Από την Πλατεία Ηρώων φύγαμε για Προεδρικό κι έπειτα γραφείο ψάχνοντας για τον τίτλο
15:30 - 12 Ιουλίου 2018
Γιατί, όταν είσαι στα πάλαι ποτέ κόκκινα σπιτάκια της Πλατείας Ηρώων για κοινωνικό ρεπορτάζ και σου τηλεφωνούν από το γραφείο πως κάτι έκτακτο επιβάλλει να είσαι σε μια ώρα στον Πρόεδρο, άρα φεύγεις τάχιστα για Προεδρικό, θα πρέπει να είσαι σίγουρος ότι, τουλάχιστον, δεν θα πλήξεις ποτέ στο επάγγελμα αυτό.
Φτάνει να το αγαπάς, αλλιώς θα το αηδιάσεις, εφόσον ασφαλώς το ζήσεις σε όλες του τις προεκτάσεις και όχι ως γραφιάς με συνεντεύξεις κυρίως από τα emails και copy paste αλά ψηφιακά.
Είναι τόση η αφοσίωση που απαιτεί, που χρειάζεται να έχεις πάθος, κράση, ψυχραιμία, γερά νεύρα, πειθαρχία, αυταπάρνηση και όποιος αντέξει.
«Δεν υπάρχει χειρότερο και αηδιαστικότερο επάγγελμα εάν δεν σου αρέσει», μου είχε πει ένας από τους κάπως παλαιότερους, που είχα γνωρίσει από τους πρώτους στις επάλξεις.
Δεν χρειάστηκε να περάσουν χρόνια για να διαπιστώσω ότι μιλούσε σωστά. Στις εφημερίδες δεν υπήρχαν περιθώρια και πολυτέλειες για προσαρμογές κι ελαφρυντικά. Ούτε καν στα περιοδικά, την εποχή των απαιτητικών κοινωνικών ρεπορτάζ. Σε έριχναν από την πρώτη στα βαθιά, συχνά χωρίς βοήθεια. Και καλύτερα. Έτσι γνώριζες εκ των προτέρων αν μπορούσες ή αν ήθελες να επιβιώσεις, να μείνεις και να το βιώσεις.
12 Ιουλίου 1988 - 12 Ιουλίου 2018. Τριάντα χρόνια μετά, τη δημοσιογραφία δεν την αλλάζω με τίποτα. Όχι γιατί με έκανε πλούσια, καμία σχέση, δεν πιστεύω νοήμων άνθρωπος να μπαίνει στο επάγγελμά μας με τέτοιες βλέψεις! Μου έδωσε, όμως, την ευκαιρία κι εγώ την άρπαξα, να ζήσω τη ζωή και πράγματα που δεν φαντάστηκα.
Να γνωρίσω, να σεβαστώ και να εκτιμήσω ανθρώπους, αλλά και να απομυθοποιήσω άτομα, φερόμενους ως αυθεντίες και άτοπα κριτήρια, να μάθω να ξεχωρίζω τα δεδομένα πίσω από καθωσπρεπισμούς, λοιπές ψεύτικες συμπεριφορές, πλαστές εικόνες και κάθε είδους ελατήρια.
Κι ακόμη μαθαίνω. Τριάντα χρόνια μετά, το επάγγελμα μου προσφέρει κάθε μέρα κι από ένα μάθημα. Πως γηράσκω αεί διδασκόμενη, γιατί έχω την τύχη και την ευτυχία να παίρνω μαθήματα από τους ανθρώπους του, ακόμα και από τα νέα παιδιά που κάνουν τα πρώτα τους βήματα, όταν μου παραδίδουν κείμενα με νέα και σύγχρονες πληροφορίες που με κρατάνε ενήμερη για πράγματα που αλλιώς, στην ηλικία μου, θα έκανα μεσάνυχτα…
Γι’ αυτό την αγαπώ τη δημοσιογραφία και θα κλείσω με το κοινότοπο-θα τη διάλεγα ξανά -πράγμα που θα έλεγα, αν με ρωτούσαν, τα δικά μου ή άλλα νέα παιδιά.
*Αρχισυνταξία Κειμένων, Περιοδικό IN Business
Ροη Ειδησεων
Πριν 5 λεπτά | ΔΙΕΘΝΗ
BINTEO:Αναστάτωση στο Λονδίνο-Άλογα κάλπαζαν ελεύθερα στο κέντρο της πόληςΠριν 14 λεπτά | ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Άναψε το πράσινο φως το Υπουργικό για παράταση ε στη χρηματοδότηση ελλειμμάτων του ΟΚΥπΥΠριν 20 λεπτά | Ποδόσφαιρο Κύπρος
Η επίσημη θέση της Ομόνοιας για το ντέρμπι με ΑΠΟΕΛ-«Ευχόμαστε ο κόσμος μας να νιώσει ξανά τη χαρά»Πριν 22 λεπτά | People
Αλέξης Γεωργούλης: «Δεν τρόμαξα, πανικοβλήθηκα κι ένιωσα ότι δεν μπορούσα να αντιδράσω πουθενά»Πριν 29 λεπτά | ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ανησυχία της Κυβέρνησης για τη νέα εγκληματική ενέργεια-«Αξιολογούμε διαρκώς τα μέτρα»Πριν 30 λεπτά | ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ηχηρά ονόματα στους προτείνοντες και υποστηρίζοντες των υποψηφίων-Στηρίζει Γεάδη και Πελεκάνο η ΠαρισινούΠριν 40 λεπτά | People
Πάνος Μουζουράκης: «Το παιδί μου έχει ξυπνήσει μια νέα ευτυχία. Την κάναμε κιόλας τη βάφτιση!»
