Έχασε αλλά… κέρδισε επάξια το Κύπελλο του ποδοσφαιρικού πολιτισμού ο Ολυμπιακός

Είναι αυτοί που πιστεύουν ακράδαντα, πως στο ποδόσφαιρο αυτά που μένουν και αυτά που γράφουν ιστορία είναι τα τρόπαια. Είναι αυτοί που το έχουν ως ποδοσφαιρική αρχή, πως εάν η ομάδα τους δεν κατακτήσει και σηκώσει την κούπα του κυπελλούχου, είτε του πρωταθλητή, απέτυχε παταγωδώς η όλη προσπάθεια των ποδοσφαιριστών και όλοι πλέον στήνονται με την πλάτη στον τοίχο... Υπάρχουν αρκετοί λόγοι ουσιαστικά, όταν ηττηθεί μια ομάδα να τις ρίξεις ευθύνες... Άλλωστε, είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον ποδοσφαιρικό μας κόσμο...

Ένα πανό, ένα χειροκρότημα και μια υπόκλιση στον αντίπαλο ωστόσο, ήταν αρκετά για να αντιληφθεί ο ποδοσφαιρικός κόσμος της Κύπρου, πως αντίπαλοι υπάρχουν τυπικά μόνο για ενενήντα λεπτά ή και 120' καλύτερα, όσα διήρκησε και ο μεγάλος τελικός κυπέλλου ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Ανόρθωση. 

Με ψυχή, καρδιά και σθένος, οι μαυροπράσινοι είδαν στα μάτια την ομάδα της Αμμοχώστου και πάλεψαν μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, για να γευτούν αυτοί το νέκταρ της επιτυχίας. Μα στο τέλος, η τύχη δεν τους χαμογέλασε και γνώρισαν την ήττα με 2-1 στην παράταση μετά από το γκολ του Κβιλιτάια στο 110'. 

Η ψυχρολούσια στο τέλος ήταν οφθαλμοφανέστατη στις τάξεις της ομάδας του Τακτακαλλά... Έπειτα από 44 ολόκληρα χρόνια είχε την τεράστια ευκαιρία να πανηγυρίσει το δεύτερο της μόλις τρόπαιο... Μα η πίκρα ωστόσο, δεν τους γέμισε με έχθρα... Τουναντίον, στάθηκαν στο ύψος τους και χειροκρότησαν τον αντίπαλο. Τον χειροκρότησαν, γιατί γνωρίζουν και οι ίδιοι την πολύχρονη ιστορία που κρύβει η ομάδα της Αμμοχώστου, η κόρη της Αμμοχώστου. Η ομάδα που τραγουδά για επιστροφή στη μάνα της, στον τόπο που γεννήθηκε...

Το πανό που ανάρτησαν άλλωστε μπροστά από την κερκίδα τους οι Ολυμπιακοί, έλεγε από μόνο του πολλά... «Λευτεριά στην Αμμόχωστο και στην Κερύνεια»... Αυτό είναι που ενώνει και την ιστορία των δυο ομάδων, η επιστροφή...

Το χειροκρότημα και το pasillo των ποδοσφαιριστών της Ανόρθωσης στους αντίστοιχους του Ολυμπιακού, ήταν και η υπόκλιση στο μεγαλείο της ομάδας του Τακτακαλλά... Μια ομάδα η οποία παρέδωσε μαθήματα ποδοσφαιρικού πολιτισμού μέσα σε μερικά λεπτά, σε κάθε άκρη της Κύπρου...