Οι νικητές και οι χαμένοι του προϋπολογισμού και η... ττενέκκα των Βουλευτικών

Μετά από έντονο παρασκήνιο, επίμονες διεργασίες και σύμφωνα με κάποιους πολλές ραδιουργίες, ο προϋπολογισμός για το 2021, εγκρίθηκε τελικά από τη Βουλή και πλέον η Κυβέρνηση μπορεί να συνεχίσει απερίσπαστη την προσπάθεια της για αναχαίτιση της πανδημίας και σταδιακή επιστροφή της κοινωνίας και της οικονομίας με τις λιγότερες δυνατές απώλειες στην κανονικότητα.

Η περιπέτεια του προϋπολογισμού που διήρκεσε κάτι περισσότερο από ένα μήνα, και άφησε στον αέρα χιλιάδες πολίτες που στήριξαν τη διαβίωση τους στα πακέτα στήριξης που εξήγγειλε το κράτος, πέραν των αρνητικών συνεπειών και των ορατών κινδύνων που δημιούργησε, έχει να διδάξει και αρκετά στο πολιτικό σύστημα της χώρας. Κι αυτό διότι μέσα από το διάλογο, τις προτάσεις, ακόμα και τις κόκκινες γραμμές κάποιων βουλευτών, βγήκαν αρκετά θετικά στοιχεία που αναμφίβολα θα βελτιώσουν αφενός τις συνθήκες διαβίωσης μιας ομάδας ευάλωτων πολιτών (βλ. κατώτατη σύνταξη) και αφετέρου θα διασφαλίσουν στους πολίτες το δικαίωμα τους να προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη, αν θεωρούν ότι οι τράπεζες τους αδικούν.

Παράλληλα αυτή η περιπέτεια έφερε και κάποιες αλλαγές στις ισορροπίες στη Βουλή, που ο χρόνος θα δείξει ή καλύτερα τα αποτελέσματα των επικείμενων βουλευτικών εκλογών θα αποδείξουν, αν ήρθαν για να μείνουν, ή αν αποτέλεσαν απλά την εξαίρεση του κανόνα που θέλει το Δημοκρατικό Κόμμα να είναι ο απόλυτος και παραδοσιακός ρυθμιστής στη Βουλή.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Με… σεισμό Συναγερμό και το «ναι» άλλων έντεκα εγκρίθηκε ο προϋπολογισμός

Για όσους παρακολουθούσαν στενά τις διεργασίες το τελευταίο διάστημα, η ανάγνωση των γεγονότων και του αποτελέσματος που αυτές θα έχουν είναι διπλή. Από τη μια τα άμεσα πιθανά οφέλη ή ζημιά που έγινε στα κόμματα, έτσι όπως εξελίχθηκαν τα γεγονότα και από την άλλη τα οφέλη ή οι ζημιές που θα έχουν τα κόμματα στο ταμείο μετά τις βουλευτικές εκλογές του ερχόμενου Μαΐου.

Πάντως αν πρέπει να μιλήσουμε για νικητές, έστω και στο επικοινωνιακό κομμάτι, αυτοί δεν είναι άλλοι από τον πρόεδρο του Δημοκρατικού Συναγερμού Αβέρωφ Νεοφύτου και τον πρόεδρο της ΕΔΕΚ Μαρίνο Σιζόπουλο. Ο πρώτος απέδειξε με τους χειρισμούς του, αναλαμβάνοντας την πρωτοβουλία των κινήσεων από πλευράς Κυβέρνησης και ρίχνοντας γέφυρες επικοινωνίας με την ΕΔΕΚ, πως στα δύσκολα βγαίνει μπροστά και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, επιτυγχάνει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.

Ακόμα και εκεί που κάποια στελέχη της Κυβέρνησης δεν κατάφεραν να βρουν λύσεις και να διασκεδάσουν τις ανησυχίες κάποιων βουλευτών που αμφιταλαντεύονταν ανάμεσα στο «ναι» και το «όχι» για τον προϋπολογισμό, ο Αβέρωφ Νεοφύτου ανέλαβε πρωτοβουλία και κατάφερε να εξασφαλίσει τη θετική τους ψήφου

Από την άλλη ο Μαρίνος Σιζόπουλος, επεδίωξε και πέτυχε να είναι ο βασικός πρωταγωνιστής τον τελευταίο ένα μήνα. Με το «όχι» στις 17 Δεκεμβρίου, υποχρέωσε την Κυβέρνηση να ικανοποιήσει και να παρουσιάσει κάποια από τα αιτήματα του κόμματος του ως αποτέλεσμα των δικών του πρωτοβουλιών.

Πήρε τη σκυτάλη του ρυθμιστή που του παρέδωσε αμαχητί ο Νικόλας Παπαδόπουλος και ισορροπώντας, μεταξύ κόκκινων γραμμών του κόμματος και κόκκινων γραμμών της Κυβέρνησης, κατάφερε να βγάλει το κόμμα του αλώβητο από αυτή τη δύσκολη κατάσταση.

