Η 21χρονη Ελένη στους τοπ χάκερ-Τα στερεότυπα, οι ηθικοί και οι ανήθικοι

Ο άνθρωπος έχει την τάση να σχηματίζει εικόνες στο μυαλό του, όταν ακούει συγκεκριμένες λέξεις. Για παράδειγμα, η λέξη καλοκαίρι παραπέμπει σε ζέστη, θάλασσα και διακοπές, ενώ η λέξη χειμώνας, σε κρύο, βροχές και μουντό καιρό.

Όταν κάποιος ακούει τη λέξη χάκερ, η πρώτη εικόνα που του έρχεται στο μυαλό είναι ένας νεαρός που φορά κουκούλα, κάθεται πίσω από ένα υπολογιστή, σε ένα υπόγειο και προσπαθεί να προκαλέσει ζημιά σε έναν οργανισμό ή σε έναν άνθρωπο.

Αυτή η εικόνα που έχουμε διαμορφώσει σχεδόν άπαντες στο μυαλό μας, απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Για παράδειγμα, οι χάκερ δεν χρειάζεται να φοράνε κουκούλα, ούτε να κάθονται σε υπόγειο, αλλά κυρίως δεν πρέπει να είναι άνδρες και να είναι «κακοί».

Μπορεί ο χάκερ να είναι ηθικός, είτε πρόκειται για άνδρα, είτε για γυναίκα και να θέλει να προστατεύσει ένα οργανισμό από τους ανήθικους χάκερ.  

Μια από τις πιο εξελίξιμες γυναίκες χάκερ, η οποία διακρίθηκε μαζί με άλλους 19, στον Παγκύπριο Διαγωνισμό Κυβερνοασφάλειας, είναι η 21χρονη Eλένη Ιωακείμ από την Αλαμινό, η οποία σπουδάζει πληροφορική στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.

«Από μικρή μου άρεσε η πληροφορική και ήθελα να ασχοληθώ με κάτι συναφές από τον συγκεκριμένο κλάδο. Έτσι στις παγκύπριες εξετάσεις κατάφερα να περάσω στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και άρχισα τις σπουδές μου. Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου κατάλαβα ότι με ενδιαφέρει το κομμάτι Κυβερνοασφάλειας και ασχολήθηκα εκτενέστερα, μελετώντας την συγκεκριμένη επιστήμη.

Σε κάποια στιγμή, πριν λίγο καιρό, βγήκε μια ανακοίνωση ότι ψάχνουν άτομα που θα συμμετάσχουν στον Παγκύπριο Διαγωνισμό Κυβερνοασφάλειας (CCSC 2021) και επειδή κάνω το μάθημα της ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο, μας το πρότεινε και ο καθηγητής μας, όσοι θέλουμε να το δοκιμάσουμε. Επίσης, κάποιοι φίλοι μου, μου μίλησαν για αυτόν τον διαγωνισμό και ακουγόταν ενδιαφέρον. Έτσι είπα να δοκιμάσω.

Στην αρχή σκεφτόμουν ότι δεν ξέρω πως θα πάω, τι μπορώ να καταφέρω, αλλά από την άλλη έλεγα ότι αν δεν δοκίμαζα, δεν θα ήξερα μέχρι που μπορώ να φτάσω».

Το σκεπτικό του διαγωνισμού

Ο διαγωνισμός ξεκίνησε στις 2 Απριλίου και η Ελένη, όπως και οι υπόλοιποι 219 που θα ανταγωνίζονταν για την είσοδό τους στην πρώτη 20άδα, θα έπρεπε να λύσουν 41 προβλήματα. Ουσιαστικά, καλούνταν να βρουν τις λύσεις ή καλύτερα τις αδυναμίες ενός συστήματος, το οποίο είχε κενά και θα επέτρεπε σε κάποιον χρήστη με κακές προθέσεις να του προκαλέσει ζημιά.

«Τα προβλήματα, ήταν γραμμένα από τους μέντορες και αν νιώθαμε ότι κολλήσαμε κάπου αλλά είχαμε τη λύση επικοινωνούσαμε με τους υπόλοιπους διαγωνιζόμενους και τους μέντορες, για να μας βοηθήσουν, αλλά γενικότερα ήταν ατομικός ο διαγωνισμός. Σίγουρα ήταν μια εξαιρετική εμπειρία, γιατί ήταν η πρώτη φορά που το έκανα και η εμπειρία παίζει ρόλο, γιατί για να το λύσεις πρέπει να εντοπίζεις τα προβλήματα αμέσως.

Από τα 41 προβλήματα έλυσα τα 16. Έτσι κατέλαβα τη 13η θέση, από τους 220 διαγωνιζόμενους».

