«Έφαγα πολλά σκ@τ@ μέχρι να φτάσω εδώ»…

Τα λόγια του Μιγκέλ Άνχελ Σαντόρο εντυπώθηκαν μέσα στην παιδική ψυχή του, δεν τα ξέχασε ποτέ. Ο θρυλικός τερματοφύλακας της Ιντεπεντιέντε ήταν ο συνοδός του στην δοκιμή που θα έκανε στην Άρσεναλ. Τον είχαν δει σε ένα τουρνουά με την εθνική παίδων της Αργεντινής και είχαν εντυπωσιαστεί από το σώμα του, την αντίληψη του, την ταχύτητα του. Δεν είχε ούτε μία επαγγελματική συμμετοχή με την Ιντεπεντιέντε, μα τους Άγγλους δεν τους ένοιαζε. Έδειχναν σίγουροι -άγνωστο πως και γιατί.

Εκείνος δεν ήθελε να μείνει στο Λονδίνο. Δεν ήξερε γρι αγγλικά. Ένιωθε μακριά από τους δικούς του. Ήταν μόλις 17 ετών. Δεν ήξερε κανέναν. Πως θα τα κατάφερνε μόνος του; 

«Άκουσε γιε μου. Πρέπει να το κάνεις για αυτούς. Για την οικογένεια σου. Αν νιώθεις μόνος, φώναξε την μητέρα σου. Αν κουραστεί φώναξε τον πατέρα σου. Αν δεν μπορεί πες στον αδερφό σου να έρθει να σου κάνει παρέα. Το τρένο θα περάσει μόνο μία φορά από αυτό τον σταθμό. Πρέπει να επιλέξεις αν θα μπεις μέσα ή αν θα το αφήσεις να περάσει».

Ο Εμιλιάνο Μαρτίνες αποφάσισε να επιβιβαστεί σε αυτό και υπήρξαν άπειρες φορές που το μετάνιωσε. Με τα λεφτά από το πρώτο του συμβόλαιο αγόρασε μία όμορφη αλλαξιά ρούχα και ένα ωραίο ζευγάρια παπούτσια -τα υπόλοιπα τα έστειλε με έμβασμα πίσω στο σπίτι.

Στα 10 χρόνια που ακολούθησαν, έβλεπε συνεχώς τα τρένα να περνούν κι εκείνος να μένει στην ίδια αποβάθρα. Πάντα έβλεπε την πλάτη κάποιου. Του Μανόνε, του Φαμπιάνσκι, του Αλμούνια, του Οσπίνα, του Σέζνι. Κάθε φορά που ένιωθε ότι ανοίγει μία μικρή χαραμάδα, η Άρσεναλ φρόντιζε να του την κλείνει υπογράφοντας άλλοτε τον Πετρ Τσεχ κι άλλοτε τον Μπερντ Λένο.

Σε αυτά τα 10 χρόνια, έφυγε 6 φορές ως δανεικός σε κάθε πιθανό και απίθανο μέρος που παίζουν μπάλα: στην Όξφορντ, στην Σέφιλντ Γιουνάιτεντ, στην Ρόδεραμ, στην Γουλβς, στην Χετάφε, στην Ρέντινγκ. Μέσα του όμως, πάντα πίστευε ότι κάποια στιγμή όλο αυτό θα δικαιωθεί.

Όταν ο Μπερντ Λένο τραυματίστηκε σοβαρά στα μέσα της σεζόν 2019-20 ήταν η ώρα του. Στα 23 παιχνίδια που αγωνίστηκε ήταν κάτι παραπάνω από καλός. Ήταν εξαιρετικός. Η Άρσεναλ όμως το είχε αποφασίσει. Βασικός θα είναι ο Λένο. Για πρώτη φορά αποφάσισε να αλλάξει τρένο και το περασμένο καλοκαίρι έγινε ο ακριβότερος Αργεντινός τερματοφύλακας στην ιστορία. Η Άστον Βίλα έδωσε 20 εκατομμύρια λίρες και δεν το μετάνιωσε ποτέ. Ο «Ντιμού» Μαρτίνες ήταν ο καλύτερος τερματοφύλακας της περσινής Premier League.

«Άκουσε γιε μου. Το τρένο θα περάσει μόνο μία φορά από αυτό τον σταθμό. Πρέπει να επιλέξεις αν θα μπεις μέσα ή αν θα το αφήσεις να περάσει».

