Επικυρώθηκε η ποινή στον Χατζηξενοφώντος για το διπλό φονικό-Ξύπνησαν μνήμες

Στο Ανώτατο προσέφυγε ο Μάριος Χατζηξενοφώντος, ο οποίος καταδικάστηκε σε δεκαπέντε χρόνια φυλάκιση για το διπλό φονικό που διαπράχθηκε στον Στρόβολο στις 19 Απριλίου 2018, με θύματα τους Γιώργο Χατζηγεωργίου και Ντίνα Σεργίου, εφεσιβάλλοντας το ύψος της ποινής του, το οποίο ωστόσο επικρυώθηκε και έπεσε η αυλαία στο στυγερό έγκλημα που συντάραξε την Κύπρο. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Κάθειρξη 15 ετών στον Χατζηξενοφώντος-Αντιδρά η οικογένεια του, προχωρεί με έφεση

Ο Χατζηξενοφώντος βρέθηκε ένοχος σε επτά κατηγορίες. Ότι συνωμότησε με τους υπόλοιπους συγκατηγορούμενους του να διαπράξουν ληστεία στην κατοικία του ζεύγους, την οποία και διέρρηξαν κατά τη διάρκεια της νύχτας, έχοντας μαζί τους επιθετικά όπλα και διέπραξαν τη ληστεία. Καταδικάστηκε ακόμα σε πέντε χρόνια για την απαγωγή του ανήλικου γιου του ζεύγους, ενώ σε σχέση με τη δολοφονία του ζεύγους, καταδικάστηκε σε δύο κατηγορίες ανθρωποκτονίας που πρόσθεσε το Κακουργιοδικείο μετά το πέρας της ακροαματικής διαδικασίας και αφού τον αθώωσε και απάλλαξε σε αντίστοιχες κατηγορίες φόνου εκ προμελέτης. Οι ποινές που του επιβλήθηκαν, με μεγαλύτερη αυτή των δεκαπέντε ετών, ήταν συντρέχουσες. 

Η υπεράσπιση του Χατζηξενοφώντος (σ.σ δικηγόροι Πέτρος Σταύρου με κ. Λουκά Κάρνο), προσέβαλε τις καταδίκες του, σε όλες τις κατηγορίες, ως εσφαλμένες, νομικά αβάσιμες και αναιτιολόγητες, ενώ με όγδοο λόγο έφεσης, προσέβαλε ως εσφαλμένη, νομικά αβάσιμη και αναιτιολόγητη, την αυτεπάγγελτη τροποποίηση από το Κακουργιοδικείο του κατηγορητηρίου και την προσθήκη των κατηγοριών της ανθρωποκτονίας. 

Όπως αναφέρεται στα γεγονότα του Ανωτάτου, ο Λοΐζος Τζιωνής, εργαζόμενος ως αλουμινιτζιής, είχε, το 2011 με 2012, τοποθετήσει αντικουνουπικές σχάρες στην κατοικία των θυμάτων και είχε δει ότι μέσα σε ερμάρι στον πρώτο όροφο υπήρχε ένα χρηματοκιβώτιο. Πίστευε ότι περιείχε πολλά κοσμήματα και χρήματα και όπως αναφέρεται στην απόφαση του Κακουργιοδικείου, «είχε εκφράσει την πρόθεση να ληστέψει το συγκεκριμένο σπίτι». Ωστόσο, δεν γνώριζε ότι το χρηματοκιβώτιο δεν βρισκόταν πλέον στην κατοικία.

Η συνωμοσία για την οποία καταδικάστηκε ο Χατζηξενοφώντος έλαβε χώρα, την 18.4.2018. Την ημέρα εκείνη, πραγματοποιήθηκε συνάντηση των τεσσάρων κατηγορούμενων στο δωμάτιο που διέμενε ο Τζιωνής μαζί με τη φίλη του, Σάρα Σιαμς, και η ληστεία πραγματοποιήθηκε το ίδιο βράδυ. Η καταδίκη του Χατζηξενοφώντος θεμελιώθηκε, κατά κύριο λόγο, στη μαρτυρία της Σάρας για τα όσα διαδραματίστηκαν στο δωμάτιο εκείνο στην παρουσία και των τεσσάρων, ενώ σημειώνεται πως η κατηγορούμενη, όταν κατέθεσε στο Δικαστήριο, είχε κάμει εξαιρετική εντύπωση στο Κακουργιοδικείο, που βασίστηκε στη μαρτυρία της, χωρίς αναζήτηση ενισχυτικής μαρτυρίας, καταλήγοντας σε ανάλογα ευρήματα.

