Ο 14χρονος Κύπριος που κέρδισε πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό δημιουργίας ταινίας

Το ταλέντο του στις τέχνες φανερώθηκε από νωρίς. Η έφεσή του στην χρήση της τεχνολογίας ήρθε να ενισχύσει τις δυνατότητες του και ο συνδυασμός των δύο, ήταν αυτό που του έδωσε το σημαντικό πλεονέκτημα και τον ανέδειξε στους κορυφαίους του Λονδίνου. Και όλα αυτά, σε ηλικία μόλις δεκατεσσάρων ετών.

Ο Κύπριος Παύλος Ξενοφώντος ήταν ένας από τους νεαρούς, που τον περασμένο Νοέμβριο βρέθηκε στην πρώτη θέση σε διαγωνισμό για δημιουργία μικρού μήκους ταινίας κινουμένων σχεδίων. Αυτό που κάνει ξεχωριστή την ιστορία του Παύλου δεν είναι η ηλικία του, καθώς όλοι θα μπορούσαν να θεωρήσουν ότι είναι ένα παιδί που μεγαλώνει μέσα στην τεχνολογία και είναι φυσικό επακόλουθο να γνωρίζει πως να χρησιμοποιεί καλά τα νέα μέσα. Το ξεχωριστό στην συγκεκριμένη ιστορία είναι το γεγονός ότι ο Παύλος είναι αυτοδίδακτος.

Έμαθε να φτιάχνει μικρές, τρίλεπτες ταινίες κινουμένων σχεδίων 2D, παρακολουθώντας βίντεο στο YouTube. Χρησιμοποίησε το ταλέντο του στη ζωγραφική, αλλά και τις ευφάνταστες ιδέες του και κατάφερε να δημιουργήσει βιντεάκια που κέντρισαν το ενδιαφέρον αρκετών χρηστών του διαδικτύου. Εξ ου και το βίντεο που κέρδισε το βραβείο, ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή στο κανάλι του.  

Μιλώντας στον REPORTER ο Παύλος θυμήθηκε τα πρώτα του βήματα στη δημιουργία animation, αλλά και το πότε ξεκίνησε να σχεδιάζει. Παράλληλα, εξηγεί πως δεν ήταν το πρώτο του βραβείο, λόγω του ταλέντου του, ενώ στέλνει και το δικό του μήνυμα στη νέα γενιά, για να ακολουθήσουν τα όνειρά τους.

«Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το animation πριν από περίπου έξι χρόνια, το 2916, όταν ήμουν 6-7 ετών. Στην αρχή παίζαμε με τον αδελφό μου και φτιάχναμε στατικά κινούμενα σχέδια με φιγούρες από Lego και βγάζαμε βίντεο με το κινητό της μαμάς. Επίσης, σχεδίαζα αρκετά και δημιουργούσα τους δικούς μου χαρακτήρες στο χαρτί, με τη χρήση χρωματιστών μολυβιών. Όταν πήρα το πρώτο μου iPad, άρχισα να δημιουργώ ψηφιακές ζωγραφιές, τις οποίες άρχισα να δίνω κίνηση, παρακολουθώντας βίντεο με οδηγίες στο διαδίκτυο».

Αν και οι ταινίες 2D που δημιουργεί ο Παύλος είναι μικρού μήκους και συγκεκριμένα κάποιων λεπτών, συνήθως μέχρι τριών, αυτό δεν σημαίνει πως η δημιουργία τους είναι εύκολη. Αντίθετα, χρειάστηκαν μήνες για να δημιουργηθεί το αποτέλεσμα που παρουσίασε ο Παύλος στο διαγωνισμό και κέρδισε.  

«Η ταινία μικρού μήκους των δύο λεπτών, που έχει βραβευτεί, μου πήρε εννέα μήνες να την ετοιμάσω. Είχα λιγότερες ικανότητες με τα χέρια μου τότε. Αλλά τώρα, χρειάζομαι περίπου 3-4 μήνες για να δημιουργήσω μία μικρού μήκους 3 λεπτών ταινία κινουμένων σχεδίων 2D διαστάσεων.

Δεν είναι εύκολο να ετοιμαστεί μία τέτοια ταινία και χρειάζεται αρκετό χρόνο. Για παράδειγμα, για να φτιάξω μία φιγούρα ενός μικρού χαρακτήρα να κουνηθεί, έπρεπε να τον ζωγραφίσω επανειλημμένα για κάθε κάδρο της ταινίες και μία ταινία έχει περίπου 2,500 κάδρα. Επειδή έπρεπε να χρησιμοποιήσω το δάκτυλο μου, ήταν αρκετά κουραστικό. Επίσης, έπρεπε να προσθέσω ηχητικά εφέ, με τη χρήση ενός προγράμματος για δημιουργία βίντεο, το οποίο επέτρεπε μόνο τρεις ήχους να παίζουν την ίδια στιγμή, που ήταν λίγο ενοχλητικό».