Το φιλικό της 15ης Νοεμβρίου του 2019 ανάμεσα σε Αργεντινή και Βραζιλία που έγινε στο Ριάντ σηματοδότησε την επιστροφή του Λιονέλ Μέσι στην «μπιανκοσελέστε». Είχε κι ένα «άγνωστο πρόσωπο». Στην προπόνηση πριν από το φιλικό ο Λίο είπε να τον δοκιμάσει -όπως κάνει με όλους τους τερματοφύλακες. Δοκίμασε ένα συστημένο φάουλ, με όλη την μαεστρία του μέσα. Ο Μαρτίνες πετάχτηκε σαν αίλουρος και απέκρουσε με απίστευτο τρόπο. Ο Μέσι γούρλωσε τα μάτια και τον χειροκρότησε. «Λίο, αυτός είναι καλός. Αυτός είναι πολύ καλός», είπε στον Λιονέλ Σκαλόνι. Ένας μεγάλος έρωτας είχε γεννηθεί.

Την συγκεκριμένη απόκρουση ο Αργεντινός τερματοφύλακας είχε φροντίσει να την περισώσει σαν ιερό κειμήλιο. Το βιντεάκι που τράβηξε για πάρτη του ένα μέλος του τεχνικού τιμ το είχε συνεχώς μαζί του. Στο κινητό, στο λάπτοπ, στην μνήμη του. Παντού. Για τον «Έμι» ο Μέσι ήταν και είναι το ποδόσφαιρο. 

«Άκουσε γιε μου. Το τρένο θα περάσει μόνο μία φορά από αυτό τον σταθμό. Πρέπει να επιλέξεις αν θα μπεις μέσα ή αν θα το αφήσεις να περάσει».

Λίγο πριν την τελική φάση του Copa America ο βασικός τερματοφύλακας Φράνκο Αρμάνι προσβλήθηκε από κορωνοϊό και τέθηκε εκτός διοργάνωσης. Η απόφαση για την αντικατάσταση του ήταν περίπλοκη υπόθεση. Ο Εστέμπαν Αντράντα ήταν πιο έμπειρος, ο Χουάν Μούσο είχε κάνει απίθανη σεζόν στην Ιταλία με την Ουντινέζε, το ίδιο και ο Αγουστίν Μαρκεσίν με τα γάντια της Πόρτο. Ο Σκαλόνι όμως είχε εντυπώσει εκείνα τα λόγια του Μέσι. Ο Μαρτίνες έκανε ντεμπούτο με την Εθνική Αργεντινής στις 3 Ιουνίου στο 1-1 με την Χιλή για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου και έκτοτε δεν ξαναβγήκε ποτέ.

«Άκουσε γιε μου. Το τρένο θα περάσει μόνο μία φορά από αυτό τον σταθμό. Πρέπει να επιλέξεις αν θα μπεις μέσα ή αν θα το αφήσεις να περάσει».

Ο ημιτελικός με την Κολομβία οδηγήθηκε στα πέναλτι. Ήταν πια η ώρα του. Κάθε παιδάκι στην Αργεντινή που παίζει μπάλα ονειρεύεται να γίνει Ντιέγκο ή Μέσι. Κάθε παιδάκι που φοράει γάντια ονειρεύεται να γίνει Γκόικο. Ο θρύλος του Σέρτζιο Γκοϊκοετσέα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990 έχει μέχρι και σήμερα μυθικές, υπερβατικές διαστάσεις. Ήταν η σειρά του να γράψει ιστορία. Έπρεπε να ανέβει σε αυτό το τρένο και ήταν διατεθειμένος να κάνει τα πάντα. 

Όλοι οι εκτελεστές της Κολομβίας υπέφεραν τα πάνδεινα από το στόμα του. Ένας ανηλεής πόλεμος λέξεων, με σκοπό να σπάσει τα νεύρα και το ηθικό των αντιπάλων του.

«Είσαι νευρικός. Είσαι νευρικός, γι’ αυτό γελάς».

«Θα σε κόψω κομματάκια και θα σε φάω. Κοίτα τώρα πως θα σε φάω»

«Θα σε περιμένω. Φοβάσαι. Τρέμεις. Σε ξέρω. Ξέρω που θα σουτάρεις» 

«Εσύ δεν είσαι που μιλούσες όλη την ώρα στην διακοπή για την παράταση; Τώρα γιατί δεν μιλάς; Κοίτα με. Κοίτα με στα μάτια. Φοβάσαι!»

Είπε κι άλλα που δεν μεταφράζονται. Το άδειο γήπεδο έκανε τον αντίλαλο να ακούγεται σε όλο το γήπεδο. Ήταν μόνος του και όλοι τους. Ο Σάντσες, ο Μίνα και ο Κάρντονα λύγισαν από το trash-talking. H Αργεντινή ήταν στον τελικό. Όχι χάρη στα μαγικά του Μέσι, αλλά χάρη στα πλοκάμια του πρωτοπαλίκαρου του. Η φωτογραφία που ανέβασε ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής του κόσμου στο Instagram μαρτυρούσε σε ποιον χρωστούσε χάρη.

Πηγή: sdna.gr