Μπροστά σε μια πολιτικά επιζήμια ψηφοφορίας στο Κογκρέσο για τη δημοσιοποίηση των αρχείων του Τζέφρι Έπσταϊν, βρίσκεται ο Ντόναλντ Τραμπ καθώς η προσπάθεια να πείσει ορισμένους Ρεπουμπλικάνους που είχαν υπογράψει ώστε να αποδεσμευτούν οι φάκελοι «έπεσε» στο κενό. Έτσι την ερχόμενη εβδομάδα αναμένεται να πραγματοποιηθεί η ψηφοφορία που ο Πρόεδρος της Βουλής, Μάικ Τζόνσον, καθυστερεί εδώ και σχεδόν τέσσερις μήνες.
Η προσπάθεια αναβολής του θέματος ξεκίνησε ήδη από τον Ιούλιο, όταν ο Τζόνσον έστειλε τη Βουλή σε διακοπές μία ημέρα νωρίτερα, σε μια προσπάθεια να περιορίσει την εσωκομματική αναταραχή. Στη συνέχεια παρέτεινε την αναστολή λειτουργίας της Βουλής κατά τη διάρκεια του shutdown, γεγονός που του επέτρεψε –άμεσα ή έμμεσα– να αποφύγει την ορκωμοσία του 218ου μέλους, το οποίο θα επέβαλε τη διεξαγωγή της ψηφοφορίας.
Ωστόσο, η ώρα φαίνεται να έφθασε. Ο Τζόνσον ανακοίνωσε ότι η ψηφοφορία θα προγραμματιστεί για την επόμενη εβδομάδα. Το ερώτημα πλέον είναι τι ακολουθεί, τι σηματοδοτεί η ψηφοφορία και ποιες πολιτικές ισορροπίες διαμορφώνονται.
Παρά τη δημοσιότητα που έχει λάβει, η ψηφοφορία δεν αποτελεί τον τελικό σταθμό. Ακόμη και αν η Βουλή εγκρίνει το μέτρο, θα απαιτείται έγκριση από τη Γερουσία και υπογραφή από τον πρόεδρο για να προχωρήσει η πλήρης δημοσιοποίηση των φακέλων.
Παρ' όλα αυτά, ο λόγος που η ηγεσία της Βουλής και η κυβέρνηση προσπάθησαν να αποφύγουν αυτή τη στιγμή είναι σαφής. Η ψηφοφορία αναμένεται να φέρει τους Ρεπουμπλικανούς βουλευτές σε δύσκολη θέση και, αν το νομοσχέδιο περάσει με ευρεία πλειοψηφία, μπορεί να ασκήσει πίεση και στη Γερουσία και στον Λευκό Οίκο.
Σύμφωνα με το CNN, η Ρεπουμπλικανική ηγεσία αναμένει μαζικές διαρροές. Ο Ρεπουμπλικανός συνυποστηρικτής του μέτρου, Τόμας Μάσι, έχει δηλώσει ότι επιτυχία θα είναι μια πλειοψηφία δύο τρίτων – περίπου 290 ψήφοι. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα έστελνε ένα ηχηρό μήνυμα: ότι η Βουλή όχι μόνο επιθυμεί πλήρη διαφάνεια, αλλά είναι και ικανή να παρακάμψει πιθανό προεδρικό βέτο.
Μια τέτοια εξέλιξη θα απαιτούσε περίπου 75 από τους 219 Ρεπουμπλικανούς, υποθέτοντας ότι οι Δημοκρατικοί θα ψηφίσουν όλοι υπέρ. Ήδη αρκετοί Ρεπουμπλικανοί δηλώνουν ότι θα στηρίξουν το νομοσχέδιο, παρότι δεν είχαν υπογράψει την αρχική αίτηση.
Η πίεση φαίνεται να φθάνει και στη Γερουσία. Ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Τζον Κένεντι, που παλαιότερα είχε αντιταχθεί στη δημοσιοποίηση των φακέλων, δήλωσε ότι η πλήρης διαφάνεια είναι πιθανότατα αναπόφευκτη.
