Τα παιχνίδια Μεταξά στο Δικαστήριο και η παράσταση του ως… σωτήρας και τιμωρός

Όπως αποδεικνύεται και από τα γεγονότα που παρέθεσε η Κατηγορούσα Αρχή ενώπιον του Κακουργιοδικείου, o Mεταξάς έπαιζε με τους ανακριτές δίνοντας αντιφατικούς ισχυρισμούς σε σχέση με τα θύματα του, ενώ πριν την ομολογία του στις 25 Απριλίου 2019, ήθελε πτώμα και τεκμήρια και μετά προέβαινε σε παραδοχή.

Το γεγονός ότι ο 35χρονος έκλαιγε στο Δικαστήριο, αυτό δεν ήταν κάτι που ξάφνιασε τους ανακριτές, αφού δεν ήταν η πρώτη φορά που τον είδαν να κλαίει όταν ακόμη ομολόγησε τους πρώτους φόνους, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν έδειχνε πραγματική μεταμέλεια αφού δεν συνεργαζόταν με τους ανακριτές και συνέχιζε τα παιχνίδια του. Κάτι που φαίνεται και από το γεγονός, ότι ο 35χρονος, τρεις εβδομάδες μετά τη δεκασέλιδη ομολογία του που έγραψε στο χαρτί ισχυριζόμενος ότι δεν κρύβει άλλα μυστικά, εντούτοις ομολόγησε νέο σημείο που είχε κρύψει τεκμήρια για τα οποία δεν είχε μιλήσει προηγουμένως, ενώ προηγουμένως είχε ομολογήσει ότι αυτός σκότωσε τα θύματα που ανευρέθηκαν στο φρεάτιο του μεταλλείου στο Μιτσερό, ωστόσο επέμενε ότι η μικρή Σιέρρα πέθανε από εισρόφηση εμεσμάτων.

Κάτι που ο Μεταξάς ενδεχομένως να επιδίωκε να δει το φως της δημοσιότητας, καθώς όπως μας εξηγούν ψυχίατροι, πιθανόν να ήθελε να κερδίσει τη κοινή γνώμη σε σχέση με τα παιδιά, ρίχνοντας το μπαλάκι της ευθύνης στις μητέρες τους, ώστε να ισοζυγήσει το μίσος του κόσμου προς το πρόσωπο του. Μια μέθοδος που χρησιμοποίησαν και άλλοι κατά συρροή δολοφόνοι στον κόσμο, που ήθελαν με τους ισχυρισμούς τους να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Με σφραγίδα του ίδιου Δικαστή οι δύο μεγαλύτερες ποινές που επιβλήθηκαν ποτέ

Ο Νίκος Μεταξάς χαρακτηρίζεται ως πρόσωπο που αγαπά πάνω από όλα τον εαυτό του, ενώ φαίνεται να του αρέσει η προβολή. Για αυτό και κατά τη διάρκεια της απολογίας του θέλησε να στρέψει τα βλέμματα πάνω του με τις αιχμές που άφησε κατά την απολογία του, με την αναφορά του περί «οδυνηρών αναμνήσεων, τις οποίες προσπαθούσε εδώ και δεκαετίες μάταια να ξεχάσει».

Ωστόσο δεν εξήγησε κάτι περαιτέρω, με τους ανακριτές που τον έζησαν όλες αυτές τις μέρες, να θεωρούν ότι απλά επρόκειτο για άλλο ένα παιχνίδι, αφού από τις εξονυχιστικές έρευνες που διενεργήθηκαν και τις εκατοντάδες καταθέσεις που λήφθηκαν από το περιβάλλον του, δεν προέκυψε κάτι από το οποίο να δικαιολογείτο η πυροδότηση της δολοφονικής του δράσης.

«Το τελευταίο που μπορώ να κάνω, είναι να ζητήσω και να θέσω τον εαυτό μου στη διάθεση μιας ενδελεχούς μελέτης, έτσι ώστε με τη βοήθεια επιστημόνων, να βρω το γιατί, αλλά σημαντικότερα, να βοηθήσω στην εξαγωγή συμπερασμάτων, τα οποία θα βοηθήσουν την κοινωνία μας να προλάβει τέτοιες τραγωδίες.»

Με αυτή την αναφορά ολοκλήρωσε την απολογία του, με την οποία και πάλι ο Μεταξάς επιδίωξε να δημιουργήσει συνειρμούς στην κοινή γνώμη, ενώ εμφανίστηκε ως «σωτήρας» που θέλει να βοηθήσει για να βρεθεί η πηγή του κακού, με σκοπό να αποφευχθούν παρόμοια εγκλήματα.

Όπως μας εξήγησε ψυχίατρος, και από αυτή τη δήλωση του ο Νίκος Μεταξάς επιδιώκει να παραμείνει στο προσκήνιο.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι τόσο τα κλάματα του όσο και οι αιχμές που άφησε κατά την απολογία του, στα οποία ενδεχομένως ήθελε να δώσουν βαρύτητα τα ΜΜΕ, δεν μπορούν να ισοζυγήσουν και να δικαιολογήσουν τα αποτρόπαια εγκλήματα του. 
 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ισόβια και δια βίου… Η ίδια ποινή, τα ίδια δικαιώματα-Η ερμηνεία για Μεταξά