Γ. Σολωμού: Δεν μπορεί η λύση του Κυπριακού να μην περνά από την Κερύνεια

«Προσωπικά δεν πρόκειται να αποδεχτώ ποτέ μια λύση που δεν θα περνά από την Κερύνεια και δεν θα δίνει τον πρώτο λόγο για την περιουσία στον ιδιοκτήτη», τονίζει ο υποψήφιος βουλευτής του ΔΗΚΟ στην εκλογική περιφέρεια Κερύνειας Γιώργος Σολωμού, υπογραμμίζοντας πως είναι τουλάχιστον απαράδεκτο να συμπεριφέρονται στους Κερυνειώτες ωσάν να είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Σε συνέντευξή του στον Reporter, ο κ. Σολωμού εξηγεί τους λόγους για τους οποίους επέλεξε να αφήσει τη θέση του Διευθυντή Γραφείου του προέδρου του ΔΗΚΟ και να κατέλθει ως υποψήφιος στην εκλογική περιφέρεια Κερύνειας, υποδεικνύοντας πως ο τελευταίος Πρόεδρος της Δημοκρατίας που έθεσε στο τραπέζι την επιστροφή όλων των προσφύγων στις πατρογονικές τους εστίες, ήταν ο Τάσσος Παπαδόπουλος.

Ο Γιώργος Σολωμού αναφέρεται στο καυτό ζήτημα της διαφθοράς και τη στάση του ΔΗΚΟ έναντι της Κυβέρνησης, οριοθετεί τους εκλογικούς στόχους του κόμματός του, ενώ τοποθετείται και επί της αναπτυχθείσας φημολογίας για συνεργασία του ΔΗΚΟ με το ΑΚΕΛ στις επόμενες προεδρικές εκλογές.

Ο κ. Σολωμού, παραθέτει ταυτόχρονα τις εκτιμήσεις του ενόψει της επικείμενης άτυπης πενταμερούς διάσκεψης για το Κυπριακό, εκφράζοντας την ελπίδα… «να αποφύγουμε τα χειρότερα».   

Παρακολουθούμε εδώ και αρκετούς μήνες μια κλιμακούμενη σκλήρυνση της στάσης του ΔΗΚΟ έναντι της Κυβέρνησης, με αποκορύφωμα θα μπορούσε να πει κάνεις, την καταψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού. Είναι μια στρατηγική του κόμματός σας, που στόχο είχε ή έχει να οδηγήσει σε πολιτική κρίση, ακόμη και σε πρόωρες προεδρικές εκλογές;

Είναι μία επιλογή που στόχο έχει να καταδείξει την αποτυχία της πολιτικής της κυβέρνησης και την κοινωνική αναγκαιότητα της αλλαγής ύφους και ήθους της εξουσίας. Με όλα αυτά που παρακολουθούμε, δυστυχώς, να συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες  από την κυβέρνηση Αναστασιάδη/ΔΗΣΥ δεν μπορούσαμε να μένουμε άλλο απαθείς. H κοινωνία και η οικονομία έχουν αφεθεί στο έλεος της πανδημίας. Η πατρίδα μας έχει γίνει ρεζίλι διεθνώς. Η αξιοπιστία μας έχει καταπατηθεί και η αξιοπρέπεια μας έχει χαθεί. 

