Χάρης Τσέβης: «Endless Summer» και στη Λευκωσία
15:30 - 13 Νοεμβρίου 2018
Τη Λευκωσία θα επισκεφθεί η έκθεση με ψηφιακά μωσαϊκά, του Χάρη Τσέβη, με τον τίτλο Endless Summer.
Μετά την επιτυχία που σημείωσε η έκθεση στην Πάφο, ο καλλιτέχνης διάλεξε τη Λευκωσία για να παρουσιάσει την τελευταία του δουλειά.
Η έκθεση είναι μια σειρά από ψηφιακά μωσαϊκά με θέμα την πιο λαμπρή εποχή του χρόνου. Αναμνήσεις από τα καλοκαίρια και εντυπώσεις για τα καλοκαίρια. Στερεοτυπικές εικόνες με ήλιο, θάλασσα και χαρά ανασυρμένες από παλιά λαϊκά περιοδικά και διαφημίσεις. Κομμάτια από αναμνήσεις ριγμένα άτακτα πάνω στον ψηφιακό καμβά να σηματοδοτούν ένα ένα ό,τι θυμόμαστε, ό,τι ζηλέψαμε, ό,τι χαρήκαμε, ό,τι νοσταλγούμε κι ό,τι άξιζε να διασώσουμε. Εικόνες pop από μια εποχή που προσπαθούσε να δείξει ευμάρια αλλά συγκρινόμενη με το σήμερα προκαλεί το μειδίαμα.
Πολύχρωμα μοτελ απ όλο τον κόσμο που ξέμειναν πάνω σε ξεχασμένα highway. Μικρές πισίνες με βατήρες για τις βουτιές που έκοψαν οι νόρμες ασφάλειας. Πετσέτες στην άμμο χωρίς ξαπλώστρες και πρόσωπα νεανικά που σήμερα θα ήταν υπερήλικες. Ινσταντανέ καλοπέρασης που κάποιος αποθανάτισε σε μια polaroid ή ινσταμάτικ. Τα Instagram από τα 50s που όπως πάντα θέλουν να φαντάζουν πιο φωτεινά και πιο ευτυχισμένα. Κι εκείνα του παρελθόντος το καταφέρνουν. Προσπερασαν τον χρόνο και έγιναν μικρά προσωπικά λιμανάκια. Γυρίζουμε σε αυτά κάθε φορά που αναμετράμε το χρόνο μας.
Τα μωσαϊκά του Ατελείωτου καλοκαιριού υμνούν την ξεγνοιασιά, την ομορφιά, την αθωότητα και τη συνειδητοποίηση της απώλειάς τους. (Πριν ολα σβήσουν μέσα στην ομίχλη του παρελθοντος )Τελικά υμνούν την μοναδική νεότητα. Το μόνο ουσιαστικό κεφάλαιο αυτού του κόσμου. Που θα θέλαμε να κρατήσει για πάντα όπως το καλοκαίρι. Και που δε συμβιβαζόμαστε με την απρόσκοπτη κατανάλωση του.
Και μέσα στο καλοκαίρι έρχονται οι Αφροδίτες. Οι μικρές εφήμερες θεές του καλοκαιριού. Είναι ένας ύμνος στην γυναικεία ομορφιά και τις διαφορετικές εκδοχές της Αφροδίτης. Πότε Ουρανία, πότε Πάνδημος, πότε ερωτική, πότε αθώα. Άλλοτε ονειροπόλα κι άλλοτε προκλητική, η Αφροδίτη μου είναι πάντα ένα μωσαϊκό καμωμένο από ψηφίδες από μια ρετρό εικονογραφία της φύσης.
Οι ψηφίδες στις Αφροδίτες εμπεριέχουν λουλούδια, φυτά, φρούτα αλλά και ψάρια, πουλιά ή άλογα που παραπέμπουν στο ρετρό αλλά και το μουσειακό. Η ομορφιά της Αφροδίτης προσπερνά το εφήμερο και μπαίνει στο μουσείο. Δανείζεται κομμάτια από ένα κόσμο ζωγραφισμένο από μελετητές, βιολόγους ή φυσιοδήφες ταιριάζονται για να δώσουν την εικόνα της (ιδανικης καθημερινης.....) γυναίκας που λούζεται στο φως της Κύπρου, κυριολεκτικα και συμβολικά.
Η παλέττα για τις Αφροδίτες είναι κλεμμένη από τις πιο λαμπερές ώρες του Μεσογειακού καλοκαιριού. Μπλε από τα Πότιμα, το Coral Bay και τον Ακάμα, χρυσό από τα ιζηματογενή πετρώματα της Πάφου, μωβ από το Μαραθέφτικό και κόκκινο από τις φράουλες της άνοιξης. Χρώματα που οι γυναίκες αγαπούν, φορούν και υποδύονται. Καταστάσεις ψυχικές και πνευματικές. Εμπειρίες παρελθούσες και μελλοντικές.
Το Ατελείωτο καλοκαίρι και οι Αφροδίτες είναι ένα έργο σε εξέλιξη. Στην έκθεση του Σεπτέμβρη του 2018 θα παρουσιαστεί ένα πρώτο μέρος τους, αποτέλεσμα της δουλειάς των τελευταίων 3 χρόνων μου στο νησί. Η υπόσχεση είναι πως τα έργα θα συνεχίσουν να έρχονται όπως εμείς επιστρέφουμε στα ίδια μέρη αναζητώντας την ίδια χαρά, την ίδια φώτιση και την ίδια συγκίνηση.
Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου στην Collection Gallery στις επτά το βράδυ και θα διαρκέσει μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου.
Τα μωσαϊκά του Ατελείωτου καλοκαιριού υμνούν την ξεγνοιασιά, την ομορφιά, την αθωότητα και τη συνειδητοποίηση της απώλειάς τους. (Πριν ολα σβήσουν μέσα στην ομίχλη του παρελθοντος )Τελικά υμνούν την μοναδική νεότητα. Το μόνο ουσιαστικό κεφάλαιο αυτού του κόσμου. Που θα θέλαμε να κρατήσει για πάντα όπως το καλοκαίρι. Και που δε συμβιβαζόμαστε με την απρόσκοπτη κατανάλωση του.
Και μέσα στο καλοκαίρι έρχονται οι Αφροδίτες. Οι μικρές εφήμερες θεές του καλοκαιριού. Είναι ένας ύμνος στην γυναικεία ομορφιά και τις διαφορετικές εκδοχές της Αφροδίτης. Πότε Ουρανία, πότε Πάνδημος, πότε ερωτική, πότε αθώα. Άλλοτε ονειροπόλα κι άλλοτε προκλητική, η Αφροδίτη μου είναι πάντα ένα μωσαϊκό καμωμένο από ψηφίδες από μια ρετρό εικονογραφία της φύσης.
Οι ψηφίδες στις Αφροδίτες εμπεριέχουν λουλούδια, φυτά, φρούτα αλλά και ψάρια, πουλιά ή άλογα που παραπέμπουν στο ρετρό αλλά και το μουσειακό. Η ομορφιά της Αφροδίτης προσπερνά το εφήμερο και μπαίνει στο μουσείο. Δανείζεται κομμάτια από ένα κόσμο ζωγραφισμένο από μελετητές, βιολόγους ή φυσιοδήφες ταιριάζονται για να δώσουν την εικόνα της (ιδανικης καθημερινης.....) γυναίκας που λούζεται στο φως της Κύπρου, κυριολεκτικα και συμβολικά.
Η παλέττα για τις Αφροδίτες είναι κλεμμένη από τις πιο λαμπερές ώρες του Μεσογειακού καλοκαιριού. Μπλε από τα Πότιμα, το Coral Bay και τον Ακάμα, χρυσό από τα ιζηματογενή πετρώματα της Πάφου, μωβ από το Μαραθέφτικό και κόκκινο από τις φράουλες της άνοιξης. Χρώματα που οι γυναίκες αγαπούν, φορούν και υποδύονται. Καταστάσεις ψυχικές και πνευματικές. Εμπειρίες παρελθούσες και μελλοντικές.
Το Ατελείωτο καλοκαίρι και οι Αφροδίτες είναι ένα έργο σε εξέλιξη. Στην έκθεση του Σεπτέμβρη του 2018 θα παρουσιαστεί ένα πρώτο μέρος τους, αποτέλεσμα της δουλειάς των τελευταίων 3 χρόνων μου στο νησί. Η υπόσχεση είναι πως τα έργα θα συνεχίσουν να έρχονται όπως εμείς επιστρέφουμε στα ίδια μέρη αναζητώντας την ίδια χαρά, την ίδια φώτιση και την ίδια συγκίνηση.
Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου στην Collection Gallery στις επτά το βράδυ και θα διαρκέσει μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου.
