Οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί του Κιμούλη και οι ύβρεις στους κριτικούς θεάτρου

• Σοκάρει η Ζέτα Δούκα! «Ο Γιώργος Κιμούλης με έβρισε και με κλότσησε»
• Μετά την Δούκα, Παπουτσάκη, Ρουμελιώτη, Γερονικολού καταγγέλουν τον Κιμούλη! 
• O Κιμούλης απαντά στη Γερονικολού & μηνύει την Δούκα μετά τις καταγγελίες
• Σοκάρουν οι νέες αποκαλύψεις της Ρουμελιώτη! «Ο Κιμούλης με έβριζε χυδαία... Κρυβόμουν στην τουαλέτα από το φόβο μου» 
• Φαίη Ξυλά για Κιμούλη: «Δύσκολη... η χειρότερη συνεργασία μου αυτή με τον Γιώργο»
• Η Μπέττυ Νικολέση κάνει αποκαλύψεις για τον Κιμούλη
• Κατερίνα Παπουτσάκη: «Στη συνεργασία μου με τον Γιώργο Κιμούλη έχασα τη φωνή μου»
• Τζένη Ιωακειμίδου: «Τον πίστεψα και επέστρεψα. Λάθος μου... δεν βγήκα αλώβητη...»
• Αιμιλία Υψηλάντη: «Eίχα πραγματική άσκηση βίας από τον Κιμούλη... με ακύρωσε ως προσωπικότητα»
• Καταπέλτης o Κώστας Αρζόγλου! «Ο Γιώργος Κιμούλης είχε κάνει τη ζωή μου κόλαση» «Σαν να έπεσε η χούντα...»
• Κατερίνα Λέχου: «Με έβριζε, έπινα, έπαιρνα λεξοτανίλ και είχα βγάλει και κάτι δερματικά...»

«Αυτή είναι μια παλιά ιστορία, έχει περάσει μία δεκαετία. Ήταν μια παράσταση του Σπύρου Ευαγγελάτου στην Επίδαυρο, «Οιδίπους Τύραννος». Ο Γιώργος Κιμούλης δεν είχε κάποια σχέση με την όλη παραγωγή εκτός βέβαια ότι είχε μια συνεργασία με τον κύριο Μαρκουλάκη εκείνον τον καιρό. Επρόκειτο για μία αδιάφορη παράσταση και υποψιάζομαι ότι ούτε ο κύριος Μαρκουλάκης που είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο δεν θα το θυμάται. Το θέμα είχε ξεκινήσει τότε από μία προσπάθεια του Γιώργου Κιμούλη να γράψει μία κριτική στην κριτική σε μια νέα τότε ιστοσελίδα, που ονομαζόταν mediasoup.»

«Πρόκειται για ένα κείμενο που τότε είχε κάνει μεγάλο ντόρο, το οποίο ήταν ανεπανάληπτο. Ήταν ένα κείμενο που όταν το διαβάζεις λερώνεσαι… Τολμώ να πω ότι τα τελευταία χρόνια δεν έχω δει κάτι ανάλογο στο χώρο των Μέσων Ενημέρωσης και της ψηφιακής περιοχές. Δεν έχω διαβάσει ξανά σχόλια σε αυτό το ύφος. Δεν έχει σχέση με αυτό που φαντάζεστε. Η αλήθεια είναι ότι μετά από λίγο καιρό το κείμενο μου κατέβηκε. Από τότε δεν έχουμε συναντηθεί ξανά με τον Γιώργο Κιμούλη, διέκοψα κάθε επαφή.»

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 

• Άνοιξαν το στόμα τους οι φοιτητές του Γιώργου Κιμούλη: «3 χρόνια με φόβο, ταπείνωση, εκμετάλλευση, δουλοπρέπεια, τοξικότητα, βία...»
• Η πρώην σύντροφος του Κιμούλη, Ελισάβετ Μουτάφη, στηρίζει ανοιχτά την Δούκα!
• Κιμούλης: «Δεν είναι η ώρα να μιλήσω, θα επανέλθω σύντομα»

Το κείμενο του Γ. Κιμούλη: Κατά Κιμούλην Ευαγγέλιον...

