Ρίτσι Μουρς: «Ο πατέρας μου θα κοιτάζει περήφανος από ψηλά τον ΑΠΟΕΛ»

Ακούγοντας ποδοσφαιρικές ιστορίες περασμένων δεκαετιών διερωτάσαι αν θα πρέπει να νιώθεις χαρούμενος που ζεις (υπό οποιαδήποτε ιδιότητα δημοσιογράφου ή οπαδού) την εποχή του σήμερα με τις ιστορικές επιτυχίες των κυπριακών ομάδων ή δύο και τρεις δεκαετίες νωρίτερα.

Τότε που το ποδόσφαιρο ήταν αλλιώς. Τότε που η καρδιά παικτών και οπαδών κτυπούσε στα τσιμέντα των κερκίδων. Τότε που οι ποδοσφαιριστές έπαιζαν για τη φανέλα. Σεβόντουσαν και αγαπούσαν τον κόσμο που έτρεχε κάθε Κυριακή στο γήπεδο για δαύτους και πολλές φορές ανέπτυσσαν ξεχωριστή σχέση και έξω από αυτό.
 

Μια τέτοια σχέση, ποδοσφαιρικού ρομαντισμού, βίωσα από πρώτο χέρι το βράδυ της Δευτέρας (25/9). Το συναπάντημα των παιδιών του αείμνηστου Ίαν Μουρς με τον... Ίαν της κερκίδας του ΑΠΟΕΛ. Τον Κώστα Σταυρινίδη.

Ο «Κώτσιος» όπως είναι γνωστός στην κερκίδα του ΑΠΟΕΛ είναι πιο αναγνωρίσιμος με το προσωνύμιο Ίαν, καθώς πριν από κάθε παιχνίδι το Μακάρειο σειόταν με την ιαχή «Ίαν». Τέτοια ήταν η σχέση που είχε αναπτύξει με τον Μουρς που οι ιστορίες δεν είχαν τελειωμό και ας το ρολόι έδειχνε μεσάνυχτα. Και ας ήταν λιώμα στην κούραση από το ταξίδι οι Ρίτσι και Μάικ Μουρς, παιδιά του θρυλικού επιθετικού των «γαλαζοκιτρίνων», Ίαν Μουρς.
 
 

Έβλεπες τα πρόσωπά τους και ο ένας χαμογελούσε περισσότερο από τον άλλο. Ο μεν «Κώτσιος» που συνάντησε ξανά τα, πιτσιρίκια τότε, παιδιά του αγαπημένου του ποδοσφαιριστή και αυτοί που επέστρεψαν στο νησί και αντάμωσαν με τον λατρεμένο τους «Κώτσιο», ο οποίος συχνά-πυκνά τους επισκεφτόταν στην οδό Παλαιολόγου στον Στρόβολο όπου κατοικούσαν για να τους πάρει σύκα, μήλα και ότι άλλο θα τους ευχαριστούσε.

Ο τεράστιος Ίαν Μουρς που κόσμησε τα κυπριακά γήπεδα από το 1983 μέχρι το 1988, σκοράροντας 66 γκολ (πανηγύρισε ένα πρωτάθλημα και ένα κύπελλο σε εποχή δυναστείας της Ομόνοιας) αγαπήθηκε από τον κόσμο του ΑΠΟΕΛ όσο λίγοι ξένοι.

Και αυτό, το βιώνουν συνέχεια τα παιδιά του, σε κάθε επίσκεψη τους στην Κύπρο και σε κάθε συνάντηση με Κύπριο στο εξωτερικό, όπως εξιστορούν στον  REPORTER. Η πρωτοβουλία του ΑΠΟΕΛ να τιμήσει μεταθανάτια τον πατέρα τους στο παιχνίδι της 2ης αγωνιστικής των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ με την Τότεναμ τους χαροποίησε αφάνταστα.
 

Λατρεύουν την Κύπρο, τον ΑΠΟΕΛ, το φαγητό στο νησί, με ιδιαίτερη προτίμηση στο χαλλούμι και τις σεφταλιές τα οποία απόλαυσαν και με το παραπάνω στο δείπνο που τους παρέθεσε ο «Κώτσιος» στο σωματείο Άρης Πέρα Ορεινής. Ο Μάικ προτίμησε να συνδυάσει το φαγητό με το... κυπριακό ουίσκι, όπως αποκάλεσε τη ζιβανία και η ικανοποίηση ήταν έκδηλη στο χαμογελαστό πρόσωπό του, που φέρνει πολύ στον Ίαν Μουρς.

«Ναι, μοιάζουμε πολύ με τον πατέρα μου εμφανισιακά. Προσπάθησα να του μοιάσω και στο ποδόσφαιρο αλλά κατάφερα να φτάσω μέχρι την U16 της Στόουκ και μετά σταμάτησα γιατί είχα περισσότερο ενδιαφέρον για την ποδηλασία», ανέφερε στον REPORTER, αποκαλύπτωντας μάλιστα πως η κόρη του, η οποία είναι δέκα ετών, ασχολείται εντατικά με το άθλημα και αναδείχθηκε δεύτερη καλύτερη σε ολόκληρη τη Βρετανία.
 

Ο Ρίτσι Μουρς μίλησε στον REPORTER για την πρωτοβουλία του ΑΠΟΕΛ να τιμήσει τον πατέρα τους και έδωσε τη δική του θεωρεία γιατί ο Ίαν Μουρς αγαπήθηκε παθολογικά από τον κόσμο του ΑΠΟΕΛ.

