Χώρια στη ζωή, μαζί στον θάνατο - Επίλογος στην τραγική ιστορία της οικογένειας Νεάρχου

07:14 - 29 Σεπτεμβρίου 2017

ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Είναι από τις ιστορίες που η τραγικότητα τους δεν μπορεί να αποτυπωθεί εύκολα με λόγια. Από τη μια η δύνη του πολέμου και οι ηρωικές στιγμές της «Αγνοούμενης Διμοιρίας» κι από την άλλη το δράμα της οικογένειας ενός αγνοουμένου, την κάνουν μοναδική στα μάτια ενός τρίτου, αλλά τόσο αληθινή για όλες τις οικογένειες που ζουν τις γιορτές με ένα επιπλέον πιάτο στο τραπέζι.

Μια οικογένεια βιοπαλαιστών που αναγκάστηκε να αφήσει τη γενέθλια γη για ένα καλύτερο μέλλον, είδε τα παιδιά να μπαίνουν στο μεροκάματο από τα 12 τους χρόνια γεμάτα ελπίδα για το αύριο.

Ο Αύγουστος του 1974 ωστόσο έμελλε να αλλάξει τις προτεραιότητες και την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον και να τη μετατρέψει σε ελπίδα για επιστροφή του Κυριάκου Νεάρχου του 18χρονου τότε παλληκαριού της οικογένειας που εξαφανίστηκε μαζί με άλλους 22 συμπολεμιστές του στο ύψωμα Λαπάτσα, ανήμερα της Παναγίας, τον Αύγουστο του 1974.

Από τότε οι χαροκαμένοι γονείς έζησαν με την απουσία του, μια απουσία όμως που το βράδυ που ξάπλωναν ξεθώριαζε αφού τον συναντούσαν στα όνειρα τους. Έφτασαν μέχρι την Ιορδανία και την πόρτα ενός Σεΐχη για να μάθουν νέα του. Η ελπίδα τους θα πέθαινε τελευταία… Έτσι κι έγινε.

Πατέρας και γιός κηδεύονται μαζί – Αντάμωσαν μετά από 43 χρόνια

Ο πατέρας του Κυριάκου Νεάρχου περίμενε 43χρόνια, τη σημερινή μέρα για να απευθύνει το ίστατο χαίρε στον γιο του.

Τα πράγματα ωστόσο δεν ήρθαν όπως ο ίδιος και τα υπόλοιπα του παιδιιά ανέμεναν. Σήμερα στην εκκλησία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού τελείται μια διπλή κηδεία, η οποία εμπερικλείει στην ολότητα του, το κυπριακό δράμα των τελευταίων 43 χρόνων.

Στην τελευταία τους κατοικία οδηγούνται ο Χρίστος Νεάρχου, πλήρης ημερών που αποδήμησε εις Κύριον στα 96 του χρόνια την περασμένη Δευτέρα και ο γιός του, ο Κυριάκος Νεάρχου που έπεσε μαχόμενος από τουρκικά πυρά στην Αγία Μαρίνα Σκυλλούρας στο ύψωμα «Λαπάτσα» κατά τη διάρκεια της δεύτερης φάσης της εισβολής τον δεκαπενταύγουστο του 1974, τα οστά του οποίου εντοπίστηκαν κατά την εκταφή στο ύψωμα κατά τα έτη 2005, 2008 και 2010 στα πλαίσια του προγράμματος εκταφών και αναγνώρισης λειψάνων της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων.

Εγκαταλείπουν την Πάφο για ένα καλύτερο μέλλον

Δεν ήταν εύκολα τα παιδικά χρόνια του Κυριακου. Ο πατέρας του Χρίστος Νεάρχου από την Αγία Μαρίνα Κελοκεδάρων νυμφεύτηκε στον Άγιο Δημιτριανό στην Πάφο την Χαρίκλεια. Η φτώχεια και η δυστυχία στο μικρό χωριό ανάγκασε τον Χρίστο να πάρει τη σύζυγο και τα πέντε παιδιά του και να εγκατασταθεί στη Λεμεσό για ένα καλύτερο αύριο. Η οικογένεια του Χρίστου και της Χαρίκλειας μετρά πέντε παιδιά, την Άννα, τον Δημήτρη, την Ελένη, τον Κυριάκο και την Ειρήνη.

