Παρέες κάθονταν μπροστά από το διάσημο τζάκι, πιο κάτω άλλοι χόρευαν στους ρυθμούς της μουσικής που έπαιζε ο dj. Γέλια γέμιζαν την αίθουσα. Στον πάνω όροφο, πολιτικοί και επιχειρηματίες απολάμβαναν τα ακριβότερα πιάτα του εστιατορίου. Ο «Skorpios» για δύο δεκαετίες και περισσότερο υπήρξε το «talk of the town» της εποχής.
Γλαύκος Κληρίδης, Σπύρος Κυπριανού, Νίκος Ρολάνδης, Μιλτιάδης Χριστοδούλου, Αλέκος Μιχαηλίδης, Λέλλος Δημητριάδης και άλλοι τόσοι φιγουράρουν στις καλά φυλαγμένες φωτογραφίες, στο αναμνηστικό άλμπουμ του ιδιοκτήτη της «Skorpios», Ντίνου Ηλιάδη.
Το 1968, ο αδελφός του, Γιώργος Ηλιάδης και ο φίλος του, Άγγελος Χοιρομερίδης, αποφασίζουν να ανοίξουν στη Λευκωσία ένα διαφορετικό μαγαζί. Μια ντισκοτέκ, λέξη άγνωστη για την εποχή. Και έτσι ο «Skorpios» γίνεται μια από τις πρώτες δισκοθήκες της εποχής.
«Εγώ ήμουν φοιτητής τότε στην Ελλάδα, όταν άνοιξε. Ιδιοκτήτες στην αρχή ήταν ο αδελφός μου, Γιώργος Ηλιάδης και ο φίλος του ο Άγγελος Χοιρομερίδης , που ζει πλέον στην Ελλάδα. Η πρώτη δισκοθήκη που άνοιξε στην Κύπρο, ήταν η “disca coco” που βρισκόταν στην περιοχή των Φυλακών. Άνοιξε λίγους μήνες πριν ανοίξει ο “Skorpios”. Τότε, όταν έλεγες δισκοθήκη εννοούσες πως κάποιος είχε θήκη με τους δίσκους του. Έτσι όταν ο αδελφός μου πήγε για να πάρει τις άδειες λειτουργίας ο έπαρχος δεν είχε ιδέα τι ακριβώς θα άνοιγαν. Δεν μπορούσε να καταλάβει τη διαφορά από τα μπαρ και τα night club της εποχής», θυμάται ο κ. Ηλιάδης μιλώντας στον REPORTER.
Εμπνευσμένο από τους Τζάκι και Ωνάση
Η ονομασία για το νέο στέκι των κοσμικών δεν ήταν κάτι που δυσκόλεψε τους δύο φίλους. Την χρονιά εκείνη ο κόσμος βούιζε για την σχέση του Έλληνα κροίσου, Αριστοτέλη Ωνάση, με την πρώτη κυρία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, Ζακλίν Μπουβιέ ή όπως έγινε γνωστή, Τζάκι Κέννεντυ. Θα παντρεύονταν και θ΄έμεναν στο νησί του Έλληνα κροίσου, στον Σκορπιό.
«Ο αδελφός μου, εκείνα τα χρόνια, έκανε παρέα με τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη. Το 1968, ο Ωνάσης θα παντρευόταν την Τζάκι. Όλοι συζητούσαν γι' αυτό. Ο Γιωρκάτζης είχε πει ως ιδέα, το “Skorpios” και έτσι έγινε. Άλλωστε, η δισκοθήκη θα έφερνε έναν πιο φρέσκο και κοσμικό αέρα στην πρωτεύουσα», εξιστορεί ο κ. Ηλιάδης.
Οι πρώτοι πελάτες και τα πασίγνωστα πάρτι
Οι πρώτοι πελάτες της δισκοθήκης δεν ήταν νέοι. Ήταν ο Τσεριώτης, ο Ρολάνδης και άλλοι γνωστοί της εποχής. Το καλοκαίρι του 1969, όταν επέστρεψαν οι πρώτοι φοιτητές στην Κύπρο και ήρθαν στη δισκοθήκη, με τον καιρό τους εξοστράκισαν και ο «Skorpios» έγινε στέκι κυρίως φοιτητών.
«Αυτό που είχε κερδίσει τη νεολαία και τους κοσμικούς της εποχής ήταν η ατμόσφαιρα, η μουσική, το περιβόητο τζάκι -που ήθελαν όλοι να καθίσουν-, τα διάσημα μασκέ πάρτι αλλά και τα βραβεία για την “Miss Skorpios”. Θυμάμαι, το 1970 περίπου, όταν είχε οργανωθεί ένα Χίππυ πάρτι, ο νικητής του βραβείου είχε κρεμάσει στο λαιμό ταμπέλα που έγραφε “piss on Vietnam” αντί “peace”. Ενοχλήθηκαν οι Αμερικάνοι και παραλίγο να χάσει την υποτροφία που είχε κερδίσει σε αμερικανικό Πανεπιστήμιο».
Η μουσική, έπαιζε σημαντικό ρόλο για το στέκι. Ο dj Paps ήταν ο πρώτος που πλαισίωσε το μαγαζί με την μουσική του, αργότερα ανέλαβε ο dj Mario, που παρέμεινε μέχρι το τέλος. «Ο Μάριος ήταν μαζί μας τα περισσότερα χρόνια και ο κόσμος τον αγαπούσε πολύ. Τους έκανε να νιώθουν άνετα και ασφάλεια».