Ρίτσι, επιστροφή στην Κύπρο. Τα συναισθήματα σου που θα δεις ξανά τον ΑΠΟΕΛ από κοντά μετά από τόσα χρόνια.
Είναι πραγματικά κάτι το ξεχωριστό. Και πραγματικά νιώθω περήφανος που ο ΑΠΟΕΛ συμμετέχει σε μια τέτοια διοργάνωση. Είναι πολύ ωραίο που βρίσκομαι πάλι εδώ και είμαι χαρούμενος.

Παρόλο που πέρασαν τόσα χρόνια ο ΑΠΟΕΛ αποδεικνύει ότι ξέρει να τιμά αυτούς που τίμησαν με την παρουσία τους την ομάδα...
Ναι, πραγματικά είναι απίστευτο. Ξέρεις, πέρασαν 30 χρόνια και ακόμη είναι ένας θρύλος για τον σύλλογο. Ποτέ δεν τον ξέχασε η ομάδα και οι φίλοι του ΑΠΟΕΛ επίσης, αλλά και γενικότερα όλοι οι Κύπριοι φίλαθλοι. Πήγαμε διακοπές στον Πρωταρά, την Αγία Νάπα και την Πάφο παλαιότερα και όταν τους έλεγα ότι είμαι γιος του Ίαν Μουρς όλοι έκαναν σαν τρελοί. Είναι υπέροχο αυτό το συναίσθημα. Αγαπάμε πολύ την Κύπρο και ειδικά τον ΑΠΟΕΛ.

Γιατί πιστεύεις ότι ο Ίαν Μουρς αγαπήθηκε παθολογικά από τον κόσμο του ΑΠΟΕΛ;
Πιστεύω ότι αυτό συνέβη γιατί ήταν επιτυχημένος στον ΑΠΟΕΛ αγωνιστικά, κέρδισε ένα πρωτάθλημα και ένα κύπελλο, αλλά το σημαντικότερο είναι πως ο πατέρας μου ήταν καλός άνθρωπος, ευγενικός, προσγειωμένος, πατούσε στο έδαφος παρά το γεγονός ότι είχε σπουδαία καριέρα πριν έρθει στην Κύπρο. Αγαπούσε πάρα πολύ τους οπαδούς του ΑΠΟΕΛ. Βλέπεις, σήμερα στο ποδόσφαιρο οι σούπερ σταρ δεν έχουν αυτή την σχέση που είχαν παλαιότερα με τον κόσμο οι ποδοσφαιριστές. Ο πατέρας μου συχνά πήγαινε και για ποτό με οπαδούς της ομάδας. Πάντα ήθελε με κάθε τρόπο να κάνει τους οπαδούς χαρούμενος και γι’ αυτό πιστεύω αγαπήθηκε τόσο πολύ.
 
Τι θυμάσαι από τη ζωή στην Κύπρο;
Ήμουνα πολύ μικρός 3-4 ετών, αλλά θυμάμαι που πηγαίναμε στους αγώνες στο «Μακάρειο». Θυμάμαι τους οπαδούς που φώναζαν δυνατά «Μουρς, Μουρς, Ίαν Μουρς», ήταν εκπληκτικοί. Επίσης, το πολύ καλό φαγητό. Τη σιεφταλιά, το χαλλούμι, τη σούβλα του «Κώτσιου» (γέλια), τον υπέροχο καιρό. Γενικά είχαμε πάρα πολύ όμορφες στιγμές εδώ στην Κύπρο. Πηγαίναμε στις υπέροχες παραλίες, κάναμε σκι στο Τρόοδος ήταν πραγματικά υπέροχα.

Είναι η πρώτη φορά που δεις τον ΑΠΟΕΛ να παίζει; Πολύ δύσκολο παιχνίδι με την Τότεναμ, πιστεύεις μπορεί ο ΑΠΟΕΛ να πάρει αποτέλεσμα;
Ναι είναι η πρώτη φορά που θα δω τον ΑΠΟΕΛ να παίζει στο ΓΣΠ. Ελπίζω η ατμόσφαιρα να είναι τόσο όμορφη όπως ήταν οι αγώνες που θυμάμαι στο Μακάρειο και αν συμβεί αυτό είμαι σίγουρος ότι θα το παλέψει ο ΑΠΟΕΛ παρά το γεγονός πως η Τότεναμ είναι πολύ σπουδαία ομάδα. Το εύχομαι, το εύχομαι πραγματικά ο ΑΠΟΕΛ να πάρει καλό αποτέλεσμα.

Πώς ένιωσες που συνάντησες πάλι τον... Ίαν της κερκίδας του ΑΠΟΕΛ;
Ναιιι. Ο κύριος «Κώτσιος». Είναι ένας αξιοθαύμαστος άνθρωπος. Ο πατέρας μου αγαπούσε πάρα πολύ τον «Κώτσιο», και η μητέρα μου επίσης. Πάντα είχαμε επαφή, πάντα μας διηγείται υπέροχες ιστορίες του πατέρα μου και πάντα με κάνει να χαμογελάω. Κοίτα, πιστεύω ότι γενικά οι Κύπριοι είναι πολύ πρόσχαροι, χαρούμενοι, δεν υποκρίνονται, δεν λένε ψέματα, είναι καλοί άνθρωποι και γι’ αυτό νιώθω υπέροχα που επέστρεψα στο νησί.

Τι σημαίνει για σένα και τον Μάικ το γεγονός ότι θα μπείτε στο ΓΣΠ για να παραλάβετε τη μεταθανάτια τιμή του ΑΠΟΕΛ προς τον πατέρα σας;
Είναι μια ιστορική μέρα για μένα και τον αδερφό μου που δεν θα την ξεχάσουμε ποτέ.

Ένα μήνυμα στον κόσμο του ΑΠΟΕΛ
Σας αγαπάμε πολύ, και κάντε θόρυβο μάγκες...