«Παίρνουμε κρυφά πακέτα σε σπίτια, έχει ανθρώπους που δεν έχουν ούτε λεμόνι»

Το τηλέφωνο χτύπησε και πάλι λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα. Στην απέναντι γραμμή η φωνή της κ. Κάτια Λουκά, μιας αγέραστης 87χρονης, η οποία μαζί με την 75χρονη Σταυρούλα Φιλίππου, κρατούν όρθιο το σπίτι της ΕΚΥΣΥ στο Καϊμακλί και βοηθούν άπορους συνανθρώπους μας. Η πρώτη σκέψη που έτρεξε στο μυαλό ήταν πως και φέτος πολλοί συνάνθρωποί μας θα περάσουν δύσκολες στιγμές και χρειάζονται τα βασικά για το Χριστουγεννιάτικό τους τραπέζι. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: «Πώς να περάσουμε καλά τις γιορτές όταν οι διπλανοί μας δεν έχουν ούτε γάλα;»

Όπως κάθε χρόνο την τελευταία τριετία, έτσι και φέτος, επισκεφθήκαμε το σπίτι της ΕΚΥΣΥ για να αναδείξουμε το έργο τους και τις πράξεις εθελοντισμού που επιτελούν επί δεκαετίες. Είναι οι Άγιοι Βασίληδες δεκάδων οικογενειών της περιοχής τους, αφού δύο με τρεις μέρες πριν τις άγιες μέρες των Χριστουγέννων, προσφέρουν πακέτα αγάπης σε άπορους συνανθρώπους μας. 

Δυστυχώς, χρόνο με το χρόνο, την τελευταία τριετία, αυτές οι ανάγκες εκτοξεύθηκαν και από τα περίπου πενήντα πακέτα αγάπης που προσέφεραν το 2019, πέρυσι έφθασαν στα εβδομήντα και φέτος θα είναι ακόμη περισσότερα. Για να τα καταφέρουν, χρειάζονται τη στήριξη όλων μας. Γνωρίζοντας ο καθένας ότι συνέβαλε για να έχει μια οικογένεια ένα πιάτο φαγητό αυτές τις άγιες μέρες, η καρδιά του γίνεται πιο ήρεμη και πιο γαλήνια.

Όταν μάλιστα ακούς τις ιστορίες που ζουν και βλέπουν καθημερινά οι δύο αυτές γυναίκες, αισθάνεσαι την ανάγκη να βοηθήσεις στο έργο τους με κάθε δυνατό τρόπο. «Όταν έχει ο κόσμος στεναχώριες έρχεται εδώ και προσφέρουμε ότι μπορούμε. Είτε χρειάζεται ένα κρεβάτι είτε θέλει σεντόνια, κουβέρτες και φυσικά τα τρόφιμα. Έχουμε ανθρώπους που έρχονται πολύ τακτικά και ζητούν βοήθεια. Για παράδειγμα έχουμε άνθρωπο που ζητά μια μπουκάλα λάδι ή όταν ήταν ακριβά τα λεμόνια ερχόταν και ζητούσε ένα λεμόνι γιατί δεν είχε να βάλει στο φαΐ του. Τα παραδείγματα είναι πολλά. Έχουμε κοπέλα που περνά από εδώ και μας παρακαλεί να μην την ξεχάσουμε τα Χριστούγεννα, γιατί μας λέει έχει πάρα πολλή ανάγκη. Ανατριχιάζουμε όταν τα ακούμε αυτά, γιατί φαίνεται ότι έχει πάρα πολλή ανάγκη ο κόσμος». 

