«Μετά από 30 χρόνια σε αυτή τη δουλειά, βλέπω ότι δεν υπάρχει ο σεβασμός»

Θα σου πω τι εισπράττω ακούγοντας αυτές τις αναφορές που κάνεις στον εαυτό σου, κατά καιρούς, στο #Τhe2NightShow:

Αισθάνεσαι λίγο αδικημένος; Ότι δεν σου αναγνωρίζονται, όσο θα έπρεπε, όλα αυτά που έχεις κάνει στην τηλεόραση;

Όχι αδικημένος… Πολύ προβληματισμένος, θα έλεγα… Όμως είναι η χώρα μας έτσι, έτσι λειτουργεί. Μετά από τριάντα χρόνια σ’ αυτή τη δουλειά, βλέπω ότι δεν υπάρχει ο σεβασμός που θα έπρεπε να υπάρχει στο επάγγελμά μας – κι αυτό συμβαίνει μόνο εδώ. Είναι λες και θέλουν να σε τελειώσουν, λες και περιμένουν να κάνεις την αποτυχία για να φανεί ότι πλέον δεν αξίζεις. Και δεν μιλάω μόνο για μένα, προς Θεού, δεν θέλω να παρεξηγηθώ… αυτό είναι ένα γενικότερο κλίμα.

Στην Αμερική, ας πούμε, δεν υπάρχει περίπτωση να μην εκμεταλλευτούν τους πεπειραμένους ανθρώπους. Ακόμα κι αν τελειώσει η ιστορία μπροστά από τις κάμερες, οι άνθρωποι αυτοί θα αφομοιωθούν σε κάποιο άλλο πόστο. Εδώ είναι σαν να λέμε: «Πότε θα κάνει το λάθος ο παρουσιαστής, για να σηκωθεί να φύγει!

Κατ’ αρχάς, θέλω να σου πω ότι είμαι πάρα πολύ υπέρ των νέων προσώπων. Την τελευταία πενταετία υπήρξε μια καταιγίδα νέων προσώπων στην τηλεόραση – και καλώς έγινε! Εγώ δεν θα κρίνω ποιος αξίζει και ποιος όχι, ούτε ποιος θα παραμείνει για τα επόμενα χρόνια. Δεν είναι η θέση μου εμένα να κρίνω ένα συνάδελφο, θα ήταν άδικο και αντιδεοντολογικό.

Απλά εγώ θέλω να τονίσω αυτό το ελληνικό φαινόμενο, να θέλουν να τελειώνουν γρήγορα τους ανθρώπους που βρίσκονται μπροστά από την κάμερα. Φαντάσου, εγώ πρωτοξεκίνησα το 1991. Ξέρεις τι με ρωτήσανε στην πρώτη μου συνέντευξη, το 1994; Το θυμάμαι σαν τώρα: Πείτε μου λίγο, πώς νιώθετε για όταν θα τελειώσει όλο αυτό; Κι εγώ μόλις ξεκινούσα! Κι αυτό γίνεται συνέχεια!

Γιατί θεωρείς ότι δέχτηκες τόσες επιθέσεις επαγγελματικά;

Κάποτε προσπαθούσα να εξηγήσω το γιατί. Μετά δεν χρειάστηκε να το εξηγήσω. Κατάλαβα ότι έπρεπε να ζήσω με αυτό. Δεν είχα δημόσιες σχέσεις, δεν γουστάριζα να έχω δήθεν κολλητούς. Είχα μία-δύο φίλες δημοσιογράφους, που άμα τις ρωτήσεις… Ας πούμε τη Νάνσυ Νικολαΐδου, από το «Έθνος»: Ποτέ δεν της είπα τι θα γράψει. Με τη Νάνσυ μπορεί να πηγαίναμε να φάμε, και την επόμενη εβδομάδα να έγραφε κάτι αρνητικό! Ποτέ δεν μπήκα στη διαδικασία να σηκώσω το τηλέφωνο και να πω σε κάποιον τι να γράψει.

Γράφτηκαν, λοιπόν, πολλά για μένα. Ίσως επειδή γίνονταν επιτυχία αυτά που παρουσίαζα. Κι όπως μου έλεγε κι ο κόσμος που με συναντούσε στον δρόμο, «Τα φορτωμένα δέντρα με καρπούς χτυπάνε», γιατί τα άλλα είναι κενά…

Παρά τις επιθέσεις, όμως, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η διάρκεια που έχεις στην τηλεόραση είναι αξιοθαύμαστη.

Δόξα τω Θεώ… Επίσης, κατά καιρούς, μου λέγανε κάποιοι τηλεκριτικοί που είχα γνωρίσει «Άμα γράψουμε κάτι καλό, κανείς δεν ασχολείται». Οπότε, κάποια στιγμή είπα «ok, εγώ θα κάνω αυτό που κάνω, κι ο κριτικός θα κάνει τη δουλειά του». Ανακάλυψα και κάποιες δημόσιες σχέσεις που υπήρχαν πίσω από κάποιους κριτικούς, οπότε και πάλι είπα ok… Βέβαια, θέλω να τονίσω ότι δεν είναι όλοι έτσι, μην παρεξηγηθώ… Εύχομαι σε όλους, μέσα από την καρδιά μου, να είναι καλά – και στους μεν, και στους δε. Πάντως, να ξέρεις ότι τις πιο σκληρές κριτικές τις παίρνω από τους συνεργάτες μου κι από την ομάδα των ανθρώπων που έχω δίπλα μου.

