Γεννήθηκε σε λάθος σώμα, βίωσε ρατσισμό-Η απώλεια που άλλαξε τη ζωή του

07:00 - 13 Οκτωβρίου 2019

ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΑ

Βίωσε την κατάθλιψη, ένιωσε τον ρατσισμό, έφθασε ένα βήμα πριν το τέλος, αλλά εκεί που αισθάνθηκε ότι δεν πάει άλλο, σήκωσε ανάστημα. Βγήκε μπροστά και διεκδικεί. Διεκδικεί όσα δικαιούται. Μια φυσιολογική ζωή, όπως όλοι οι άνθρωποι σε μια δημοκρατική κοινωνία.

Πριν από δεκαοκτώ χρόνια γεννήθηκε στη Λευκωσία, η Θεοδώρα Μιχαήλ. Από μικρή ηλικία κατάλαβε ότι βρισκόταν σε λάθος σώμα. Δεν ένιωθε όπως οι υπόλοιπες κοπέλες στην ηλικία της, όμως ήταν εσωστρεφής και κυρίως, ακόμα παιδί.

Μεγαλώνοντας κάποιες καταστάσεις την έκαναν να καταλάβει, ότι πρέπει να παλέψει γι’ αυτό που νιώθει και θέλει να είναι. Άλλαξε όνομα και έγινε Θεόδωρος. Σε αντίθεση με άλλους, η οικογένεια του, τον αγκάλιασε και τον στήριξε σε κάθε του απόφαση.

Μιλώντας στον REPORTER, o Θεόδωρος εξηγεί πως βίωσε τον ρατσισμό κυρίως στο σχολείο, ευχαριστεί την οικογένεια του για την στήριξη και στέλνει μηνύματα σε όσους νιώθουν ότι βρίσκονται σε λάθος σώμα, να μιλήσουν.

«Δεν ξυπνάς μια μέρα και λες είμαι transgender»

Οι πλείστοι θεωρούν ότι οι transgender, ανοίγουν μια μέρα τα μάτια τους και λένε δεν είμαι αγόρι ή δεν είμαι κορίτσι, ωστόσο τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Τα άτομα που νιώθουν ότι βρίσκονται σε λάθος σώμα, το καταλαβαίνουν από την παιδική τους ηλικία.

«Δεν ξυπνάς μια μέρα και λες είμαι transgender. Από το δημοτικό που ξεκίνα το άτομο να έχει συνείδηση και βλέποντας και τους άλλους γύρω σου, είναι εκεί που καταλαβαίνεις ότι κάτι είναι διαφορετικό με μένα. Πάντα έβλεπα ότι ήμουν εκείνη η κοπέλα, που ντυνόταν αγορίστικα και έπαιζε ποδόσφαιρο και ένιωθε κάτι διαφορετικό».

Ο Θεόδωρος ή Θέο όπως τον φωνάζουν οι φίλοι, εξηγεί πως από τo δημοτικό κι ενώ μιλούσε με άλλα κορίτσια της ηλικίας του, ένιωθε πως δεν είχε κοινά μαζί τους.

«Μεγαλώνοντας, ήμουν κλειστόμυαλος και ήμουν ενάντια σε αυτά τα πράγματα, οπότε ήταν αρκετά δύσκολο να αποδεχτώ, ότι συμβαίνει σε εμένα αυτό το πράγμα. Σε σημείο που για αρκετά χρόνια πίεζα τον εαυτό μου να βγάζει μια θηλυκότητα, που ποτέ δεν ένιωθε. Για παράδειγμα, φορούσα ένα φορεματάκι για να βλέπει ο κόσμος ότι είμαι η Θεοδώρα».

Η απώλεια που άλλαξε τη ζωή του

Ο Θεόδωρος στην εφηβική ηλικία, είχε μια μεγάλη απώλεια, αυτή της νονάς του, η οποία του άλλαξε τη ζωή.

«Έχασα τη νονά μου στο Γυμνάσιο, έπεσα σε κατάθλιψη και μέσα από την κατάθλιψη, ανακάλυψα και αποδέχτηκα το τι είμαι. Αποδέχθηκα

ότι είμαι transgender».

Εξηγεί ωστόσο, πως ακόμα κι όταν το αποδέχθηκε είχε ένα βουνό να ανέβει, αφού θα έπρεπε να αποκαλύψει τη φύση του στην οικογένεια και τους φίλους του.

«Οι γύρω μου δεν το καταλάβαιναν ότι ήμουν transgender, γιατί εγώ ήμουν πολύ κλειστός, δεν μιλούσα για να ξέρουν ότι νιώθω αυτό το πράγμα. Δεν είναι ότι είχαν κάποια ιδιαίτερη αντίδραση, αλλά είναι αυτό που λες ότι ο άλλος χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του, αλλά είναι και θετικός ταυτόχρονα».

Η μαμά μου άρχισε από τον πρώτο καιρό να μιλά με ψυχιάτρους, ψυχολόγους, να διαβάζει βιβλία, να ψάχνει στο ίντερνετ για να μάθει ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να με βοηθήσει. Από την άλλη και ο πατέρας μου έκανε πολλά πράγματα, παρότι δεν εκφραζόταν».