Ακριβώς γι’ αυτούς τους λόγους, ως Δημοκρατικό Κόμμα, αποφασίσαμε να αξιοποιήσουμε κάθε διαθέσιμο μέσο και με κάθε τρόπο, ώστε να ξεκινήσει η κάθαρση και η εξυγίανση, που τόσο πολύ απαιτεί ο κυπριακός λαός. Ήταν και παραμένει ξεκάθαρη θέση μας ότι ο Γενικός Ελεγκτής έχει το Συνταγματικό δικαίωμα, καθώς και το τεκμήριο της ανεξαρτησίας για να διενεργήσει τους δέοντες ελέγχους στους φακέλους των πολιτογραφήσεων με σκοπό να εντοπιστούν όσοι παρανόμησαν, όσοι εκμεταλλεύτηκαν το πρόγραμμα και όσοι, όντας σε θέσεις εξουσίας, θεώρησαν τους εαυτούς τους υπεράνω του νόμου, επιδεικνύοντας καταχρηστικές συμπεριφορές. Όσον αφορά, δε, το αν θα οδηγείτο η χώρα σε πολιτική κρίση ή και πρόωρες εκλογές, αυτό είναι καθαρά θέμα που αφορά την κυβέρνηση. Εάν ήθελε να αποφύγει την όποια πιθανή κρίση, το λογικό θα ήταν να προχωρούσε στην παράδοση των φακέλων στον Γενικό Ελεγκτή και τότε, όχι μόνο θα αποφεύγονταν οι εντάσεις στην πολιτική σκηνή, αλλά θα ικανοποιείτο το περί δικαίου αίσθημα.  Είναι όμως ολοφάνερο, ότι η κυβέρνηση του ΔΗΣΥ ήξερε ότι είχε δεκανίκια που θα την βοηθούσαν να ξεφύγει από τη δύσκολή θέση στην οποία εμφανώς βρέθηκε, πάντα ακολουθώντας τις δικές της αλαζονικές και αλλοπρόσαλλες πολιτικές.

Η υπευθυνότητα του ΔΗΚΟ

Δεν ήταν όμως κάπως πολιτικά ανορθόδοξο και ίσως όχι υπεύθυνη πρακτική, να τίθεται σε κίνδυνο η οικονομική και πολιτική σταθερότητα της χώρας για ένα ζήτημα που όσο σοβαρό και αν είναι, δεν σχετιζόταν άμεσα με αυτόν καθ’ αυτό τον προϋπολογισμό και την οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης;

Θα διαφωνήσω μαζί σας. Η διαφθορά και ο έλεγχος που απαιτούμε με σκοπό την πάταξή της, ήταν και είναι άμεσα συνυφασμένα με τον κρατικό προϋπολογισμό, γι’ αυτό άλλωστε και επιμέναμε. Πρόκειται για τα χρήματα του φορολογούμενου τα οποία διαχειρίζεται μια Κυβέρνηση που δείχνει ότι δεν μπορεί να κάνει σωστή, ούτε και με διαφάνεια, διαχείριση.

Όσον αφορά το εάν είναι υπεύθυνη πρακτική, να θυμίσω ότι το ΔΗΚΟ έχει αποδείξει στην πράξη αμέτρητες φορές την υπευθυνότητα του και αυτό θεωρώ πως δεν μπορεί να τίθεται υπό αμφισβήτηση από κανένα. Είναι δε,  πολύ σημαντικό να μη συγχέουμε την υπευθυνότητα με την συνενοχή στην συγκάλυψη σκανδάλων και δη ίσως του μεγαλύτερου σκανδάλου στα χρονικά μας. Όσον αφορά την οικονομική σταθερότητα της χώρας την ευθύνη την φέρει ακεραία η κυβέρνηση, η οποία έχει την υποχρέωση να ενεργεί  με συναίνεση και να προσεγγίζει την αντιπολίτευση, ώστε να εξασφαλίζεται η πολιτική, οικονομική και κοινωνική σταθερότητα της χώρας. Όπως είναι εξάλλου ο καταμερισμός των πολιτικών δυνάμεων στην Κύπρο, κανενός Προέδρου το κόμμα δεν είχε ποτέ το 50%+1 των ψήφων στη Βουλή. Συνεπώς, η συγκαταβατικότητα είναι η ενδεδειγμένη προσέγγιση από την εκάστοτε κυβέρνηση και όχι ο ετσιθελισμός και η αλαζονεία που επιδεικνύει αβίαστα η κυβέρνηση του ΔΗΣΥ.

Ώρα για κάθαρση

Διερωτάται πάντως κανείς κατά ποσό στο ΔΗΚΟ θεωρείτε πως τέτοιου είδους φαινόμενα, είτε διαφθοράς είτε διαπλοκής είτε οτιδήποτε άλλο σχετικό, δεν είναι διαχρονικά και γιατί σήμερα αποφασίσατε να βγείτε μπροστά ως «σταυροφόροι» για την καταπολέμησή τους.