Η ψηφοφορία αποτελεί πολιτικό δίλημμα για πολλούς Ρεπουμπλικανούς. Από τη μία πλευρά βρίσκεται η πίστη στον Τραμπ, ο οποίος προειδοποίησε ανοιχτά τους βουλευτές να μην «πέσουν στην παγίδα» και να μην επιτρέψουν «αποκλίσεις προς τον Έπσταϊν ή οτιδήποτε άλλο». Μια ψήφος υπέρ θα συνιστούσε ευθεία αμφισβήτηση της ηγεσίας της παράταξης.
Από την άλλη, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η κοινή γνώμη στηρίζει συντριπτικά την πλήρη δημοσιοποίηση, με ποσοστά άνω του 75% να ζητούν τα αρχεία να έρθουν στο φως – με τις κατάλληλες προστασίες για τα θύματα. Για τους βουλευτές, το πολιτικό κόστος μιας ψήφου κατά της διαφάνειας θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα υψηλό, καθώς θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως συμμετοχή σε συγκάλυψη.
Παράλληλα, η συνεχής προσπάθεια της διοίκησης να καθυστερήσει το ζήτημα φαίνεται να προκαλεί δυσφορία ακόμη και σε συμμάχους του Τραμπ στο Κογκρέσο, οι οποίοι προειδοποιούν ότι η στρατηγική αποδυναμώνει την αξιοπιστία της κυβέρνησης και ενισχύει τις υποψίες.
Ο Τραμπ, που δεν έχει κατηγορηθεί για αδίκημα σε σχέση με τον Έπσταϊν, ενδέχεται άθελά του να ενισχύει τις υποψίες γύρω από το περιεχόμενο των αρχείων, αντιτιθέμενος στη δημοσιοποίησή τους – κάτι που η δική του διοίκηση είχε αρχικά υποσχεθεί.
Το αποτέλεσμα είναι ότι αρκετοί βουλευτές φαίνεται να εξετάζουν την πιθανότητα να λήξει το ζήτημα μέσω μιας ξεκάθαρης ψηφοφορίας, ώστε να μην συνεχίζει να βαραίνει πολιτικά την παράταξή τους.
Όπως και να εξελιχθεί, η ψηφοφορία αναμένεται να είναι από τις πιο καθοριστικές και αμφιλεγόμενες που έχει διεξαγάγει η Βουλή εδώ και χρόνια.
Η στάση Τραμπ στο ζήτημα Έπσταϊν ενισχύει τις υποψίες
Αν ο Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει τίποτα να κρύψει σχετικά με τον Τζέφρι Έπσταϊν, τότε έχει έναν παράξενο τρόπο να το δείχνει.
Ο Τραμπ δεν έχει κατηγορηθεί για οποιαδήποτε παράνομη ενέργεια σε σχέση με τον καταδικασμένο δράστη, όμως καταφέρνει να δίνει την εντύπωση ότι κάτι δεν πάει καλά. Και αυτό, από μόνο του, αποτελεί πολιτικό πρόβλημα — ανεξάρτητα από το τι μπορεί τελικά να αποκαλύψουν οι φάκελοι Έπσταϊν.
Μια νέα δέσμη email που δημοσιοποιήθηκε την Τετάρτη πρόσθεσε λεπτομέρειες για την παλαιότερη σχέση του Τραμπ με τον Έπσταϊν, χωρίς όμως να προσφέρει κάποιο «καπνίζον όπλο». Ο Λευκός Οίκος έσπευσε να δηλώσει ότι «τα email δεν αποδεικνύουν απολύτως τίποτα».