Επικυρώθηκε η ποινή για ληστεία και διάρρηξη

Ήταν η θέση του Χατζηξενοφώντος πως τη μαρτυρία της Σάρας δεν θα μπορούσε να εξαχθεί οποιοδήποτε ασφαλές συμπέρασμα σε σχέση με την ύπαρξη κοινής συμφωνίας των κατηγορούμενων για την διάπραξη ληστείας και ότι η μαρτυρία της για την όποια εμπλοκή του στη διάπραξη της ληστείας ή άλλων ουσιαστικών αδικημάτων, ως αποδεικτικά στοιχεία της συμφωνίας που προηγήθηκε, είχε ως αποκλειστική πηγή τον Τζιωνή, ο οποίος δεν κλήθηκε να μαρτυρήσει.  

Το Ανώτατο έκρινε με την απόφαση του, πως η υπεράσπιση αντιμετώπισε μικροσκοπικά τη σχετική μαρτυρία και αγνόησε, όπως είπε, τη συντριπτική αποδεικτική αξία των περιστάσεων της υπόθεσης. Όπως υπέδειξε, υπήρχαν τρεις βασικοί πυλώνες που στήριζαν το σχετικό εύρημα του Κακουργιοδικείου ότι ο Χατζηξενοφώντος είχε συνωμοτήσει για τη διάπραξη ληστείας. 

«Ο κατηγορούμενος 1 (σ.σ Τζιωνής) αναχώρησε από τη συγκέντρωση των κατηγορουμένων με διακηρυγμένη την πρόθεση του να διαρρήξει την κατοικία των θυμάτων και να κλέψει, νύχτα, σε ώρα που ο περισσότερος κόσμος δεν εργάζεται, βρίσκεται στην κατοικία του και αναπαύεται ή κοιμάται. Το ενδεχόμενο να βρεθεί κατά το εγχείρημα αντιμέτωπος με τους ενοίκους, που να προβάλουν αντίσταση για να προστατεύσουν την περιουσία τους, είναι υπόψη των συνεργών.  Άλλωστε, μεταφέρει μαζί του ο κατηγορούμενος 1 επιθετικά όπλα, ένα σπαθί, ένα ρόπαλο και ένα μαχαίρι. Ο Εφεσείων (σ.σ Χατζηξενοφώντος) τον συνοδεύει, έχοντας και αυτός στην κατοχή του ένα μικρότερο μαχαίρι, με το οποίο τον είχε εφοδιάσει ο κατηγορούμενος 1. Είναι δε ενδεδυμένος, όπως και ο κατηγορούμενος 1, με τρόπο ώστε να είναι δύσκολη η αναγνώριση του. Μάλιστα ο Εφεσείων παροτρύνει τον κατηγορούμενο 1 για να εκκινήσουν λέγοντας του «άτε ρε, άτε ρε πάμε, πόσην ώρα». Υπάρχει συνεννόηση ως προς το ρόλο που θα διαδραματίσουν οι κατηγορούμενοι 2 και 3 (σ.σ Σάρα Σιαμς και Λευτέρης Σολωμού).  Προτού αναχωρήσουν ο Εφεσείων με τον κατηγορούμενο 1, ο Εφεσείων ανταλλάζει αριθμούς κινητών τηλεφώνων με τον κατηγορούμενο 3 για σκοπούς συνεννόησης, λέγοντας του πως εάν συμβεί οτιδήποτε να πάει να τους πάρει.  Οι περιστάσεις αυτές, με δεδομένη την απόρριψη της εκδοχής του Εφεσείοντα από το Κακουργιοδικείο ότι αυτός τελούσε υπό το κράτος φόβου, εξαναγκασμού ή απειλής από τον κατηγορούμενο 1 για να συμμετάσχει στο έγκλημα, δεν μπορούσαν, στη βάση της ανθρώπινης λογικής και εμπειρίας, να είχαν οδηγήσει σε συμπέρασμα άλλο, από το ότι ο Εφεσείων ήταν μέρος της συνωμοσίας για τη διάπραξη του αδικήματος της ληστείας». 