Ο ρατσισμός που αυξανόταν χρόνο με το χρόνο

Οι transgender, πέφτουν στην ολότητα τους θύματα ρατσισμού, κυρίως στην Κύπρο, όπου η κοινωνία είναι ακόμα κλειστή. Παρότι τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες αναστροφής του κλίματος, εντούτοις χρειάζεται ακόμα μεγάλη προσπάθεια.

«Από το δημοτικό δεχόμουν bullying. Αναγκάστηκα να αλλάξω δημοτικό. Με κοροϊδεύαν όλοι το αγοροκόριτσο και το αγοροκόριτσο και ήμουν σε μια φάση που είπα φτάνει και άλλαξα σχολείο. Από τη Λακατάμια πήγα στους Εργάτες και εκεί ήταν ακόμα πιο κλειστόμυαλοι. Και εκεί bullying, στο γυμνάσιο το ίδιο, στο λύκειο ήταν όμως το αποκορύφωμα ».

Δέχθηκε όπως υποστηρίζει βρισιές, ξύλο, φωνές. Τράβηξαν ακόμη και βίντεο που τον κοροϊδεύαν.

«Στο Πανεπιστήμιο τα περίεργα βλέμματα είναι πολλά, τα σχόλια περισσότερα, αλλά ήρθα εδώ και η αποδοχή που έλαβα από κάποια άτομα είναι πολύ μεγαλύτερη».

Ο Θέο εξηγεί επίσης ότι όταν δέχεσαι το bullying, πάντα τον ενοχλεί.

«Όσο εκείνα τα άτομα που ασκούν bullying ή ρατσισμό ξεπερνούν ένα όριο, δεν μπορεί να μην σε ενοχλήσει. Όσο κινδυνεύει η σωματική σου ακεραιότητα δεν μπορεί να μην σε νοιάζει. Χρειάζόμαστε πολύ προσπάθεια ως κοινωνία. Μπορεί να βελτιωθήκαμε σε κάποια πράγματα, αλλά χρειαζόμαστε ακόμα περισσότερη προσπάθεια».

«Οι γυναίκες transgender δέχονται περισσότερο bullying»

Όντας ένας άνθρωπος που βίωσε τον ρατσισμό στο πετσί του, ο Θέο θεωρεί ότι οι γυναίκες transgender δέχονται μεγαλύτερο πόλεμο, απ’ ότι οι άνδρες και αυτό συμβαίνει, όπως πιστεύει, λόγω της πατριαρχικής κοινωνίας στην οποία ζούμε.

«Παλιά αν έβλεπες ένα αρσενικό να ντύνεται ή να κινείται με γυναικείο τρόπο, μπορεί να έτρωε και ξύλο. Πιστεύω ότι οι transgender γυναίκες, δέχονται περισσότερο ρατσισμό από τους άνδρες. Για παράδειγμα, αν δεις ένα γκέι και μια λεσβία, ο πρώτος που θα σχολιαστεί είναι ο γκέι και εκείνος που θα δεχθεί τον περισσότερο ρατσισμό είναι και πάλι ο γκέι. Γιατί οι άνδρες της κυπριακής κοινωνίας νιώθουν ότι θίγεται ο ανδρισμός τους».

Τα όνειρα για το μέλλον και το μήνυμα στους νέους

Ο Θέο επέλεξε να ακολουθήσει το δρόμο της κοινωνιολογίας και όχι τυχαία. Τα βιώματα του τον έκαναν να καταλάβει ότι θέλει να ασχοληθεί με θέματα που έχουν σχέση με τον τρόπο αντίδρασης της κοινωνίας ως προς τη διαφορετικότητα, αλλά και με την ανατροπή του κλίματος.

«Είμαι άνθρωπος που δεν μπορώ να κάθομαι εδώ και να ξέρω ότι μπορώ να διεκδικήσω κάτι και να μην το διεκδικώ. Ξέρω αρκετούς ανθρώπους που κρύβουν λόγω φόβου τη προτίμηση τους».

Θέλοντας να στείλει ένα μήνυμα με αποδέκτες όσους ανθρώπους δεν διεκδικούν, λόγω φόβου, ο Θέο τόνισε ότι «στο τέλος του δρόμου υπάρχει ένα παραθυράκι που λάμπει έστω και λίγο. Όλες οι δυσκολίες αξίζουν για εκείνο το φως που φαίνεται. Για κάτι που θες, θα κάνεις τα πάντα. Κάνω ότι κάνω τώρα όχι γιατί μου αρέσει η δημοσιότητα, αλλά για να στείλω μηνύματα σε όλους. Και ίσως οι επόμενοι νέοι, που είναι σαν εμένα και πρέπει να μιλήσουν στους γονείς τους, οι δικοί τους να είναι πιο έτοιμοι και να μην φτάσουν στο σημείο που έφθασα εγώ».

Γεννήθηκε σε λάθος σώμα, βίωσε ρατσισμό-Η απώλεια που άλλαξε τη ζωή του

Ροη Ειδησεων

Κατοικία 4ων υπνοδ. στο Δάλι

Κατοικία 3ων υπνοδ. στο Γέρι

Οικιστικό κτίριο στην Αγλαντζιά

Οικιστικό οικόπεδο στον Στρόβολο

Δειτε Επισης