Σε ένα από αυτά, από το 2011, ο Έπσταϊν εκφράζει έκπληξη προς τη Γισλέιν Μάξγουελ για το ότι το όνομα του Τραμπ δεν είχε εμπλακεί σε κατηγορίες που σχετίζονταν με τον ίδιο. Προσθέτει μάλιστα ότι ο Τραμπ είχε περάσει κάποτε ώρες με το θύμα Βιρτζίνια Τζιουφρέ στο σπίτι του Έπσταϊν.
Το 2019, ο Έπσταϊν φέρεται επίσης να υπαινίχθηκε ότι ο Τραμπ γνώριζε πως η Μάξγουελ στρατολογούσε κορίτσια από το θέρετρο Mar-a-Lago στις αρχές της δεκαετίας του 2000, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Φυσικά και ήξερε για τα κορίτσια, αφού της ζήτησε να σταματήσει.»
Παρότι κάποιοι υποστηρίζουν ότι τα email αποδεικνύουν γνώση ή και συμμετοχή του Τραμπ στα εγκλήματα του Έπσταϊν, αυτό δεν προκύπτει ξεκάθαρα από το υλικό. Η Τζιουφρέ — που έβαλε τέλος στη ζωή της τον Απρίλιο — είχε δηλώσει ότι είχε πράγματι γνωρίσει τον Τραμπ, ποτέ όμως δεν τον είχε κατηγορήσει. Και ο Τραμπ είχε αναγνωρίσει ότι γνώριζε για τη στρατολόγηση προσωπικού από τη Μάξγουελ στο Mar-a-Lago. Το μεγάλο ερώτημα, φυσικά, είναι αν είχε οποιαδήποτε υποψία για τον πραγματικό σκοπό της στρατολόγησης ανήλικων κοριτσιών. Αξιοσημείωτη ήταν και η αντίδραση του Τραμπ την Τετάρτη.
Την ώρα που οι νέες αποκαλύψεις έβγαιναν στη δημοσιότητα, ο ίδιος και ο Λευκός Οίκος φαίνονταν να επικεντρώνονται σε μια προσπάθεια της τελευταίας στιγμής να εμποδίσουν μια κίνηση στη Βουλή που θα υποχρέωνε σε ψηφοφορία για την πλήρη αποδέσμευση των φακέλων Έπσταϊν.
Λίγο πριν δοθεί η 218η — και καθοριστική — υπογραφή, ο Λευκός Οίκος συγκάλεσε σύσκεψη στη Situation Room με μια Ρεπουμπλικανή βουλευτή που είχε στηρίξει την πρωτοβουλία, ενώ μια άλλη δήλωσε ότι βρισκόταν σε συνεχείς τηλεφωνικές επικοινωνίες με τον πρόεδρο. Αργότερα και οι δύο υποστήριξαν ότι ο Τραμπ δεν τις πίεσε άμεσα να αποσύρουν τις υπογραφές τους. Παρ’ όλα αυτά, ο πρόεδρος άσκησε δημόσια πίεση στους Ρεπουμπλικανούς που συνέπραξαν με τους Δημοκρατικούς.
Η κίνηση αποδείχθηκε άστοχη. Κανένας Ρεπουμπλικάνος δεν απέσυρε το όνομά του και ο Πρόεδρος της Βουλής Μάικ Τζόνσον ανακοίνωσε ότι θα φέρει το ζήτημα σε ψηφοφορία την επόμενη εβδομάδα.
Ακόμη κι αν το μέτρο εγκριθεί στη Βουλή, η υπόθεση δεν τελειώνει εκεί. Η Ρεπουμπλικανική Γερουσία θα πρέπει να το εξετάσει, και ο ίδιος ο Τραμπ θα πρέπει να το υπογράψει. Η άμεση δημοσιοποίηση δεν βρίσκεται, λοιπόν, προ των πυλών.
Ωστόσο, η αντίσταση του Τραμπ σε ένα αίτημα διαφάνειας που εδώ και χρόνια προωθεί η βάση του κόμματός του — και ειδικά η εικόνα μιας σύσκεψης στη Situation Room για το θέμα — μοιάζει να τροφοδοτεί ακόμη περισσότερο τις ήδη έντονες υποψίες πολλών Αμερικανών περί συγκάλυψης.
