Η μάχη 17χρονης στο Νοσοκομείο Αναφοράς-«Ήταν σαν να με καταπλάκωνε το δωμάτιο»

Τις τελευταίες ημέρες είδε το φως της δημοσιότητας η ιστορία μιας δεκαεπτάχρονης που δίνει τη δική της μάχη με τον κορωνοϊό και χρειάστηκε, μάλιστα να νοσηλευτεί στο Νοσοκομείο Αναφοράς. Πρόκειται για ένα από τα πιο νέα σε ηλικία πρόσωπα που νοσηλεύτηκαν στο Νοσοκομείο Αμμοχώστου. Παρά το γεγονός ότι δεν έχει κάποιο υποκείμενο νόσημα, χρειάστηκε η χορήγηση οξυγόνου, για να νικήσει την ασθένεια.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Στο Νοσοκομείο Αναφοράς 17χρονη με κορωνοϊό-Διασωληνώθηκε 50χρονος γιατρός

Τις επόμενες ώρες, η ανήλικη, αναμένεται να πάρει εξιτήριο και να επιστρέψει στο σπίτι της, όπου θα τεθεί σε αυτοπεριορισμό, για άλλες περίπου δέκα μέρες, μέχρι να υποχωρήσει πλήρως ο ιός.

Η δεκαεπτάχρονη, που θέλει να κρατήσει την ανωνυμία της, μίλησε στον REPORTER, για την περιπέτειά της, περιέγραψε τις πολύ δύσκολες στιγμές που έζησε και παραδέχθηκε πως δεν περίμενε να βιώσει τέτοια εμπειρία.

Ο πυρετός και η ανάσα που κόπηκε

Η περιπέτειά της, ξεκίνησε το βράδυ του Σαββάτου, 10 Ιανουαρίου, όταν ανέβασε υψηλό πυρετό. Αυτό ήταν και το πρώτο της σύμπτωμα.

«Την επόμενη μέρα, δηλαδή την Κυριακή, πήγα για τεστ και την Τρίτη βγήκα θετική στον κορωνοϊό. Τη μέρα που διαγνώστηκα θετική, πήραν τηλέφωνο από την επιδημιολογική ομάδα και ρώτησαν για την κατάστασή μου.

Τους είπε ο πατέρας μου ότι δεν μπορούσα να αναπνεύσω καλά, αλλά ούτε και να περπατήσω. Δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα, ήμουν σε πολύ κακή κατάσταση. Αμέσως ήρθε ασθενοφόρο στο σπίτι για να μου μετρήσουν το οξυγόνο. Εκεί διαπίστωσαν ότι το οξυγόνο μου ήταν πολύ χαμηλό, γύρω στο 92, από 98 που είναι το κανονικό και ο γιατρός έκρινε ότι έπρεπε να κάνω εισαγωγή στο νοσοκομείο. Ήταν οι πιο άσχημες στιγμές που ένιωσα ποτέ, εκείνες οι ώρες πριν την εισαγωγή. Αισθανόμουν σαν να με καταπλάκωνε το δωμάτιο».

Η άρνηση για μεταφορά και το ευχαριστώ στους γιατρούς

Μόλις ενημερώθηκε, όπως διηγείται πως έπρεπε να μεταφερθεί στο Νοσοκομείο Αμμοχώστου, αρνήθηκε να πάει. Προτιμούσε να μείνει στο σπίτι της και να ξεπεράσει εκεί την ασθένεια. Παρόλα αυτά, οι γονείς της την έπεισαν και τελικά μεταφέρθηκε στο Αναφοράς.

«Στο Νοσοκομείο μου χορήγησαν οξυγόνο από την Τρίτη (13/1), μέχρι την Κυριακή (17/1) το πρωί και μου το μείωναν καθημερινά, αφού βελτιωνόταν η κατάσταση της υγείας μου.

Το προσωπικό εδώ στο νοσοκομείο είναι εξαιρετικό. Δουλεύουν ασταμάτητα και μας βοηθούν συνεχώς. Αν έμενα σπίτι, δεν θα ήμουν στην κατάσταση που είμαι τώρα. Οι γιατροί είναι πάρα πολύ καλοί, μας βλέπουν τρεις φορές τη μέρα. Είναι καταπονημένοι, αλλά συνεχώς παλεύουν και δεν θέλουν να δείξουν ότι δεν αντέχουν άλλο. Δεν έτυχε ούτε και μια φορά που να τους χρειαστούμε και να μην τρέξουν αμέσως δίπλα μας στο δευτερόλεπτο. Τους αξίζει ένα μεγάλο ευχαριστώ από όλο τον κόσμο.

Μετά που ήρθα και είδα πως είναι τα πράγματα εδώ μέσα, κατάλαβα ότι ήταν η καλύτερη επιλογή».

«Πίστευα ότι δεν θα νοσήσω βαριά»

Η 17χρονη, όπως πολλοί άλλοι νέοι, θεωρούν ότι αν νοσήσουν, θα ξεπεράσουν την ασθένεια εύκολα, σαν ένα κοινό κρυολόγημα. Τα πράγματα, ωστόσο δεν είναι έτσι αφού κάθε οργανισμός αντιδρά διαφορετικά κάτι που αποδείχθηκε, σε πολλές περιπτώσεις ασθενών, τόσο στην Κύπρο, όσο και στο εξωτερικό.

«Βασικά πίστευα ότι λόγω ηλικίας, δεν θα μπορούσα να νοσήσω βαριά και θα το περνούσα σαν ένα κοινό κρυολόγημα. Πρόσεχα αρκετά, φορούσα τη μάσκα μου, τηρούσα τα μέτρα και ακολουθούσα τις οδηγίες, αλλά τελικά κόλλησα και κατέληξα στο νοσοκομείο.

Γι' αυτό καλώ όλους, να προσέχουν και να τηρούν τα μέτρα. Ο συγκεκριμένος ιός δεν έχει να κάνει ούτε με ηλικία, ούτε με τίποτα άλλο. Εξαρτάται απλά από το πως θα τον αντιμετωπίσει το ανοσοποιητικό σου, τη συγκεκριμένη στιγμή.

Αυτό που θέλω να πω είναι πως πρέπει να προσέχουμε πραγματικά, να τηρούμε τα μέτρα και να μην έρθει ξανά άτομο στη θέση που ήρθαμε εμείς, ώστε να αδειάσει το νοσοκομείο σιγά σιγά».

Μέσα από την εμπειρία της, η 17χρονη θέλει να ταρακουνήσει, όπως εξήγησε, όσους ακόμα επιμένουν πως δεν υπάρχει ο ιός, αλλά και όσους δεν τηρούν τα μέτρα, από άγνοια για τις συνέπειες...

Σημειώνεται ότι ο πατέρας, η μητέρα, αλλά και η γιαγιά της 17χρονης που διαμένουν στο ίδιο σπίτι, σε τεστ που υποβλήθηκαν, ήταν αρνητικοί.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• Εβδομάδα βαρόμετρο για τις χαλαρώσεις-Σε τρεις φάσεις το unlock
• «Πρέπει να πάω… Θεέ μου σε παρακαλώ κάμε η απουσία μου να μην κοστίσει στα παιδιά μου»
• «Tην αγκάλιασα, ένιωθα ότι το ήθελε… Νιώθουμε ανάγκη να είμαστε συγγενείς τους»