Η ισότητα είναι πολύ σημαντική για να αφήνεται στην τύχη…

Ίσως να του ξέφυγε. Ίσως να το έκανε και επίτηδες, γιατί διαφωνεί με τα άνευ περιεχομένου προσχήματα που κατά καιρούς προσπαθεί η Κυβέρνηση να τηρήσει. Ο Υπουργός Παιδείας μιας Κυβέρνησης χωρίς παιδεία στα θέματα φύλου παραδέχθηκε, όμως, την αλήθεια. Πως την ισότητα το κυπριακό κράτος την αφήνει στην τύχη.
 
Αφού είδε ότι η κοινωνία έχει αντανακλαστικά και αντέδρασε μαζικά στη νέα απροκάλυπτη προσπάθεια της Κυβέρνησης να αποκλείσει τις γυναίκες από τη διαδικασία χάραξης πολιτικής για τον πολιτισμό, ο Υπουργός Πολιτισμού έσπευσε να εξηγήσει πως δεν τις απέκλεισε επί σκοπού αλλά ότι τις απέκλεισε… τυχαία. Επειδή, κατά τη γνώμη της Κυβέρνησης, το πρόβλημα δεν ήταν ο αποκλεισμός αλλά ο τρόπος με τον οποίο επιτεύχθηκε.
 
Για την ιστορία, ο Υπουργός Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας αναζητούσε προσωπικότητες που δραστηριοποιούνται σε διάφορους τομείς του πολιτισμού, προκειμένου να τον συμβουλεύουν στη διαμόρφωση της πρότασης πολιτικής για τον πολιτισμό, για τη δημιουργία Υφυπουργείου Πολιτισμού και για τη θεσμική κατοχύρωση της ιδιότητας του καλλιτέχνη. Και αφού αξιολόγησε τους ανθρώπους της τέχνης και του πολιτισμού στην Κύπρο, κατέληξε σε δεκαπέντε άντρες και μία γυναίκα.
 
Όταν τον έκραξαν οι πάντες, όταν τον άδειασε το ίδιο το κυβερνών κόμμα κι όταν αντιλήφθηκε ότι εκτέθηκε ανεπανόρθωτα, ο Υπουργός Πολιτισμού αποφάσισε να υπεραμυνθεί τις απόφασής του και να εξηγήσει ότι δεν ήταν αποτέλεσμα σεξισμού αλλά αδιαφορίας για την ισότητα των φύλων.
 
Εξέδωσε ανακοίνωση, στην οποία ανέφερε επί λέξει: «Η σύνθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής για τη δημιουργία Υφυπουργείου και για θέματα πολιτικής για τον Πολιτισμό, ως προς το φύλο, προέκυψε τυχαία. Η επιτροπή αποτελείται από προσωπικότητες που επελέγησαν στη βάση του έργου, των γνώσεων και της ανάμιξής τους στα πολιτιστικά πράγματα και δεν προβλέπεται να είναι αντιπροσωπευτική οποιωνδήποτε χώρων ή ομάδων του πληθυσμού».
 
Παραδέχθηκε, δηλαδή, ότι η εκπροσώπηση και των δύο φύλων σε μια επιτροπή που καλείται να διαδραματίσει ρόλο στη λήψη αποφάσεων σε αυτόν τον τόπο, δεν προβλέπεται. Είναι θέμα τύχης. Όχι πολιτικής, όχι στρατηγικής, όχι μιας πραγματικής προσπάθειας του κράτους να προάγει ενεργά την ισότητα ανάμεσα στους πολίτες του. Είναι θέμα τύχης.  
 
Στην Κυπριακή Δημοκρατία, λοιπόν, για να αποκτήσουν λόγο και ρόλο οι γυναίκες, στο πλαίσιο μίας επιτροπής που διορίστηκε από την ίδια την Κυβέρνηση, πρέπει να είναι τυχερές σαν… άντρες. Διότι η Κυβέρνηση δεν θεωρεί προτεραιότητα να ακούγεται ισότιμα η φωνή των γυναικών. Δεν θεωρεί απαραίτητη την παρουσία τους. Παρόλο που οι γυναίκες αποτελούν περισσότερο από το 50% του πληθυσμού, δεν είναι αρκετά σημαντική «ομάδα πληθυσμού» ώστε αυτή η πολιτεία να επιδιώκει ενεργά και να προβλέπει την εκπροσώπησή τους. Τους εύχεται καλή τύχη και τις αφήνει να παλεύουν με την τύχη που τους έλαχε, να έχουν γεννηθεί σε ένα τόπο που τις θεωρεί αόρατες.
 
Το κράτος σκοπεύει να χαράξει πολιτική σε ένα τομέα. Θα έπρεπε, τον 21^ο αιώνα, να φροντίσει να εντάξει στη νέα του πολιτική τη διάσταση του φύλου. Αλλά αντί να συμπεριλάβει ειδικούς και γι’ αυτή την πτυχή, επέλεξε να… εξαφανίσει το ένα φύλο.
 
Η ισότητα, όμως, είναι πολύ σημαντική για να αφήνεται στην τύχη. Και αποτελεί βαθμίδα μέτρησης του πολιτισμού μας. Του πολιτικού πολιτισμού, του κοινωνικού πολιτισμού, του πολιτισμού αυτού του κράτους.  
 
Κι αν αυτό το κράτος δεν αλλάξει, επιτέλους, κουλτούρα, αν δεν επιδιώξει την ισότητα ενεργά, δεν μπορεί να επιτευχθεί. Η επιτροπή του Προδρόμου δεν είναι η εξαίρεση. Η επιτροπή του Προδρόμου είναι ο κανόνας, που ευνοεί τους άντρες και αφήνει τις γυναίκες στο περιθώριο. Και για ν’ αλλάξουν αυτοί οι κανόνες, πρέπει η ισότητα να καταστεί στόχος και να σταματήσει να αφήνεται στην τύχη...
 

• Αυτή είναι η Συμβουλευτική Επιτροπή για τη δημιουργία Υφυπουργείου Πολιτισμού
• Απαντά στις επικρίσεις για την ανδροκρατούμενη επιτροπή ο Προδρόμου