Από την άλλη πλευρά η απόφαση του Νικόλα Παπαδόπουλου να καταψηφίσει τον προϋπολογισμό, που στηρίχθηκε στην απαίτηση παράδοσης των φακέλων των πολιτογραφήσεων στην Ελεγκτική Υπηρεσία, θυσίασε ανεπιστρεπτί, τουλάχιστον στην παρούσα φάση τον ρυθμιστικό ρόλο που το Δημοκρατικό Κόμμα, διαφύλαττε ως κόρην οφθαλμού για δεκαετίες.   

Πρόκειται για μια απόφαση που σίγουρα αυτοί που την έλαβαν ζύγισαν τα θετικά και τα αρνητικά. Μάλλον στο ΔΗΚΟ θεωρούν πως αυτή η θυσία θα είναι ανταποδοτική στα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών των Μάιο, όταν οι πολίτες θα ανταμείψουν τη σκληρή στάση του κόμματος με φόντο τα ζητήματα διαφθοράς που ταλανίζουν τον τόπο.

Αν είναι κάτι ακόμα που αναδείχθηκε τον τελευταίο μήνα μέσα από το δημόσιο διάλογο για τον προϋπολογισμό, ήταν η κόντρα μεταξύ του Δημοκρατικού Κόμματος και των τριών βουλευτών της Συνεργασίας Δημοκρατικών Δυνάμεων, οι οποίοι μετά από διαβουλεύσεις με την Κυβέρνηση και αφού ικανοποιήθηκαν κάποια εκ των θεμάτων που έθεσαν ψήφισαν τον προϋπολογισμό και στις 17 Δεκεμβρίου αλλά και χθες.

Το ΔΗΚΟ επιτέθηκε με βαριούς χαρακτηρισμούς κατά των τριών βουλευτών, χαρακτηρίζοντας τους δεκανίκι της Κυβέρνησης, ενώ σε δημόσιες τοποθετήσεις στελεχών του και ανακοινώσεις του κόμματος, αυτό που λέχθηκε είναι πως στηρίζοντας τον προϋπολογισμό, στήριξαν αυτόματα και τη διαφθορά.

Χαρακτηρισμούς πάντως, που το Δημοκρατικό Κόμμα, απέφυγε να προσδώσει και στους βουλευτές της Αλληλεγγύης που επίσης στήριξαν τον προϋπολογισμό. Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί πως μέχρι πριν μερικές εβδομάδες Νικόλας Παπαδόπουλος και Ελένη Θεοχάρους, συζητούσαν το ενδεχόμενο συνεργασίας στις επικείμενες βουλευτικές, ενώ δεν πρέπει να λησμονείται πως οι δύο συνεργάστηκαν και στις Ευρωεκλογές του 2019. Ακόμα και κατά τη χθεσινή του ομιλία στη Βουλή επιτέθηκε σε ΕΛΑΜ, Συνεργασία και ΕΔΕΚ, αλλά απέφυγε επιμελώς να πει κάτι για την Αλληλεγγύη.

Πάντως σε ότι αφορά το θέμα του προϋπολογισμού, η Ελένη Θεοχάρους δεν έκρυψε τη δυσφορία της σε ότι αφορά στον τρόπο που παρουσιάστηκε η όλη προσπάθεια ψήφισης του προϋπολογισμού με τα φώτα της δημοσιότητας και την προσοχή να πέφτει στην ΕΔΕΚ, με την Κυβέρνηση να θεωρεί δεδομένη τη ψήφιση από το Κίνημα Αλληλεγγύης.

Η κ. Θεοχάρους έκανε λόγο για πατερναλιστικές τακτικές, ενώ αφού υπέδειξε πως το κόμμα της θα ψηφίσει υπό διαμαρτυρία τον προϋπολογισμό, ζήτησε συνάντηση από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Στην αντίπερα όχθη ΑΚΕΛ, Κίνημα Οικολόγων και Άννα Θεολόγου όπως και στις 17 Δεκεμβρίου, έτσι και χθες καταψήφισαν τον προϋπολογισμό εκφράζοντας διαφωνίες σε σχέση με τη φιλοσοφία και τον μη αναπτυξιακό, όπως σημείωναν τις τελευταίες ημέρες χαρακτήρα του.

Εν κατακλείδι, σαφώς υπήρξαν νικητές και χαμένοι και σαφώς υπήρξαν πρωταγωνιστές και κομπάρσοι στον αγώνα δρόμου των τελευταίων εβδομάδων για τον προϋπολογισμό. Πόσο κερδισμένοι όμως βγήκαν, δεν μπορεί να αναλυθεί αυτή τη στιγμή και όπως συνήθιζε να λέει χαρακτηριστικά ο αείμνηστος Γλαύκος Κληρίδης, «η ττενέκκα θα δείξει». Και η ττενέκκα θα στηθεί στα τέλη Μαΐου.