Ο Κυριάκος και ο μεγαλύτερος του αδερφός, ο Δημήτρης αφού ολοκληρώνουν την έκτη δημοτικού πιάνουν κατευθείαν δουλειά στις οικοδομές. Με το μεροκάματο που βγάζουν βοηθούν την οικογένεια τους να ξεφύγει από τη φτώχεια και την ανέχεια της εποχής.

Χάθηκε σαν απλός στρατιώτης, επέστρεψε σαν ήρωας

Ο Γενάρης του 1974 βρίσκει τον Κυριάκο να κλείνει τα 18 του χρόνια και με περηφάνια κατατάσσεται στην Εθνική Φρουρά. Μια μετάθεση τον στέλνει στην Κοκκινοτριμιθιά και το 286 Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού. Ο μαύρος Ιούλιος τον ρίχνει στην πρώτη γραμμή του πολέμου, αφού ανήκει στη φάλαγγα που πήρε την «απίθανη» διαταγή να μεταβεί στην παραλία της Κερύνειας για να αντιμετωπίσει τις αποβατικές δυνάμεις του Αττίλα.

Το βάπτισμα του πυρός ο Κυριακός και οι συμπολεμιστές του το παίρνουν ανήμερα της εισβολής κοντά στον Κοντεμένο όταν η τουρκική αεροπορία χτυπά την φάλαγγα.

Την Πέμπτη 15 Αυγούστου η διμοιρία του Κυριάκου με επικεφαλή τον Ανθυπολοχαγό Σεργίδη βρίσκεται βόρεια της Σκυλλούρας. Το πρωί οι Τούρκοι εξαπολύουν καταιγιστικά πυρά από όλμους και πολυβόλα. Η διμοιρία υποχωρεί ενώ λίγο αργότερα μετά από διαταγή ο Σεργίδης και τα παλληκάρια τους επιστρέφουν στις θέσεις. Γνώριζαν εκ των προτέρων πως πρόκειται για μια πράξη αυτοκτονίας.

Αυτή τη φορά εκτός από τους όλμους και τα πυροβόλα του Αττίλα δέχονται πυρά και από την τουρκική αεροπορία. Για το τι ακολούθησε δεν υπάρχει καμία μαρτυρία αφού όλα τα μέλη της διμοιρίας είναι αγνοούμενοι. Είναι μέλη της αγνοούμενης διμοιρίας του 286 ΜΤΠ.

Τελευταία φορά η διμοιρία του Σεργίδη θεάθηκε να διασταυρώνει τον δρόμο Σκυλλούρας – Κοντεμένου και να κατευθύνεται προς την Αγία Μαρίνα Σκυλλούρας. Ανέβηκε στο ύψωμα Λαπάτσα και εκεί περικυκλώθηκε από τουρκικές δυνάμεις. Περικυκλωμένοι, χωρίς προμήθειες και με περιορισμένα πυρομαχικά, έδωσαν την άνιση μάχη για την τιμή των όπλων, μια μάχη που τοποθετεί άπαντες στο πάνθεο των ηρώων. Ανάμεσα τους και ο Κυριάκος Νεάρχου.

Η απώλεια αυτή είναι μια από τις σημαντικότερες, αλλά ταυτόχρονα και τραγικότερες συνεισφορές του 286 στις πολεμικές επιχειρήσεις του καλοκαιριού του 1974.

Έζησαν βλέποντας τον στα όνειρα τους

Δύο μήνες μετά τα τραγικά γεγονότα του 1974 η οικογένεια του Κυριάκου λαμβάνει μια επιστολή από το ΓΕΕΦ. «Ο Κυριάκος Νεάρχου του Χρίστου κατέστη αγνοούμενος».