Και εδώ βρίσκεται το πολιτικό ρίσκο για τον Τραμπ.
Το επεισόδιο αυτό έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά αμφιλεγόμενων χειρισμών της κυβέρνησης στο ζήτημα Έπσταϊν:
• Η ξαφνική και αδικαιολόγητη ανατροπή της αρχικής απόφασης για δημοσιοποίηση των φακέλων.
• Η καθυστερημένη παραδοχή του Τραμπ ότι γνώριζε για τη στρατολόγηση της Μάξγουελ στο Mar-a-Lago.
• Η παράξενη διάψευσή του για την προέλευση ενός άσεμνου γράμματος για τα 50ά γενέθλια του Έπσταϊν.
• Άλλοι αβάσιμοι ισχυρισμοί του σχετικά με τον Έπσταϊν.
• Η αμφιλεγόμενη απόφαση της κυβέρνησης να παραχωρήσει συνέντευξη με τη Μάξγουελ — ενέργεια που φαινόταν να εξυπηρετεί περισσότερο τον Τραμπ. (Τα νέα email, μάλιστα, υπονομεύουν τους ισχυρισμούς της Μάξγουελ στη συγκεκριμένη συνέντευξη.)
• Η μεταφορά της Μάξγουελ σε φυλακή χαμηλής ασφαλείας, για την οποία δεν φαινόταν να πληροί τις προϋποθέσεις χωρίς εξαίρεση. Η κυβέρνηση δεν έχει ακόμη εξηγήσει πώς έγινε αυτό. Το CNN μετέδωσε ότι η Μάξγουελ απολαμβάνει ειδική μεταχείριση.
Ακόμη και αν ο Τραμπ δεν έχει τίποτα να κρύψει, το πρόβλημα είναι ότι δίνει την εντύπωση πως έχει.
Οι Αμερικανοί είναι ήδη διατεθειμένοι να πιστέψουν το χειρότερο. Και οι δημοσκοπήσεις το αποτυπώνουν.
Στο συγκεκριμένο ζήτημα, η αρνητική αξιολόγηση του Τραμπ είναι από τις υψηλότερες. Στις περισσότερες έρευνες, τρεις στους τέσσερις Αμερικανούς αποδοκιμάζουν τον τρόπο με τον οποίο αυτός και η κυβέρνησή του έχουν χειριστεί την υπόθεση. Σε πρόσφατη δημοσκόπηση Reuters/Ipsos, το 57% των Αμερικανών εξέφρασε δυσαρέσκεια — έναντι μόλις 19% που εγκρίνει. Ακόμη και μεταξύ των ανεξάρτητων, τα ποσοστά είναι συντριπτικά: 59% κατά, 10% υπέρ.
Ακόμη και η κομματική βάση εμφανίζεται διχασμένη: μόνο το 44% των Ρεπουμπλικανών εγκρίνει τους χειρισμούς.
Το θέμα της διαφάνειας είναι επίσης κρίσιμο. Μια έρευνα του Pew τον Αύγουστο έδειξε ότι το 63% των Αμερικανών — και το 38% των Ρεπουμπλικανών ψηφοφόρων — δεν εμπιστεύεται τις επίσημες εξηγήσεις της κυβέρνησης. Παρόμοια, δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Κουίνιπιακ έδειξε ότι οι ψηφοφόροι θεωρούν σε ποσοστό 73%-16% ότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης δεν είναι αρκετά διαφανές.
Παρά το γεγονός ότι δεν πρόκειται για κορυφαίο ζήτημα στην ατζέντα των πολιτών, οι Αμερικανοί είναι έτοιμοι να πιστέψουν ότι κρύβεται κάτι βαθύτερο.
Πηγή: ethnos.gr