Σ’ αυτό συμφωνώ μαζί σας. Η διαφθορά σίγουρα δεν είναι κάτι καινούργιο και σίγουρα δεν είναι αποκλειστικά ενός χρώματος. Την ίδια στιγμή, όμως, δεν είμαστε όλοι ίδιοι.  Όχι, αυτό δεν το δέχομαι. Από κάπου πρέπει να ξεκινήσει η κάθαρση και τώρα θεωρώ είναι η ώρα. Τόσο το Δημοκρατικό Κόμμα όσο και εγώ προσωπικά, τονίσαμε επανειλημμένα ότι όποιος αποδειχτεί ότι έχει εμπλοκή πρέπει να πάει σπίτι του και αν προκύψουν και αποδειχτούν ποινικές ευθύνες, να διωχθεί νομικά, όποιος και να ‘ναι, ανεξαρτήτως χρώματος. Επειδή «έφαγαν» κάποιοι στο παρελθόν και δεν τιμωρήθηκαν, δεν είναι καθόλου φυσιολογικό να θεωρούμε φυσικό και να ανεχόμαστε το γεγονός ότι συνεχίζουν κάποιοι να κλέβουν.

Θα συγκεκριμενοποιήσω κάπως περισσότερο το ερώτημα. Πιστεύτε στ’ αλήθεια πως η διαφθορά και η διαπλοκή αφορούν μόνο την παρούσα Κυβέρνηση και τον ΔΗΣΥ. Άλλες κυβερνήσεις, και πολύ περισσότερα τα υπόλοιπα κόμματα, περιλαμβανομένου και του δικού σας, είναι απολύτως καθαρά από τέτοιου είδους καταστάσεις;

Όπως ανέφερα και πιο πάνω η διαπλοκή και η διαφθορά, ασφαλώς και δεν έχουν συγκεκριμένη προέλευση, κομματική ή άλλη. Σε κάθε τομέα, υπάρχουν και καλά αλλά και κακά στοιχεία. Και στο παρελθόν παρατηρήθηκαν φαινόμενα διαφθοράς από άτομα διάφορων προελεύσεων, που φυσικά είναι καταδικαστέα. Η κυβέρνηση Αναστασιάδη/ ΔΗΣΥ, όμως, έχει εμπλοκή σε σειρά πολλών και μεγάλων σκανδάλων. Να σας θυμίσω: Συνεργατισμός, Πέρα Πεδί, εκπροσώπηση Ryan Air, παρακολουθήσεις με το μαύρο Van και βεβαίως παράνομες και παράτυπες πολιτογραφήσεις. Η κυβέρνηση Νίκου Αναστασιάδη/ ΔΗΣΥ, έχει την αποκλειστική ευθύνη για όλα αυτά. Μάλιστα, η ευθύνη της είναι μεγαλύτερη γατί εμποδίζει και δυσκολεύει τον έλεγχο. Το να κάνουμε τα στραβά μάτια και να μην πολεμήσουμε την σήψη και την διαφορά, δεν είναι επιλογή. Επιλογή είναι να απαιτήσουμε έλεγχο, διαφάνεια, κάθαρση. Έχουμε υποχρέωση προς τις επόμενες γενιές να παραδώσουμε μια πατρίδα που θα γεννά  σεβασμό και όχι χλευασμό. Να ξαναβρούμε τη χαμένη αξιοπρέπεια μας. Γι’ αυτό πρώτιστος στόχος όλων μας πρέπει να είναι ένα καθαρό πολιτικό μέλλον, με πρωταγωνιστές που πιστεύουν και πραγματικά προσπαθούν προς αυτή την κατεύθυνση.