Σε ότι αφορά τον λόγο έφεσης που αφορά την καταδίκη του για το αδίκημα της διάρρηξης, το Ανώτατο ανέφερε πως εισήλθε στην οικία και ο Χατζηξενοφώντος παρέμεινε στην αυλή, μέχρι που ο πρώτος του ξεκλείδωσε την πόρτα της κουζίνας και εισήλθε στην κατοικία του ζεύγους και ενώ προηγουμένως ο Τζιωνής είχε μαχαιρώσει μέχρι θανάτου τα δύο θύματα. Του ζήτησε όμως να παραμείνει στην κουζίνα με τον ανήλικο γιο του ζεύγους, πράγμα το οποίο έγινε, ενώ αυτός θα έψαχνε στην κατοικία.

Ήταν η θέση της υπεράσπισης πως δεν υπήρχε οποιαδήποτε μαρτυρία για εκ μέρους του ενέργεια στην διάρρηξη που πραγματοποίησε ο Τζιωνής, επικαλούμενη ότι «δεν βοήθησε είτε έμπρακτα είτε με λόγια τον κατηγορούμενο 1 να διαρρήξει», προβάλλοντας ότι ο ίδιος στεκόταν παθητικά στον εξωτερικό χώρο της κατοικίας». Επίσης, ήταν η θέση του Χατζηξενοφώντος ότι η δική του είσοδος στην κατοικία, δεν στοιχειοθετούσε το αδίκημα, καθώς, όπως ισχυρίστηκε, αυτή πραγματοποιήθηκε σε χρόνο μεταγενέστερο της διάρρηξης από τον Τζιωνή και καθώς η είσοδος του επιτεύχθηκε από ξεκλείδωτη πόρτα, αποσυνδέοντας την ενέργεια του Τζιωνή να επιβάλει στον ανήλικο γιο του ζεύγους να την ξεκλειδώσει από μέσα, ακριβώς για να επιτευχθεί και η είσοδος του Χατζηξενοφώντος στην κατοικία.

Το Ανώτατο παρέπεμψε στην απόφαση του Κακουργιοδικείου, το οποίο ανέφερε στην ετυμηγορία του πως «το απόγευμα της 18.4.2018, ο Τζιωνής ζητώντας από τον Χατζηξενοφώντος δανικά για να αγοράσει κοκαΐνη, του είπε ότι σε λίγες ώρες θα ήταν πλούσιοι. Αυτό, κατά το Κακουργιοδικείο, σε συνδυασμό με τη μεταφορά των επιθετικών όπλων, καταδείκνυε γνώση του Χατζηξενοφώντος για τη ληστεία.  Διαπίστωσε ακόμα το Κακουργιοδικείο ότι, ενώ βρίσκονταν στο δωμάτιο του Τζιωνή, ο Χατζηξενοφώντος επεδείκνυε ανυπομονησία παροτρύνοντας τον να αναχωρήσουν.  Όπως μαρτύρησε η κατηγορούμενη 2 του είπε «άτε ρε πάμε άτε ρε πάμε πόσην ώρα» ή «άτε ρε πάμε ένα νυχτωθούμε».  

Ως εκ τούτου, το Ανώτατο υπέδειξε πως με αυτά τα στοιχεία δεν μπορούσε να υπάρχει λογική εξήγηση άλλη, παρά ότι η παρουσία του Χατζηξενοφώντος στο χώρο τεκμηρίωνε τη συνέργεια του στο αδίκημα της νυχτερινής διάρρηξης και της ληστείας που πραγματοποιήθηκε από τον Τζιωνή. 

