια σε άλλες χώρες και εξερευνούσε την άγρια ζωή και την άγρια φύση. Το 2012, επέστρεψε στην Κύπρο κι αποφάσισε να αφήσει τη δουλειά του Dj και να ασχοληθεί εξ’ ολοκλήρου με τη φωτογραφία.

«Χωρίς υπερβολή, δεν υπάρχει τόπος που δεν περπάτησα από τη Λευκωσία, μέχρι το τελευταίο άκρο της Κύπρου στον Ακάμα. Είναι αξιοθαύμαστο να βλέπεις τι κάνουν τα ζώα, για να επιβιώσουν μακριά από την ανθρώπινη παρέμβαση.

Το ωραίο είναι ότι στην προκειμένη περίπτωση, δεν μπορείς να κλείσεις ραντεβού με αετούς, αγρινά, φίδια και λοιπά. Αν δεν είσαι διαβασμένος σε αυτό που θα φωτογραφήσεις, θα αποτύχεις παταγωδώς. Πρέπει να είσαι μελετημένος».

Το 2015, ο Γιώργος άρχισε να μελετά τους αετούς Bonelli και έθεσε άλλο ένα στόχο. Να καταγράψει το παρθενικό πέταγμα αετού από τη φωλιά του. Έμαθε τη συμπεριφορά των πουλιών, πότε γεννούν, πόσα πουλιά γεννούν, όπως επίσης και πως αντιδρούν οι γονείς, όταν αντιληφθούν ανθρώπινη ύπαρξη.

«Στους αετούς, υπάρχει το φαινόμενο του καϊνισμού. Δηλαδή, κάθε αετός, γεννά το πολύ δύο αβγά, με 3-4 μέρες διαφορά. Άρα, είναι εμφανής η διαφορά στο μέγεθος των αετόπουλων και στην ανάπτυξή τους. Όταν γίνεις αντιληπτός ή ενοχλείς για να βγάλεις μια φωτογραφία ή οτιδήποτε, οι γονείς φεύγουν και δεν επιστρέφουν για να ταΐσουν τα νεογνά. Ως εκ τούτου, το μεγάλο τρώει το μικρό για να επιβιώσει ή το ρίχνει κάτω από τη φωλιά και το σκοτώνει. Στην προκειμένη περίπτωση, χωρίς τη παρέμβαση ανθρώπινου παράγοντα, κατάφεραν να επιβιώσουν και τα δύο. Χρειάστηκαν πέντε χρόνια κυνηγητού και μελέτης, για να έρθει αυτή η μοναδική καταγραφή στην ιστορία της κυπριακής πανίδας και είμαι περήφανος γι’ αυτό».

Άλλη μια αποτυχία πριν τα καταφέρει
Στις 7 Μαΐου, ο Γιώργος βρέθηκε στην οροσειρά του Τροόδους, για να καταγράψει το πρώτο πέταγμα του αετού. Έμεινε για αρκετές ώρες στο σημείο που επέλεξε, όμως στάθηκε άτυχος.

«Ενώ τα απαθανάτιζα για πάρα πολύ ώρα, μόλις γύρισα από την άλλη για να πάρω κάτι από την τσάντα μου έφυγε το ένα, έκανε το παρθενικό του πέταγμα και δεν μπόρεσα να το καταγράψω. Μιλούμε για δευτερόλεπτα.

Έφυγα εκείνη τη μέρα, πήγα σπίτι και δεν μπορούσα να κλείσω μάτι. Δεν έκλεισα μάτι. Είχα άγχος, με βασάνιζε το γιατί. Κοιμήθηκα γύρω στις τρεις τα χαράματα και τρεισήμισι ξύπνησα. Πήγα στο βουνό και περίμενα. Ήμουν πλήρως συγκεντρωμένος και 8:15 το πρωί πέταξε ο δεύτερος αετός. Έγινε η καταγραφή και μόλις τέλειωσε είχα πολύ έντονα συναισθήματα, έκλαψα πολύ. Όχι για την καταγραφή, αλλά γιατί κατάφεραν να επιβιώσουν και τα δύο πουλιά. Δεν θα θυσίαζα την ακεραιότητα των πουλιών ή οτιδήποτε πήγαινα να φωτογραφίσω, για να έχω μια καλή φωτογραφία».

Το πείσμα και η θέλησή του για να πετύχει, είναι φάρος σε ότι κάνει. Μετά από αυτή την επιτυχία, άρχισε ήδη να επεξεργάζεται τους επόμενους στόχους του, οι οποίοι έχουν να κάνουν με το βίντεο και τη φωτογραφία.

«Οι στόχοι μου για το μέλλον έχουν να κάνουν με τη φωτογραφία. Αλλά από τα μαθήματα μου και από τη γιαγιά μου, έμαθα την παροιμία “μεν σούζεις τα πόθκια σου, πριν καβαλιτζέψεις”. Άρα έμαθα να υλοποιώ τα πράγματα που έχω στο μυαλό μου και μετά να τα ανακοινώνω».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Ο μοναδικός Κύπριος Dj που μπήκε στο Γκίνες-Έπαιζε non stop για πέντε μέρες

Ροη Ειδησεων

Κατοικία 4ων υπνοδ. στο Δάλι

Κατοικία 4ων υπνοδ. με σοφίτα στη Λακατάμεια

Διαμέρισμα 2 υπνοδ. στον Στρόβολο

Οικιστικό οικόπεδο στον Στρόβολο

Δειτε Επισης