«Τότε δεν υπήρχε κανένα απολύτως υπόβαθρο κάποιος να μπορέσει να κινηθεί νομικά σε κάτι τέτοιο. Δεν υπήρχε ψήγμα MeToo, δεν υπήρχε πλαίσιο. Δεν υπήρχε τίποτα τέτοιο. Παρ’ όλα αυτά βρήκε το θάρρος και το έκανε και της το δίνουμε όλοι περίτρανα ότι βρήκε αυτή τη δύναμη. Και δικαιώθηκε»
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus
Η Κατερίνα Παπουτσάκη παραχώρησε συνέντευξη στη #Rosa και τον δημοσιογράφο, Χρήστο Τζίφα και μίλησε για όλα.
Η ηθοποιός, που και φέτος συμμετέχει στη σειρά #ΆγιοςΈρωτας του #Alpha, αναφέρθηκε στη γυναικεία κακοποίηση στον χώρο του θεάτρου με αφορμή την υπόθεση της Σοφίας Παυλίδου και την ψυχολογική βία που έχει υποστεί η ίδια στο παρελθόν.
Να θυμίσουμε ότι το 2018 η Σοφία Παυλίδου και ο Μάνος Παπαγιάννης, μετά από ένταση που είχαν κατά τη διάρκεια θεατρικής παράστασης, η ηθοποιός κατήγγειλε ότι δέχτηκε βίαιη επίθεση από τον ηθοποιό μέσα στα καμαρίνια.
Ο Μάνος Παπαγιάννης αρνήθηκε ότι άσκησε βία και υποστήριξε ότι επρόκειτο απλώς για έναν έντονο καβγά. Το γεγονός πήρε μεγάλη δημοσιότητα, ακολούθησαν δηλώσεις και από τις δύο πλευρές, και η υπόθεση οδηγήθηκε στη δικαιοσύνη.
Ήταν πολύ γενναίο από μέρους της αυτό που έκανε η Σοφία Παυλίδου, γιατί τότε δεν υπήρχε κανένα απολύτως υπόβαθρο κάποιος να μπορέσει να κινηθεί νομικά σε κάτι τέτοιο. Δεν υπήρχε ψήγμα MeToo, δεν υπήρχε πλαίσιο. Δεν υπήρχε τίποτα τέτοιο. Παρ’ όλα αυτά βρήκε το θάρρος και το έκανε και της το δίνουμε όλοι περίτρανα ότι βρήκε αυτή τη δύναμη. Και δικαιώθηκε.
Για μένα το να μιλήσω για κάποιον άλλον και να υπερασπιστώ τα δικαιώματά του είναι πολύ πιο εύκολο από το να το κάνω για μένα. Οπότε ναι, το να πάρω θέση για το άδικο που έχει συμβεί σ’ έναν άνθρωπο δίπλα μου, για μένα είναι υποχρέωση και μονόδρομος και ας είναι κόντρα σε όλα. Οπότε δεν ήταν δύσκολο.
Έχω φύγει τρέχοντας από κάστινγκ. Μου έχει συμβεί να φύγω τρέχοντας, παιδάκι όταν ήμουν. Ευτυχώς πήγαινα με τη μαμά μου. Της έλεγα να περιμένει απέξω. Ισχύουν αυτά που ακούμε πολλές φορές. Μου είχε συμβεί να μου ζητούν πράγματα όταν ήμουν 18 χρονών παιδί.
Σου λέω, είχα τη μαμά μου απέξω με το αμαξάκι της και με περίμενε. Μου είχε συμβεί δύο φορές αυτό και ήταν σοκαριστικό. Έτρεξα να φύγω και ευτυχώς ήταν η μαμά μου εκεί και με περίμενε.
Έχω υποστεί ψυχολογική βία. Οπότε, ναι, η δικαίωση κάθε γυναίκας που κακοποιήθηκε, είναι δικαίωση και για μένα…Σε μεγάλο βαθμό αυτή η ψυχολογική βία ήταν συνηθισμένη στο Θέατρο και κάπως αποδεκτή εν μέρει. Και όσο πιο underground η παράσταση, όσο πιο σκοτεινό το έργο, κάπως σαν να νομιμοποιούταν αυτή η ψυχολογική βία να ανθίσει. Αυτό το ξέρουμε και από ιστορίες και από αφηγήσεις τα παλαιότερα χρόνια.