Η διάκριση μεταξύ ανδρών γυναικών και η αρνητική χροιά του χάκερ

Τερματίζοντας στην πρώτη 20αδα κατάφερε να είναι η μοναδική γυναίκα που διακρίθηκε στον συγκεκριμένο διαγωνισμό και δικαιώθηκε για την επιλογή της να συμμετάσχει, δείχνοντας σε όλους ότι κανένα επάγγελμα δεν έχει φύλο και δεν υπάρχουν διακρίσεις.

«Η διάκριση μεταξύ ανδρών και γυναικών είναι ένα πρόβλημα που υπάρχει σε όλους τους κλάδους για μένα. Υπάρχει γενικότερα σε όλες στις επιστήμες αυτή η άποψη. Ακόμα και ότι είμαι στην πληροφορική, πολλοί με ρωτούν αν πηγαίνω καλά, αν τα καταφέρνω. Είναι απλά ένα στερεότυπο που πρέπει να το ξεπεράσουμε.

Δεν σκέφτηκα ούτε για τον διαγωνισμό ότι οι υπόλοιποι θα είναι άνδρες και ξέρουν περισσότερα ή ότι θα είμαι η μόνη γυναίκα. Σκεφτόμουν όμως, γιατί να παίζει ρόλο αν είσαι γυναίκα η άνδρας. Έτσι απλά, δοκίμασα. Γενικά οι μέντορες και η διοργάνωση είναι πολύ ανοιχτοί σε τέτοια θέματα και ελπίζω από του χρόνου να μπουν περισσότερες κοπέλες».

Διάκριση πάντως υπάρχει και σε ότι αφορά τον όρο χάκερ, ο οποίος έχει αρνητική χροιά, κάτι για το οποίο η Ελένη θέλησε να ξεκαθαρίσει πως δεν ισχύει. Υπάρχουν απλά οι ηθικοί και οι ανήθικοι χάκερ.

«Ο κόσμος πρέπει να μάθει ότι ο όρος χάκερ δεν είναι κάτι αρνητικό. Υπάρχουν δύο κατηγορίες χάκερ. Οι ηθικοί χάκερ και οι ανήθικοι. Εμείς ανήκουμε στην πρώτη κατηγορία. Χρησιμοποιούμε τις γνώσεις μας για να βρούμε κάποια προβλήματα, που υπάρχουν σε ένα σύστημα και τα επισημαίνουμε σε αυτούς που έχουν τα συστήματα, για να τα επιλύσουν πριν κάποιος ανήθικος χάκερ διαρρεύσει πληροφορίες. Ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει όμως τους ανήθικους χάκερ που για τους δικούς τους λόγους χρησιμοποιούν τις γνώσεις τους για ανήθικους σκοπούς.

Το αν είσαι ηθικός ή ανήθικος χάκερ είναι πάνω σε σένα ως άνθρωπος. Δεν υπάρχει διαφορετική εκπαίδευση, οι γνώσεις είναι κοινές, αλλά εξαρτάται το πως χρησιμοποιεί ο καθένας τη γνώση του».

«Το Hacking, είναι ουσιαστικά ένας νέος τρόπος πολέμου»

Τη συγκεκριμένη άποψη, εξέφρασε και ο κ. Τουμαζής Τουμαζή, εκ μέρους του Κυπριακού Συνδέσμου Πληροφορικής, που διοργάνωσε τον διαγωνισμό. Αναφερόμενος στο Hacking, εξήγησε πως «ουσιαστικά είναι ένας νέος τρόπος πολέμου και το εντυπωσιακό είναι πως πολλές φορές κάποιος χακάρει ένα σύστημα και το θύμα το καταλαβαίνει πολύ αργότερα. Πλέον είναι ένας είδος πολέμου που γίνεται πίσω από ένα υπολογιστή.

Ουσιαστικά οι «καλοί» λειτουργούν ως φύλακες ενός συστήματος, που θέλουν να χτυπήσουν οι «κακοί» χάκερς, οι οποίοι κυρίως δρουν για λόγους που απαριθμούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού. Για παράδειγμα επιτίθενται για εθνικά λόγους όπως συμβαίνει μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας ή μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας. Υπάρχουν επίσης οι επιθέσεις μεταξύ εταιρειών ή μεταξύ τραπεζών. Τέλος, υπάρχουν και αυτοί που το κάνουν για να δείξουν ότι μπορούν και ζητούν χρήματα για να απελευθερώσουν ένα σύστημα.

Εμείς το μήνυμα που θέλουμε να στείλουμε μέσα από το διαγωνισμό, είναι ότι ο χάκερ δεν είναι κατ’ ανάγκην κάποιος κακός. Υπάρχουν και οι χάκερ οι καλοί και αυτό θέλουμε να περάσουμε στον κόσμο».