Έπεσε η απαγωγή 

Ο Χατζηξενοφώντος προσέβαλε και την ποινή που του επιβλήθηκε για το αδίκημα της απαγωγής του γιου του ζεύγους, όπου παρέμεινε μαζί του, ενώ ο Τζιωνής έψαχνε το υπόλοιπο σπίτι. Ακολούθως, όταν επέστρεψε, τράβηξε και μετέφερε τον ανήλικο στο υπόγειο κλειδώνοντας τον στην αποθήκη.

Ωστόσο, το Ανώτατο απέρριψε τη θέση αυτή, λέγοντας πως η ύπαρξη συγκεκριμένου κοινού σκοπού μεταξύ των συγκατηγορούμενων προκύπτει από την απόδειξη του αδικήματος της συνωμοσίας για τη διάπραξη ληστείας. Όπως υπέδειξε, ο κοινός σκοπός, που περιλάμβανε την απειλή ή χρήση βίας κατά των ενοίκων της κατοικίας, καθιστούσε, δεδομένης και της μεταφοράς επιθετικών όπλων και ειδικά του σπαθιού και των μαχαιριών, τη θανάτωση των ενοίκων πιθανή συνέπεια στα πλαίσια της εκτέλεσης του κοινού σκοπού.

«Το γεγονός ότι ο Τζιωνής είχε διαμορφώσει από προηγουμένως την πρόθεση να σκοτώσει το ζεύγος και είχε «προμελετήσει» τη θανάτωση τους, έτσι ώστε να καταδικαστεί, με δική του παραδοχή, στα κακουργήματα του φόνου εκ προμελέτης και το άρθρο 21 του Κεφ.154 να μην έχει εφαρμογή στην περίπτωση του, δεν εμπόδιζε, στην περίπτωση του Χατζηξενοφώντος αναφορικά με τον οποίο είχε αποδειχτεί ότι ο κοινός του με τον κατηγορούμενο 1 σκοπός περιοριζόταν στη διάπραξη της ληστείας, την κατάληξη ότι ήταν ένοχος για τις φονεύσεις που διαπιστώνεται ότι ήταν πιθανή συνέπεια στα πλαίσια της εκτέλεσης του κοινού σκοπού και που τελικά επεσυνέβησαν».

Εντούτοις, το Ανώτατο έκρινε πως το Κακουργιοδικείο δεν ανέλυσε τη νομική βάση του αδικήματος, υποδεικνύοντας πως δεν υπήρχε καμιά μαρτυρία ότι ο Χατζηξενοφώντος γνώριζε τι είχε πρόθεση να κάμει ο Τζιωνής με τον ανήλικο. «Επομένως ο λόγος έφεσης 7 θα πρέπει να επιτύχει και ο Εφεσείων να αθωωθεί και απαλλαχτεί στην κατηγορία 7».

«Όχι» και στις εφέσεις για την ανθρωποκτονία 

Σε ότι αφορά την έφεση που αφορά την ποινή για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας, όπου η θέση του Χατζηξενοφώντος ήταν μεταξύ άλλων πως δεν είχε αποδειχτεί πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι η ανθρωποκτονία του ζεύγους ενέπιπτε σε μια ομάδα αδικημάτων που ο ίδιος γνώριζε ή είχε στην πραγματικότητα εκτιμήσει ή προβλέψει ότι πιθανόν να διαπράττονταν, το Ανώτατο παρέπεμψε στην μαρτυρία της Σάρας Σιαμς, αναφέροντας πως ήταν η πρώτη που παραδέχτηκε την κατηγορία της συνωμοσίας για τη ληστεία στην κατοικία του ζεύγους και αφού διακόπηκαν οι υπόλοιπες κατηγορίες εναντίον της, δεδομένης της πρόθεσης της Κατηγορούσας Αρχής να την καλέσει ως μάρτυρα κατηγορίας, απαγγέλθηκαν γεγονότα και της επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης τεσσάρων χρόνων. 