Με αυτό το μαύρο μαντάτο οι χαροκαμένοι γονείς πορεύτηκαν τα επόμενα χρόνια. Η χαροκαμένη μάνα του Κυριάκου, Χαρίκλεια, άντεξε 17 χρόνια τον αβάσταχτο πόνο της απουσίας του. Αφιέρωσε τη ζωή της στο Θεό όπου είχε εναποθέσει τις ελπίδες της για εντοπισμό του παλληκαριού της.

Όπως αφηγούνται σήμερα τα παιδιά της, συχνά έβλεπε στον ύπνο της τον γιό της, πότε να τον παντρεύει, πότε να του μαγειρεύει… Αυτά τα οράματα την κράτησαν ζωντανή, μέχρι το 1991 όταν σε ηλικία 62 ετών εγκατέλειψε τα εγκόσμια γεμάτη πόνο και καρτερία.

«Ο γιος σου θα επαναπατριστεί σύντομα»

Ο πατέρας του Κυριάκου, ο Χρίστος Νεάρχου δεν τα έβαλε κάτω. Μετανάστευσε στην Ιορδανία όπου δούλεψε στην οικία ενός Σεΐχη στον οποίο εκμυστηρεύτηκε το δράμα του για τον αγνοούμενο γιό του. Ο Σεΐχης συγκινήθηκε και προσπάθησε με κάθε τρόπο να τον βοηθήσει.

Εκμεταλλευόμενος την φιλία του με τον Τούρκο Πρέσβη της Τουρκίας, προσπάθησε να μάθει νέα για τον αγνοούμενο Κυριάκο Νεάρχου. Ο Τούρκος Πρέσβης στην Ιορδανία ισχυρίστηκε ότι ρώτησε και έμαθε. Παρέδωσε μια επιστολή στον χαροκαμένο πατέρα από την τουρκική πρεσβεία, σύμφωνα με την οποία, ο γιός του ζει και σύντομα θα επαναπατριστεί. Κι εκεί ήταν που οι ελπίδες του Χρίστου Νεάρχου αναπτερώθηκαν.

Επέστρεψε στην Κύπρο και για χρόνια περίμενε κι αυτός όπως και τόσοι άλλοι συγγενείς των αγνοουμένων τον Κυριάκο του να επιστρέψει.

Ο Χρίστος Νεάρχου έφυγε από τη ζωή την περασμένη Δευτέρα με την ελπίδα να ανταμώσει με τον γιό του. Άλλωστε, όπως εκμυστηρεύτηκε στην κόρη του τον τελευταίο καιρό έβλεπε τον αγνοούμενο γιό του στον ύπνο του να στέκεται από πάνω του, να γυροφέρνει γύρω από το κρεβάτι, χωρίς όμως να μιλάει.

Οι κηδείες πατέρα και γιου θα τελεστούν σήμερα Παρασκευή στις 11 από τον ιερό ναό Αγίου Κοσμά του Αιτωλού στη Λεμεσό. Την Κυβέρνηση θα εκπροσωπήσει και θα εκφωνήσει επικήδειο λόγο ο Επίτροπος για ανθρωπιστικά Θέματα Αγνοουμένων Φώτης Φωτίου.

Η οικογένεια παρακαλεί αντί στεφάνων να γίνονται εισφορές για τον Σύνδεσμο Πολεμιστών 286ΜΤπ ή στον Αντικαρκινικό Σύνδεσμο.

Χώρια στη ζωή, μαζί στον θάνατο - Επίλογος στην τραγική ιστορία της οικογένειας Νεάρχου

Ροη Ειδησεων

Κατοικία 4ων υπνοδ. στο Δάλι

Κατοικία 4ων υπνοδ. με σοφίτα στη Λακατάμεια

Διαμέρισμα 2 υπνοδ. στον Στρόβολο

Οικιστικό οικόπεδο στον Στρόβολο

Δειτε Επισης