Πέραν του συγκεκριμένου διαγωνισμού, ο Σύνδεσμός, ο οποίος δραστηριοποιείται από το 1984 και αντιπροσωπεύει όλους τους επαγγελματίες της πληροφορικής, έχει στόχο να ενημερώνει τα μέλη του για τις εξελίξεις γύρω από αυτή την επιστήμη.

Οι δράσεις τους, επικεντρώνονται στους νέους και για το λόγο αυτό προκηρύσσουν διάφορους διαγωνισμούς για προσέλκυση τους.

«Ο πιο γνωστός είναι ο Robotex, ο οποίος ασχολείται με τη ρομποτική και απευθύνεται από παιδιά του δημοτικού, μέχρι και ενήλικες. Το εντυπωσιακό κομμάτι της ρομποτικής είναι να σχεδιαστεί ένα ρομπότ και να προγραμματιστεί για να ακολουθήσει μια γραμμή όσο πιο γρήγορα γίνεται ή να ακολουθήσει ένα αλγόριθμο. Στέλνουμε άτομα στον διαγωνισμό που γίνεται κάθε χρόνο στην Εσθονία και έχουμε εξαιρετικές επιδόσεις ανάμεσα σε χώρες όπως η Κίνα η Τουρκία και λοιπά.

Έχουμε τον ΒΕBRAS που προωθεί την υπολογιστική σκέψη. Για παράδειγμα λες στο ρομπότ πήγαινε από τον τάδε μέχρι τον τάδε τόπο, προγραμματίζοντας το πως θα κινηθεί, που θα στρίψει και λοιπά. Είναι ουσιαστικά ένας συνδυασμός μαθηματικών και υπολογιστικής. Είναι μια από τις νέες δεξιότητες που θα χρειάζονται οι άνθρωποι του μέλλοντος.

Ένα άλλο πρόγραμμα, είναι η Ολυμπιάδα Πληροφορικής, όπου στέλνουμε τα ταλέντα μας και έχουμε πάρα πολλές επιτυχίες.

Φυσικά έχουμε και το πρόγραμμα Κυβερνοασφάλειας στο οποίο αναφερθήκαμε προηγουμένως και συμμετέχουμε σε διαγωνισμούς από το 2017. Φέτος, είμαστε στις 28 χώρες και σιγά σιγά έρχονται και χώρες εκτός Ευρώπης για να συμμετάσχουν. Οι ηλικίες που συμμετέχουν είναι από 14 ετών μέχρι 25 ετών και η καλύτερη θέση που κατακτήσαμε ήταν η πέμπτη. Κάθε χρόνο αυξάνονται οι ενδιαφερόμενοι και φέτος όπως είπε και η Ελένη φθάσαμε τους 220, ενώ παράλληλα βελτιώνονται και οι αποδόσεις των συμμετεχόντων χρόνο με το χρόνο».

Οι στόχοι για το μέλλον και το μήνυμα

Η Ελένη πάντως, παρά την αγάπη της για την Κυβερνοασφάλεια, ασχολούμενη με την πληροφορική, κατέληξε ότι εκείνο που την ελκύει περισσότερο στον συγκεκριμένο κλάδο, είναι η τεχνητή νοημοσύνη μέσα από την οποία θέλει να βοηθήσει πολίτες που χρειάζονται το συγκεκριμένο τεχνολογικό επίτευγμα.

«Προσωπικά, δεν βλέπω να ασχολούμαι με την Κυβερνοασφάλεια, αλλά θα το κρατήσω ως χόμπι. Άρα δεν είναι ακριβώς με την ασφάλεια. Αυτό που θέλω να κάνω στο μέλλον είναι να προσφέρω έρευνα και τρόπους, έτσι ώστε η τεχνητή νοημοσύνη να δημιουργείται από τους ανθρώπους για τους ανθρώπους κι ότι δεν είναι εκείνο το δαιμονοποιημένο πράγμα που πολλοί πιστεύουν.

Θέλω όμως να στείλω κι ένα μήνυμα στις κοπέλες που ασχολούνται με την πληροφορική. Να κάνουν αυτό που θέλουν και να μην σκέφτονται ότι είναι ένα ανδροκρατούμενο επάγγελμα. Επίσης, όταν θέλουν να ασχοληθούν με συγκεκριμένο κομμάτι της πληροφορικής που επίσης οι πλείστοι είναι άνδρες, να ασχοληθούν. Να σπάσουν τα στερεότυπα και να κάνουν το καλύτερο που μπορούν χωρίς να σκέφτονται τι θα πουν οι άλλοι».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• «Εγώ και ο γιος μου δεν είμαστε λάθος… Είμαστε απλά διαφορετικοί»
• Ο αυτισμός, ο μακροχρόνιος αγώνας και τα μαθήματα ζωής από τον 15χρονο Διονύση
• Η δύναμη ψυχής μιας μάνας παιδιού με αυτισμό-«Χτυπούσε το κεφάλι του, τυφλώθηκε»