Το εστιατόριο της ελίτ
Ένα χρόνο μετά τον πρώτο χορό στη νέα δισκοθήκη στη Λευκωσία, οι ιδιοκτήτες αποφασίζουν να ανοίξουν ένα εστιατόριο πάνω ακριβώς από τη δισκοθήκη. Ένα ακριβό εστιατόριο, που θα πρόσφερε τα καλύτερα πιάτα, με την υπογραφή γνωστού Λιβανέζου μάγειρα. Σερβιτόροι με κουστούμια και παπιγιόν, ακριβά σερβίτσια και μουσική από το πιάνο, δημιουργούσαν ζεστή ατμόσφαιρα.
Από εκεί πέρασαν σημαντικά ονόματα. Πολιτικοί, επιχειρηματίες μέχρι και βασιλείς.
«Η ιδέα ήταν, κάποιος να επισκεπτόταν το εστιατόριό μας, να φάει και αργότερα να μεταφερθεί στη δισκοθήκη, να χορέψει και να πιει το ποτό του. Ο μάγειράς μας δεν ήταν καθόλου τυχαίος, ήταν Λιβανέζος, ο Αζάρ Απιάτ, και τον φέραμε Κύπρο. Είχε τεράστια φήμη και πληρώναμε ακριβά για να είναι στο εστιατόριό μας. Έμεινε ένα χρόνο, έμαθε στο προσωπικό τα πιάτα του και δούλευαν με το δικό του μενού. Το εστιατόριο γέμιζε από γνωστά πρόσωπα της εποχής. Ήταν αυτό που λέμε οι κοσμικοί της Κύπρου, όπως Λέλλος Δημητριάδης, Κωστάκης Λοΐζου, Αντώνης Βούρος, Γλαύκος Κληρίδης, Νίκος Ρολάνδης, Σπύρος Κυπριανού. Ήρθαν μέχρι και βασιλείς, όπως ένας έκπτωτος βασιλέας της Ιταλίας», εξιστορεί ο κ. Ηλιάδης.
Μαζί με τις αναμνηστικές φωτογραφίες, υπάρχει και ένας λογαριασμός από την Παραμονή Χριστουγέννων του 1978, που είχε βρει ο κ. Νίκος Ρολάνδης και τον έστειλε στον κ. Ηλιάδη. «Γράφει πέντε άτομα, ημερομηνία 24/12/1978. 21 λίρες. Τότε ήταν πολλά λεφτά».
Οι ιδιοκτήτες το 1974 άνοιξαν σε άλλο όροφο ταβέρνα, κυρίως για τουρίστες, αλλά άντεξε ανοικτή για ένα χρόνο. Αργότερα μετατράπηκε σε μπαρ, χωρίς να έχουν την ίδια τύχη με την δισκοθήκη και το εστιατόριο που το 1976, άνοιξε για περίπου τέσσερα χρόνια και στην Ελλάδα. «Όταν άνοιξε το εστιατόριο στην Ελλάδα ο αδελφός μου, ο Τύπος έγραφε πως έπρεπε να έρθουν Αιγύπτιοι και Κύπριοι να μας μάθουν να τρώμε. Επίσης και εκεί, πήγαιναν γνωστά πρόσωπα όπως ηθοποιοί, ο Μητσοτάκης και άλλοι».
Το τέλος του «Skorpios»
Η δισκοθήκη από το 1968 μέχρι το 1995 ήταν υπό τη διαχείριση των αδελφών Ηλιάδη. Οι καιροί άλλαξαν και παρά τις προσπάθειες, ο κ. Ηλιάδης δεν κατάφερε να κρατήσει το ρομαντικό ύφος της δισκοθήκης, όπως εκείνες τις θρυλικές εποχές που έζησε.
«Είμασταν διαφορετικά συνηθισμένοι. Δεν μπήκαμε στο πνεύμα των ορθάδικων και ακόμη και σήμερα, δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορούν να διασκεδάζουν μ΄ ένα ποτό στο χέρι και χωρίς καρέκλες. Φυσικά, είχαμε προσπαθήσει αλλά η επιτυχία του ως ορθάδικο δεν ήταν μεγάλη. Υπήρξε, ανταγωνισμός και αποφασίσαμε να το ενοικιάσουμε σ΄ άλλα πρόσωπα, όχι πάντα με επιτυχία. Αφού άλλαξε διάφορες μορφές, παραδώσαμε τελικά τα κλειδιά του. Δεν μπορούσαμε να ακολουθήσουμε τις αλλαγές και τον νέο τρόπο διασκέδασης», αναφέρει νιώθοντας νοσταλγία.
Η ζωή συνεχίζεται…
Ο κ. Ηλιάδης από το 1980 αρθρογραφούσε παράλληλα, όπως και ο αδελφός του, σε διάφορες στήλες εφημερίδων. Όταν έκλεισε ο «Skorpios» άρχισε να ασχολείται πιο ενεργά με τη δημοσιογραφία, μέσα από τηλεοπτικές συνεντεύξεις και άρθρα.
«Όταν έκλεισε ο “Skorpios” άρχισα να ασχολούμαι πιο επαγγελματικά, όπως και ο αδελφός μου, ο οποίος υπήρξε αρχισυντάκτης εφημερίδων. Έκανα τηλεοπτικές συνεντεύξεις και άλλα πολλά. Τώρα γράφω για να εκτονώνομαι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και απολαμβάνω την παρέα των εγγονιών μου».
Ο κος Ηλιάδης νοστάλγησε τις αξέχαστες ιστορίες της διάσημης δισκοθήκης και του εστιατορίου των κοσμικών της Κύπρου, όπως είπε και ο ίδιος, δεν το μετάνιωσε ποτέ. «Οι καιροί μας ανάγκασαν να το αφήσουμε».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
