Κτίρια ετοιμόρροπα στο έλεος του Θεού-«Έχει 45 χρόνια περιπαίζουν μας…» (pics)

Είναι από τις περιπτώσεις που δεν υπάρχουν οι κατάλληλες λέξεις για να περιγράψεις μια κατάσταση... Μια τραγική κατάσταση, όπου όσα και να θέλεις να γράψεις δεν μπορούν να αποτυπώσουν, τα όσα αντικρίσαμε. Οι φωτογραφίες από μόνες τους, αποτελούν γροθιά στο στομάχι... Φωτογραφίες, οι οποίες δεν τραβήχτηκαν σε κάποια τριτοκοσμική χώρα, αλλά ούτε σε κάποιο χωριό από το οποίο πέρασαν οι... βάρβαροι. Είναι φωτογραφίες από την καρδιά της πρωτεύουσας και μέσα σε οικισμούς, όπου καθημερινώς περνά αρκετός κόσμος και οι φωνές μικρών παιδιών περιτριγυρίζουν τα ετοιμόρροπα κτίρια... 

Μια απλή επίσκεψη στον συνοικισμό Στροβόλου ΙΙ, ήταν αρκετή για να αντιληφθούμε και την κατάσταση που επικρατεί... Τοίχοι μαυρισμένοι από την υγρασία, άλλοι ετοιμόρροποι και άλλοι ήδη γκρεμισμένοι... Μια πολυκατοικία αφημένη στον χρόνο από τους ένοικους της, όπου ο καθένας μπορεί να μπαινοβγαίνει στα διαμερίσματά της ανεξέλεγκτα. Οι ξύλινες σκουριασμένες πόρτες είναι σπασμένες, όπως και τα τζάμια που περιβάλλουν το κτίριο... Σπρέι στους τοίχους, τσακισμένες τουαλέτες και αρκετά θρύψαλα από γυαλιά, δημιουργούν το αίσθημα βομβαρδισμένου τοπίου... 

Μπήκαμε, είδαμε και βγήκαμε κανονικά... Δεν υπήρχε κανείς εκεί... Μονάχα ένας γείτονας που τον χώριζε ένας πεζόδρομος από την εν λόγω πολυκατοικία φάντασμα... Μα όταν τον ρωτήσαμε απλά, 'τι γίνεται εδώ;', μας κοίταξε στα μάτια και απάντησε μόνο, 'τι να γίνεται; Μπορούμε να πούμε κάτι; Απλά έγινα και εγώ φίλος με αυτούς που έρχονται εδώ τις νύχτες για να είμαι ασφαλής...'». Ποιος να τον αδικήσει αυτό τον άνθρωπο; Ποιος να αδικήσει ένα οικογενειάρχη αλλά και τον κάθε οικογενειάρχη, που όταν καλεί την Αστυνομία και το ίδιο το κράτος για να εκφράσει το παράπονό του, δεν υπάρχει καμία ανταπόκριση...; 

Την ίδια ώρα, λίγα χιλιόμετρα παρακάτω και συγκεκριμένα στον οικισμό του Αγίου Μάμα, καταβάλλονται προσπάθειες για να επιδιορθωθούν οι παμπάλαιες συνοικίες, με τα πράσινα δίχτυα των οικοδομών να έχουν καλύψει τις προσφυγικές κατοικίες... 

Εκεί, συναντήσαμε την κ. Γιαννούλλα και τον αδελφό της κ. Σοφοκλή. Μέσα από τα μάτια τους, έβγαινε το αίσθημα της κούρασης και της απογοήτευσης... Αφού τόσα χρόνια εκεί, απλά κουράστηκαν να περιμένουν την απαραίτητη βοήθεια που χρήζουν από το κράτος... «Είμαστε από τον Άγιο Γεώργιο της Κερύνειας. Είμαστε όλοι μας γέροι δαμέ. Μένει πάνω αλλό μια γυναίκα, πέθαναν οι γέροι μας και έρχονται ξένοι πιον. Νοικιάζουν τα, τα παιθκία των προσφύγων που πέθαναν. Ήρταμε που το 79’ δαμέ που έγιναν οι φασαρίες. Ήρτα πρώτη εγώ δαμέ μαζί με τον παπά μου τζιαι εδώκαν μας δυο δωμάτια, αν ήμουν μόνη μου θα μου εδιούσαν έναν», λέει η κ. Γιαννούλλα. 