«"ΤΟ ΕΡΓΟ. Λοιμός πλήττει την Θήβα. Βασιλιάς της, ο Οιδίπους. Κάποτε, αυτός, ένας ξένος, γιος, όπως νόμιζε, της Μερόπης και του Πόλυβου, βασιλιά της Κορίνθου- απ΄ όπου είχε φύγει όταν χρησμός τον προειδοποίησε πως θα σκοτώσει τον πατέρα του και θα γίνει αιμομίκτης με τη μάνα του- έσωσε την πόλη από την κατάρα της Σφίγγας, αναγορεύτηκε βασιλιάς της, μια και ο θρόνος της χήρευε μετά το φόνο του βασιλιά της Λάιου και παντρεύτηκε τη χήρα του Ιοκάστη με την οποία έχουν κάνει τέσσερα παιδιά. Χρησμός από τους Δελφούς προειδοποιεί πως η πόλη θα απαλλαγεί μόνον αν βρεθεί ο δολοφόνος του Λάιου. Ο μάντης Τειρεσίας πιεζόμενος από τον Οιδίποδα θα του αποκαλύψει πως ο φονιάς που ψάχνει είναι ο ίδιος ο Οιδίπους. Η Ιοκάστη με τη μαρτυρία της θα τον κάνει να θυμηθεί πως πριν φτάσει στην Θήβα, κάτω από τις συνθήκες που η βασίλισσα περιγράφει, ύστερα από καβγά, είχε σκοτώσει στο δρόμο έναν γέροντα. Που, προφανώς, ήταν ο Λάιος. Ταυτόχρονα του αποκαλύπτει πως με τον Λάιο γέννησε ένα γιο που, επειδή ο χρησμός είχε προφητεύσει πως κάποτε θα σκοτώσει τον πατέρα του, τον έδωσαν, βρέφος ακόμα, σ΄ ένα δούλο να τον παρατήσει στον Κιθαιρώνα. Ενας κορίνθιος βοσκός που φέρνει την είδηση ότι ο Πόλυβος πέθανε και ένας βοσκός άλλοτε θεράπων του Λάιου, εκείνος που του είχαν παραδώσει το μωρό, θα διασταυρώσουν τις μαρτυρίες του αποκαλύπτοντας πως το παιδί δεν ήταν παρά ο Οιδίπους που γλίτωσε και τον υιοθέτησε ο άτεκνος Πόλυβος. Ο Οιδίπους τώρα Ξέρει: όπως ο Απόλλων προφήτευσε έχει σκοτώσει τον πατέρα του και έγινε αιμομίκτης. Δεν τους μένει παρά στην Ιοκάστη να κρεμαστεί, στον Οιδίποδα να βγάλει τα μάτια του και να ζητήσει από τον Κρέοντα που αναλαμβάνει την εξουσία να τον εξορίσει. Ο «Οιδίπους τύραννος» του Σοφοκλή (429- 425 π.Χ.) είναι το τελειότερο, ίσως, δημιούργημα του αρχαίου ελληνικού δράματος.»

Τι είναι αυτό;! – ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ, ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ;!

Σου είπαν, μωρό μου, πως οι σοβαροί κριτικοί στην αρχή αναλύουν το έργο κι εσύ έκατσες κι έγραψες την ΥΠΟΘΕΣΗ;!  Έλα μ.... στο τόπο σου!  Ποιος σου το είπε αυτό, παιδί μου; Ο Γεωργουσόπουλος στο είπε; Παιδάκι μου, θέλει να σε καταστρέψει αυτός. Είναι κακός άνθρωπος. Στο είπε για να γελάμε μαζί σου.  Να σε δείχνουμε και να λέμε: “δες το χαζό!” - Ή μήπως το είδες που το κάνει εκείνος και θέλησες να το κάνεις κι εσύ;  Ε; Αυτό είναι! Είσαι όμως ένας κι εσύ!  - Την ξέρεις την παροιμία που λέει “όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια”;  Την ξέρεις;  Την ξέρεις. Γιατί κάπου διάβασα πως το έχεις γράψει. 

Ο Γεωργουσόπουλος, αστοιχείωτε,  αναλύει το έργο, δε γράφει την υπόθεση! 

Πω, πω κακό που πάθαμε! 

Και καλά κάθησες και έγραψες την ιστορία, δεν μπορούσες να βρεις κάποιο σοβαρό βιβλίο να αντιγράψεις; Έπρεπε να κάνεις copy paste  από τη Βικιπαίδεια;!!!