Η Σάρα, ενώ βρισκόταν στο εδώλιο και αντεξεταζόταν, ο αδελφός του Τζιωνή, ο Λευτέρης Σολωμού, παραδέχτηκε την κατηγορία της ληστείας και αφού διακόπηκαν οι υπόλοιπες κατηγορίες εναντίον του, απαγγέλθηκαν γεγονότα και του επιβλήθηκε ποινή έξι ετών. 

Αυθημερόν, μετά την επιβολή ποινής στον Λευτέρη, ακολούθησε ο Τζιωνής, ο οποίος έχοντας από προηγουμένως παραδεχτεί τις υπόλοιπες κατηγορίες, παραδέχτηκε και τις κατηγορίες του φόνου εκ προμελέτης και της διάπραξης της ληστείας, οπόταν απαγγέλθηκαν γεγονότα και του επιβλήθηκαν διαδοχικές ποινές φυλάκισης δια βίου.  

Ο δικηγόρος του Χατζηξενοφώντος υπέδειξε ότι ως θέμα ορθής και λελογισμένης δικαστικής πρακτικής είναι ανεπιθύμητο να κατατεμαχίζεται το έργο της τιμωρίας συγκατηγορούμενων και πως όταν κάποιοι παραδέχονται, η ορθή πορεία είναι να αναστέλλεται η επιβολή της ποινής σε αυτούς μέχρι την ολοκλήρωση της δίκης για τους υπόλοιπους που δεν έχουν παραδεχτεί, ώστε να έχει το Δικαστήριο ολοκληρωμένη εικόνα ως προς τα γεγονότα και τη συμμετοχή ενός εκάστου των συγκατηγορούμενων. Επίσης, η υπεράσπιση αναφέρθηκε στο γεγονός ότι ο Τζιωνής δεν κλήθηκε ως μάρτυρας κατηγορίας κατά του Χατζηξενοφώντος, ο οποίος επίσης υποστήριξε πως οι συγκατηγορούμενοι του, του απέδιδαν, φωτογραφίζοντας τον, τέτοια συμπεριφορά που ήταν ασυμβίβαστη με την εκδοχή του σε σχέση με την παρουσία του στο χώρο της κατοικίας των θυμάτων.

Το Ανώτατο στην απόφαση του, αναφέρει πως η καταδίκη του Χατζηξενοφώντος στηρίχθηκε κατά κύριο λόγο στην μαρτυρία της Σάρας, η αξιοπιστία της οποίας όμως δεν αμφισβητήθηκε με τους λόγους έφεσης και η υπεράσπιση έθεσε ζήτημα αμεροληψίας από πλευράς Κακουργιοδικείου

«Εφόσον λοιπόν η ορθά κρινόμενη ως αξιόπιστη μαρτυρία οδήγησε στην καταδίκη του Εφεσείοντα δεν μπορεί να γίνεται λόγος αμφισβήτησης της αμεροληψίας του εκδικάζοντος Δικαστηρίου, υποκειμενικής ή αντικειμενικής, ούτε βέβαια και ζήτημα δίκαιης δίκης. Αν δεν υπάρχει περιθώριο για τη διαπίστωση πραγματικής αμεροληψίας, δεν υπάρχει υπόβαθρο για την τεκμηρίωση ούτε αντικειμενικής αμεροληψίας. Και εν κατακλείδι, η θέση ότι θα μπορούσε να διαπιστωθεί αντικειμενική αμεροληψία παραμένει θεωρητική και ατελέσφορη». 

Δεν αλλάζει η ποινή 

Με βάση την κατάληξη του Ανωτάτου, η καταδίκη του Χατζηξενοφώντος στην κατηγορία 8 που αφορούσε την μεταφορά επιθετικών οργάνων, περιορίστηκε στην μεταφορά του μικρού μαχαιριού μόνο, ενώ αθωώθηκε και απαλλάχτηκε από την κατηγορία της απαγωγής του ανήλικου. 

Οι υπόλοιπες ποινές επικυρώθηκαν, μεταξύ αυτών και οι δύο ανθρωποκτονίες, και ως εκ τούτου η ποινή κάθειρξης δεκαπέντε ετών δεν αλλάζει.