«Η πολυκατοικία εν πολλά παλιά και τωρά σάζουν την. Ήταν να τη χαλάσουν βασικά στην αρχή τζιαι τελικά εμετανώσαν. Εσσιήσαν οι τοίχοι τζιαι εχαλάσαν, εν έτοιμοι να ππέσουν. Ακόμα εν σε καλή κατάσταση δαμέ γιατί έσσιει άλλο διαμέρισμα πουπάνω τζιαι άλλο πουκάτω. Πάνω εν σσιρόττερα τα πράματα. Ένα παγκούι είσιεν μόνο στην αρχή τούντο σπίτι που εμπήκα μέσα. Εδούλευκα, έπιασα λεφτά και σιγά σιγά έβαλλα πράματα μέσα για να γεμώσω το σπίτι μου. Τα πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο, τα πέρασα στο Καλό Χωριό της Κλήρου, σε ένα σπίτι με τριάντα άτομα μέσα, χωρκανούς που τον Άγιο Γιώρκη της Κερύνειας. Τωρά λαλούν θα σάσουν και μέσα τα σπίτια μας, θα αλλάξουν τα μπάνια και θα βάλουν κεραμικά χαμέ. Τυρανιούν μας λλιο, αλλά θα περάσουμε. Είπαν μας δυο-τρεις μήνες θέλουν να τα φτιάξουν, αλλά οι δυο-τρεις μήνες επεράσαν και ακόμα μάχουντε. Το πιο μεγάλο πρόβλημα όμως εν το ασανσέρ, που δεν υπάρχει και ούτε θα κάμουν. Είμαστε μεγάλοι σε ηλικία για ανεβαίνουμε κάθε μέρα τούντα σκαλιά. Για να βγάλεις το ψούμνισμα πάνω σκοτώνεσαι. Επειδή είναι τουρκοκυπριακή γη όμως δαμέ, είπαν ότι θα κτίσουν άλλες κατοικίες για να μας μεταφέρουν στο μέλλον, αλλά τώρα θα δείξει τι θα γίνει, εν ξέρουμε ούτε εμείς…». 

Απογοητευμένος ο αδελφός της κ. Γιαννούλας, κ. Σοφοκλής, λέει, «βολευτήκαν σίουρα οι πρόσφυγες για λλίο δαμέ, αλλά ο καημός της Κερύνειας, εν άλλος. Οι σοβαρές οι φθορές εν που χρόνια πριν, αλλά εμείς εσυντηρούσαμεν τα ακόμα. Τόσα χρόνια όμως εκάμναμε υπομονή, εν θα κάμουμε τωρά...;». 

Ο μισογκρεμισμένος διάδρομος που ενώνει τις προσφυγικές κατοικίες μεταξύ τους, μας οδηγεί στην οικία του κ. Νίκου, ο οποίος βρίσκεται εκεί τα τελευταία 42 χρόνια με τη σύζυγό του. «Είμαστε που τον Καραβά. Μένουμε δαμέ που το 79’. Αφήκαμε τα σπίτια μας χαμέ τζιαι ήρταμεν δαπάνω. Και τωρά που γίναμε όλοι γέροι και θέλουμε τουλάχιστον ένα ασανσέρ για να βγαίνουμε πάνω στο σπίτι μας, πογιατίζουν μόνο. Ως τωρά επεράσαμεν όμως δόξα σοι ο Θεός. Αλλά το ασανσέρ κοστίζει τζιαι δεν μας κάμνουν. Όσα εξοδιάσαν ως τωρά για να τα σάσουν τούτα ούλλα, εγοράζαν καινούργια σπίτια. Κουραζούμαστε να φκούμε πάνω, αλλά τι να κάμουμε; Να μείνουμε κάτω στον δρόμο; Ξανά ήρταν παλιά και πογιάτισαν μόνο, αλλά μια πογιά μόνο τι να σου κάμει; Για να μεν φαίνεται παλιά η πολυκατοικία; Τώρα κάμνουν κάτι παραπάνω, εχαλάσαν τα τοισιά και μάχουντε να τα σάσουν. Θα αλλάξουν κεραμικά, μπάνια και πόρτες. Έχει 45 χρόνια περιπαίζουν μας ότι θα φύουμε που δαμέ και θα πάμε αλλού… Είχαμε πρόβλημα, τζιαι ήρταν εκάμαν μόνωση περάσαμε καμιά δεκαρκά χρόνια, τώρα που τα σάζουν πάλε θα δούμε…». 

  

 

Δειτε Επισης

Ομόφωνα ένοχη η Ρούλα Πισπιρίγκου για το θάνατο της Τζωρτζίνας
Διεξάγεται για 49η συνεχή χρονιά η πορεία Χριστοδούλας
Πρόστιμα 80,000 ευρώ σε παροχείς για καταχρήσεις στο ΓεΣΥ-Πέραν των 350 διερευνήσεων
Ένοχος ο Ηλίας Μίχος για το βιασμό της 12χρονης-Αθώα η μητέρα
ΒΙΝΤΕΟ: Επεισόδια κατά τη μεταγωγή του Μίχου και των άλλων κατηγορουμένων στην υπόθεση Κολώνου
Για πρόσκληση Γκουτέρες σε Τατάρ για συνάντηση κάνουν λόγο τα κατεχόμενα
Την Κυριακή η αλλαγή της ώρας-Πάνε τα ρολόγια μία ώρα μπροστά
Τραγικό το τέλος της 85χρονης στην Καρδίτσα-Την κατασπάραξε ζώο
Σοκ στην Καρδίτσα-Εντοπίστηκε ακέφαλο πτώμα 85χρονης σε οικία
Δίωρη στάση εργασίας από τους χαμηλόμισθους της ΙΣΟΤΗΤΑΣ-Φωνές για στασιμότητα στην ανέλιξη