Τα παραδείγματα είναι πολλά, όπως για παράδειγμα μια οικογένεια με τρία ορφανά και μητέρα καρκινοπαθή που χρειάζονται στήριξη, αλλά και μια άλλη οικογένεια που έχει δύο ανάπηρα παιδιά. «Παίρνουν επίδομα, αλλά όσα και να παίρνουν, δεν φτάνουν για τις ανάγκες που υπάρχουν. Έχουμε παιδάκι ορφανό το οποίο το στηρίζουμε από εννιά χρονών και σήμερα είναι δεκαπέντε. Έχουμε άλλη κοπέλα μονογονιό που εργάζεται, παίρνει 1000 ευρώ το μήνα, δίνει τα 400 για ενοίκιο και 300 σε δάνειο και τις μένουν 300 ευρώ να περάσει».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Οι γιαγιούλες που στηρίζουν άπορους-Τραγικές ιστορίες πίσω από κλειστές πόρτες

«Έρχεται γυναίκα, φέρνει τρόφιμα και βάζει και λεφτά από κάτω»

Η συνεισφορά των ανθρώπων κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα είναι πολύ μεγάλη, κυρίως από τους απλούς πολίτες, τους μεροκαματιάρηδες. Εξάλλου, χάρη αυτών των ανθρώπων το σπίτι της ΕΚΥΣΥ καταφέρνει να παραδώσει τα πακέτα αγάπης σε συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη. Μόνο πέρυσι προσφέρθηκαν τρόφιμα σε εβδομήντα οικογένειες για τα Χριστούγεννα, ενώ τόσο η κ. Κάτια, όσο και η κ. Σταυρούλα, θεωρούν πως φέτος θα χρειαστούν πολύ περισσότερα.

«Οι περισσότεροι που έρχονται για να προσφέρουν είναι ο λαϊκός κόσμος, αλλά κι εμείς παίρνουμε τηλέφωνα κάποιους που ξέρουμε και ζητούμε τη στήριξή τους. Έχουμε μια κυρία που κάθε χρόνο το βλέπει στην εφημερίδα και έρχεται πρώτη και μας φέρνει τρόφιμα και βάζει και λεφτά μέσα στην τσάντα. Είναι μια κυρία ογδόντα χρονών. Μας βοηθά πάρα πολύ και η υπεραγορά Παπαγιάννη στο Καϊμακλί, η οποία στηρίζει διαχρονικά την προσπάθειά μας», είπε η κ. Κάτια.

Από την πλευρά της, η κ. Σταυρούλα συμπλήρωσε πως «πέρυσι κάναμε εβδομήντα πακέτα αγάπης, φέτος απ' ότι φαίνεται θα είναι περισσότερα. Έχουμε πληροφορίες για κάποιους που χρειάζονται βοήθεια και ντρέπονται να το ζητήσουν και τους στηρίζουμε. Σε κάποιες περιπτώσεις πηγαίνουμε και τα παίρνουμε και γράφουν πάνω τα πακέτα ανώνυμοι ή τα παίρνουμε νύχτα και μετά τους παίρνουμε τηλέφωνο να ανοίξουν την πόρτα να το πάρουν. Από παλιά το κάνουμε αυτό με τη νύχτα. Πηγαίναμε κρυφά και το παίρναμε για να μην κάνουμε τον κόσμο να νιώθει άσχημα και να ντραπεί γιατί θέλει βοήθεια».

Και οι ίδιες πάντως δεν κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια, περιμένοντας να έρθει η βοήθεια που χρειάζονται για το έργο τους, αλλά παίρνουν τηλέφωνα γνωστούς και φίλους για να τις στηρίξουν. 

Όπως εξήγησε η κ. Κάτια, «στέλνουν χρήματα άνθρωποι που γνωρίζουμε, δηλώνοντας ανώνυμοι, γιατί δεν θέλουν να φαίνονται. Αυτά τα χρήματα τα έχουμε σε ένα κρυφό ταμείο και τα χρησιμοποιούμε για έκτακτες ανάγκες, όπως για παράδειγμα σε περίπτωση που δεν μας φτάνουν τα τρόφιμα που φέρνει ο κόσμος. Επίσης με αυτό το κρυφό ταμείο αγοράσαμε πέρυσι επτά σόμπες και πήραμε ένα ηλεκτρολόγο και πήγε σε σπίτια και τις έβαλε, χωρίς να το γνωρίζουν οι ιδιοκτήτες ότι ήταν δώρο από το σπίτι της ΕΚΥΣΥ. Πήγαινε ο ηλεκτρολόγος και του έλεγαν δεν παράγγειλα σόμπα και είπαμε στον ηλεκτρολόγο να τους λέει ότι είναι δώρο».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ο κορωνοϊός αύξησε τα πακέτα αγάπης-«Βοηθούμε ορφανά, οικογένεια με πέντε παιδιά»

«Να ανοίξουν τα ντουλάπια τους»

Η κ. Κάτια θέλησε να στείλει εξάλλου και κάποια μηνύματα στον κόσμο, ώστε να αγαπήσουν τον εθελοντισμό και να συνεισφέρουν όλοι στις ευπαθείς ομάδες των συμπολιτών μας.