Δεν παρελθοντολογούμε…

Μήπως τελικά όλη αυτή η σκληρή αντιπολίτευση που ασκείτε στην παρούσα Κυβέρνηση, έχει ως ελατήρια και ανοιχτούς λογαριασμούς του παρελθόντος; Μήπως είναι η ανταπόδοση της στάσης του σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας έναντι της Κυβέρνησης Τάσσου Παπαδόπουλου ή και η απάντηση στην από μέρους του Νίκου Αναστασιάδη αξιοποίηση πρώην στελεχών του ΔΗΚΟ στο κυβερνητικό σχήμα;

Το ότι ο Νίκος Αναστασιάδης κατήγγειλε τον αμ. Τάσσο και την Κυπριακή Δημοκρατία, το 2004 είναι γεγονός. Το ότι ο Νίκος Αναστασιάδης δεν ψήφισε προϋπολογισμούς της κυβέρνησης Τάσσου Παπαδόπουλου, το 2007, για προεκλογικές σκοπιμότητες είναι γεγονός. Το ότι ο Νίκος Αναστασιάδης έδωσε ανταλλάγματα σε αυτούς που πρόδωσαν το Δημοκρατικό Κόμμα και τον κόσμο του για να υπηρετήσουν προσωπικές τους φιλοδοξίες και να στηρίξουν τον ίδιο και την κυβέρνησή του, είναι επίσης γεγονός-και τρανταχτό μάλιστα. Στο Δημοκρατικό Κόμμα δεν παρελθονολογούμε. Απαντήσεις στις μεθοδεύσεις του κ. Αναστασιάδη θα δώσουν οι πολίτες. Κάνουμε κριτική για τα σοβαρά λάθη αυτής της κυβέρνησης τα οποία διαπιστώνουμε καθημερινά, όχι εμείς μόνο, αλλά κυρίως ο λαός. Δεν είμαστε εμείς που δεσμευτήκαμε στον λαό ότι δεν θα δεχτούμε κούρεμα καταθέσεων, δεν είμαστε εμείς που κλείσαμε τις Κυπριακές Αερογραμμές, δεν είμαστε εμείς που βάλαμε λουκέτο στον κατά τ’ άλλα «υγιή και σταθερό» Συνεργατισμό. Δεν είμαστε εμείς που οδηγήσαμε με την πολιτική του καλού παιδιού το Κυπριακό ζήτημα σε επικίνδυνα αδιέξοδα και, αναμφίβολα, δεν είμαστε εμείς που συγκαλύπτουμε τη διαφθορά και τη διαπλοκή στην έκδοση διαβατηρίων. Δεν είμαστε εμείς που κάναμε ταξίδια στις Σεϋχέλλες με τζετ Σαουδάραβα φίλου μας, που κατά σύμπτωση πήρε και διαβατήριο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Συνεπώς, δεν είναι θέμα ανοικτών λογαριασμών, αλλά είναι καθαρά θέμα ανικανότητας και διαφθοράς αυτής της κυβέρνησης.

Οι σχέσεις με το ΑΚΕΛ

Θα λέγατε ότι από απόψεως ιδεολογικοπολιτικής φιλοσοφίας, βρίσκεστε ως ΔΗΚΟ πιο κοντά στο ΑΚΕΛ παρά στον ΔΗΣΥ; Γιατί είναι κοινό μυστικό η αναθέρμανση των σχέσεων σας με το κόμμα της αριστεράς και η κυοφορούμενη συνεργασία σας στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές…

Δεν είναι θέμα αναθέρμανσης σχέσεων. Το Δημοκρατικό Κόμμα είναι αυτόνομο και αυτόβουλο εδώ και 45 χρόνια. Κοινά σημεία συμπόρευσης υπάρχουν με την πλειοψηφία των κοινοβουλευτικών κομμάτων κι αυτό διαφαίνεται από τον τρόπο που περνούν τα νομοθετήματα από την Βουλή των Αντιπροσώπων. Το μόνο που σήμερα μας νοιάζει είναι η αλλαγή που έχει ανάγκη η Κύπρος και ο λαός της, ώστε να μπορέσει να έρθει κάθαρση και να ξαναμπεί η πατρίδα μας σε σωστές ράγες σε σχέση με σωρεία θεμάτων.