Σαρηγιάννη, νομίζεις πως μετά απ’ αυτό μπορεί κάποιος να σε πάρει στα σοβαρά, όταν κάνεις κριτική για την παράσταση; - Εγώ όμως, για να δεις πόσο σ’ αγαπάω τη διάβασα όλη:

“Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ. Ο Σπύρος Ευαγγελάτος αντιμετώπισε το έργο όπως αναμενόταν: με σεβασμό.”

Γελάω!  Πρέπει να τρέμεις όταν γράφεις. Λες από μέσα σου: “θα καταλάβουν τι μαλάκας είμαι”.

Σαν να διάβάζω έκθεση καλοσιδερωμένης μαθήτριας του δημοτικού. 

“Οργάνωσε μια σφιχτή, γρήγορη παράσταση, με εξπρεσιονιστικό άρωμα- σκιές, ερμηνείες...- που άφησε την καθαρή μετάφραση του Κ. Χ. Μύρη να ακουστεί καθαρά.”

Χαχαχα! Ρε συ βρες ένα άλλο επίρρημα. “Καθαρή μετάφραση, που ακούγεται καθαρά”;!

Το πιο πάνω δεν το συζητώ. Αυτό με το “εξπρεσιονιστικό άρωμα”.

Κάποιος τώρα σου είπε εσένα, πως στον εξπρεσιονισμό έχουν σκιές και το πέταξες.

Ω, ρε πού καταντήσαμε;!  Μάθανε πως γ........στε,  πλάκωσαν κι οι γύφτοι! 

Ο Σαρηγιάννης έμαθε να γράφει τη λέξη εξπρεσιονισμός!

“Ολα όμως θύμιζαν δεκαετία του ΄80- σαν όλα να τα είχα ξαναδεί:”

Ε, βέβαια τόσα οράματα βλέπεις, Σιμόν Μασάρ!  - εδώ είδες όραμα πως είσαι κριτικός,

το όραμα μίας παράστασης που δεν έχεις δει, δε θα οραματιστείς;

Σε λίγο θ’ αρχίσεις και ν’ ακούς φωνές... γάμα τα! Ξέρεις λοιπόν τι προτείνω, Ζαν ντ’ Αρκ;

Να μην ανεβάζουμε καν παραστάσεις εμείς και να βγαίνεις εσύ να γράφεις τις κριτικές για την παράσταση, που θα κάναμε.  Αφού θα την έχεις δει σε όραμα!  

Τι λες;  

Δεν είναι κακή ιδέα!

Και συνεχίζει την ανάλυση ο “δραματουργός”:

“η σκηνογραφική λύση του Γιώργου Πάτσα με το πατάρι που αποσυναρμολογείται, τα «ορύγματα», οι καρέκλες που ο Χορός ανεβοκατεβάζει στο πατάρι, τα βαμμένα λευκά πρόσωπα, οι μνήμες από το ιαπωνικό θέατρο, το μπεζ που κυριαρχεί... Οσο για τα πλαστικά αδιάβροχα που καλύπτουν όλα τα κοστούμια του Γιώργου Πάτσα ενώ δεν με έπεισαν πως συμβολίζουν το μίασμα, τα βρήκα επιπλέον να αλλοιώνουν επικίνδυνα τις φιγούρες.”

(Γιώργο Πάτσα, μ’ ακούς; Τα κοστούμια δεν έπεισαν τον Σαρηγιάννη, πως συμβόλιζαν το μίασμα! Κάτι πρέπει να κάνεις.)

Αυτό όμως που έγραψες πως έχεις και μνήμες από τους γιαπωνέζους, με ανησύχησε πολύ. 

Σβήσ'το αμέσως. Σβήσ' το! Μην αρχίσει να κυκλοφορεί πως βλέπεις οράματα κι απ' το Περλ Χάρμπορ, γιατί την πάτησες.  Στο λέω: θα σε δέσουν!  

Όσο για το ότι έβλεπες να αλλοιώνονται οι φιγούρες, μη φοβάσαι, δεν είναι τίποτα. Απλώς μπορεί να κουράστηκες απ' το ταξίδι προς την Επίδαυρο, να νύσταξες ή και να πείνασες...

“Οι μουσικές του Γιάννη Αναστασόπουλου, χορταστικές” 

Νά το! Δε στο ‘πα. Πείνασες!