«Από τα μικρά μας χρόνια είμαστε δοσμένοι στον εθελοντισμό. Εγώ και στα παιδιά μου τους λέω ότι το καλύτερο πράγμα στον κόσμο είναι η φιλανθρωπία. Όταν έφυγε ο άντρας μου από τη ζωή, ήμουν 29 χρονών και έμεινα με δύο παιδιά. Με στήριξαν οι φίλες μου για να βρω τα πόδια μου. Η δική μου ιστορία και η στήριξη που έλαβα με οδήγησε να βοηθήσω κι εγώ άλλους ανθρώπους, να προσφέρω. Μεγάλη βοήθεια λαμβάνουμε και από άλλες κοπέλες της περιοχής που έρχονται εδώ στο σπίτι της ΕΚΥΣΥ και μας βοηθούν, είτε με την παραγωγή γλυκών, είτε με άλλους τρόπους». 

Τόνισε εξάλλου πως, «ο κόσμος πρέπει να είναι κοντά στον συνάνθρωπό του. Να ανοίξει τα ντουλάπια του, να πάρει ότι έχει μέσα και να το δώσει σε όσους έχουν ανάγκη. Κανένα σπίτι να μην μείνει χωρίς το κρέας και τα διάφορά άλλα τα Χριστούγεννα. Εμείς θα μαζεύουμε πράγματα μέχρι τις 20 του μήνα και στις 22 θα δώσουμε τα πακέτα αγάπης». 

Η κ. Σταυρούλα με τη σειρά της είπε πως, «ο κόσμος πρέπει να είναι εθελοντής και να στηρίζει τον συνάνθρωπό του. Είναι η μεγαλύτερη ευλογία που υπάρχει να προσφέρεις χωρίς να θέλεις ανταλλάγματα. Εμείς είμαστε όλη μέρα εδώ και όταν πάμε σπίτι μας νιώθουμε μια γαλήνη και μια ξεκούραση για την προσφορά μας, λες και δεν δουλεύαμε».

Δειτε Επισης

Το Mall με τις αντίκες που πηγαίνει από γενιά σε γενιά από το 1978 και κρατά ζωντανή την ιστορία
«Δεν μιλούσα, δεν περπατούσα, με έκαναν μπάνιο… Πλέον είμαι συνεχώς στο σπίτι»
«Ίσως το πρωί να μην μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι, να έχει πόνους σε όλο το σώμα»
«Δεν χρειάζονται πολεμικά ανακοινωθέν, ''έχασε ή νίκησε'' τη μάχη ένα παιδί… Γιατί κατάφεραν να αγωνιστούν»
Αυτός ήταν 28 και εκείνη 17... «Ερωτευμένοι για 62 χρόνια, η αγάπη μας δεν φθάρηκε ποτέ»
Η σοπράνο που τραγουδά για σαράντα χρόνια στη Σχολή Τυφλών-«Εάν δεν ήμουν εδώ, δεν ξέρω τι θα έκανα»
Ποιος είναι ο twenty three; Ο Κύπριος καλλιτέχνης του δρόμου που συνδυάζει το παλιό με το σύγχρονο
Ο ράφτης στην παλιά Λευκωσία που επιμένει παραδοσιακά-Η τέχνη του κουστουμιού και η γνωστή πελατεία
Το... κρυμμένο μουσείο της Coca Cola του Μάριου στην Ακρόπολη-«Ζούμε για το “82” και μία Coca Cola»
Η αυτοδίδακτη ζωγράφος που διατηρεί μαγαζάκι με χειροποίητα στην καρδιά του Παλαιχωρίου (pics)