Θα επιμείνω στις πληροφορίες περί κυοφορούμενης συνεργασίας του ΔΗΚΟ με το ΑΚΕΛ στις προεδρικές, παρά την απάντησή σας μόλις πιο πάνω. Θα βλέπατε για παράδειγμα τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη ως μια καλή επιλογή κοινού υποψηφίου των δύο κομμάτων, δεδομένου πως το ΑΚΕΛ έχει ήδη αποκλείσει στήριξη του Νικόλα Παπαδόπουλου, βγάζοντας ταυτόχρονα από το κάδρο και τον δικό του Γενικό Γραμματέα;

Γενικά η προεδρολογία είναι κάτι που αρέσει και στους δημοσιογράφους, αλλά και στον κόσμο. Δυστυχώς θα σας απογοητεύσω επειδή δεν μπορώ να μπω σε μια τέτοια συζήτηση, δεδομένου ότι έχουμε μπροστά μας σε τρεις μήνες βουλευτικές εκλογές, οι οποίες θα καθορίσουν και τα επόμενα βήματα. Οποιαδήποτε συζήτηση για τις προεδρικές εκλογές σήμερα είναι πρόωρη και υποθετική. 

Χαμηλές προσδοκίες

Τι αναμένετε από την επικείμενη άτυπη πενταμερή για το Κυπριακό; 

Ελπίζω να αποφύγουμε τα χειρότερα. Η προκλητικότητα της Τουρκίας, οι δηλώσεις, τόσο των εδώ εγκάθετων της αλλά και των ίδιων των αξιωματούχων της, σε συνδυασμό με την απραξία, ατολμία και τις παλινωδίες του Νίκου Αναστασιάδη, δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας. Τα Ηνωμένα Έθνη για άλλη μια φορά κρατούν ίσες αποστάσεις από θύμα και θύτη με την ποντιοπιλατική τους στάση, και κάνουν αναφορές για εποικοδομητική στάση των μερών, τη στιγμή που η Τουρκία παραβιάζει το ένα ψήφισμα μετά το άλλο. Η δε Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται κατώτερη των περιστάσεων. Συνεπώς, δεν αναμένω πολλά. Βεβαίως την ευθύνη για έλλειψη εναλλακτικών προτάσεων έχει η κυβέρνηση που σπατάλησε τρία χρόνια χωρίς ουσιαστικές ενέργειες και προετοιμασία, παρά μόνο επικοινωνιακή διαχείριση και διακηρύξεις. Ενώ θα έπρεπε, μετά την αποτυχία του Κρανς Μοντανά, όπου μας οδήγησε η πολιτική του καλού παιδιού και των υποχωρήσεων, η κυβέρνηση να άλλαζε ρότα υιοθετώντας μια νέα στρατηγική με σκοπό την πρόκληση οικονομικού, πολιτικού, γεωστρατηγικού και άλλου κόστους στην Τουρκία, καμία αλλαγή κατεύθυνσης δεν σημειώθηκε. Γιατί αποδείχθηκε περίτρανα ότι, από το 2008 μέχρι και σήμερα η πολιτική των συγκλίσεων, των καφέδων και των θεάτρων απέτυχε.  Ας ελπίσουμε, όμως, ότι στην πενταμερή δεν θα οδηγηθούμε σε ένα νέο αδιέξοδο και να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε τα δίκαια του λαού μας, έχοντας κατά νου και ως οδηγό, το τι θέλουν οι Ελληνοκύπριοι.

