«Επιτρέπεται να χάσουμε απ’ όλες τις ομάδες, εκτός από αυτήν!»

• «Αμέσως κατάλαβα ότι δεν πρέπει να μιλάμε πολύ για τα κατεχόμενα…»

Αναλυτικά: ​​​​​​
-Σε ποιο επίπεδο τοποθετείς το κυπριακό ποδόσφαιρο; Στη Γαλλία δεν κάνει ιδιαίτερη αίσθηση, θεωρείται μάλιστα αδύναμο…
-Για να είμαι ειλικρινής δεν είναι ούτε Βέλγιο, ούτε Γερμανία, ούτε Γαλλία. Αλλά μπορώ να πω ότι η ομάδα μας αναπληρώνει κάπως αυτό το κενό. Ο ΑΠΟΕΛ πρέπει να παίζει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, είτε για οικονομικούς είτε για αγωνιστικούς λόγους. Και αν το κυπριακό ποδόσφαιρο ήταν τόσο κακό, δεν θα βλέπαμε ομάδες από αυτή τη χώρα στις διεθνείς διοργανώσεις. Αυτή τη σεζόν είναι δύο: ο ΑΠΟΕΛ στο Τσάμπιονς Λιγκ και ο Απόλλων στο Γιουρόπα Λιγκ. Αυτό αποδεικνύει κάτι.

• ΑΠΟΕΛ: «Έχουν εντοπιστεί εισιτήρια τα οποία έχουν ακυρωθεί»

-Το 2017 είχες μια μεγαλειώδη σεζόν με την κατάκτηση του πρωταθλήματος και τον τελικό του κυπέλλου. Το ανέμενες;
-Για την πρώτη μου χρονιά! Είναι αυτό που μας επέτρεψε να συμμετέχουμε στο Τσάμπιονς Λιγκ. Αλλά μοιάζει κάπως φυσιολογικό, διότι ο ΑΠΟΕΛ είναι η μεγάλη ομάδα εδώ. Είναι εδώ και μια πενταετία που παίζει σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης και αυτό σημαίνει πολλά. Στην πραγματικότητα, δεν περίμενα τίποτε λιγότερο. Μπορούμε να πούμε πως ήταν προγραμματισμένο, κατά ένα τρόπο. Ακόμη κι αν στο ποδόσφαιρο δεν μπορούμε να προβλέψουμε.
 
-Συνεπώς οι νυν στόχοι είναι να επαναλάβετε αυτήν την επιτυχία;
-Είχαμε κάποια προβλήματα αρχικά, αλλά επανήλθαμε. Έχουμε τρία παιχνίδια λιγότερα από την πρωτοπόρο, αν τα κερδίσουμε όλα, θα είμαστε στο γκρουπ των πρωτοπόρων.
 
-Σε αντίθεση με την περασμένη χρονιά, αυτή τη φορά καταφέρατε να περάσετε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Χρειάστηκε να περάσετε τρεις γύρους. Είναι τεράστιο.
-Όντως, έξι παιχνίδια είναι πολλά...
 
-Πιστεύεις ότι η πρόσβαση των μικρών ομάδων στο Τσάμπιονς Λιγκ είναι υπερβολικά περίπλοκη;
-Ναι, δεν είναι μόνον ο ΑΠΟΕΛ. Πριν από όχι και τόσο μεγάλο διάστημα το Βέλγιο είχε το ίδιο πρόβλημα: ο πρωταθλητής δεν προκρινόταν απ’ ευθείας στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Φυσικά, θα ήθελα ν’ αλλάξει αυτό. Είναι απαραίτητο, αν οι μικρές ομάδες θέλουν να γίνουν ανταγωνιστικές. Χρειαζόμαστε αυτές τις διοργανώσεις για να κρατηθούμε σε καλό επίπεδο.
 
-Μετά από αυτά τα εμπόδια πέσατε στον όμιλο του θανάτου με Τότεναμ, Ντόρτμουντ και Ρεάλ Μαδρίτης... Ποιο είναι το κυρίαρχο συναίσθημα σε αυτήν την κατάσταση; Χαρά που παίζεις με τις κορυφαίες ομάδες στα καλύτερα γήπεδα ή ανησυχία μήπως σε φάνε ζωντανό;
-Να σε φάνε ζωντανό; Όχι δεν νομίζω έτσι, όχι. Φυσικά ουδείς θέλει να πέφτει σ’ ένα τέτοιο λάκκο λεόντων. Αλλά στο Τσάμπιονς Λιγκ πρέπει να περιμένει τέτοια μεγέθη και ότι θα αναμετρηθείς με τους κορυφαίους στον πλανήτη. Για μένα δεν είχε σημασία να πέσουμε με Μπαρσελόνα, Γιουβέντους, Μπάγερν, Μπενφίκα… Όπως το βλέπω, είναι το ίδιο πράγμα. Η αναμέτρηση με τους καλύτερους είναι ο λόγος που θέλουμε να μετέχουμε σε αυτή τη διοργάνωση.
 
-Το γήπεδο ήταν γεμάτο, όταν φιλοξενήσατε την Ντόρτμουντ;
-Ναι, η ατμόσφαιρα ήταν καλή. Σε αντίθεση με ό,τι μπορεί να πιστεύει ο κόσμος, δεν είναι αναπαυτικά εδώ. Ειδικά εντός έδρας. Όταν ο αντίπαλος είναι μεγάλος, οι οπαδοί του ΑΠΟΕΛ φανατίζονται. Υπάρχει πολλή ζωή και σπουδαία ατμόσφαιρα στο γήπεδο.
 
-Και πώς είναι η πόλη στην υποδοχή της τεράστιας Ρεάλ Μαδρίτης;
-Αυτό είναι το μεγάλο ραντεβού που όλοι ανέμεναν. Αλλά πριν το Σαββατοκύριακο τα ΜΜΕ μιλούσαν περισσότερο για το μεγάλο ραντεβού στο πρωτάθλημα: το ντέρμπι απέναντι στην Ομόνοια, τη μεγαλύτερη αντίπαλό μας. Στις εφημερίδες και στην πόλη ήταν Ομόνοια, Ομόνοια, Ομόνοια. Διότι έχουμε το δικαίωμα να χάσουμε απέναντι σε κάθε ομάδα… εκτός από αυτήν! Αν τα συνυπολογίσεις όλα, είναι κάπως σαν το Ρεάλ-Μπαρσελόνα ή το Ντόρτμουντ-Σάλκε. Αλλά στο τέλος του αγώνα, μιλούσαμε για τη Ρεάλ.
 
-Ξύλινη ερώτηση: πίστεψες έστω και μια στιγμή στην πρόκριση; Και πέντε πόντους πίσω από τη Ρεάλ, το πιστεύεις ακόμη;
-Όπως είπα νωρίτερα, ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί στο ποδόσφαιρο. Υπάρχουν δύο ομάδες που διαγωνίζονται, εμείς και η Ντόρτμουντ… Αλλά γιατί όχι; Πήραμε δύο βαθμούς απέναντι στην Μπορούσια, που δεν είναι μικρή ομάδα. Τα υπόλοιπα… Μια νίκη απέναντι στην εν ενεργεία πρωταθλήτρια Ευρώπης… Το καλύτερο μάθημα που πήραμε πρόσφατα ήταν από τον Νεϊμάρ, όταν είπε ότι αν υπάρχει πιθανότητα 1% να το πετύχεις, πρέπει να το πιστέψεις στο 99%. Νομίζω ότι εκεί έγκειται η ομορφιά του ποδοσφαίρου.
 
-Η πρόκριση στο Γιουρόπα Λιγκ θα είναι από μόνη της ένα εκπληκτικό επίτευγμα!
-Ω, σίγουρα! Θα είναι όμορφο.
 
-Μια κουβέντα για τα στατιστικά σου. Σημείωσες τρία τέρματα στα προκριματικά, αλλά ακόμη δεν έχεις σκοράρει στη φάση των ομίλων. Είναι αδύνατον να ξεφύγεις από τον Σέρχιο Ράμος;
-Είμαι εδώ για να πετυχαίνω τέρματα, αλλά αισθάνομαι τη διαφορά στο επίπεδο. Ο Σέρχιο Ράμος παραμένει ο αντίπαλος που μου έχει κάνει μέχρι στιγμής τη μεγαλύτερη εντύπωση. Ταυτόχρονα είναι και ο κορυφαίος αμυντικός στον κόσμο, ακόμη και για τη FIFA. Αν δεν είσαι στα καλύτερά σου απέναντί του, είναι ανώφελο να μπαίνεις στο γήπεδο.
 
-Και νομίζεις ότι μπορείς να κληθείς ξανά στην εθνική, αν πετύχεις χατ τρικ;
-Μπα… ακούστε, αισθάνομαι καλά! Αν ο προπονητής εκτιμήσει ότι αξίζει να μου δώσει μια ευκαιρία, θα με βρει σε φόρμα… Ακόμη κι αν θέλει να πειραματιστεί, να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό. Είμαι εδώ. Ξέρω ότι έχουν ολοκληρωθεί και τα μπαράζ, ότι ο ανταγωνισμός είναι ισχυρός…
 
-Αλλά θα ήθελες να σκοράρεις για τους «κόκκινους διαβόλους».
Είναι ένα από τα πράγματα που αληθινά επιθυμώ. Διότι είναι η μόνη ομάδα, για την οποία δεν έχω σκοράρει.