Ρεπορτάζ και ανταποκρίσεις για τα όσα έγιναν στο Μοντ Πελεράν και το ναυάγιο των συνομιλιών έγιναν και γράφτηκαν πολλά.
Ένα όμως από τα πιο ενδιαφέροντα που περιγράφει την άλλη όψη των όσων έγιναν – την πιο ανθρώπινη- δημοσιεύει σήμερα στον «Πολίτη» ο απεσταλμένος της εφημερίδας Γιώργος Κασκάνης.
Ενδεικτικά είναι κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα που αποτυπώνει ο συνάδελφος:
«Ρε Μουσταφά, να σκεφτούμε τα παιδιά και τα εγγόνια μας…»: Η δραματική έκκληση του Προέδρου της Δημοκρατίας που στεκόταν όπως αναφέρει απέναντι στο παγωμένο βλέμμα του Μουσταφά Ακκιντζί.
«Ρε Μουσταφά, να σκεφτούμε τα παιδιά και τα εγγόνια μας…»: Η δραματική έκκληση του Προέδρου της Δημοκρατίας που στεκόταν όπως αναφέρει απέναντι στο παγωμένο βλέμμα του Μουσταφά Ακκιντζί.
Οι διάλογοι ανάμεσα στους δύο που καταγράφει, άκρως χαρακτηριστικοί:
- Αναστασιάδης :«Απόψε χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν για την λύση και την ειρήνη»
- Ακιντζί: «Σιγά τις χιλιάδες- Μερικές εκατοντάδες ήταν…»
- Αναστασιάδης: « Να σου κάνω μια τελευταία πρόταση ρε Μουσταφά»
- Ακιντζί: «Νίκο τελειώσαμε. Είμαι κουρασμένος, πάω να κοιμηθώ. Χθες βράδυ δεν κοιμήθηκα καθόλου».
«Ήταν ένας άλλος Ακιντζί. Καμία σχέση με αυτόν τον οποίο διαπραγματευόμασταν εδώ και μήνες. Συζητούσε με παγωμένο αίμα», το σχόλιο από ανθρώπους που ήταν μέσα στην διαπραγμάτευση.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει:
«Όταν πια όλα είχαν τελειώσει, στον χώρο του ξενοδοχείου των συνομιλιών κινούνταν δύο διαφορετικές φιγούρες. Του Προέδρου Αναστασιάδη που ήταν πραγματικό ράκος και του Μουσταφά Ακιντζί που έδειχνε ανακουφισμένος με το αποτέλεσμα…»
«Όταν πια όλα είχαν τελειώσει, στον χώρο του ξενοδοχείου των συνομιλιών κινούνταν δύο διαφορετικές φιγούρες. Του Προέδρου Αναστασιάδη που ήταν πραγματικό ράκος και του Μουσταφά Ακιντζί που έδειχνε ανακουφισμένος με το αποτέλεσμα…»