Συνηθίσαμε τις αποστασίες

Η αντίστροφη μέτρηση για τις βουλευτικές εκλογές έχει αρχίσει και ως ΔΗΚΟ, ήσασταν το πρώτο κόμμα που ολοκλήρωσε και ανακοίνωσε τα ψηφοδέλτιά του σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες. Ωστόσο, πορεύεστε στις βουλευτικές μετρώντας τις απώλειες που προκάλεσε η αποχώρηση μέχρι πρότινος πρωτοκλασάτων στελεχών σας, αλλά και έχοντας να αντιμετωπίσετε και ένα κόμμα ή μια πολιτική συνεργασία, που λίγο-πολύ απευθύνεται ως επί τω πλείστο στη ΔΗΚΟϊκή δεξαμενή ψηφοφόρων. Πόσο σας ανησυχούν όλα αυτά σε σχέση με το αποτέλεσμα των βουλευτικών;

Ναι είναι γεγονός ότι ήμασταν το πρώτο κόμμα που ανακοίνωσε ολοκληρωμένα ψηφοδέλτια και μάλιστα για πρώτη φορά τόσο γρήγορα, ώστε να δοθεί ο απαιτούμενος χρόνος σε όλους τους υποψήφιους και υποψήφιες να επικοινωνήσουμε με τον κόσμο και να προβάλουμε τις θέσεις μας σε μια περίεργη προεκλογική περίοδο, λόγω της πανδημίας. Στο Δημοκρατικό Κόμμα από το καιρό της ίδρυσής μας συνηθίσαμε τις αποστασίες, οι οποίες γινόντουσαν πάντα με αλλότρια κίνητρα και προσωπικά συμφέροντα των αποστατών. Το Δημοκρατικό Κόμμα είναι ο κόσμος του, οι αξίες και οι αρχές του, οι ορθολογιστικές προτάσεις του, γι’ αυτό και αντέχει σε κάθε είδους πιέσεις, εσωτερικές και εξωτερικές. Όλοι, τελικά, θα κριθούμε από τον λαό. Συνεχίζουμε να πολιτευόμαστε στο δρόμο που χάραξαν ο Σπύρος και ο Τάσσος και όχι με βάση πρόσκαιρα κομματικά οφέλη που κάποιοι επιδίωκαν δια μέσω του ΔΗ.ΚΟ. Η τότε φήμη του ΔΗΚΟ περί αγάπης της εξουσίας, των θέσεων και των καρεκλών ανήκει οριστικά στο παρελθόν, όπως και εκείνοι που συμπεριφέρονταν με αυτόν τον τρόπο. Από το 2014 που ο Νικόλας Παπαδόπουλος ανέλαβε την ηγεσία του κόμματος, ποτέ μα ποτέ δεν ανταλλάξαμε τις θέσεις αρχών μας με καρέκλες και πορευόμαστε σταθερά με οδηγό τις διαχρονικές μας αρχές και αξίες. Ο περήφανος ΔΗ.ΚΟικός κόσμος θα δώσει προς πάσα κατεύθυνση την απάντηση του στις 30 Μαΐου. 

Ο εκλογικός στόχος

Ποιο θα οριοθετούσατε ως στόχο του ΔΗΚΟ στις προσεχείς βουλευτικές όσον αφορά την εκλογική δύναμη του κόμματος; Είναι εφικτή η διατήρηση του ρυθμιστικού σας ρόλου ως τρίτο κόμμα στο Κοινοβούλιο;

Στόχος μας είναι ή διατήρηση, αλλά και η αύξηση της εκλογικής μας δύναμης και των βουλευτικών εδρών μας με σκοπό τη διατήρηση του ρυθμιστικού μας ρόλου και την ενίσχυση της διεκδικητικής φωνής του Δημοκρατικού Κόμματος, για βελτίωση της ποιότητας ζωής των συνανθρώπων μας και για την διαφύλαξη της μεσαίας τάξης, που ως ραχοκοκαλιά της κοινωνίας μας πλήττεται ανεπανόρθωτα τα τελευταία χρόνια. Πιστεύουμε ότι ένα ισχυρό Δημοκρατικό Κόμμα στις επικείμενες εκλογές θα φέρει και μια καθαρή αλλαγή που τόσο χρειάζεται τούτος ο τόπος, ώστε να τεθούν νέα θεμέλια για μια καλύτερη κοινωνία.