“και πολύ «κινηματογραφικές», στο σασπένς μάλλον του «Ψυχώ» με παρέπεμπαν παρά στο υπαρξιακό του «Οιδίποδος». Πιστεύω επίσης πως ο πολύ καλά δουλεμένος φωνητικά Χορός είχε ανάγκη χορογράφου που να φροντίσει γενικά και την κίνηση της παράστασης- αμήχανες πτώσεις στα «ορύγματα» κ.λπ. Ομολογώ και αμαρτίαν ουκ έχω: το τραγικό ρίγος δεν το ένιωσα.”

Καλά, καλά... βαριέμαι να σχολιάζω άλλο τις μπουρδολογίες σου. Θα τους πω να βρούνε και το υπαρξιακό, να βρούνε και χορογράφο και να μην πέφτουν αμήχανα στα... ορύγματα. Αλλά την αμαρτία, όσο κι αν δεν τη θες, θα την έχεις κι εγώ θα συνεχίσω να νιώθω ρίγος, που σου έχουν δώσει την άδεια στην εφημερίδα να γράφεις κριτική. Ρίγος ντροπής για την Τέχνη μου!

Το τρίτο μέρος της κριτικής σου για τις ερμηνείες δε θα το σχολιάσω.

Βαρέθηκα να σου κάνω άλλο πλάκα. Γιατί για πλάκα είσαι.

Άντε ρε Γιώργο, γράψε καμία άλλη κριτική τώρα, να γελάσουμε!

Εγώ πάντως δεν μπορώ ούτε να πατήσω, ούτε και να αποπατήσω στα γραπτά σου

ενθυμούμενος τη χυδαιότητα ενός άλλου “σπουδαίου” κειμένου σου, 

που περιέγραφες τους Δαιμονισμένους, σε σκηνοθεσία του Πέτερ Στάιν, 

όπου έκλεινες την κάθε σου παράγραφο με τη φράση: “Στην τουαλέτα”.

Γιατί δεν έμενες εκεί; Αφού εκεί είναι ο φυσικός σου χώρος. 

Γιατί επέστρεφες στην αίθουσα, BOF (boring old fart); Γιατί;

Μα, καλά δεν ντρέπεσαι καθόλου;  - Να μου πεις εδώ δεν ντρέπονται αυτοί, 

που σε αφήνουν και γράφεις τέτοιες χυδαιότητες, θα ντραπείς εσύ;

Ειλικρινά ήθελα να ‘ξερα δεν υπάρχει κανείς στην εφημερίδα σου, 

να διαβάζει αυτά τα άθλια κείμενα που γράφεις;

Κλείνω κρατώντας το τέλος σου στην κριτική του Οιδίποδα.

Τη φράση:  εν ολίγοις.

“Εν ολίγοις”!  Σαν υπογραφή σου μου κάνει. 

Αυτό είσαι, εν ολίγοις:  λ ί γ ο ς. – 

Τι το θες λοιπόν και κάνεις τον θεατρολόγο;

Σταμάτα, παιδί μου να γράφεις κριτικές και επίστρεψε στις κοσμικές σου στήλες.

Δεν πρόκειται ποτέ να γίνεις Γεωργουσόπουλος, όσο κι αν το θες.

Ούτε και τα ελληνικά του Αγγελικόπουλου θα μάθεις, όσο κι αν τα ζηλεύεις.

Γνώση δεν έχεις, γράμματα δεν ξέρεις, ταλέντο δεν σου έδωσε η φύση, πού πας και πού πατάς;!

Σαρηγιάννη, δε θα σε πάρω ποτέ στα σοβαρά και ξέρεις γιατί;

Γιατί παίρνεις εσύ τον εαυτό σου πολύ στα σοβαρά.

Η έπαρση πως μπορείς να αναλύσεις μία θεατρική παράσταση, 

σε εξορίζει ισοβίως στο χώρο του ψώνιου. 

Κι επειδή  δε θα με ακούσεις και θα συνεχίσεις να γράφεις κριτικές, 

θέλω να γνωρίζεις, πως από δω κι εμπρός θα μ’ έχεις από πίσω σου

και όχι για χαρά, αλλά για να σου υπενθυμίζω,   τα φληναφήματά σου, πομφόλυξ!

Όσο κι αν έχουν γίνει όλα αχταρμάς σ’ αυτή τη χώρα,  

υπάρχει και το “ως εδώ μη παρέκει”. »

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: