Αληθινό ποδόσφαιρο είναι να παίρνεις μισό εκατομμύριο και να κλαις…

Για έναν ποδοσφαιριστή η στιγμή του αποχαιρετισμού μιας ομάδας που σου πρόσφερε, πολύ περισσότερα απ' όσα της πρόσφερες είναι πολλές φορές πιο έντονη συναισθηματικά και από την κατάκτηση ενός τίτλου.
 
Τον Σιεχού, Σιεού, Σιβού καλά-καλά πως τον λένε δεν μάθαμε. Ενάμιση χρόνο έκατσε όλο κι όλο στην Κύπρο, όμως κατάφερε να μπει στις καρδιές των φίλων της ομάδας. Στα 24 του χρόνια ο Νιγηριανός διεθνής «πατάει» γκάζι στην καριέρα του με τη μεταγραφή στην Μπούρσασπορ.
 
Πάει σ’ ένα σαφώς καλύτερο πρωτάθλημα από το κυπριακό, ετοιμάζει στολή για Μουντιάλ και εξασφαλίζει τον εαυτό του οικονομικά. Το συμβόλαιο 1,2 εκατ. ευρώ (μισό εκατομμύριο τον χρόνο και 250 χιλιάδες ευρώ για το δεύτερο εξάμηνο της τρέχουσας περιόδου) που θα υπογράψει εάν δεν υπέγραψε ήδη) με τους Τούρκους για τα επόμενα 2,5 χρόνο θα τον καθιστούσε ως τον πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη στην Κύπρο.
 
Και όμως, την ώρα του αντίο δάκρυσε…
Ο σεβασμός με τον οποίο στάθηκε μπροστά από τις κερκίδες του «Αντώνης Παπαδόπουλος» και χειροκρότησε τον κόσμο της Ανόρθωσης ήταν λες και έλεγε χίλια ευχαριστώ σε αυτό το σωματείο για όσα του χάρισε.
 
Είναι κάτι τέτοιες στιγμές που «μεγαλώνουν» τον αθλητισμό και μας υπενθυμίζουν ότι ο ρομαντισμός στο ποδόσφαιρο (ευτυχώς) ακόμα υπάρχει.
 
Ο Σιεχού, Σιεού, Σιβού ήρθε στην Κύπρο άγνωστος μεταξύ αγνώστων και αποχωρεί επαγγελματίας ποδοσφαιριστής με θέση στην Εθνική Νιγηρίας και μέλος της 9ης ομάδας στη Σούπερ Λιγκ Τουρκίας.
Τις ικανότητες του ο Νιγηριανός τις έδειξε από την πρώτη μέρα που πάτησε το πόδι του στο νησί. Εξελίχθηκε ακόμα περισσότερο αν και την περσινή σεζόν αγωνιζόταν σε μια ομάδα με τραγικές επιδόσεις και φεύγει με τις καλύτερες αναμνήσεις από την Κύπρο.
 
Ο ίδιος δάκρυσε γιατί ξέρει ότι η Ανόρθωση τον βοήθησε να κάνει το βήμα ποδοσφαιρικά και οικονομικά στην καριέρα και τη ζωή του. Και αυτό δεν θα το ξεχάσει όσα χρόνια και αν περάσουν, όσα και να καταφέρει να πετύχει στο λαμπρό μέλλον που προδιαγράφεται γι’ αυτόν.