Η κυοφορούμενη συνεργασία με το ΑΚΕΛ στις προεδρικές περνά και από τις βουλευτικές; Και για να είναι πιο σαφής, περιλαμβάνει και συνεργασία για ανάδειξη νέου Προέδρου της Βουλής, ίσως με υποψήφιο τον Νικόλα Παπαδόπουλο;

Για τον οποιοδήποτε που θα εκλεγεί Πρόεδρος της Βουλής χρειάζονται συνεργασίες μεταξύ κοινοβουλευτικών κομμάτων. Αυτά τα ζητήματα, όμως, θα τα δούμε την επομένη των βουλευτικών εκλογών, οποιαδήποτε συζήτηση σήμερα είναι απλώς άλλη μια υπόθεση.

Φωνή στην Κερύνεια

Σε ό,τι αφορά εσάς προσωπικά, είστε υποψήφιος στην εκλογική περιφέρεια Κερύνειας. Με ποιο όραμα και ποιες θέσεις σκοπεύετε να απευθυνθείτε στους Κερυνειώτες ψηφοφόρους;

Επέλεξα να είμαι υποψήφιος στην εκλογική περιφέρεια Κερύνειας, αφήνοντας την θέση του Διευθυντή Γραφείου Προέδρου για να αφοσιωθώ στην προσπάθεια επιστροφής της βουλευτικής έδρας της Κερύνειας στο Δημοκρατικό Κόμμα. Δεν άντεχα άλλο να βλέπω την μοναδική ολοκληρωτικά κατεχόμενη επαρχία της Κύπρου μας, να μην έχει φωνή τα τελευταία χρόνια. Αυτή η έλλειψη φωνής σύντεινε στην διολίσθηση του Κυπριακού. Οι τρεις εν ενεργεία βουλευτές της επαρχίας και τα κόμματά τους είναι ένθερμοι υποστηρικτές του πλαισίου Γκουτέρες ως βάση για διαπραγμάτευση, ένα πλαίσιο που στην ουσία καταργεί το δικαίωμα διεκδίκησης και επιστροφής στη κατεχόμενη γη μας, που επικροτεί συγκλίσεις που δίνουν δικαιώματα στον χρήστη-σφετεριστή εις βάρος του νόμιμου ιδιοκτήτη. Έτσι δεν είχα επιλογή από το να θέσω τον εαυτό μου, με τις θέσεις και αρχές μου, στην κρίση των Κερυνειωτών. Δεν άντεχα να παρακολουθώ να συμπεριφέρονται στους Κερυνειώτες ωσάν να είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Αυτό είναι τουλάχιστον απαράδεκτο γατί ξέρετε, οι Κερυνειώτες όπως και άλλοι πρόσφυγες δεν έχουν μόνο την ιδιότητα του πρόσφυγα, που από μόνη της είναι διπλά σημαντική, έχουν και την ιδιότητα του πολίτη της Κυπριακής Δημοκρατίας με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Χαρακτηριστική δε η απαξιωτική δήλωση του Προέδρου Αναστασιάδη, ο οποίος δήλωσε σε συνέντευξή του «ας πει κάποιος τους Κερυνειώτες ότι δεν θα πάνε πίσω επειδή θα μείνουν όλοι οι έποικοι». Eίναι καιρός οι Κερυνειώτες να εμπιστευτούν τη δική μου γενιά, αυτή την γενιά που ναι μεν γεννήθηκε αμέσως μετά τον πόλεμο, αλλά μεγάλωσε με το «Δεν Ξεχνώ» και τις αντικατοχικές, γιατί η γενιά μου είναι ο συνδετικός κρίκος του παλιού με το νέο και έχει την ευθύνη να μεταλαμπαδεύσει αυτά τα διδάγματα στους νεότερους. Διαφορετικά θα ξεχαστούμε και θα βυθιστούμε στη λήθη όταν αποβιώσουν οι γονείς μας. Είναι  η ώρα της ευθύνης για όλους μας, ώστε με σωστά κριτήρια να επιλέξουμε τι είδους φωνή θέλουμε να δώσουμε στη σκλαβωμένη μας Κερύνεια. Έχουμε καθήκον όλοι οι Κύπριοι να ενθυμούμαστε ότι όσο υπάρχει κατοχή είμαστε όλοι Κερυνειώτες, όλοι Βαρωσιώτες, όλοι Μορφίτες μέχρι την πολυπόθητη μέρα της απελευθέρωσης.

