«Αγωνίζομαι για μια πόλη πρότυπο που σέβεται όλους τους πολίτες της. Θέλω να είμαι η αλλαγή. Σας καλώ να δώσουμε τα χέρια, όλοι διαφορετικοί όλοι ίσοι, για την Πάφο μας». Με αυτά τα λόγια, η 33χρονη Μαρίνα Φεττά, καλεί τους πολίτες της Πάφου να στηρίξουν της υποψηφιότητά της ως Δημοτική Σύμβουλος με το Δημοκρατικό Κόμμα. Η Μαρίνα, είναι εκ γενετής παραπληγική και όραμά της είναι να μην υπάρχει στην πόλη της κανένας χώρος που να μην είναι προσβάσιμος σε ανθρώπους με αναπηρία.
Χρειαζόμαστε τίμιους ανθρώπους
Γεννήθηκε στην Πάφο, σπούδασε νηπιαγωγός και σήμερα στα 33 της χρόνια εργάζεται στο τηλεφωνικό κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Πάφου. Πριν από λίγο καιρό αποφάσισε ότι θέλει να κατέλθει ως υποψήφια δημοτική σύμβουλος με τον Δήμο Πάφου. "Ο κόσμος έχει ανάγκη από ανθρώπους τίμιους, αδιάφθορους που να αγαπούν την πόλη τους . Επίσης θεωρώ ότι για το θέμα αναπηρία ο κόσμος χρειάζεται καλύτερη ενημέρωση αλλά και οι ίδιοι οι άνθρωποι με αναπηρία, ανάμεσά τους και εγώ, περισσότερο σεβασμό σε ότι αφορά τα δικαιώματά τους. Στην πόλη μου θέλω να υπάρχει ισότητα και όλοι να σέβονται τα δικαιώματα όλων. Zητώ ίσες ευκαιρίες για όλους".
Εκ γενετής παραπληγική
Η Μαρίνα είναι εκ γενετής παραπληγική, ωστόσο αυτό δεν την εμποδίζει όπως λέει να κάνει όλα όσα κάνουν όλοι οι άνθρωποι. «Είμαι εκ γενετής παραπληγική. Περπατώ με σίδερο μα ζω τη ζωή μου όπως ο κάθε άνθρωπος με τη μόνη διαφορά ότι αφού εγώ δεν είμαι σε θέση να οδηγήσω, έχω οδηγό η οποία με μεταφέρει εκεί που θέλω. Στη δουλειά μου, στο σπίτι μου, στις εξόδους με φίλους ή σε κάποια φιλανθρωπική εκδήλωση των εθελοντικών οργανώσεων που είμαι μέλος. Του Ερυθρού Σταυρού και του ΠΑΣΥΚΑΦ».
«Μα τι έχει αυτή η κοπέλα;»
Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν η Μαρίνα θυμάται αρκετά περιστατικά που την έκαναν να νιώσει τον ρατσισμό ένεκα της αναπηρίας της. «Έχω αντιμετωπίσει ρατσισμό σε πολύ μεγάλο βαθμό κυρίως στα μαθητικά μου χρόνια. Θυμάμαι ένα περιστατικό στο σχολείο. Πήγαινα στην πρώτη γυμνασίου και με το που μπήκα στην τάξη και κάθισα στο θρανίο, είδα τις συμμαθήτριές μου που κάθονταν στο πίσω θρανίο να με κοιτούν περίεργα και να ρωτά η μια την άλλη «μα τι έχει αυτή η κοπέλα»; Τους απάντησα αμέσως πως αν θέλουν μπορούν να αγγίξουν το σίδερο το οποίο με βοηθούσε να περπατώ και να καταλάβουν πως δεν είναι κάτι εξωπραγματικό, όπως κι έκαναν. Έκτοτε, γίναμε οι καλύτερες φίλες. Τα λόγια τα ξεπερνάς, εκείνο που δεν ξεπερνάς ποτέ είναι τα βλέμματα των ανθρώπων πράγμα που βιώνω ακόμη και σήμερα» εξηγεί.
Ανεπαρκής η κοινωνική πολιτική
Όπως τονίζει η Μαρίνα, στην πόλη της υπάρχουν πολλοί χώροι που δεν είναι προσβάσιμοι σε ανθρώπους με αναπηρία. «Αν εκλεγώ, δε θα επιτρέψω να υπάρχει στην πόλη μου έστω και ένας χώρος μη προσβάσιμος. Εστιατόρια, στάδια, παραλίες, μπαράκια και πολλοί άλλοι χώροι στην Πάφο ενώ παρουσιάζονται προσβάσιμοι σε ανθρώπους με αναπηρία, στην πραγματικότητα δεν είναι, αυτό πρέπει να αλλάξει» τονίζει, επισημαίνοντας παράλληλα ότι η κοινωνική πολιτική είναι ανεπαρκής. «Το κράτος το μόνο που προσφέρει στους ανθρώπους με αναπηρία, είναι ένα επίδομα που ως άνθρωπος με αναπηρία σας λέω ότι δεν είναι αρκετό. Οι ανάγκες και τα έξοδά μας είναι πολύ περισσότερα. Επίσης θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην επαγγελματική αποκατάσταση των παιδιών με αναπηρία. Αυτή τη στιγμή η κοινωνική πολιτική είναι ανεπαρκής».
Το μήνυμα
«Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι. Καιρός να αλλάξουμε την Πάφο. Δίνω μια ευκαιρία για το καινούργιο. Αν την αρπάξουν είναι επιλογή τους, αν όχι πάλι το ίδιο. Καιρός να περάσουμε από τη θεωρία στην πράξη. Πολεμώ για την ισότητα, θέλω την αλλαγή».