Η μητέρα του έμαθε για τον διαγωνισμό

Ο Παύλος έμαθε για τον συγκεκριμένο διαγωνισμό μέσω της μητέρας του, η οποία ακολουθεί διάφορα studios που ασχολούνται με το animation, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όταν τον ενημέρωσε, αμέσως ήθελε να λάβει μέρος. Και τελικά, ήταν η σωστή επιλογή.

«Η μητέρα μου παρακολουθεί αρκετά στούντιο για γραφίστες και κινούμενα σχέδια στο Instagram. Ένα από αυτά ονομάζεται “Blue Zoo” και είναι αυτό που χρηματοδοτεί τον διαγωνισμό, στον οποίο έλαβα μέρος, το Young Animator of The Year στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ανήρτησαν στη σελίδα τους ότι δέχονται αιτήσεις και μου το έδειξε. Έχω κάποια βίντεο με κινούμενα σχέδια στο κανάλι μου στο YouTube, αλλά επέλεξα ένα από τα πιο δημοφιλή. Χρειάστηκα λίγες ημέρες για να το κάνω πιο μικρό επειδή ήταν τρία λεπτά και έπρεπε να γίνει δύο, λόγω των προνοιών του διαγωνισμού και αφαίρεσα αχρείαστα μέρη του βίντεο».

Όταν έμαθε ότι τελικά κέρδισα το πρώτο βραβείο, δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω ότι κατάφερα ένα τέτοιο επίτευγμα, λόγω ενός χαζού βίντεο που έφτιαξα, για ένα αστείο».

Δεν είναι η πρώτη φορά που κερδίζει σε διαγωνισμό

Το συγκεκριμένο βραβείο δεν ήταν το πρώτο για τον Παύλο. Το ταλέντο του στην τέχνη και στη ζωγραφική, του χάρισε ακόμη ένα σημαντικό βραβείο, όταν ήταν ακόμη στο Δημοτικό.

«Είχα συμμετάσχει ξανά σε διαγωνισμό ζωγραφικής στο Δημοτικό Σχολείο, όταν ήμουν 11 ετών. Ο Δήμος του Kensigton και της Chelsea στο Λονδίνο είχαν ζητήσει από σχολεία της περιφέρειας να υποβάλουν ζωγραφιές από τους μαθητές τους, με θέμα την οδική ασφάλεια. Ανάμεσα στις χιλιάδες ζωγραφιές που είχαν υποβληθεί, επιλέχθηκαν δύο από το σχολείο μου. Η μία ήταν η δική μου. Οι νικητήριες ζωγραφιές συμπεριλήφθηκαν σε ένα ημερολόγιο για την Οδική Ασφάλεια, το οποίο είχε δοθεί σε όλους τους μαθητές στο Kensigton και στην Chelsea».

Θέλει να κάνει την ενασχόλησή του επάγγελμα

Η διάκριση για τον Παύλο είναι μόνο η αρχή, από ό,τι φαίνεται. Δεν σκοπεύει να τα παρατήσει, αντίθετα θέλει να κάνει την ενασχόληση αυτή, επάγγελμα, ενώ σκοπεύει να συνεχίσει και την ιστορία της ταινίας που βραβεύτηκε, αφού ήδη έχει σχεδιάσει το σενάριο στο μυαλό του.

«Θα ήμουν πολύ χαρούμενος να καταφέρω να κάνω αυτή την απασχόληση το κύριό μου επάγγελμα. Σκοπεύω να συνεχίσω να ασχολούμαι με τα κινούμενα σχέδια, ώστε να αναπτύξω τις ικανότητές μου και να δημιουργήσω πράγματα, που δεν μπορούσα να φανταστώ.

Σκοπεύω να ετοιμάζω τη συνέχεια της ταινίας των κινουμένων σχεδίων, που έχει κερδίσει το βραβείο στον διαγωνισμό. Έχω σκεφτεί όλη την ιστορία και νέους χαρακτήρες που θέλω να προσθέσω στην συγκεκριμένη σειρά».

Το μήνυμά του προς τους νέους

Ο Παύλος θέλησε να στείλει και ένα μήνυμα προς τα νεαρά άτομα, που καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα στα όνειρά τους ή τη σιγουριά κάποιου άλλου επαγγέλματος.

Πραγματικά φοβάμαι για το μέλλον και εγώ ο ίδιος, αλλά η καλύτερη συμβουλή που έχω να δώσω στα νεαρά άτομα είναι να προσπαθήσουν για το καλύτερο, ώστε να καταφέρουν να πετύχουν το καλύτερο αποτέλεσμα, για όσα αγαπούν να κάνουν και να είναι παθιασμένοι γι’ αυτά.