Άπαντες, ωστόσο, γνωρίζουμε πως η επιστροφή της Κερύνειας υπό ε/κ διοίκηση σε μια ενδεχόμενη λύση, δεν βρίσκεται εδώ και χρόνια στο τραπέζι…

Ο τελευταίος Πρόεδρος που έθεσε στο τραπέζι την επιστροφή όλων των προσφύγων στις πατρογονικές τους εστίες, ήταν ο μ. Τάσσος Παπαδόπουλος. Από το 2008 έχουν περάσει 13 χρόνια και ουδεμία Κυβέρνηση ασχολήθηκε ουσιαστικά με τις ανησυχίες των Κερυνειωτών, ουδεμία Κυβέρνηση διεκδίκησε επάξια εκ μέρους τους. Ας παραδεχτούν, επιτέλους κάποιοι ότι ξέχασαν ηθελημένα τους Κερυνειώτες. Προσωπικά δεν πρόκειται να αποδεχτώ ποτέ μια λύση που δεν θα περνά από την Κερύνεια και δεν θα δίνει τον πρώτο λόγο για την περιουσία στον ιδιοκτήτη. Καταντήσαμε να βάζουν κάποιοι στο τραπέζι χειρότερες, για την πλευρά μας, προτάσεις όπως η συνομοσπονδία ή η λύση δύο κρατών ξεχνώντας για ποιο πράγμα θα έπρεπε να πολεμάμε και να διεκδικούμε στ’ αλήθεια. Είναι καιρός, λοιπόν, να σκεφτούμε τι είναι καλύτερο, σωστό, βιώσιμο και δίκαιο για τους Ελληνοκύπριους και όχι να διαπραγματευόμαστε με κριτήριο τι ενδεχομένως να αποδεχτεί η Τουρκία.

Η οικογένεια της ΠΑΕΕΚ

Κλείνοντας, θα θέλαμε να μας πείτε πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να συνδυάζει κανείς την εμπλοκή του στην πολιτική με παράλληλη εμπλοκή του στον χώρο του αθλητισμού; Γιατί γνωρίζουμε την προσπάθεια που καταβάλλετε ως επικεφαλής του καλαθοσφαιρικού τμήματος της ΠΑΕΕΚ…

Δύο διαφορετικοί κόσμοι, που όμως έχουν αλληλοεπίδραση ο ένας στον άλλο. Δυστυχώς όμως με μια σημαντική διαφορά, την οποία πρέπει να  δουλέψουμε. Ο αθλητισμός ελκύει την νεολαία, ενώ η πολιτική φαίνεται πως όχι. Σίγουρα δεν είναι εύκολο λόγω του χρόνου που απαιτείται, παρά ταύτα όταν αγαπάς κάτι, βρίσκεις τον χρόνο να ασχοληθείς. Κρίσιμο ρόλο φυσικά παίζουν και οι συνεργάτες που σε πλαισιώνουν και μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι στην ΠΑΕΕΚ είμαστε μια οικογένεια. Τα νεαρά άτομα που πλαισιώνουν το καλαθοσφαιρικό τμήμα μου θυμίζουν καθημερινά τον λόγο για τον οποίο πρέπει όλοι να παλεύουμε στην αρένα της πολιτικής, γιατί οφείλουμε να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές μια καλύτερη Κύπρο. Στην ΠΑΕΕΚ έχουμε ένα πενταετές πλάνο που δεν ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς λόγω και της πανδημίας. Θα προσαρμοστούμε, όμως, στα νέα δεδομένα για να συνεχίσουμε την πορεία μας, ώστε σιγά-σιγά να κατακτήσουμε κάτι καλύτερο για την καλαθοσφαιρική ομάδα ανδρών της ΠΑΕΕΚ, αλλά και για την αθλητική Κερύνεια.