Φορτωμένος δεκάρια και από εξτρέμ τρέχα Στάθη γύρευε!

Ο ΑΠΟΕΛ εδώ και καιρό νοσεί στο δημιουργικό κομμάτι. Άλλωστε, το λένε και οι αριθμοί. Τέσσερις αγώνες (Ρεάλ, Ανόρθωση, Άρης, Τότεναμ) χωρίς γκολ και με ζόρια τέρμα στο 90’+ απέναντι στην Αλκή.
 
Η παραδοχή ότι ο ΑΠΟΕΛ είναι στατική ομάδα ήρθε δια στόματος του Νεκτάριου Πετεβίνου μετά το τέλος της αναμέτρησης με την «Αθάνατη».
 
Η διακοπή του πρωταθλήματος για τον ΑΠΟΕΛ είναι ευεργετική, καθώς δίνει την ευκαιρία στους τραυματίες να επιστρέψουν στην δράση. Και ο φετινός ΑΠΟΕΛ έχει μεγάλη ανάγκη τον Γιώργο Εφραίμ, γιατί είναι ο μοναδικός δεξιός εξτρέμ στο ρόστερ.
 
Στην ουσία ο ΑΠΟΕΛ έχει μόλις τρεις εξτρέμ στο ρόστερ, τους Αλωνεύτη, Εφραίμ και Όαρ. Με τον Εφραίμ τραυματία, τον Όαρ να περιορίζεται σε μερικές καλές σέντρες και τίποτα περισσότερο ο ΑΠΟΕΛ περιμένει τα πάντα από τον 34χρονο Αλωνεύτη.
 
 
Αυτός έβγαλε τα «κάστανα» από τη φωτιά και στο παιχνίδι με την Αλκή. Οι Σάλαϊ και Ζαχίντ στα φτερά της επίθεσης είναι χαμένοι. Ο Ούγγρος είχε καλές στιγμές στο παιχνίδι με την «Αθάνατη» όσο έπαιζε δεκάρι, όμως εξαφανίστηκε μόλις πήγε στο δεξί φτερό. Ο Πακιστανός ήταν ωσεί παρών αγωνιζόμενος στα δεξιά και χρίστηκε σκόρερ ως επιτελικός.
 
Ο ΑΠΟΕΛ είναι στατικός και προβλέψιμος στην επίθεση γιατί είναι μια ομάδα με πληθώρα επιτελικών (Εμπεσίλιο, Μπερτόλιο, Σάλαϊ, Ζαχίντ) αλλά με περιορισμένες λύσεις στα φτερά της επίθεσης.
 
Άλλη μια μεγάλη διαφορά του φετινού ΑΠΟΕΛ από τον περσινό είναι η δυνατότητα του φορ να φτιάξει φάσεις. Ο Πιέρος Σωτηρίου είχε την ικανότητα να δημιουργήσει ευκαιρίες από μόνος του, εν αντιθέσει με τους Ντε Καμάργκο και Ποτέ, οι οποίοι είναι παίκτες περιοχής.
 
 
Οι επιστροφές των Εφραίμ, Εμπεσίλιο και η καθιέρωση του Σόουζα θα κάνει πιο γρήγορο και απρόβλεπτο επιθετικά τον ΑΠΟΕΛ, όμως επιβάλλεται να διορθωθεί η ανορθογραφία στο ρόστερ τον Γενάρη με την προσθήκη τουλάχιστον ενός ακραίου επιθετικού που να έχει την ικανότητα στο ένας εναντίον ενός και να πατάνε περιοχή.
 
Ο ΑΠΟΕΛ στην ουσία αντικατέστησε τον… Μπερτόλιο με τις μεταγραφές των Σάλαϊ και Ζαχίντ, αλλά όχι τους Γιαννιώτα και Βάντερ. Όσο ο Αλωνεύτης κρατάει το οξυγόνο ο ΑΠΟΕΛ θ’ αναπνέει. Όμως, η χρονιά δεν βγαίνει μόνο με τον Αλωνεύτη τέρμα στο γκάζι…