Το θέμα των κιλών σου γιατί, πιστεύεις, έχει απασχολήσει τόσο πολύ τα ΜΜΕ;

Έχω φάει τα τελευταία χρόνια…

…bullying;

(γέλια) Όχι, δεν θα το έλεγα ακριβώς bullying…

Δεν νοείται το 2021 να μιλάει κανείς για τα κιλά κανενός. Δεν ξέρεις για ποιον λόγο κάποιος έβαλε κιλά, ούτε τι μπορεί να έχει συμβεί στην υγεία του… Εμένα μου συνέβη κάτι συνταρακτικό όταν αποφάσισα να χάσω κιλά γρήγορα. Πήγαν όλα τόσο στραβά, που μου γύρισε μπούμερανγκ.

Τι σου συνέβη ακριβώς;

Πήγα σε έναν πλαστικό χειρουργό πριν 1,5 με 3 χρόνια, για να με βοηθήσει να χάσω κιλά. Βλέποντάς με, μου είπε ότι έχω πολύ σπλαχνικό λίπος και πρέπει να τα χάσω γρήγορα. Για να τα χάσω γρήγορα, λοιπόν, μου έδωσε ένα χάπι. Όταν πήγα στο φαρμακείο, ο φαρμακοποιός με κοίταξε λίγο παράξενα και με ρώτησε «Είστε σίγουρος ότι θέλετε να πάρετε αυτό το φάρμακο;». Να μην τα πολυλογώ, ο άνθρωπος μου το ‘δωσε με το ζόρι. Πάω να το προτείνω και σε έναν άλλο φίλο μου, αλλά ο δικός του φαρμακοποιός δεν του το έδωσε. Μιλάμε για φάρμακο που κυκλοφορεί – και δεν έχει να κάνει με δίαιτα…  

Η Νάνσυ, θυμάμαι, είχε διαβάσει τότε τι μπορεί να κάνει στον εγκέφαλο και είχε πάθει σοκ! Έλεγε ότι το χάπι αυτό χτυπάει εγκεφαλικά άσχημα κάποιες φορές. Παίρνω, λοιπόν, το χάπι για ένα μήνα και, πραγματικά, μόνο που δεν έκανα κακό σε άνθρωπο! Όπως ακριβώς σ’ το λέω! Τα νεύρα μου ήταν σε κατάσταση τρέλας, ήμουν ένας άλλος άνθρωπος και δεν αντιλαμβανόμουν ότι αυτό μου το προκαλούσε το χάπι. Νόμιζα ότι ήταν από την κούραση! Ήταν ένας μήνας κόλαση, που δεν καταλάβαινα τι μου συνέβαινε.

Αποτελέσματα είδες στο θέμα του βάρους;

Κάποια στιγμή λειτούργησε, μου σταμάτησε την πείνα – γιατί, ουσιαστικά, αυτή τη δουλειά έκανε. Προφανώς, όμως, για να σου σταματάει την πείνα, σκέψου πώς επενεργεί στον εγκέφαλο! Έφτασα να είμαι σε φάση παράνοιας, σου λέω δεν καταλάβαινα τι έκανα! Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα μπορούσα να γίνω τόσο επιθετικός – από το πρωί στο ραδιόφωνο, μέχρι το βράδυ. Όταν οι δικοί μου άνθρωποι μου είπαν «Γρηγόρη, δεν είσαι καλά, σταμάτα το χάπι, θα κάνεις κακό σε ανθρώπους» και το σταμάτησα, ξαναβρήκα τον εαυτό μου!

Παθαίνω σοκ και λέω «Αν είναι έτσι, δεν θέλω να χάσω κιλά ποτέ»…  Γι’ αυτό και με πείραξε πολύ όλη αυτή η φασαρία που έγινε μετά για τα κιλά μου. Πολλοί θεώρησαν την αντίδρασή μου υπερβολική. Έλεγα τότε κάποια πράγματα, όμως δεν μπορούσα να μπω σε λεπτομέρειες – και δεν ήθελα να μπω σε λεπτομέρειες.

Κι όταν πια το σταμάτησες, επανήλθες κανονικά;

Όπως σου είπα, μου γύρισε μπούμερανγκ και, μετά από αυτό, είπα «Θα φάω, θα φάω κι άλλο». Κι έφτασα στο peak μετά: ήθελα μόνο να τρώω, τίποτα άλλο! Τώρα θέλω να το δημοσιοποιήσω, για να προσέχει ο κόσμος τι φάρμακα παίρνει, ακόμα κι από σημαντικούς γιατρούς – γιατί μιλάμε για έναν πολύ καλό γιατρό. Πού θέλω, λοιπόν, να καταλήξω: Μην κρίνετε τους ανθρώπους, αν δεν ξέρετε τι έχουν περάσει.

Δεν ξέρετε τι μπορεί να κρύβεται στην ψυχή του καθενός… Είδα πρόσφατα σε εφημερίδα «Χάπια που βοηθούν στο αδυνάτισμα». Προς Θεού, δεν θέλω να κατηγορήσω όλα τα σκευάσματα… Απλά εγώ πέρασα πάρα πολύ δύσκολα, κι αυτό με έχει κάνει πολύ φοβισμένο. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: